Ο «πόνος» του υπουργού και η «σκιά» του Άρη Βελουχιώτη

Μόνο ως απύθμενο θράσος και επίδειξη πολιτικού αμοραλισμού θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η δήλωση του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Χρήστου Σπίρτζη «υπέγραψα όχι με βαριά καρδιά αλλά με πολύ πόνο»!, μετά την υπογραφή του, από μέρους της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,  της συμφωνίας που εκχωρεί 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας στην κοινοπραξία της –συμφερόντων γερμανικού δημοσίου- "Fraport" με τη "Slentel" (όμιλος Κοπελούζου).
Πόσο μάλλον όταν στις μόλις προηγούμενες φράσεις του ο υπουργός… καταφερόταν εναντίον «αντιμνημονιακών» ΜΜΕ που τον κατηγορούσαν  ότι είχε «αποδράσει» και δεν θα υπέγραφε τη συμφωνία… (Η σουρεαλιστική επιχειρηματολογία του στο ηχητικό εδώ  από το 09:15 και έπειτα).

Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε στο τι έλεγε πριν τις εκλογές ο Σπίρτζης, ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ για την ίδια συμφωνία, τα μνημόνια, τους «σαμαροβενιζέλους»… Ο απόηχος εξάλλου των -διαμετρικά αντίθετων από τις σημερινές- δηλώσεων και των ψεύτικων υποσχέσεών τους δεν έσβησε ακόμα και ούτε οι πρώτοι είναι ούτε οι τελευταίοι που γαντζώθηκαν στους κυβερνητικούς θώκους εξαπατώντας και κοροϊδεύοντας το λαό. Θα σταθούμε όμως στην εικόνα που παρουσιάζει η διακόσμηση του γραφείου του…

Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποια «ανάγκη» έσπρωξε τον υπουργό της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου να βάλει τον πίνακα με τη μορφή του κομμουνιστή Άρη Βελουχιώτη, πίσω από την πλάτη του -δίπλα στη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…- στο υπουργικό γραφείο , ούτε έχουμε την περιέργεια να μάθουμε. Θα του θυμίσουμε μόνο μερικά από τα λόγια που ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ υπέγραψε κάποτε με το αίμα του, για να λευτερωθεί τούτος ο τόπος και να αποκτά το δικαίωμα σήμερα ο κάθε ψευτοαριστερός να τον καπηλεύεται και να προσβάλλει βάναυσα τη μνήμη του.

Θα του θυμίσουμε τι έλεγε ο Άρης για τους λαοπλάνους που ξεγελάνε το λαό, για ν’  ανέβουν στην κυβερνητική εξουσία:

«…Οπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δε θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντανε πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια…»

Θα του θυμίσουμε ότι ο Άρης αποκάλυπτε τι έφταιγε που ένας λαός  που  (μπορεί να) παράγει τα πάντα, ζει στη φτώχια και την εξαθλίωση:

«…Χρόνια και χρόνια απάτης και ρεμούλας μας κράτησαν μακριά από την ευτυχία και τον πολιτισμό και μας ρίξανε μέσα στην εξαθλίωση, την πείνα, την κακομοιριά και τη δυστυχία… Η αιτία αυτού βρίσκεται στο γεγονός, ότι η αντίδραση σκεφτόταν μόνο πώς να εκμεταλλευτεί, να βασανίσει και να ξεζουμίσει το λαό…»

Θα του θυμίσουμε τι έλεγε ο Άρης Βελουχιώτης για τη δημόσια περιουσία και την ανάγκη υπεράσπισής της με γνώμονα το συμφέρον του  λαού:

 

«…Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο που διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά, αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, όπου βρει κέρδη, δεν μπορούν να κινηθούν και παραμένουνε μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουνε τα κεφάλαιά τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;…»

Θα του θυμίσουμε επίσης τι έλεγε ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ για την άσκηση της τέχνης της εξαπάτησης του λαού (κάποιοι το αποκαλούν ειρωνικά «πολιτική») από τις  κυβερνήσεις της υποτέλειας στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο:

«…Η αντίδραση δε σταματά σε τίποτα μπροστά, προκειμένου να εξαπατήσει το λαό, χρησιμοποιώντας γι' αυτό όλα τα μέσα, όλη τη συκοφαντία και το ψέμα…». «…Αυτοί που πούλησαν τις γυναίκες και τις αδελφές στον κατακτητή, για να κάνουν τα νταραβέρια μαζί του και μας σκλάβωσαν διπλά, αυτοί πάνε τώρα να μας πείσουν ότι είναι οι κέρβεροι της τιμής και της ηθικής! Μ' αυτά τα μέσα προσπαθούν να εξαπατήσουν το λαό για να συνεχίσουν το ξεζούμισμα και την εκμετάλλευσή του. Και πολλές φορές το καταφέρνουνε αυτό και μας πείθουν μάλιστα ότι έτσι είναι όπως τα λένε…»

Αυτά (και άλλα) έλεγε ο Άρης Βελουχιώτης στην περίφημη ομιλία του στη Λαμία, λίγες μέρες μετά την απελευθέρωση της Αθήνας, στις 23 Οκτώβρη του 1944. Τότε που, κόντρα στην «κανονικότητα» και σε κάθε «ρεαλισμό», ο λαός μας πολεμούσε σκληρά και ταπείνωνε τους καταχτητές με το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ μπροστάρηδες και καθοδηγητές του αγώνα του.

Τα «πεζούλια» είναι τ’ αεροδρόμια, τα λιμάνια, τα «οικόπεδα», η δημόσια περιουσία, που η «δεύτερη φορά αριστερά» ξεπουλάει σήμερα αντί πινακίου φακής στο όνομα της «ανάπτυξης», συνεχίζοντας το έργο των προηγούμενων «μνημονιακών» κυβερνήσεων, λανσάροντας επιπλέον το νεοαριστερό ύφος (εκτός από  ήθος) του αν η πραγματικότητα δεν μας βολεύει, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα…

Δεν μας παραξενεύει που ένας τέτοιος υπουργός μιας τέτοιας κυβέρνησης έχει την ηρωική και τιμημένη μορφή του Άρη Βελουχιώτη στο γραφείο του. Κάποτε πρωτοκλασάτοι υπουργοί   του «παλαιού ΠΑΣΟΚ» «πούλαγαν» τη φωτογραφία του Άρη (ακόμα και του Λένιν!) από τα γραφεία τους,  άλλος για να προβάλει την δήθεν αντιστασιακή του δράση και άλλος για να του θυμίζει το χαμένο ριζοσπαστικό παρελθόν του.

Μόνο που ο Άρης Βελουχιώτης δεν είναι εμπόρευμα, σαν τις «ιδέες» (που τις ξεπούλησαν κι αυτές πριν από τ’ αεροδρόμια) του τσούρμου των ψευτοαριστερών γιάπηδων και αμόρφωτων «επιτυχημένων» που κυβερνούν σήμερα αυτόν τον ηρωικά ματωμένο  τόπο. Γελάστηκαν αν νομίζουν ότι  «καθάρισαν» με το να τον μοστράρουν ή να τον επικαλούνται. Με τη «σκιά» του Πρωτοκαπετάνιου δεν παίζεις. Είναι βαριά και -κάποτε- θα σε πλακώσει…

Τρίτη 15 Δεκέμβρη 2015.