Επίσκεψη
στους χώρους εργασίας του Αγίου Όρους και παρέμβαση στο Πρωτάτο Αγίου Όρους για
τις άθλιες συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, πραγματοποίησε το Συνδικάτο
Οικοδόμων Ν. Χαλκιδικής. Εξοντωτικά
ωράρια εργασίας ― Άθλιες συνθήκες εργασίας ― Ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας ― Αποκρουστικές
συνθήκες διαβίωσης ― Εξευτελιστικά μεροκάματα ― Μεγάλο χρονικό διάστημα από
πληρωμή σε πληρωμή
Στις
29 Μαΐου η διοίκηση του συνδικάτου προχώρησε σε παρέμβαση στο Πρωτάτο Αγίου
Όρους και συγκεκριμένα στον Πρωτεπιστάτη. Αιτία της παρέμβασης ήταν:
―Εξοντωτικά
ωράρια εργασίας
―Άθλιες
συνθήκες εργασίας
―Ανύπαρκτα
μέτρα ασφάλειας
―Αποκρουστικές
συνθήκες διαβίωσης
―Εξευτελιστικά
μεροκάματα
―Μεγάλο
χρονικό διάστημα από πληρωμή σε πληρωμή
Πριν την παρέμβαση στην
διοίκηση του Αγίου Όρους έγινε περιοδεία στους χώρους δουλειάς και στους χώρους
διαμονής των εργαζομένων.
Ακολούθησαν συζητήσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τρόποι
αντιμετώπιση τους.
Για κάθε
ζήτημα αναφερόμαστε αναλυτικά:
Εξοντωτικά
ωράρια εργασίας: Οι εργαζόμενοι
στις κατασκευές που πραγματοποιούνται σε πολλά κτίρια του Αγίου Όρους (παλιά
και νέα) είναι αναγκασμένοι να εργάζονται
από νύχτα μέχρι νύχτα καθώς οι υπεργολάβοι τους εκμεταλλεύονται λέγοντάς
τους ότι <<αφού είσαι στο Όρος και δεν έχεις με τι να ασχοληθείς, κάτσε
και δούλευε>>,<< πρέπει να προχωρήσει το έργο και να βγει όσο
περισσότερη παραγωγή γίνετε, γιατί την δουλειά την πήρα φτηνά και θα μπω
μέσα>>,κ.α. Το μικρότερο ωράριο
εργασίας είναι 10ωρο.
Άθλιες
συνθήκες εργασίας: Οι
εργαζόμενοι στα έργα αυτά αντιμετωπίζουν τεράστια δυσκολία στην δουλειά τους
καθώς λείπει ο απαραίτητος εξοπλισμός
(εργαλεία, αναλώσιμα κ.α.)και αναγκάζονται να εργάζονται σε συνθήκες μεσαίωνα. (Από το πρωί μέχρι το βράδυ
κουβαλάνε τις πέτρες με τα χέρια για να κτίσουν τα τοιχία και να πλακοσκεπάσουν
τις στέγες, ετοιμάζουν κονίαμα με τα πόδια κ.α.)
Ανύπαρκτα
μέτρα ασφάλειας: Δεν
συναντήσαμε ούτε έναν εργαζόμενο με
κράνος, παπούτσια ασφαλείας, γάντια κ.λπ. Οι εργασίες γίνονται με ακατάλληλες σκαλωσιές (π.χ. κτίσιμο πέτρας
με σκαλωσιά για σοβάτισμα, χωρίς δεσίματα, χωρίς καμία προφύλαξη). Εργαζόμενοι
στα κάτω τμήματα των κτιρίων κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή καθώς άλλοι
εργαζόμενοι δουλεύουν κυριολεκτικά πάνω από τα κεφάλια τους. Ο κίνδυνος ατυχήματος έχει πολλές
πιθανότητες να είναι και θανατηφόρος και με αυτές τις συνθήκες δεν θα μιλάμε
για ατύχημα αλλά για έγκλημα.
Αποκρουστικές
συνθήκες διαβίωσης: Οι
εργαζόμενοι καθώς λείπουν από τα σπίτια τους δεν μπορούν να έχουν έστω και τα
στοιχειώδη για τη διαβίωσή τους και για την ξεκούρασή τους. Πετιούνται από την
εργοδοσία στα γιαπιά που τα ονομάζουν εργατόσπιτα. Χωρίς ρεύμα, κουζίνα με τον υποτυπώδη εξοπλισμό (ονομάζουν κουζίνα
δωμάτια με μία μποτίλια αέριο χωρίς βρύση, ψυγείο, φως, τραπέζι, καρέκλες,
παράθυρα). Οι συνθήκες υγιεινής απίστευτες. Τουαλέτες που χρησιμοποιούνται από
10 άτομα και πάνω που χρησιμοποιούνται και ως ντους. Τα κελιά διαμονής
χωρίς φως και με κρεβάτια που μόνο κρεβάτια δεν τα λες. Σε πολλές περιπτώσεις
συναντήσαμε σε ένα κελί να διαμένουν
έξι, εφτά και οχτώ εργάτες. Παρ' όλη αυτή την κατάσταση πρέπει να
ξεκουραστούν για να μπορέσουν να αποδώσουν στις απαιτήσεις της εργοδοσίας την
επομένη.
Εξευτελιστικά
μεροκάματα: Τα μεροκάματα
είναι απίστευτα μικρά. Ανειδίκευτοι εργάτες αμείβονται με 25 ευρώ μεροκάματο με ατελείωτες ώρες εργασίας. Δεν παίρνουν ούτε 2,5 ευρώ την ώρα,
(στην καλύτερη περίπτωση).
Μεγάλο
χρονικό διάστημα από πληρωμή σε πληρωμή: Η πληρωμή γίνεται μια φορά το μήνα και όχι κάθε εβδομάδα με
αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην μπορούν
να καλύψουν τις ανάγκες τους (στην πλειοψηφία είναι εργαζόμενοι που δεν
έχουν ένα μήνα στη δουλιά αφού όσοι
καταφέρουν να συμπληρώσουν μήνα, φεύγουν ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω τους)
και να μην μπορούν να φύγουν από το Άγιο Όρος αφού δεν έχουν να πληρώσουν τα έξοδα επιστροφής. Με αυτό τον τρόπο
υποκύπτουν στις ορέξεις των εργοδοτών και εργάζονται μέχρι την ημερομηνία
πληρωμής, με ότι αυτό συνεπάγεται. Η έλλειψη χρημάτων αναγκάζει τους
εργαζόμενους να γεμίζουν τα μπακαλοτέφτερα των μπακάληδων οι οποίοι κάνουν
χρυσές δουλειές αφού οι τιμές των αγαθών
είναι απλησίαστες.
Όπως
πολλές φορές έχουμε αναδείξει, ότι η υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων του
κλάδου από τους μεγαλοκατασκευαστές, με εντατικοποίηση της εργασίας, με
εξοντωτικά ωράρια, με καθημερινό κίνδυνο της ζωή των εργαζομένων και όλα αυτά
με την απειλή της ανεργίας ισχύουν και στο <<ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ
ΠΑΝΑΓΙΑΣ>>. Οι <<ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ>> για τους εργάτες είναι τόποι εκμετάλλευσης και εξαθλίωσης.
Το << ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ>> για τους εργάτες είναι κολαστήριο.
Όλα
τα ζητήματα αυτά τέθηκαν στον Πρωτεπιστάτη στις Καρυές Αγίου Όρους και επιφυλασσόμαστε
για την παρέμβαση και τη διευθέτησή τους.
Οι
συζητήσεις που έγιναν με τους εργαζομένους, είναι ο καθρέφτης στο πως
αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι τα προβλήματά τους, ανεξαρτήτως κλάδο. Υπάρχουν
εργάτες που αντιστέκονται και υψώνουν το ανάστημά τους, υπάρχουν εργάτες που
σκύβουν το κεφάλι και υποκύπτουν και υπάρχουν και εργάτες που τα παρατάνε και
φεύγουν χωρίς να ενδιαφέρονται για την κατάσταση που αφήνουν πίσω τους.
Αποδεικνύεται
για ακόμη μια φόρα ότι χωρίς μαζικό, λαϊκό εργατικό κίνημα, η εκμετάλλευση θα
συνεχίζετε και θα γίνεται ακόμη πιο βάρβαρη.
Καλούμε
όλους τους εργαζόμενους να μην υποκύπτουν στης ορέξεις της εργοδοσίας και του
κεφαλαίου, να μη σκύβουν το κεφάλι και να μην κατεβάζουν τον πήχη, αλλά με την
ενεργή συμμετοχή τους στα συνδικάτα και με ταξικούς αγώνες, χτυπώντας τον
πραγματικό αντίπαλό τους, να αντιστρέψουμε την σκληρή πραγματικότητα.
ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΑ ΠΑΝΩ
ΚΑΤΩ
ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ
ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ και ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ Ν. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Η
ΔΙΟΙΚΗΣΗ
ΙΟΥΝΙΟΣ
2015
4 σχόλια:
Οικοδόμος είμαι στο επάγγελμα. Πολλοί συνάδελφοι μου έχουν πάει εκεί. Είναι αλήθεια αυτά που λέει το συνδικάτο όμως παρέλειψαν κάτι σημαντικό. Ότι δεν τους δίνουν ούτε ένσημα, Είναι εντελώς ανασφάλιστοι συνταξιοδοτικά και ιατροφαρμακευτικά, Τουλάχιστον αυτοί που πήγαν από Βέροια και ξέρω...................δουλειά από ήλιο σε ήλιο............ όπως ακριβώς τα λένε
Εργαστηκα και γω παλαιοτερα στο Αγιον Ορος,οπως και σε κατασκευαστικες.
Θα διαφωνησω για τα μετρα ασφαλειας που καταγγελονται και εχω να πω οτι οι κανονες ασφαλειας επανω στην εργασια δεν τηρουνται κατα πρωτο λογω απο τους ιδιους τους εργαζομενους.Δικαιολογιες φυσικα υπαρχουν!
Δεν μπορω να φοραω κρανος πεφτουν οι τριχες μου,δεν φοραω γαντια υδρωνουν τα χερια μου,γυαλια θα χαλασω τα ματια μου,παπουτσια ασφαλειας δεν τα χρειαζομαι,δεν γλιστραει..κ.λ.π.
Θα ηθελα να μου λυσετε την εξης απορια!
Ποιος θα δωσει στους εργαζομενους τον εξοπλισμο ασφαλειας και τι θα πρεπει να γινει,εαν θελησουν να μην χρησιμοποιησουν εξοπλισμο για την ασφαλεια τους?
Αγαπητέ Βασίλη,
χωρίς να έχω επισκεφτεί ποτέ το Άγιον όρον, συμφωνώ με τη διαπίστωσή σου για τις «δικαιολογίες» που συχνά προβάλλουμε οι εργαζόμενοι στην οικοδομή όταν κληθούμε να τηρήσουμε συγκεκριμένα μέτρα ασφάλειας. Όμως αυτή η κακή νοοτροπία δεν είναι η κύρια αιτία για το γεγονός ότι στην Ελλάδα ποτέ δεν τηρήθηκαν αυστηρά στην οικοδομή μέτρα ασφάλειας που τηρούνται ως αυτονόητα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, και αναφέρομαι στα απλά: κράνος, αρβύλες, γάντια, γυαλιά, σκαλωσιές κλπ.
Οι αιτίες είναι και άλλες, και έχουν να κάνουν με την εντατικοποίηση της παραγωγής που συνδέεται με την αύξηση με κάθε τρόπο του κέρδους των εργολάβων (αυτομάτως με την μείωση του «κόστους» των εργαζομένων) και από το γεγονός ότι στην οικοδομή ποτέ δεν τηρήθηκαν κανόνες αυστηρού ελέγχου, αφού το σκορποχώρι βόλευε τις περισσότερες φορές τους περισσότερους, κλπ. Βλέπεις κράτος και εργοδοσία στο σύστημα που ζούμε τα κάνουν πλακάκια με θύματα -πάντα- τους εργαζόμενους...
Στην απορία σου απαντώ: Υποχρεωμένη να παρέχει τον εξοπλισμό και τα μέσα ασφάλειας είναι η εργοδοσία, η οποία υποχρεούται και να τα επιβάλλει στους εργαζόμενους που θα τα αρνηθούν. Σε αντίθετη περίπτωση να μην τους επιτρέπεται να εργαστούν.
Καλή δύναμη!
Είχα δουλέψει στο Άγιο Όρος, στην σκητη της Αγίας αννας το 1986. Δεν θα συμφωνήσω στα περισσότερα από αυτά που γράφετε. Ίσως βέβαια να έχουν αλλάξει τα πράγματα. Ναι δουλεύαμε 10 ώρες την ημέρα, παίρναμε 3500 δρχ την ημέρα , εκεί τρώγαμε εκεί πίναμε, το φαγητό ήταν τέλειο, κρασί και τσίπουρο άφθονο, ψάρια φρεσκοτατα, δύο άτομα ανά δωμάτιο (πραγματικά μεγαλο) . Ίσως επειδή ήμουν 18 χρονών να μην με πειραζαν κάποια πράματα. Δεν ξέρω. Πάντως είχα περάσει τέλεια
Δημοσίευση σχολίου