Γεφύρι της Πλάκας: «Εθελοντισμός» και φρέντο καπουτσίνο πάνω στα συντρίμμια της αξιοπρέπειας και του φιλότιμου

Έχουν περάσει μερικά χρόνια από την τελευταία επίσκεψή μου στο πετρογέφυρο της Πλάκας, πριν το τσακίσουν η εγκατάλειψη και η αδιαφορία του κράτους και το ισοπεδώσει μπουρινιασμένος ο Άραχθος ποταμός.
Με καμάρι είχα αναλάβει τότε την ξενάγηση μιας μεγάλης παρέας φίλων ―κάθε ηλικίας― που επισκέπτονταν για πρώτη φορά την περιοχή των Τζουμέρκων και με περηφάνια αντίκριζα το θαυμασμό τους στο άκουσμα των όσων τράβηξαν οι δουλευτάρηδες του πρωτομάστορα Κώστα Μπέκα και των γύρω χωριών, μέχρι το πετρόχτιστο στολίδι να ορθοποδήσει και να στεφανώσει τα κρουσταλλένια νερά της γης των Αθαμάνων. Ο θαυμασμός τους είχε μετατραπεί σε απορία και ανησυχία όταν μετρούσαν τις χαίνουσες πληγές του και απογοήτευση όταν άλλο μέλος της παρέας αναφέρθηκε στα επιθετικά σχέδια της «επιχειρηματικότητας» που προόριζαν το ιστορικό γεφύρι για το βυθό μιας τεχνητής λίμνης…

Στην πορεία του χρόνου και της εγκατάλειψης το γεφύρι δεν άντεξε. Πρωτομηνιά του Φλεβάρη έπεσε. Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά και από πολλούς και, όπως συμβαίνει συχνά σ’ αυτή τη χώρα, τα περισσότερα από αυτούς που θα ’πρεπε κανονικά να σωπαίνουν αντί να συναγωνίζονται σε θόρυβο χρήσιμα ―κατά τ’ άλλα― κατασκευασμένα από συγκεκριμένο τύπο μετάλλου αποθηκευτικά δοχεία…

Πριν λίγες μέρες επισκέφτηκα ξανά τον πανέμορφο και ιστορικό αυτό τόπο. Οι πρώτες κιόλας εικόνες που αντικρίζεις περνώντας στον οριοθετημένο με πέτρινο χαμηλό τοίχο χώρο του γεφυριού είναι αποκαρδιωτικές. Ένα μονόχωρο κτίσμα και ένα μεγάλο τροχόσπιτο-κοντέινερ που φέρουν διαφημιστικές επιγραφές εταιρειών που ασχολούνται με τον τουρισμό και τις αθλητικές δραστηριότητες στη φύση, δεσπόζουν στα δεξιά. Προχωρώντας προς το γεφύρι από το φροντισμένο πέτρινο μονοπάτι που εναλλάσσεται με μικρά γεφυράκια από ξύλο, διακρίνεται ένα συρματόσκοινο που περνάει πάνω από τα νερά του ποταμού, καλά στερεωμένο στις δυο όχθες του. Πρόκειται προφανώς για εξάρτημα συγκεκριμένου σπορ. Από τη μεριά του γεφυριού ακούγεται μοντέρνα μουσική και ανθρώπινες φωνές, όλο και πιο δυνατά όσο πλησιάζουμε.

Οι εικόνες που θα αντικρίσουμε στη συνέχεια και τα λόγια που θ’ ακούσουμε θα συνθέσουν μια κατάσταση και συναισθήματα για τα οποία δεν είναι εύκολο να βρεθούν λέξεις να τα αποδώσουν με ακρίβεια.

Διαβάστε τη συνέχεια στο ΑΤΕΧΝΩΣ (κλικ!)