Ο σύγχρονος ραγιαδισμός

«Βασίλη, κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης...» Η φράση έχει μεγάλη ιστορία και χαρακτήριζε πάντα τους κήρυκες του ραγιαδισμού, της υποταγής και του συμβιβασμού. Και, δυστυχώς, πάντοτε υπήρχαν και υπάρχουν τέτοιοι. Από τον καιρό της Επανάστασης του 1821 και τον καιρό της φασιστικής κατοχής μέχρι και σήμερα. Είτε γιατί - συνήθως - τα συμφέροντά τους αυτό απαιτούν, είτε γιατί είναι οπαδοί της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας.
Μόνο που την ιστορία αυτής της χώρας δεν την έχουν γράψει οι κάθε λογής προσκυνημένοι. Οποιο μικρό ή μεγάλο θετικό και προοδευτικό βήμα έχει κάνει αυτός ο τόπος, δεν οφείλεται στους «νοικοκύρηδες». Αλλα πράγματα «χρωστά» η χώρα στους τελευταίους. Τη συνεργασία τους με κάθε λογής κατακτητές και επικυρίαρχους, τις «μεγάλες ιδέες» και τις Μικρασιατικές καταστροφές, τους συνεταιρισμούς με τους διάφορους δικτάτορες, το ξεζούμισμα του λαού και άλλα πολλά παρόμοια.

Ας αφήσουν κατά μέρος, λοιπόν, οι κήρυκες του σύγχρονου ραγιαδισμού τα σχετικά «επιχειρήματα». Πολύ περισσότερο, γιατί, σήμερα πλέον, ούτε καν τη δυνατότητα του στοιχειώδους «νοικοκυριού» δεν προσφέρει ο κόσμος που διαμορφώνει η βαρβαρότητα της «νέας τάξης» τους.

Ριζοσπάστης ("Από μέρα σε μέρα"), 10/10/2001