Ο Αύγουστος δεν θα είναι ποτέ ίδιος χωρίς εσένα

Για τις μαγικές στιγμές που ζήσαμε μαζί σου.

Για τα μακρινά ταξίδια  που μας χάρισες.

Για τα υπέροχα αυγουστιάτικα βράδια στα νταμάρια της Αττικής.

Independent: "Φασίστες με μαύρα και σβάστικες δολοφονούν στην Αθήνα"

Η Χρυσή Αυγή προκαλεί αίσθηση και εκτός συνόρων με τα «κατορθώματά» της. Η Βρετανική εφημερίδα "Independent" δημοσιεύει  άρθρο της δημοσιογράφου Laurie Penny που αναφέρεται στην εγκληματική δράση της φασιστικής οργάνωσης χωρίς  να μασάει τα λόγια της.

Ανακοίνωση – καταγγελία από τη Σάμο για τους πρόσφυγες από τη Συρία

Πολλές δεκάδες πρόσφυγες κυρίως από τη Συρία αλλά και από άλλες χώρες, ανάμεσα στους οποίους γυναίκες και παιδιά, διωγμένοι από την πείνα, την εξαθλίωση και τις πολεμικές συγκρούσεις που μαίνονται στις χώρες τους «ξεβράστηκαν» κατά τους συνήθεις τρόπους τις προηγούμενες ημέρες στα παράλια της Σάμου.

"Για τις μεγάλες κατασκευές που μένουν ανολοκλήρωτες ή έχουν σχεδιαστεί και παραμένουν παγωμένες". Επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Νίκου Καραθανασόπουλου

"Προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Οικονομικών. Είναι γνωστό ότι σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν δεκάδες έργα που είναι ανολοκλήρωτα ή έχουν σχεδιαστεί και παρ' όλα αυτά παραμένουν παγωμένα.

Νότια Αφρική - Φορτώνουν τους φόνους στους απεργούς (!)

Η διαστροφή του αστικού δικαστικού συστήματος να παρουσιάζει το θύμα σαν θύτη ακόμη και όταν υπάρχουν τρανταχτές αποδείξεις για το αντίθετο, έκανε χτες τον εισαγγελέα του δικαστηρίου της πόλης Γκα Ράνκουα να ενισχύσει το κατηγορητήριο κατά των 270 συλληφθέντων απεργών εργατών του ορυχείου Μαρικάνα, απαγγέλλοντάς τους κατηγορίες για το φόνο...των συναδέλφων τους που σκοτώθηκαν από τα πυρά των αστυνομικών!

Ομοσπονδία ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ: Μακελειό η κατάργηση του εποχικού επιδόματος

Σε ανακοίνωση για την κατάργηση του εποχικού επιδόματος που ετοιμάζει η συγκυβέρνηση, η Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας σημειώνει:

Ζωή γεμάτη από τραγούδι και τεκίλα

Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ την αποκαλούσε Μεξικάνα Εντίτ Πιαφ. Είχε ξεκινήσει, όπως και η Πιαφ, τραγουδώντας στους δρόμους. Τα τραγούδια της ακούγονταν συχνά στις ταινίες του Ισπανού σκηνοθέτη. Το «Πιένσα εν μι» (Σκέψου με), λ.χ., ακουγόταν στο φινάλε της ταινίας «Ψηλά τακούνια». Αλλά και πολλά άλλα που την είχαν κάνει διάσημη όπως «Λα γιορόνα» («Η κλαψιάρα») ή «Ούλτιμο τράγο» («Τελευταία ρουφηξιά»).

Η Τσαβέλα Βάργκας (Chavela Vargas) έζησε, πράγματι, τη ζωή της μέχρι και την τελευταία ρουφηξιά. Μια ομοφυλόφιλη ζωή που ήταν σαν ταινία, γεμάτη τραγούδι και αλκοόλ. Πέθανε στα 93 της χρόνια, «με το Μεξικό στην καρδιά της», όπως είπαν, κι ας είχε γεννηθεί αλλού.

ΓΑΠ προς ενοικίαση! Είναι ο καλύτερος κι έρχεται στο χώρο σας!!!

O δεινός ρήτορας, με το πλούσιο βιογραφικό και με προϋπηρεσία πρωθυπουργού ψάχνει ακροατήριο μέσω ενός από τα πιο γνωστά γραφεία "ενοικίασης" ομιλητών στον κόσμο!

Πλειοψηφία ΓΣΕΕ – Παναγόπουλος: «Αγωνιστικές παρεμβάσεις»… μέσω δικαστηρίων…

Αυτή είναι η «απάντηση» του προέδρου της ΓΣΕΕ των κυβερνοσυνδικαλιστών Παναγόπουλου, στο κάλεσμα της ΔΑΣ («Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία») και του ΠΑΜΕ, προς την Εκτελεστική Επιτροπή της Συνομοσπονδίας να συνεδριάσουν τα όργανα και να αποφασιστεί η αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων στα νέα μέτρα της συγκυβέρνησης.

«Τι κρίμα ολόκληρη γιατρός να είσαι αριστερή»! Το… «ιατροσυνδικαλιστικό» της Αστυνομίας προκαλεί...

Παρακολούθηση, απόπειρα τρομοκράτησης και απροκάλυπτη ομολογία «φακελώματος» μέρα μεσημέρι ενάντια σε αγωνίστρια ειδικευόμενη γιατρό.

Να γίνει γενική απεργία!

Δυο μόλις μέρες μετά την κατάθεση στη ΓΣΕΕ της πρότασης για πανελλαδική πανεργατική απεργία από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, ως απάντηση στα νέα μέτρα - λαίλαπα που προωθούν κυβέρνηση, εργοδοσία και τρόικα η πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας προσέρχεται σήμερα σε έναν ακόμα διάλογο - απάτη, που στόχο έχει τη νέα αφαίρεση εργατικών δικαιωμάτων. Την ώρα που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ πασχίζουν για την οργάνωση του αγώνα, για να σηκωθεί εργατικό τείχος μπροστά στη νέα επίθεση, οι γνωστές συνδικαλιστικές δυνάμεις κινούνται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση, σπρώχνουν στο συμβιβασμό και στην υποταγή τους εργάτες. Γίνονται το «λάδι», για να δουλέψει ακόμα καλύτερα το γρανάζι της πολιτικής που εξαθλιώνει το λαό, τον οδηγεί στη φτώχεια και στην απόγνωση.

Ο κίτσος

Η ξυλεία για την ανοικοδόμηση μετά τον ανταρτοπόλεμο ερχόταν μέχρι τον Άγιο Πάντο. Μέχρι εκεί πήγαιναν τα αυτοκίνητα του στρατού, απέκει και πάνω ήταν μονοπάτια. Κατέβαινε ο μαυρο-κόσμος με γομαρομούλαρα – απ’ το Μπαμπούρι, απ’ τον Τσαμαντά, απ’ του Λια, απ’ την Πόβλα – για να την φορτώσουν. Μια φορά η μάνα έστειλε εμένα με τον κίτσο. Άντα βρέχει κοπέλες, μας ήλεγαν, το μεροκάματο μέσα, στον αργαλειό. Άντα  δεν βρέχει όξω.

Ήταν άλλο θάμα γομάρι ο κίτσος. Είχε μας κουναρήσει την φαμίλια, την είχε ζήσει. Προπολεμικά όταν έχτιζαν τον Αϊ-Νικόλα και τον Αϊ-Θανάση ήφερνε άμμο απ’ το ποτάμι. Ένα μεροκάματο ο πατέρας, ένα ο κίτσος. Στον τρύγο, ξύλα απ’ την Θελεσουριά, βαρέλες με νερό απ’ την τρόμπα του Κούντουρου και τι δεν είχε κουβαλήσει ο μαυρο-κίτσος. Ήτανε πράολο ζώο αλλά ήτανε και πονηρό. Σαν άνθρωπος ήβλεπε που ήταν η νοικοκυρά στο αμπέλι και της έτρωγε το ψωμί απ’ το σακούλι.

Οι νεκροθάφτες λατρεύουν τους χρυσαυγίτες!

Στις 5 Μαρτίου, το Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας του Κολοράδο έκρινε ότι τα κρατικά πανεπιστήμια της πολιτείας δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την οπλοκατοχή στους πανεπιστημιακούς χώρους. Κατά συνέπεια, φοιτητές, καθηγητές, εργαζόμενοι και επισκέπτες μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στο πανεπιστήμιο με τις καραμπίνες και τα εξάσφαιρά τους! Λίγες βδομάδες αργότερα, στην πόλη Ορόρα του Κολοράδο, ένας καλός φοιτητής, στα μεταπτυχιακά, πήρε αυτά που του επιτρέπει ο νόμος να έχει και να κουβαλάει μαζί του οπουδήποτε, από την αίθουσα διδασκαλίας ως την εκκλησία, μπήκε μέσα σε ένα σινεμά, σκότωσε με την άνεσή του 12 άτομα και τραυμάτισε άλλα 50.

40 Ιταλοί ανθρακωρύχοι βρίσκονται κλεισμένοι στα έγκατα της γης, διεκδικώντας να μην χάσουν τη δουλειά τους

Σαράντα Ιταλοί ανθρακωρύχοι βρίσκονται κλεισμένοι στα έγκατα της γης, στο ορυχείο Σούλτσις Ιγκλεζιέντε της Σαρδηνίας, διεκδικώντας να μην χάσουν τη δουλειά τους.

Το ΠΑΜΕ καλεί σε προετοιμασία για 24ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Προς τους εργατοϋπάλληλους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, τους άνεργους, τους συνταξιούχους. Σε όλους τους εργαζόμενους στις πόλεις και τα χωριά, μικρούς εμπόρους, βιοτέχνες, επαγγελματίες και αγρότες. Τις γυναίκες, τη νεολαία.

Για τη δολοφονία των απεργών μεταλλωρύχων στη Νότια Αφρική

Το λουτρό αίματος στο ορυχείο Μαρικάνα ήταν μια διαβαθμισμένη 

επιχείρηση χρησιμοποίησης φονικών πυρών από την αστυνομία 

κατά των εργατών...

Τα γεγονότα στο ορυχείο λευκόχρυσου της βρετανικής πολυεθνικής Lonmin στη Μαρικάνα του Rustenburg της Νοτίου Αφρικής είναι πολύ σοβαρά. Πρόκειται για μαζική σφαγή απεργών εργατών από την αστυνομία στα πλαίσια σχεδίου άγριας δολοφονικής κρατικής και αστυνομικής καταστολής για λογαριασμό της εργοδοσίας. Την Πέμπτη 16 Αυγούστου 34 εργάτες, μεταλλωρύχοι έπεσαν νεκροί από τα πυρά της αστυνομίας, 78 τραυματίστηκαν και έγιναν συνολικά 259 συλλήψεις με πολλές ανακρίσεις.

«Απαγορεύεται» στη Χρυσή Αυγή, από τη Ναταλία Ρασούλη

Η κόρη του Μανώλη Ρασούλη, Ναταλία, με tweet στον προσωπικό της λογαριασμό, απαγόρευσε στη Χρυσή Αυγή να χρησιμοποιεί κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεών της το τραγούδι του πατέρα της «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ».

14784 – 14884 – 14900… Χρυσοί –για ποιούς;- αριθμοί

...Και καλά, το να ξεσηκωθούνε και οι πέτρες το βρίσκω κομμάτι νωρίς. Όμως, το να τις ξεσηκώσουνε (τις πέτρες εννοώ) μερικοί κεχηνότες πολίτες και να τις πετάξουνε κατά παντός υπευθύνου (βρίσκονται και τα ονόματα και οι διευθύνσεις...) μπορεί να είναι έγκαιρα αποτελεσματικό, αν γίνει άμεσα. Για το τηλεφωνικό κόστος κλεισίματος ραντεβού με γιατρό στον ΕΟΠΥΥ η αγανάκτησή μου. Για το απίστευτο κόστος – φονιά κλήσης των μαγικών αριθμών 14784 – 14884 – 14900 κλπ, κλπ. Πού ακούστηκε να κοστίζει, από χέρι που λένε, ένα, δύο τρία, ίσως και πέντε Ευρώ η ανάγκη σου να επισκεφτείς ένα γιατρό. (κόστος 1,18 – 1,86 Ευρώ το λεπτό, πράγμα που σημαίνει πρόσθετη ετήσια δαπάνη για τους ασθενείς πάνω από 450 εκ. (!!!) Ευρώ το ελάχιστο, κατά μετριότατους υπολογισμούς). Για αυτό μιλάω για πέτρες.

Oι ΝΕΒΜΑ - Goin Through στο φεστιβάλ...

Οι καλλιτεχνικές εκδηλώσεις στα φεστιβάλ της ΚΝΕ – Οδηγητή προκαλούσαν πάντα αίσθηση και εκτός από ένα μεγάλο πολιτιστικό γεγονός κάθε χρόνο, λειτουργούσαν και σαν μαγνήτης για έναν κόσμο που δεν είχε πολλές σχέσεις με το κόμμα, για να έρθει πιο κοντά.

Φοβόσασταν τους κομμουνιστές και ήρθαν οι καπιταλιστές να σας πάρουνε τα σπίτια!

Έλεγαν ότι αν έρθουν οι κομμουνιστές στην εξουσία, θα πάρουν τα σπίτια των εργαζομένων. Τώρα, αφού τους έπεισαν να πάρουν δάνεια, τους αφαιρούν τη δουλειά, τους μειώνουν μισθούς και συντάξεις και κόβουν το εφάπαξ.

15 βαριά ζεϊμπέκικα για την κοινωνική αδικία

«Μπήκα πια στη βιοπάλη. Αν θυμάμαι καλά, πρωτοπούλησα τσιγάρα. Είχα φτιάξει έναν ταμπλά, έβαζα μέσα τσιγάρα και κατέβαινα στην Ομόνοια να τα πουλήσω. Άλλες φορές στη μεγάλη κίνηση κατέβαινα με τον ηλεκτρικό και μετέφερα βαριά πράγματα που είχαν μαζί τους οι επιβάτες και τα πήγαινα στις αφετηρίες των λεωφορείων. «Να τα πάμε κύριος;» Κάτι άλλα παιδιά μου είπαν ότι βγάζεις πιο πολλά με το νερό στη Λαχαναγορά. Γιατί με το «να τα πάμε κύριος;» μας κυνηγούσαν οι αστυφύλακες. Υπήρχε ένας Λεωνίδας του 4^ου που με είχε πολύ στο μάτι, μου ‘ριχνε κάτι κλωτσιές, Παναγία μου! Πήδαγα δυο μέτρα. Κι όταν του ‘λεγα «Εμένα βρήκες και κυνηγάς; Τόσα παιδιά είμαστε, γιατί εμένα;», «Εσένα βρε πούστη», μου ‘λεγε, «εσένα, τσόγλανε».(1)

Η αλληλεγγύη - ανθρωπιά δεν βγαίνει ποτέ στα κανάλια, δεν κάνει προπαγάνδα, είναι συνήθως διακριτική αλλά είναι εκεί, σταθερή και δυνατή

Κυριακή απόγευμα στην Πάτρα ή πως η ελληνική κοινωνία αντιστέκεται στον ρατσισμό…

Γύρω στις 7 το απόγευμα, πολύ ζέστη, σταματάω στο mini market της γειτονιάς μου στο Ζαβλάνι και κουβεντιάζω λίγο με την ιδιοκτήτρια όταν ξαφνικά ακούγονται φωνές. «Θα μαχαίρωσαν μετανάστη…», ακούω την ιδιοκτήτρια να λέει ταραγμένη… Ευτυχώς δεν ήταν έτσι… όμως… Ένας μετανάστης από το Μπαγκλαντές είναι σωριασμένος σε μια καρέκλα και κρατάει τα μάτια του, πονάει, γύρω του οι ομοεθνείς του φοβισμένοι και ανήσυχοι… Λίγη ώρα πριν 2 άντρες με αυτοκίνητο είχαν σταματήσει στα φανάρια κάπου στην περιοχή Κουρτέση, αν κατάλαβα καλά, και του έριξαν κάποιο καυστικό σπρέι στα μάτια. Τον μετέφεραν έξω από το mini market οι φίλοι του, μένουν στην περιοχή και ήρθαν να ζητήσουν βοήθεια… Το παιδί πονάει πολύ η γειτονιά κινητοποιείται αμέσως, βλέπω να μαζεύονται γυναίκες, άντρες, τους ακούω να λένε:

«Όμορφος» κόσμος καπιταλιστικά πλασμένος…

Την εποχή που η εξέλιξη της τεχνολογίας ανατρέπει ένα ένα σχεδόν όλα όσα ο άνθρωπος θεωρεί μέχρι σήμερα σαν δεδομένα.

Η περηφάνεια του να είσαι κομμουνιστής

Κατερίνη. O λαός γιορτάζει την Απελευθέρωση.
Φωτογραφία: Σπύρος Μελετζής

Πάντα μου αρέσει να βλέπω το έκπληκτο βλέμμα εκείνων που δεν με γνωρίζουν, όταν ανοιχτά παραδέχομαι ότι είμαι κομμουνιστής. Υποθέτω ότι είναι λογική η έκπληξη, μετά από τόσα χρόνια ψευδών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τον κινηματογράφο, όπου οι κομμουνιστές, μας εμφανίζονται ως τέρατα ανάμεσα στην άπειρη καλοσύνη του καπιταλισμού.

Ο Μιχάλης Μενιδιάτης δεν μένει πια εδώ

Ένα ζεστό καλοκαιριάτικο βράδυ. Το  μικρό ραδιόφωνο  στο πρεβάζι του παραθύρου παίζει το «πετραδάκι πετραδάκι». Τρέχουμε ανάμεσα στις τριανταφυλλιές, τα νυχτολούλουδα και τους ντενεκέδες με τους φουντωτούς βασιλικούς. Το ασβεστωμένο τσιμέντο καίει τις   γυμνές φτέρνες.

Οι κουκούλες βγήκαν. Μια απάντηση και ΤΕΛΟΣ

Claude Monet: "Venice Twilight"

Κάποιοι τις τελευταίες μέρες ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο. Ένα πρόσωπο άρρωστο, σκοτεινό, αποκρουστικό, γεμάτο μίσος και στέρηση, που προκαλεί θλίψη και οίκτο σε αυτούς που το «αντικρίζουν». Τα γνωστά «ανώνυμα» κι ανάμεσά τους, μαέστρος που διευθύνει αυτήν την παρακμιακή ορχήστρα, ένας… «επώνυμος».

"Κάποιοι" ενοχλούνται πολύ όταν επιβεβαιώνεται το ΚΚΕ

Μια ακόμα θέση του ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε –δυστυχώς με τραγικό τρόπο- όχι εδώ στη χώρα μας, αλλά πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Η σφαγή των απεργών μεταλλωρύχων από την αστυνομία, στα ορυχεία της Μαρικάνα στη Νότια Αφρική είναι γεγονός. Γεγονός αναμφισβήτητο είναι επίσης ότι την αστυνομία μιας χώρας την ελέγχει η κυβέρνηση. Στην κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής συμμετέχουν δύο αριστερά και το κομμουνιστικό κόμμα. Η κυβέρνηση αυτή, θεωρείται από πολλούς αριστερή.

Όταν οι "αριστερές" κυβερνήσεις (με τη συμμετοχή και των κομμουνιστών) δολοφονούν απεργούς εργάτες…

Το αίμα δεκάδων νεκρών απεργών μεταλλωρύχων δεν στέγνωσε ακόμα πάνω στο, γεμάτο κάλυκες από τις σφαίρες της αστυνομίας, χώμα της Μαρικάνα. Οι σκηνές, όπως τις κάλυψαν χωρίς παρεμπόδιση (;!) από την αστυνομία, οι δημοσιογράφοι, προκαλούν φρίκη και δέος για την αξία της ανθρώπινης ζωής και  «για το πόσο φθηνές παραμένουν οι ζωές των μαύρων». Προκαλούν οργή και ταξικό μίσος για τους μηχανισμούς καταστολής που έχουν κοινούς στόχους και υπηρεσία σε όποια χώρα κι αν στεγάζονται. Προκαλούν θλίψη και αποτροπιασμό για το Κομμουνιστικό κόμμα της Ν. Αφρικής που συμμετέχει εδώ και χρόνια στην τρικομματική συγκυβέρνηση του ANC. Αυτά τα συναισθήματα γίνονται εντονότερα διαβάζοντας τις δηλώσεις του προέδρου της χώρας:

Στους μεταλλωρύχους της Ν. Αφρικής...

Πηγή: φτου ξελευτερία!

Οι μετανάστες μου πήραν τη δουλειά

Είχα λεφτά, φήμη, γυναίκες, κότερα, γρήγορα αυτοκίνητα. Τα είχα όλα. Και μετά τα έχασα. Μού πήραν τη δουλειά μου οι μετανάστες.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ κομαντάντε!

86 anos de FIDELidade a Cuba

Του  Carlos Latuff

Από sibilla

«Έζησα το μπλόκο της Κοκκινιάς» (Δ΄ μέρος). Διαμάντω Κουμπάκη, η θρυλική αντάρτισσα

Αφιέρωμα στο μπλόκο της μαρτυρομάνας Κοκκινιάς, με αφορμή την 68^η επέτειο μνήμης και τιμής, μέσα από την αφήγηση του αγωνιστή Στρ. Ευστρατιάδη που το έζησε. Δ΄ μέρος.

Κατά το μεσημέρι, οι εκτελεστές του μπλόκου προχώρησαν και σε τούτο το ανοσιούργημα. Σηκώσανε από την πλατεία της Οσίας Ξένης 52 παλικαρόπουλα, τα φορτώσανε σε αυτοκίνητα και τα πήγανε στα βόρεια σημεία της πόλης, στα Αρμένικα της Νεάπολης. Κι εκεί, μέσα σε μια άλλη μάντρα –του Κόκκινου- τα εκτελέσανε άσπλαχνα. Αιτία; Γιατί ομάδα οργάνωσης εθνικής αντίστασης που βρισκότανε σε κείνη την περιοχή δεν είχε παρουσιαστεί στην πλατεία της Οσίας Ξένης μαντεύοντας το κακό που θα την περίμενε και κρυβότανε κάπου. Φαίνεται όμως ότι ελεεινοί καταδότες ενημερώσανε τους Γερμανούς και τα όργανά τους. Οπότε οι τελευταίοι αρχίσανε να ερευνούν την περιοχή για να συλλάβουν πατριώτες.

«Έζησα το μπλόκο της Κοκκινιάς» (Γ΄ μέρος). Απόστολος Χατζηβασιλείου: Μια τραγική ηρωική μορφή

Αφιέρωμα στο μπλόκο της μαρτυρομάνας Κοκκινιάς, με αφορμή την 68^η επέτειο μνήμης και τιμής, μέσα από την αφήγηση του αγωνιστή Στρ. Ευστρατιάδη που το έζησε. Γ΄ μέρος.

Ανάμεσα στα προδομένα ηρωικά παλικάρια της εθνικής αντίστασης που σύρθηκαν στην τρομερή μάντρα της οδού Κιλικίας για εκτέλεση, προβάλλει στη μνήμη μου –παρόλο που κύλησαν από τότε 46 ολόκληρα χρόνια- σαν η πιο τραγική ηρωική μορφή, ο Απόστολος Χατζηβασιλείου. Χωρίς υπερβολή η εμφάνιση του Χατζηβασιλείου εκείνο το πρωί στην πλατεία της  Οσίας Ξένης ήταν κάτι σαν αναπαράσταση των παθών του Χριστού. Κι αν ο Χατζηβασιλείου δε φορούσε το ακάνθινο στεφάνι, κι αν δεν έσερνε το σταυρό του μαρτυρίου του προχωρώντας από τα διάκενα στο Γολγοθά του –στη μάντρα-, ωστόσο, το σακατεμένο από τα άγρια χτυπήματα κορμί του, το τρυπημένο  ένα του μάτι με χυμένο το ασπράδι του στο μάγουλό του, το πληγιασμένο θαρρείς από πολλές χαρακιές ξυραφιού πρόσωπό του, κι ακόμα, η σκληρή διαπόμπευσή του με τα ηχηρά χάχανα, τους χλευασμούς και τις αισχρές χειρονομίες πάνω του, που μονάχα με τα μαρτύρια του θεανθρώπου μπορούν να συγκριθούν.

«Έζησα το μπλόκο της Κοκκινιάς» (Β΄ μέρος). ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ Πατράνης και Βακαλόπουλος

Αφιέρωμα στο μπλόκο της μαρτυρομάνας Κοκκινιάς, με αφορμή την 68η επέτειο μνήμης και τιμής, μέσα από την αφήγηση του αγωνιστή Στρ. Ευστρατιάδη που το έζησε. Β΄ μέρος.  

Όσο προχωρούσανε οι ώρες, η τρομοκρατία στην πλατεία της Οσίας Ξένης όλο και περισσότερο δυνάμωνε. Φωνές σκληρές, πυροβολισμοί, ριπές από πολυβόλα και κλάματα πολλών γυναικών από τα ακραία σημεία της πλατείας, μαζί με παρακάλια στα όργανα του μπλόκου, να τις αφήσουν για λίγα λεπτά να πλησιάσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, για να μιλήσουν μαζί τους στα γρήγορα. Στο μεταξύ, όλη η πλατεία και οι γύρω στην πλατεία πάροδοι και λοιποί χώροι, είχανε γεμίσει από εκατοντάδες άντρες και οι Γερμανοί με τους προδότες και τους ταγματασφαλίτες, περνοδιαβαίνανε ανάμεσα από τα διάκενα, ρίχνοντας πάνω μας τη φαρμακερή ματιά τους, σαν να αναζητούσανε κάποιον, έτοιμοι να τον κατασπαράξουν, να τον συντρίψουν.

«Έζησα το μπλόκο της Κοκκινιάς» (Α΄ μέρος). Ο ΗΡΩΑΣ Κώστας Περιβόλας

1945. Η πλατεία της Οσίας Ξένης στη Νίκαια

Αφιέρωμα στο μπλόκο της μαρτυρομάνας Κοκκινιάς, με αφορμή την 68^η επέτειο μνήμης και τιμής, μέσα από την αφήγηση του αγωνιστή Στρ. Ευστρατιάδη που το έζησε. Α΄μέρος.

Εν ψυχρώ δολοφονία!

Οι συγκλονιστικές εικόνες του video δείχνουν τους δολοφόνους αστυνομικούς να σπέρνουν με πτώματα απεργών εργατών τη γη των ορυχείων της Μαρικάνα στη Νότια Αφρική.

Λουτρό αίματος από τη σφαγή των απεργών εργατών ορυχείων στη Νότια Αφρική (νέες φωτογραφίες και video)

Νέες φωτογραφίες και δύο video από τη δολοφονική επίθεση της αστυνομίας της Ν. Αφρικής στους απεργούς εργάτες ορυχείων της επαρχίας Μαρικάνα, έρχονται να προστεθούν στη χτεσινή μας ανάρτηση. Ο αριθμός των νεκρών απεργών ακόμα παραμένει άγνωστος.

Ψάχνοντας το δικό μας καλοκαίρι

Η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος του χειρότερου καλοκαιριού άρχισε. Κι αν κάποτε είχαμε να περιμένουμε ένα «δροσερό»  φθινόπωρο, τώρα ξέρουμε πως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Ξέρουμε από πριν πως θα είναι το ίδιο κακό αν όχι χειρότερο απ’ το καλοκαίρι. Όπως ξέρουμε πως  ο χειμώνας  που ακολουθεί θα είναι  πιο κρύος από ποτέ.

Νεκροί απεργοί ανθρακωρύχοι στη Νότια Αφρική από πυρά της Αστυνομίας

Δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί επίσημα ο αριθμός των νεκρών απεργών ανθρακωρύχων από πυρά της αστυνομίας στα ορυχεία λευκόχρυσου της επαρχίας Μαρικάνα στη Νότια Αφρική. Οι απεργοί είναι συγκεντρωμένοι εκεί από μέρες και όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, οπλισμένοι με μαχαίρια, τόξα και ακόντια.

Ένα άρθρο στην "Αυγή" που σπάει την «εκκωφαντική σιωπή» τους…

Νιώθω την ανάγκη να εκφράσω μια μεγάλη και σημαντική απορία που εδώ και μέρες με έχει καταβάλει και η οποία διαπιστωμένα δεν είναι μονάχα δική μου, αλλά και πολλών άλλων μελών, στελεχών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ.

Η σφαγή του Κομμένου Άρτας (Χρονικό - Ο τραγικός απολογισμός - Το έγκλημα πολέμου)

Πέρασαν 69 χρόνια από τη μαζική σφαγή των κατοίκων του Κομμένου Άρτας από τους χιτλερικούς καταχτητές. Το φρικτό αυτό έγκλημα ήταν ένα οργανωμένο σχέδιο που στόχο είχε να καμφθεί η αντίσταση του ελληνικού λαού, τη στιγμή που ο απελευθερωτικός αγώνας εναντίον των γερμανών και ιταλών καταχτητών είχε φτάσει στο αποκορύφωμά του.

Προωθείται συμφωνία Ελλάδας – Αυστραλίας για χορήγηση τουριστικής βίζας με δικαίωμα εργασίας σε Έλληνες μετανάστες. «Αυτή είναι η Ελλάδα»…

Διέξοδο στην μετανάστευση αναζητούν όλο και περισσότεροι νέοι σε ηλικία συμπατριώτες μας, χτυπημένοι ανελέητα από την καπιταλιστική κρίση και τις πολιτικές των μνημονίων που εφαρμόζουν οι συγκυβερνήσεις-υπηρέτες του μεγάλου κεφαλαίου, των τοκογλύφων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κορακιών του ΔΝΤ.

Υστερόγραφα

ΥΓ 1. Δεν ανήκω σε κανέναν από τους πληθυντικούς τους. Όπως δεν ανήκει το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού στους πληθυντικούς τους. Κυρίως όταν ακούω τις φράσεις «ζήσαμε υπερβολικά όλα αυτά τα χρόνια» ή « καταναλώναμε περισσότερα από αυτά που βγάζαμε» ή «θα δυσκολευτούμε αλλά θα τα βγάλουμε πέρα αν δουλέψουμε όλοι μαζί» ή την φράση σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής «μαζί τα φάγαμε». Δεν τα φάγαμε μαζί, δεν αποφασίσαμε μαζί, δεν απολαύσαμε μαζί, δεν δουλέψαμε μαζί και δεν δουλεύουμε μαζί, δεν αγωνιούσαμε μαζί. Ποτέ δεν ήμασταν μαζί, ούτε θα είμαστε μαζί. Ευτυχώς. Θα είμαστε εμείς και αυτοί, με διαφορές και αντιπαλότητα. Με διαφορετικές επιλογές, εκτιμήσεις, προσεγγίσεις και ζωές. ΕΥΤΥΧΩΣ.

«Άλλος δρόμος δεν υπήρχε». Νίκος Κοκοβλής 1920-2012

22 Ιουνίου 1962. Ένα μικρό κότερο αναχωρεί από τη Γλυφάδα με προορισμό την περιοχή του Οτράντο, στη Νότια Ιταλία. Ενας γέρος ναυτικός και ο γιός του φυγαδεύουν παράνομα 4 άνδρες και 2 γυναίκες. Οι παράνομοι, επικηρυγμένοι, αντάρτες Νίκος Κοκοβλής, Παγώνα Κοκοβλή (αδερφή του Νίκου), Αργυρώ Πολυχρονάκη, Σταμάτης Μαριόλης, Γιάννης Λιονάκης και Κωστής Λιονάκης (αδερφός του Γιάννη), αφού κρύβονταν για 15 περίπου χρόνια στο Νομό Χανίων, στη Δυτική Κρήτη, έφευγαν από την Ελλάδα με εντολή του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η αναχώρησή τους, ήταν ο ελληνικός επίλογος μιας απίστευτης προσπάθειας επιβίωσης, σε μια πολύ μοναχική διαδρομή που ξεκινούσε με το τέλος του Εμφυλίου στην Κρήτη.

Πείνα...

Είναι δυνατόν στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, τον Αύγουστο του 2012, να κτυπήσει το βραδάκι κάποιος την εξώθυρα ενός σπιτιού, να του ανοίξεις και να είναι η Πείνα;

«Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ»

Χαράματα της 14ης Αυγούστου 1954, στη θέση Αγία Μαρίνα, στο Δαφνί. Στις 5 η ώρα διακρίνεται ένα αυτοκίνητο να κινείται. Σταματάει, ανοίγει η πόρτα και κατεβαίνει ο Νίκος Πλουμπίδης δεμένος, ακόμη και τότε, με τις χειροπέδες. Προχωρώντας στον τόπο της εκτέλεσης, ο οποίος δεν ήταν ο συνήθης, πέρασε δίπλα από τους δημοσιογράφους που περίμεναν. Κοντοστάθηκε, και με θαυμαστή ψυχραιμία τους χαιρέτισε: «Γεια σας παιδιά. Μπράβο, όλο νιάτα βλέπω μπροστά μου. Σας εύχομαι καλή σταδιοδρομία, να 'στε πάντα καλά. Βλέπετε εγώ σε λίγο φεύγω με ψεύτικες και άδικες κατηγορίες. Το Κόμμα μου, το ξέρω, θα βρει την αλήθεια και θα με δικαιώσει».

Οι εφημερίδες της εποχής την ίδια μέρα θα γράψουν: «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ, αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του»...

Προς Ρένα Δούρου

Ο Περες, Ρένα Δουρου , διατέλεσε ( κι αυτος ) μελος τρομοκρατικής παραστρατιωτικής οργάνωσης.

5η μέρα ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ του απολυμένου Νίκου Πάγκαλη στην Κέρκυρα. Τον απέλυσαν όταν διεκδίκησε δεδουλευμένα 2 χρόνων (!)

Σε απελπιστική κατάσταση έχει περιέλθει ο εργαζόμενος Νίκος Πάγκαλης, που εργαζόταν στην τουριστική επιχείρηση «Corfu Trans», στην Κέρκυρα. Ο εργαζόμενος από την Παρασκευή 10 Αυγούστου, βρίσκεται σε απεργία πείνας διότι ενώ η εταιρεία του χρωστάει δεδουλευμένα 2 χρόνων, περίπου 20.000 ευρώ - όπως και σε άλλους συναδέλφους του - όταν τα διεκδίκησε και μετά από πολλές προσπάθειες, όχι μόνο δεν βρήκε ανταπόκριση, αλλά επιπλέον τον απέλυσαν.

Αγαπητέ κομαντάντε…

Θέλω να σε συγχαρώ για τα 86α σου γενέθλια και να σου ευχηθώ, όπως λέει το μεξικάνικο τραγούδι, «να συμπληρώσεις πολλά ακόμα». Η συνέπεια και η ακεραιότητά σου κατά τη διάρκεια όλης της ζωής σου είναι ένα παράδειγμα που μας εμπνέει και μας ενθαρρύνει να συνεχίσουμε τον αγώνα χωρίς λιποψυχία για την οικοδόμηση ενός νέου πολιτισμού που θα βάλει τέλος στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Τα "λιοντάρια" δεν θα χορτάσουν αν δεν φάνε και τους θηριοδαμαστές τους...

Ο Τζορτζ Μπεστ, ο σπουδαίος βορειοϊρλανδός ποδοσφαιριστής ο οποίος σπατάλησε το ταλέντο του υποκύπτοντας στα πάθη του, αρεσκόταν να διηγείται μια προσωπική του ιστορία: βρισκόταν σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου με μια Μις Κόσμος, με ανοιγμένες σαμπάνιες και με πεταμένα λεφτά στο κρεβάτι, τα οποία είχε κερδίσει στο καζίνο. Ο γκρουμ που του χτύπησε την πόρτα για να του φέρει άλλη μια σαμπάνια,