Ο Νίκος Ξυλούρης ζει στα τραγούδια του και στις καρδιές μας

Η φωνή του, όπως έλεγε ο Γιάννης Ρίτσος, "ένωνε την ιστορική ελληνική παράδοση με τις σύγχρονες παγκόσμιες αγωνίες". Με αυτή τη χαρακτηριστική, κρητική φωνή, που ήταν συνύπαρξη επικού άσματος και βυζαντινής ψαλμωδίας, μας πρόσφερε τραγούδια αληθινά και πηγαία, τα οποία συντρόφεψαν και συνεχίζουν να συντροφεύουν το λαό μας στις αναζητήσεις και στους αγώνες του.

(Εβδομηνταοχτώ χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη γέννηση του Νίκου Ξυλούρη,) [...]του Κρητικού λυράρη και τραγουδιστή, του λεβέντη καλλιτέχνη και αγωνιστή, που παρά τη σύντομη ζωή του άφησε το δικό του ίχνος γνησιότητας, αυθεντικότητας, αλήθειας στα πράγματα, τις ιδέες, τα τραγούδια. Τραγούδια, που είτε πήγαζαν απευθείας από την Κρητική μουσική παράδοση, είτε ήταν "έντεχνες" δημιουργίες γνωστών συνθετών, μέσω της φωνής του έβαλαν και συνεχίζουν να βάζουν φωτιά σε καρδιές και συνειδήσεις. Και είναι παρήγορο το ότι αυτή η ρωμαλέα φωνή, που εμψύχωνε τους "ελεύθερους πολιορκημένους" φοιτητές του Πολυτεχνείου και ηλέκτριζε τις συνειδήσεις με το "Πότε θα κάνει ξαστεριά", συνεχίζει και στις γκρίζες μέρες μας να συναρπάζει. Η απήχηση των τραγουδιών είναι μεγάλη, ακόμη και στα παιδιά που γεννήθηκαν ενώ αυτός είχε ήδη φύγει.