Ολέθριο Internet

Κάθομαι εδώ στην παραλία με έναν δικτυωμένο φορητό, σκέπτομαι και γράφω. Έχουν περάσει 26 χρόνια από τον πρώτο μου υπολογιστή (έναν IBM PC XT χωρίς σκληρό δίσκο – με δύο floppies).

Συμπληρώνονται σχεδόν 20 χρόνια από τις πρώτες μου εξόδους στο Internet, σε περιβάλλον UNIX. Μαύρη οθόνη, πράσινα γράμματα, καθόλου γραφικά ή εικονίδια – μόνο φραστικές εντολές. Τότε, αντί για Google, είχαμε την εντολή «Gopher».

Και ήδη ήταν σαφές ότι άλλαζε ο κόσμος, όπως δεν άλλαξε ποτέ στην ιστορία του. Σήμερα από ένα κινητό τηλέφωνο μπορώ να έχω πρόσβαση σε όλη τη γνώση, την τέχνη και την δημιουργία της ανθρωπότητας.

Μπορώ να μεταδώσω αυτό που βλέπω στην άλλη άκρη του κόσμου, να γίνω εκδότης του εαυτού μου και να με διαβάζουν χιλιάδες, να εργάζομαι και να διοικώ εταιρίες από το εξοχικό μου… πράγματα που καμία επιστημονική φαντασία δεν είχε προβλέψει.

Έχουμε λοιπόν αυτό το θαύμα του Διαδικτύου και τι κάνουμε; Το αντιμετωπίζουμε με καχυποψία σαν να ήταν σκοτεινό κόλπο απατεώνων.  Οτιδήποτε συναντώ στα ΜΜΕ αφορά τις ολέθριες συνέπειες του Internet.

 Πότε είναι ο εθισμός των ανηλίκων (ασθένεια!), πότε οι απάτες των χάκερ (έγκλημα!) πότε η ασύδοτη ελευθερία των bloggers (δυσφήμιση και συκοφαντία!). Κι αυτά τα αρνητικά, μαζί με άλλα, είναι τα μόνα που αναφέρονται σχετικά με το Διαδίκτυο. Θετικό, τίποτα.

Το κράτος εκπέμπει διαφημίσεις που προειδοποιούν για τον εθισμό, ή ετοιμάζει νόμους για την κατάλυση της μεγαλύτερης αρετής του Δικτύου: της ελευθερίας του.

Φυσικά και το Κράτος και τα ΜΜΕ φοβούνται το Internet κι έχουν κάθε συμφέρον να το δυσφημούν. (Το κράτος επειδή είναι εστία ελεύθερης επικοινωνίας και τα ΜΜΕ επειδή είναι ο βασικός τους ανταγωνιστής).

Και φυσικά υπάρχουν καταχρήσεις και παραβατικές συμπεριφορές στο Διαδίκτυο – μήπως δεν υπάρχουν στον Τύπο;

Αλλά τόση διαστρέβλωση! Όλα αυτά τα αρνητικά είναι ασήμαντα σε ποσοστά. Τι αντιπροσωπεύει ο δήθεν εθισμός στο διαδίκτυο στους ανηλίκους μπροστά στους εθισμούς στο φαγητό – πρώτοι στους παχύσαρκους! – το ποτό και το τσιγάρο; Πόσοι είναι αυτοί οι εθισμένοι; Εκατό; Διακόσιοι;

Οι άλλοι είναι εκατοντάδες χιλιάδες και ο εθισμός τους είναι δολοφονικός. Και τι ποσοστό αντιπροσωπεύουν οι ψηφιακές απάτες στο σύνολο; Ούτε μία στις χίλιες. Κι όμως όλη αυτή η παραπληροφόρηση έχει αποτέλεσμα.

Έρχονται γονείς και μου λένε: να αγοράσω υπολογιστή στο παιδί; Να βάλω Ιντερνετ; Ακούω τόσα αρνητικά πράγματα…

Είμαστε που είμαστε λαός τεχνοφοβικός και συντηρητικός – έρχεται καπέλο και η αντι-προπαγάνδα να μας τρομάξει ακόμα περισσότερο. Η δαιμονοποίηση του Internet είναι σχεδόν καθημερινή.

Αντί το Κράτος να κάνει καμπάνιες για να διαδώσει το Διαδίκτυο, να δείχνει τρόπους για την καλύτερη χρήση και αξιοποίησή του, να προωθεί με κίνητρα την εξάπλωσή του – προσπαθεί να την ανακόψει!

Έτσι έχουμε μείνει Πανευρωπαϊκά τελευταίοι στην δικτύωση.
Ακούω όλους να ομνύουν στην ανάπτυξη.  Αλλά ανάπτυξη χωρίς ψηφιακή διασύνδεση δεν υπάρχει. Σήμερα ο δρόμος για κάθε οικονομική πρωτοβουλία περνάει από το Internet.

Σε άλλα κράτη το 80% της οικονομικής δραστηριότητας (τραπεζικής, εμπορικής, βιομηχανικής, διοικητικής, τουριστικής) διεκπεραιώνεται ψηφιακά. Και βέβαια έτσι διακινείται η γνώση και η καινοτομία: 99% των επιστημονικών ανακοινώσεων αναρτάται στο Διαδίκτυο.

Ας το καταλάβουν αυτό οι ιθύνοντες. Ας προσπαθήσουν να επηρεάσουν τον γραφειοκρατικό μηχανισμό που αποτελείται στην συντριπτική πλειονότητα του από ψηφιακά αναλφάβητους). Ώρα για στροφή 180 μοιρών στην αντιμετώπιση της Νέας Τεχνολογίας!

Πηγή: http://doncat.blogspot.com/