Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

ΑΝΕΡΓΙΑ: λόγος και αντίλογος

"Ψάχνω για δουλειά"...

Περιπλανώμενος στο διαδίκτυο, «έπεσα» πάνω σε δύο «απόψεις» για το τεράστιο θέμα της ΑΝΕΡΓΙΑΣ. Δύο αναρτήσεις από δύο διαφορετικά πρόσωπα, που εκφράζουν δύο διαφορετικές αντιλήψεις για το μέγεθος του φαινομένου αλλά και για τον τρόπο  αντιμετώπισής του.

Η πρώτη αντίληψη, μια δήθεν «χαλαρή» αντιμετώπιση της κατάστασης, «συμβουλές» δήθεν «επιστημονικές», από αυτές που δίνουν οι…ψυχολόγοι,  μέσα από μια θεωρητικολογία του στυλ «έλα μωρέ δε χάθηκε κι ο κόσμος» δεν είσαι κι ο πρώτος που χάνει τη δουλειά του.

Προσπαθεί να πείσει πως είναι κάτι «φυσιολογικό», έτσι γίνεται, φταίει και ο εργαζόμενος που δεν έχει χρόνο να «αναβαθμίσει» τα προσόντα του επειδή ακριβώς…εργάζεται και πως «επιτέλους (σαν άνεργος) θα’ χει χρόνο ν’ ασχοληθεί και με τον εαυτό του» (!!!!!!)

Δείτε λοιπόν ολόκληρη την πρώτη άποψη περί ανεργίας:


«πώς να ξεπεράσεις τι στίγμα της ανεργίας

Όταν χάσεις τη δουλειά σου έχεις να αντιμετωπίσεις δύο πράγματα. Καταρχήν τον εαυτό σου και στη συνέχεια τον περίγυρό σου. Σίγουρα, στην αρχή, θα νοιώσεις θύμα και θα βρεθείς σε κατάσταση σοκ. Ενώ σιγά σιγά θα αρχίσεις να ντρέπεσαι γι’ αυτό και να κατηγορείς τον εαυτό σου για τη θέση στην οποία βρίσκεσαι.

Όσο για την αντίληψη των άλλων, που θεωρούν κοινωνικό στίγμα την ανεργία είναι βέβαιο ότι θα σε επηρεάσει.

Αν και δεν θα έπρεπε γιατί συνήθως αυτοί οι άνθρωποι είτε δεν έχουν βρεθεί ποτέ σε αντίστοιχη θέση -να χάσουν τη δουλειά τους-, είτε δεν μπορούν να αντιληφθούν τι συμβαίνει σήμερα στην αγορά εργασίας. Όλα αυτά μπορείς να τα πολεμήσεις και να σταθείς πάλι στα πόδια. Εξάλλου δεν είσαι ο πρώτος που χάνει τη δουλειά του. Δεν λέω ότι είναι εύκολο, όμως πίστεψέ με δεν είναι ακατόρθωτο.

Για να ξεπεράσεις τη δική σου αρνητική στάση θα πρέπει:

Να κατανοήσεις τα γεγονότα

Η απώλεια εργασίας δεν είναι τίποτα το ασυνήθιστο κατά τη διάρκεια της επαγγελματική σου καριέρας, πόσο μάλλον στις μέρες μας που βιώνουμε μία βαθιά οικονομική κρίση. Πρέπει να το περιμένεις. Ο κίνδυνος της απόλυσης ελλοχεύει πάντα, ανεξάρτητα από το επίπεδο της ιεραρχίας, την εκπαίδευση ή τις δεξιότητες, που διαθέτει κάποιος.

Ακόμα και η καλή απόδοση σε ορισμένες περιπτώσεις δεν έχει σημασία. Αν συμβεί μια συγχώνευση ή η εταιρία κάνει περικοπές και καταργήσει το τμήμα σου κάτι τέτοιο είναι αναπόφευκτο. Είναι μία κακιά στιγμή και δεν θα πρέπει να κατηγορήσεις τον εαυτό σου γι΄ αυτό, αλλά να κοιτάξεις μπροστά και να προχωρήσεις.

Να μην βλέπεις τον εαυτό σου ως άνεργο

Αν αρχίζεις να αποκαλείς τον εαυτό σου «άνεργο», είναι βέβαιο ότι θα σε επηρεάσει αρνητικά. Θεώρησε ότι είσαι σε ένα μεταβατικό στάδιο και αναζητάς κάτι άλλο που να σου ταιριάζει καλύτερα. Δεν ξέρεις τι καλό σου επιφυλάσσει το μέλλον, αν ακολουθήσεις έναν άλλον επαγγελματικό δρόμο.

Να χρησιμοποιήσεις το χρόνο σου στρατηγικά

Προσπάθησε να αξιοποιήσεις το χρόνο σου δημιουργικά. Το να παρακολουθείς μόνο τις νέες θέσεις εργασίας δεν είναι αρκετό. Ίσως αν ξεκινήσεις ένα σεμινάριο για να αποκτήσεις μία νέα πιστοποίηση στον τομέα σου να σε κάνει πιο ανταγωνιστικό στην αγορά. Επίσης, είναι η ιδανική περίοδος για να ξεκινήσεις μία ξένη γλώσσα, κάτι που δεν μπορούσες να το κάνεις τα προηγούμενα χρόνια λόγω της δουλειάς. Δεν πρέπει να ξεχνάς ότι αποκτώντας νέες δεξιότητες θα τονωθεί όχι μόνο το βιογραφικό σου, αλλά και η αυτοπεποίθηση σου.

Για να ξεπεράσεις την αρνητική στάση των άλλων θα πρέπει:

Να αγνοήσεις τις γνώμες των άλλων

«Ποιος νοιάζεται τι σκέφτονται οι άλλοι;» αυτή θα πρέπει να είναι η απάντησή σου στα κουτσομπολιά του περίγυρου για την κατάστασή σου. Γιατί εδώ που τα λέμε, είτε είσαι άνεργος είτε όχι, αυτοί που θέλουν θα βρουν κάτι αρνητικό να σχολιάσουν θα το κάνουν. Εσύ το καλύτερο που έχεις να κάνεις για να προστατέψεις τον εαυτό σου είναι να τους περιφρονήσεις. Εξάλλου, δεν μπορούμε να ικανοποιούμε τους πάντες σ’ αυτή τη ζωή. Προτεραιότητα έχει ο εαυτός μας!

Να μην δίνεις τροφή για σχόλια

Μην κάνεις αντιληπτό το στίγμα της ανεργίας που σε επιβαρύνει στους άλλους. Δείξε ότι συνεχίζεις τη ζωή σου κανονικά. Επένδυσε σε νέες δεξιότητες, ασχολήσου με κάποιο χόμπι σου ή πήγαινε διακοπές αν έχεις την οικονομική δυνατότητα. Βλέποντας οι άλλοι μία τέτοια θετική στάση από την πλευρά σου, θα σταματήσουν να σε σχολιάζουν αρνητικά και να σε επηρεάζουν.»

Πηγές:
Αναρτήθηκε: http://himaira.blogspot.com/


Στη συνέχεια ακολουθεί η δεύτερη «αντίληψη» περί ανεργίας που είναι μια απάντηση στο προηγούμενο άρθρο. Δεν χρειάζεται να σημειώσω ή να σχολιάσω κάτι.

Την απάντηση στην πρώτη άποψη, τη δίνει εδώ μια ειδικός επί του θέματος, μια ΑΝΕΡΓΗ ΜΗΤΕΡΑ τριών παιδιών:


«NO JOB IS NOT A JOKE

Το έχει η μέρα σήμερα,τα νεύρα μου δεν είναι και στα καλύτερά τους, καιρό τώρα θα μου πεις, αλλά ξεφυτρώνουν και κάτι δημοσιεύματα δεξιά και αριστερά στο  διαδίκτυο που καταφέρνουν και μου τα κάνουν κορδέλες . Όλη μέρα σήμερα πέφτω  πάνω  σε δημοσιεύματα  που αναφέρονται  σε μια μικρή τοσοδούλα λέξη, ΑΝΕΡΓΙΑ.         

  Άρθρα  για ποσοστά, την αύξηση , τις συνέπειες  που  έχει στον κοινωνικό  ιστό ,στην κοινωνία , στην οικονομία , μπλα , μπλα, μπλα ,μπλα. Όλα καλά τα έχω ξαναδιαβάσει , τα  έχω   ξανακούσει, και  όσο και να  με  ενοχλεί  να  με αντιμετωπίζουν σαν  ένα ακόμη ποσοστό , μιας και αν δεν σας το έχω ξαναπεί η ανεργία είναι ο εφιάλτης που ζω ένα χρόνο κοντά , αυτό που δεν αντέχω με τίποτα είναι να   πέφτω πάνω σε άρθρα ψευτοψυχολογικού περιεχομένου που αφορούν το ίδιο θέμα.

 Ε, κάτι  τέτοια που  γράφονται  χωρίς κάποιον εμφανή λόγο παρά μόνο για το να  γεμίσουν   κάποια μπλόγκ είναι  το λιγότερο εμετικά , γιατί ειλικρινά το χειρότερο είναι πως είναι επικίνδυνα.................

Κυκλοφόρησε λοιπόν στο διαδίκτυο  το άρθρο με τίτλο    ''Πώς να ξεπεράσεις το ''στίγμα'' της ανεργίας''       Το διάβασα πριν ώρες αλλά ακόμη δεν μπορώ να το ξεχάσω.

Ένα τέτοιο άρθρο σου μένει αξέχαστο!

Και αλήθεια πως να μην μου μείνουν αξέχαστες όλες αυτές οι '' υπέροχες'' λύσεις που δίνει στο πως ......

1. '' Να μην βλέπεις τον εαυτό σου ως άνεργο. Θεώρησε ότι είσαι σε ένα μεταβατικό στάδιο  και αναζητάς κάτι που σου ταιριάζει καλύτερα.''.......
ΚΡΙΣΗ ΠΡΩΤΗ, νόμιζα πως έφταιγε ο καύσωνας, το  είχα διαβάσει αυτό ? 
Ωραία , είχα πια την απάντηση να δώσω στα παιδιά μου γιατί φύγαμε από 
το σπίτι μας, γιατί μένουμε φιλοξενούμενοι σε ξένο σπίτι, ήταν τόσο απλό.

-Παιδάκια μου είμαστε σε μεταβατικό στάδιο και ψάχνουμε το καλύτερο 
για  μας . Όχι , πως σας πέρασε από το μυαλό, η μαμά δεν είναι άνεργη, 
κάνει αλλαγή καριέρας.

2. ''Να χρησιμοποιείς τον χρόνο σου στρατηγικά''
ΚΡΙΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ, ο παραλογισμός συνεχιζόταν .Πρέπει να εκμεταλλευτώ τον ελεύθερο χρόνο να κάνω καινούρια πράγματα που όταν είχα δουλειά και λεφτά δεν έκανα, να μάθω μια νέα γλώσσα, Ισπανικά ωραία πάντα ήθελα να μάθω Ισπανικά , το ότι δεν έχω ένα ευρώ στην τσέπη ούτε για το λεωφορείο για να ψάξω για δουλειά δεν πιστεύω να είναι θέμα? Θα βρω να μου κάνουν τσάμπα και κατ οίκον, ε βέβαια αυτά γίνονται κάθε μέρα .

-Λοιπόν παιδάκια μου , δεν πειράζει που φέτος η μανούλα σας έκοψε από τα Αγγλικά σας, το γυμναστήριο, μην στεναχωριέστε βρε μόλις μεγαλώσετε και γίνεται άνεργοι θα μάθετε όσες ξένες γλώσσες θέλετε. Τώρα θα μάθει η μαμά Ισπανικά να '' πλουτήσει'' το βιογραφικό της........

Να ρωτήσω κάτι τον συγγραφέα του άρθρου ? Όταν βάλω σαν προσόν την τρίτη ξένη γλώσσα μπορώ να αφαιρέσω την ηλικία μου(γκουχ σαράντα γκουχ) και ότι έχω τρία παιδιά? Γιατί κάπου είχα την αυταπάτη πως αυτά τα δύο στοιχεία κάπου κολλούσαν τους  μελλοντικούς εργοδότες μου.
Εκεί που είχα μείνει μισολιπόθυμη , με το στόμα ανοιχτό και το μυαλό κουρκούτι ήρθε το τελικό χτύπημα .

3. ''Να μην δίνεις τροφή για σχόλια.''
ΚΡΙΣΗ ΤΡΙΤΗ. Αυτό ήταν αριστερό κροσέ, με άφησε αναίσθητη.
Δεν πρέπει να αφήνω την ανεργία μου να φαίνεται, να αποκτήσω επιτέλους ένα χόμπι, αμάν πια τόση μιζέρια, να πάω διακοπές. 
ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΣΚΕΦΤΕΙ?? ΠΩΣ??? 

- Λοιπόν παιδάκια μου η μανούλα φεύγει, μην στεναχωριέστε που θα μείνετε μέσα στην κάψα του καλοκαιριού κλεισμένα μέσα στο σπίτι, που από μέρα σε μέρα μπορεί να κοπεί το ρεύμα , η γιαγιά θα σας φέρνει ένα πιάτο φαΐ όσο ακόμη παίρνει την σύνταξη, αλλά η μαμά θα πάει διακοπές γιατί πρέπει να δείξει σε όλους πως η ανεργία είναι βασικά καλοπέραση και πως αυτή δεν είναι χαζή να περνάει τον καιρό της δουλεύοντας όλη μέρα. Μα ναι , πως δεν είχα καταλάβει πόσο τυχερή είμαι !

Λοιπόν έχω μία ερώτηση ,

ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΓΙΑ? 

Πέρα από στατιστικές και νούμερα , πέρα από  δημοσιεύματα τέτοιου τύπου αν κάποιος ξέρει τι είναι ανεργία είναι ένας άνεργος και όλοι όσοι εξαρτιούνται από αυτόν.

Ανεργία σημαίνει να γυρνάς με ένα βιογραφικό στο χέρι , να έχεις κάνει το βιογραφικό σου  φέιγ βολάν , να φοράς ένα χαμόγελο στα χείλια και να τρέχεις για μια δουλειά που δεν έρχεται ποτέ γιατί είσαι πολύ μεγάλος , πολύ μικρός , με παραπάνω προσόντα ,με λιγότερα προσόντα, έφτασες την λάθος στιγμή , πρέπει να είσαι λίγο πιο ψηλός , λίγο πιο κοντός , λίγο πιο καλοβαλμένος , λιγότερο καλοβαλμένος,πάντα υπάρχει αυτό το λίγο που είσαι παραπάνω ή παρακάτω.

Ανεργία σημαίνει να γυρνάς κάθε μέρα στο σπίτι και τρία ζευγάρια μάτια να σε κοιτούν περιμένοντας από εσένα την λήξη του κινδύνου την επαναφορά στην κανονική τους ζωή.

Ανεργία είναι σε λίγο να μην έχεις σπίτι, να σε φιλοξενούν συγγενείς , να είσαι σαράντα να έχεις δουλέψει και απλά πια δεν είσαι κατάλληλος για τίποτα.

Ανεργία είναι ..........

Δεν μπορώ άλλο ρε παιδιά , κάτι τέτοια άρθρα δεν βοηθάνε κανέναν . Αν θέλετε να γεμίσετε τις σελίδες σας τόσα θέματα υπάρχουν μην παίζεται με τους άνεργους . Δεν είμαστε τα κακόμοιρα παιδάκια που κλαίγονται ενώ  θα έπρεπε να κάνουν διακοπές, ήμαρτον. 

Δεν κλαιγόμαστε, διεκδικούμε θέσεις εργασίας, διεκδικούμε την ζωή μας , διεκδικούμε την αξιοπρέπειά μας και κάτι τέτοια άρθρα μας την στερούν.

Ελπίζω αυτός-ή που έγραψε αυτό το άρθρο να το σβήσει από την μνήμη του, να μην χρειαστεί να πέσει πάνω του αν κάποια στιγμή μείνει εκείνος άνεργος μιας και όπως είπε, στην σημερινή εποχή η ανεργία απειλεί όλους ,,,, αλλά δυστυχώς μόνο όσοι την ζούνε καταλαβαίνουν τι θα πει.

φωτεινή παπαθανασίου.»


Πηγές:
Αναρτήθηκε: http://ftnp730.blogspot.com/
Το βρήκα: http://gregordergrieche.blogspot.com/2011/07/no-job-is-not-joke.html


(Οι υπογραμμίσεις δικές μου, τα σχόλια δικά σας!)


6 σχόλια:

Κώστας Παπαδόπουλος είπε...

«Νοικιάζονται» υπάλληλοι για ένα κομμάτι ψωμί: Πληροφορίες στον Δήμο Νίκαιας-Ρέντη

Αφού κατάφερε να μας βάλει στο πρόγραμμα εξυγίανσης και να μας επιβάλλει ένα τοπικό μνημόνιο, η νέα δημοτική αρχή ετοιμάζεται τώρα να υπογράψει και νέο μνημόνιο συνεργασίας, αυτή τη φορά με την ΜΚΟ «Νόστος» προκειμένου να προχωρήσει στην ενοικίαση 468 εργαζόμενων για 5μηνη απασχόληση και μισθό 625 ευρώ μικτά.

Σύμφωνα με την 187/2011 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Δήμος Νίκαιας-Αγ.Ι.Ρέντη θα συμμετέχει στο πρόγραμμα: «Δημιουργία Θέσεων Απασχόλησης Σε Τοπικό Επίπεδο Μέσω Προγραμμάτων Κοινωφελούς Χαρακτήρα στην Περιφέρεια Αττικής» του Υπουργείου Εργασίας με το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο καθώς και τη συνεργασία με την εταιρία «Νόστος» ως συμπράττοντα φορέα (Διαχειριστή) του προγράμματος.

Για το πρόγραμμα «κοινωφελούς εργασίας» – η συγκαλυμμένη ορολογία για την «ενοικίαση» εργαζομένων ή την σύγχρονη και ωραιοποιημένη μορφή δουλείας- έχουν γραφτεί διάφορα άρθρα (βλέπε εδώ κι εδώ). Η ΠΟΕ-ΟΤΑ σε ανακοίνωση της, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «Το πρόγραμμα αυτό ουσιαστικά διευρύνει και «μονιμοποιεί» τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, καταργεί τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ενώ παρακάμπτεται ο Α.Σ.Ε.Π. ….για μια ακόμη φορά ανοίγει η «Κερκόπορτα» της «πελατειακής σχέσης» και του ρουσφετιού», ενώ «τα προγράμματα «Κοινωφελούς εργασίας» και η πρόσληψη των «ωφελουμένων» δεν μπορούν να αφορούν σε πάγιες και διαρκείς ανάγκες στο πεδίο που θα εφαρμοστεί το έργο. Συνεπώς, δεν δύναται να προσληφθούν άτομα σε Υπηρεσίες και για εργασίες που αποτελούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των Δήμων, όπως Υπηρεσίες καθαριότητας, Πράσινου, Δημοτικοί Παιδικοί Σταθμοί κ.α.»

Στον Δήμο μας, οι «ωφελούμενοι» καλούνται να καλύψουν θέσεις στα ΚΑΠΗ, στην Υπηρεσία Πρασίνου, Περιβάλλοντος, Παιδείας και αλλού. Οι ειδικότητες που ζητούνται είναι από εργάτες διαφόρων ειδικοτήτων, καθηγητές, ψυχολόγοι, νοσηλευτές, μέχρι συγκοινωνιολόγους και μηχανικούς. Όλες οι ειδικότητες δηλαδή που θα μπορούσε να καλύψει με προσλήψεις τακτικού προσωπικού.

Η εφαρμογή αυτού του προγράμματος εγείρει σημαντικά ερωτήματα, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους δημότες. Για παράδειγμα, πόσο παιδαγωγικό είναι να αλλάζει ο κάθε μαθητής τον καθηγητή του στην μέση της χρονιάς και να συνεχίζει με κάποιον άλλον, επειδή έληξε το 5μηνο; Ή τι επιπτώσεις θα έχει σε έναν ασθενής που χρήζει ψυχολογικής υποστήριξης, άρα και μια σταθερότητα και συνέπεια στην αγωγή του; Και πόσα προβλήματα θα προκύψουν στην πορεία όταν όλοι οι εργαζόμενοι θα αναγκαστούν να αφήσουν την δουλειά τους στην μέση, επειδή τελείωσε η σύμβαση τους; Αυτό δεν είναι μια ακόμα υποβάθμιση στις παροχές προς τους δημότες; – και αποκλειστικά υπεύθυνη θα είναι η δημοτική αρχή, που δέχτηκε να καλύψει τα κενά στο προσωπικό νοικιάζοντας εργαζόμενους.

Κώστας Παπαδόπουλος είπε...

Για τους εργαζόμενους – «ωφελούμενους» είναι μάλλον αυτονόητα τα προβλήματα: καλούνται να κάνουν την ίδια δουλειά με τα μισά λεφτά, ενώ σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος είναι ακάλυπτοι. Με λίγα λόγια, ο δήμος εκμεταλλεύεται την ανάγκη τους για δουλειά, να καλύψουν για λίγο διάστημα τις ελλείψεις που έφερε ο «Καλλικράτης» και μετά να τους πετάξει στον δρόμο.

Εντύπωση όμως προκαλεί και η αιτιολόγηση που δόθηκε για την συμμετοχή του δήμου στο πρόγραμμα, όπου μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι «όσο κι αν τα οράματά μας για αυτή την πόλη και κατ’ επέκταση γι’ αυτή τη χώρα δεν περιορίζονται σε σχέσεις εργασίας παροδικές με αυστηρούς όρους και παροχές στους πολίτες με ημερομηνία λήξης, παρόλα αυτά, στη λογική πως μέσα από ένα τέτοιο πρόγραμμα έστω και για μικρό χρονικό διάστημα θα βοηθηθούν συνάνθρωποι μας που έχουν, διαπιστωμένα, σοβαρό πρόβλημα διαβίωσης».

Δηλαδή τι θέλει να μας πει η δημοτική αρχή; Ό,τι θυσιάζει τις αρχές της και τα οράματα της για το καλό των συνανθρώπων μας; Αν την ένοιαζε πραγματικά το μέλλον των εργαζομένων, θα έβρισκε τρόπους να τους προσφέρει μόνιμη και σταθερή εργασία. Αν την ένοιαζε η οικονομική επιβίωση των δημοτών, δεν θα τους έβαζε να πληρώνουν συμμετοχή στα μπάνια ή στο πρόγραμμα δημιουργικής απασχόλησης, δεν θα συζητούσε καν την αύξηση στα τροφεία των παιδικών σταθμών ή του ωδείου. Ας σταματήσει λοιπόν η δημοτική αρχή να μας ειρωνεύεται και να προσποιείται πως ενδιαφέρεται για το καλό μας. Αυτού του είδους οι φαρισαϊκές συμπεριφορές προσβάλλουν την νοημοσύνη μας και την αξιοπρέπεια μας.

Το δικαίωμα στην εργασία είναι αναφαίρετο και ιερό για όλους. Δεν είναι προϊόν εκμετάλλευσης και δεν είναι ελεημοσύνη. Είναι ανήθικο και ανέντιμο ακόμα και να μπαίνει ως εκβιαστικό δίλλημα το ερώτημα «ή χωρίς δουλειά ή για πέντε μήνες με 625€». Αλήθεια, κύριε δήμαρχε, εσείς τι θα απαντάγατε σε αυτό; Γιατί εμείς, είμαστε ξεκάθαροι στην άποψη μας και πιστοί στα οράματα μας. Θέλουμε σταθερή και μόνιμη εργασία για του συνανθρώπους μας και όχι νέους δουλεμπόρους, να μας πουλάνε και να μας αγοράζουν για ένα κομμάτι ψωμί.

Νίκαια, 21/7/2011
Κώστας Παπαδόπουλος
Δημοτικός Σύμβουλος με την Κίνηση Πολιτών Νίκαια-Ρέντη «κόντρα στο ρεύμα»

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Το κεφάλαιο, εκτός όλων των άλλων, στο τέλος κονιορτοποιεί και την ίδιες τις ζωές των ανθρώπων-εργαλείων της αδηφάγας μηχανής του. Συλλογικός αγώνας και ανατροπές χρειάζονται και όχι φαιδρές "συμβουλές" σαν αυτές του πρώτου άρθρου.
"Οικοδόμε" ωραία και ιδιαίτερα χρήσιμη η αντιπαραβολή των δύο όψεων-απόψεων.

Οικοδόμος είπε...

Στο χωριό μου λένε: «όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει»… Στην περίπτωση του πρώτου άρθρου έχουμε να κάνουμε με μια ξεκάθαρη προσπάθεια αφαίρεσης κάθε αντανακλαστικού (από τον άνεργο) για αντίδρασή του - αρχικά σε προσωπικό επίπεδο – και στη συνέχεια τη δράση του σε συλλογικό επίπεδο.

«Συμβουλές» δήθεν ψυχολογικής υποστήριξης στον άνεργο, που λόγω της ανεργίας θα έχει μπόλικο χρόνο ν’ ασχοληθεί με την πάρτη του και – προς θεού – μακριά από σωματεία και συλλογικότητες. ΤςΤςΤςΤςΤς… αυτά είναι ξεπερασμένα στην εποχή μας των «μοντέρνων» εργασιακών σχέσεων και της κατάρρευσης του όποιου κοινωνικού κράτους.

Στο δεύτερο άρθρο ακούγεται η φωνή μιας γυναίκας που βρίσκεται «μέσα στο χορό», που βιώνει καθημερινά το «Γολγοθά» εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας. Σ’ αυτήν απευθύνονται οι «συμβουλές» του πρώτου άρθρου. Οι άνεργοι κι όλος ο λαός χόρτασαν από κάθε είδους συμβουλές όμως και παραινέσεις των «ειδικών». Δεν πάει άλλο.

Έχεις δίκιο φίλε Ευρυτάνα, η διέξοδος βρίσκεται στο συλλογικό αγώνα για την ανατροπή αυτού του συστήματος που γεννά την αδικία και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν (καταλάβουμε) άνεργοι και εργαζόμενοι, τόσο το καλύτερο για εμάς. Οι άλλοι (κεφάλαιο) τη δουλειά τους κάνουν και την κάνουν καλά.

Αγαπητέ «πατέρα» Κώστα Παπαδόπουλε, συμπαραστέκομαι στον αγώνα (προσωπικό και συλλογικό) που δίνεις εκεί στους δρόμους της Νίκαιας αλλά και μέσα από τις φλογερές αναρτήσεις του ιστολογίου σου. Να ξέρεις πως έχεις δίπλα σου σ’ αυτόν τον αγώνα πολλούς συμπαραστάτες, έστω κι αν δεν τους γνωρίζεις προσωπικά. Έχεις το σεβασμό μου. Καλή δύναμη!

Unknown είπε...

Καλημερα.
Προσωπικα για ενα ειμαι απολυτως σιγουρη, πως τα αρθρα αυτα πηγαζουν απο ΜΚΟ .........ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να εισαγουν στην σφαιρα της ΟΥΤΟΠΟΙΑΣ [καθως στην ουτοποια ζεις το ονειρο και αγνωεις την πραγματικοτητα ].
Ο Νεος ορος 'στιγμα' φερνει μνημες απο το παρελθον οταν το 'φτωχος' ηταν το ισοδυναμο του κατωτερος!!!
Οταν ακουω να μιλα η κ. ΤΣΑΛΙΚΟΓΛΟΥ νοιωθω θυμο !!!!! καθως θα επρεπε να της εχει δωθει τουλαχιστον εβδομαδιαιο βημα.Μητε στιγματα μητε μηνυματα.......αντιμετωπιση της πραγματικοτητας κατα προσωπο!!!
Ισως οι συναξεις στις πλατειες προσεφεραν εκτος των αλλων και μια πραγματικη ψυχοθεραπεια. Οι Ανθρωποι μιλησαν μεταξυ τους με αποτελεσμα ν'αντιληφθουν πως η ανεργια ειναι πραγματικοτητα .....σαν το φιδι ετοιμη να τσιμπισει τον οιοδηποτε.
Η Ανεργια οπως και η φτωχεια σπανια ειναι επιλογη [ υπαρχουν καποιες ακραιες περιπτωσεις τις θεωριας της ελευθεριας ] επιβαλλονται.
Το μονο που μενει ειναι η Συλλογικη Αντισταση [δεν αναφαιρομαι σε κομματικες περιχαραξεις ] καθως η Ανεργια δεν κανει διακρισεις.

Οικοδόμος είπε...

Το σχόλιο σου είναι μια γροθιά σ’ όλους αυτούς τους προπαγανδιστές των δήθεν «νέων ορολογιών». Είπες τα πράγματα με τ’ όνομά τους.
Τα σύκα-σύκα και η σκάφη-σκάφη.
Να’ σαι καλά!