Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Ψάχνοντας το δικό μας καλοκαίρι



Η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος του χειρότερου καλοκαιριού άρχισε. Κι αν κάποτε είχαμε να περιμένουμε ένα «δροσερό»  φθινόπωρο, τώρα ξέρουμε πως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Ξέρουμε από πριν πως θα είναι το ίδιο κακό αν όχι χειρότερο απ’ το καλοκαίρι. Όπως ξέρουμε πως  ο χειμώνας  που ακολουθεί θα είναι  πιο κρύος από ποτέ.

Είμαστε εγκλωβισμένοι μέσα σε τέσσερις εποχές, κακές, δόλιες, αιμοβόρες που λες και μας εκδικούνται, σκοτώνουν αργά, βασανιστικά, κάθε μέρα κι από ένα κομμάτι μας. Και καταδικασμένοι να «ψάχνουμε για το καλοκαίρι», το δικό μας καλοκαίρι. Θα βρούμε τον δρόμο;  Θα τον περπατήσουμε; Θα φτάσουμε άραγε μέχρι εκεί; 


5 σχόλια:

Μαρία Νικολάου είπε...

Ναι ήταν το χειρότερο καλοκαίρι και ίσως να έρθει και ο χειρότερος χειμώνας. Αλλά πολύ απογοήτευση καλέ μου...θα έχεις τους λόγους σου προφανώς.
Να σου ευχηθώ ότι καλύτερο, να βρεις, να περπατήσεις και να φτάσεις στο καλοκαίρι σου. Και να είναι όπως το ονειρεύεσαι.
Καλό ξημέρωμα.
Φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...

Χτυπά τη γη βαθιά βροντή
Χαμπέρι στο σκοτάδι...
Κόκκινος ήλιος η εργατιά
Τη νύχτα σβάρνα παίρνει πια!!!

Σφυριά πολλά(!) βαρούν γερά
Τη σιδερένια φτέρνα
Μες στη φωτιά τη λιώνουνε!
Όνειρα γιγαντώνουνε!

Θα πάψει η απελπισιά!
Δε θα ξανάρθει χειμωνιά!
Άνοιξη έφερ' ο Οκτώβρης!!!!
Το καλοκαίρι σου θα τό 'βρεις!

Το καλοκαίρι το δικό σου!
Που 'ναι δικό μου και δικό του!
Που 'ναι της μάνας τής φτωχής!
Της όμορφης της αδελφής!
Του συναδέλφου στο γραφείο!
Στο εργοστάσιο, στο πλοίο!

Υπάρχει σ' ένα μικρό κατακόκκινο βιβλίο, που απέξω γράφει,
...Δ! ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΗΜΑΤΑ

Όποιος γνωρίζει έστω και λίγα για τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, μπορεί να καταλάβει τι θησαυρό κρύβουν τα λόγια αυτού του "τραγουδοποιήματος".


Οικοδόμος είπε...

Μαρία γεια σου.
Το καλοκαίρι που ονειρεύομαι, το δικό μου καλοκαίρι είναι αυτό που οι θάλασσές του θα δροσίζουν όλους τους ανθρώπους. Κι αυτό, κάποτε θα το βρούμε, μαζί, και θα το φέρουμε. Δεν θα το βρει ποτέ κανείς μόνος.

Απογοήτευση; Όχι, ωμή πραγματικότητα.

Καλή δύναμη!

Οικοδόμος είπε...

Ανώνυμε γεια σου.
Έτοιμο το είχες το ποίημα και με... περίμενες;-)

Το θέμα είναι πως γνωρίζουν λίγοι. Και το δύσκολο είναι να "μάθουν" περισσότεροι. Συνεχίζουμε.

Καλή δύναμη!

Ανώνυμος είπε...

...Δ! ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ας σου προσφέρω και τη συνέχεια ΟΙΚΟΔΟΜΕ, να ολοκληρωθεί το θέμα σου, μας, τους...

ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ

Δρεπάνι άστραψε στον ήλιο
και το σφυρί 'ναι σταυρωτό!
Εργάτης, σύντροφος, ξωμάχος,
για έφοδο στον ουρανό!!!

Λάβαρο κόκκινο ανεμίζει!
Το σφυροδρέπανο τρανό!!!
Υπόσχεση ζωής ορίζει,
μ' άτρομο γίγαντα λαό!!!

Το ένα χέρι σφίγγει τ' άλλο,
κι όλα μαζί σε μια γροθιά,
θεριό ανήμερο, μεγάλο,
άφοβα σπάει τα δεσμά!!!

Σοδειά καλή για τα παιδιά μας!
Σπίτια, γιοφύρια και σχολειά!
Τα εργοστάσια, δικά μας!!!
Πατρίδα, μάνα στοργικιά!

(Αν μπορέσεις να βρεις αυτό το βιβλιαράκι, θα είσαι τυχερός...)