Μικρή «συμβολή» στην οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ

Όπως είναι γνωστό, από χτες ξεκίνησε η δίμηνη οικονομική εξόρμηση που προκήρυξε η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ για το δίμηνο Νοέμβρης-Δεκέμβρης του 2014. Οι παρακάτω γραμμές παρατίθενται σαν μια μικρή «συμβολή» στην εξόρμηση αυτή. Καταδεικνύουν τις μεγάλες δυσκολίες που διαχρονικά αντιμετωπίζει το κόμμα στην υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και του λαού, αλλά και τις θυσίες των μελών του και των φίλων του, για την –και- οικονομική ενίσχυσή του. Θυσίες που τα «πέτρινα» χρόνια του περασμένου αιώνα προσλάμβαναν δυσθεώρητες διαστάσεις, αν σκεφτούμε μέσα από πόσες συμπληγάδες πέρασε αυτό το κόμμα και στέκεται μέχρι σήμερα όρθιο.

«Εκείνο το χρόνο, στα 1933, θα γινόντουσαν εκλογές βουλευτικές στη Χώρα μας κι’ έπρεπε και μείς κατά το δυνατόν να μην υστερίσουμε βοηθώντας το κόμμα τουλάχιστον οικονομικά. Κι έτσι πήραμε απόφαση ο καθένας μας να ενισχύσουμε τον εκλογικό αγώνα, επί μιαν εβδομάδα βραδυνό συσσίτιο να μην παρασκευάζουμε και το αντίτιμο της αξίας του να το στείλουμε σε χρήμα στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή στην Αθήνα. Κάπου εκατόν είκοσι συσσίτια, προς μιάμιση δραχμή το συσσίτιο, μαζευόντουσαν γύρω στις διακόσιες δραχμές, ώσπου να περάση η βδομάδα δυσκολευτήκαμε από τις λόρδες τις κοιλιάς μας. Τι να γίνη όμως ο αγώνας έχει ανάγκη από θυσίες, θυσίες και πάλι θυσίες».

(Απόσπασμα από το βιβλίο του Βασίλη Γιαννόγκωνα «ΓΑΥΔΟΣ, Αναμνήσεις εξόριστου», εκδόσεις Δίφρος, Αθήνα 1973)