«Χειμώνας τσουχτερός. Μεγάλη παγωνιά.
Μα τα κορμιά όλο ίδρωτα κολλάνε από τις μπλούζες κάτου.
Κάτω απ’ τις μπλούζες οι κομμουνιστές καυσόξυλα φορτώνουνε βαριά
στην εθελοντική εργασία του Σαββάτου.
Δε θα σκολάσουμε αν και πέρασε η ώρα της δουλειάς
κ’ είναι το σκόλασμα δικαίωμά μας.
Δικά μας τα βαγόνια και δικός μας δρόμος όπου πας,
κ’ εμείς φορτώνουμε τα ξύλα τα δικά μας.
Μπορούμε να σκολάσουμε κατά τις δυό_
μα εμείς αργά θα φύγουμε τη νύχτα.
Παγώνουν τα συντρόφια μας, κρύο τσουχτερό.
Χρειάζονται τα ξύλα μας. Μες στη φωτιά τους ρίχτα.
Βαρειά δουλειά, δουλειά εξαντλητική να πεις
κι ούτε καπίκι για όλη αυτή την αγγαρεία.
Όμως εμείς δουλεύουμε σάμπως εμείς
να φτιάχνουμε την πιο μεγάλη εποποιία.
Έτσι όλο θα δουλεύουμε όλα υποφέροντάς τα
για να τρέχει η ζωή μες στα δικά μας τα
βαγόνια βιάζοντας με σιδερένια εμβατήρια,
των ημερών τις ρόδες, στις δικές μας
τις στέππες και τις πολιτείες τις παγωμένες τις δικές μας.»
ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ
(Απόδοση τιμής του "Οικοδόμου" στην επέτειο της Μεγάλης Μπολσεβίκικης Επανάστασης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου