Άδεια φάτνη

Η ζωή μας μπορεί να είναι εφήμερη, αλλά είναι μία και μοναδική, και οφείλουμε να τη ζήσουμε μέχρι τα ακρότατα όριά της. Είναι δικαίωμα της τάξης μας, αυτής της ξεχωριστής τάξης που μέσα στους αιώνες των αιώνων γνωρίζει μόνο να δίνει.

2. Ρογήρος Βάκων: «Ουδείς λόγος έχει αυτός καθ' εαυτόν την ισχύ της πειθούς, διότι όλα εξαρτώνται από την εμπειρία». Αν ο Τσίπρας έκλεινε τα αυτιά του στις πάσης φύσεως πληροφορίες και έκανε μόνος του μια επίσκεψη στην πραγματικότητα, διαλέγοντας, ας πούμε, ένα νοσοκομείο και μιλούσε με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πυρός, θα αφηνόταν επιτέλους στην πρώτη ύλη της ζωής, η οποία χαρίζει απλόχερα εμπειρίες. Τίποτα από αυτά, ωστόσο. Τουναντίον, συνεχίζει ακάθεκτος την επιμελή άσκηση των καθηκόντων του. Προτιμά τα δώρα της πληροφορίας από διάφορους αδιάφορους, μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσει τις απόψεις του. Αν οι πολίτες υποφέρουν, δεν το κάνουν χάρη στις απόψεις τους ή στη χριστιανική τους πίστη, αλλά στις αρχές τους, που φαίνεται πως ο πρωθυπουργός δεν διαθέτει ή παραείναι ελαστικές. Ο Τσίπρας δεν είναι παρά ένας ακόμη θεματοφύλακας θλιβερών απόψεων που εκπορεύονται από μια πολιτική βαρβαρότητα, η οποία εμφανίζεται σίγουρη ότι στο τέλος αυτή θα είναι ο νικητής. Ο πρωθυπουργός έχει καταβαραθρωθεί και δεν έχει (ή κάνει πως δεν έχει) καταλάβει το παραμικρό. Σίγουρα, όμως, θα πάρει το βραβείο καλής διαγωγής, όπως ταιριάζει στα μέτρια πνεύματα.

3. Δεν υπάρχει κανένα βαθύ μυστήριο που οφείλουμε να κατανοήσουμε για το πυκνό σκοτάδι του καθεστώτος. Η εξαθλίωση μέσα στην καθημερινότητα έχει γίνει μόνιμη κατάσταση και οι Αριστεροί άλλο τίποτα δεν κάνουν από το να επινοούν προφάσεις για έναν αυταρχισμό που είναι απαραίτητος ώστε να συντρίψουν κάθε απόπειρα αντίστασης.

4. Ο παρασιτισμός της αστικής τάξης δεν οφείλεται στη θεία πρόνοια, αλλά στις δυνάμεις καταστολής που την ακολουθούν και την προστατεύουν από ένα αβυσσαλέο παρελθόν στο οποίο αντιτάχθηκαν οι σύντροφοί μας με σφοδρότητα.

5. Ο Θεός φαίνεται πως έχει χάσει κάθε αίσθηση του χιούμορ, αν κρίνουμε από τη μανία των Δεξιών για την εξουσία. Τι να κάνει κι αυτός; Περικυκλωμένος από τα λάθη του, συνεχίζει να μας εκδικείται. Αυτή τη φορά έστειλε εκατοντάδες χιλιάδες (φυσικά χριστιανούς!) να ψηφίσουν για να επανέλθει η Νέα Δημοκρατία στην εξουσία. Αμείλικτη επιστροφή. Μάλλον ο Κύριος αποφάσισε να κάνει τη διδακτορική του διατριβή με τους Ελληνες και διάλεξε με πλήξη μια μορφή εναλλακτικής εξουσίας, αυτή της Δεξιάς, γνωστής για την ασυνέπειά της και για την αληθινά εντυπωσιακή της βλακεία.

6. Αποχαιρετούμε αυτή τη δύσκολη χρονιά μπροστά στην άδεια φάτνη με τα λόγια του Λάο Τσε: «Ο καλός οδοιπόρος δεν αφήνει ίχνη, ο καλός ρήτορας δεν αφήνει τη γλώσσα να σφάλλει, η καλή πόρτα δεν χρειάζεται κλειδαριά, το καλό δέσιμο δεν χρειάζεται κόμπους, ο συνετός φροντίζει τους πάντες, δεν εγκαταλείπει κανέναν, φροντίζει για όλα και δεν παραμελεί τίποτα».

Γιώργος Κακουλίδης
Ριζοσπάστης