80 χρόνια πριν. Δίπλα στις μηχανές του πλοίου. Ο θόρυβος ανακατεύεται με
τον ήχο των κυμάτων και με τον χρόνο τον ατέλειωτο. Σειρές δεσμωτών,
καθιστοί. Δεν μιλάνε. Μετράνε τις στιγμές της λευτεριάς που άφησαν σε
κάποια στεριά. Κάποιος πιάνει και ξεκινά ένα τραγούδι. Προορισμός: Αη
Στράτης.
80 χρόνια μετά. Μια κιθάρα στη μέση ενός κύκλου. «Εγώ Αη Στράτη δε
φοβάμαι…τα μαύρα τα μαλλιά μας κι αν ασπρίσαν…». Ένα πολύχρωμο πολύβουο
πλήθος απλωμένο στα καταστρώματα. Τραγούδια, γέλια, λόγια ανακατεύονται
με τον ήχο των μηχανών του πλοίου, βάζουν «χρώματα» στη μονοτονία του
ατέλειωτου μπλε και την ηρεμία της θάλασσας. Προορισμός: Αη Στράτης.
Στην επίσκεψη – προσκύνημα που οργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ στο πλαίσιο των
εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ..............
"Ρεπορτάζ" και 33 φωτογραφίες από το προσκύνημα στον Αη Στράτη.
Δείτε την ανάρτησή μας στο ΑΤΕΧΝΩΣ (κλικ!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου