Τα Φετεινά Κάλαντα

[Δημοσιεύθηκαν στο «Ριζοσπάστη» της 25^ης Δεκεμβρίου 1946, με την υπογραφή «Α.Γ.». Διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτότυπου. Με  πλάγια γραφή προτείνεται η προσαρμογή στίχων στο παρόν, για την οποία, όπως θα διαπιστώσετε, δεν απαιτούνται και πολλές παρεμβάσεις. Το χαρακτικό, επίσης από το ίδιο φύλλο, πρωτοσέλιδα, με τίτλο και υπότιτλο «Χριστούγεννα 1946. Μακρυά από το σπίτι τους, στο νησί της εξορίας»]

Χριστός γεννάται σήμερον

Καλήν εσπέραν Άρχοντες κι αρχοντογεννημένοι

και Άγγλοι που στην πλάτης μας είσαστε καθισμένοι.

(κι Ευρωπαίοι που στην πλάτης μας είσαστε καθισμένοι).

Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει

αλλού οι λαοί αγάλλονται κι εδώ οι δοσίλογοι όλοι!

(αντί όλοι οι λαοί ν΄ αγάλλονται, μόνο οι δοσίλογοι όλοι!)

Ήταν και τότε Κατοχή στη γη των Ιουδαίων

κι απογραφή διέταξε ο … Νόρτον των Ρωμαίων.

(κι απογραφή διέταξε ο … Τόμσεν των Ρωμαίων.)

Κι ο Ιωσήφ σαν τώμαθε αμέσως ξεκινάει

μαζύ με τη Μαρία του, στη Βηθλεέμ να πάει.

Στην πόλη φθάνει και ζητεί μια στέγη για να μείνει

γατί η Μαρία προ παντός χρειαζότανε μια κλίνη.

Μα όπου κι αν εχτύπησε, παντού, σ΄ όλες τις θύρες

για νοίκι του ζητήσανε… Χρονιάτικο και λίρες! (για νοίκι του ζητήσανε… Χαράτσια και τοκογλυφίες!) (για νοίκι του ζητήσανε… Χαράτσια και εφορίες!)

Κι ο Ιωσήφ κατέφυγε στο σπήλαιο με φούρια

κι εκεί τον εδεχθήκανε τα βώδια, τα γαϊδούρια,

γιατί εκείνα ήτανε, ω φίλοι συμπολίτες,

γαϊδούρια κι όχι σύγχρονοι… μεγαλοϊδιοκτήτες!

Εν τω σπηλαίω τίκτεται ο ποιητής των όλων

και οι άγγελοι, που έψαλλον εις τον ουράνιο θόλον,

ευθύς προτάσεις είχανε ναρθούνε στην Αθήνα,

να πούνε το τραγούδι τους και μέσ΄ στην… Αρζεντίνα.

(να πούνε το τραγούδι τους όπως στην Αρζεντίνα).

Ενώ οι ποιμένες έψαλλαν το Δόξα εν υψίστοις

Του Παπανδρέου έλαμψε η νέα του η… πίστις.

-πιστεύομεν, πιστεύομεν, ο Παπατζής φωνάζει

(-λεφτά έχομεν, έχομεν, ο Παπατζής φωνάζει)

Και όλοι, εχθροί και φίλοι του, με δαύτον κάνουν χάζι.

Εκ της Περσίας έρχονται οι μάγοι με τα δώρα

να φέρουν λίγη ενίσχυση στη δόλια μας τη χώρα.

Μα όλα τους τα εφόδια, που λέτε, μάνι-μάνι

τα πήραν οι ημέτεροι και οι βιομηχάνοι.

Αυτοί επήραν τον χρυσόν ευθύς σαν τα κοράκια

και τον κατεσπατάλησαν να φέρουνε… χτενάκια.

(και τον κατεσπατάλησαν να φέρουν… δανειάκια).

Τον λίβανον τον πήρανε, χωρίς ποσώς ν΄ αργήσουν

Οι βουλευτές μες στη Βουλή, τον Σματς να λιβανίσουν

(Οι βουλευτές μες στη Βουλή, την Τρόικα να λιβανίσουν).

Τότε λοιπόν για τον Χριστόν ως ήκουσε ο Ηρώδης

αμέσως εταράχθηκεν κι έγινε θηριώδης.

Και τις ορδές του διέταξε, παιδιά παντού ν΄ αρπάξουν

κι όλα τα συνομήλικα με το Χριστό να σφάξουν.

Και ήταν τότε απέραντος ο χαλασμός και σάλος.

Μόν΄ ο Σοφούλης γλίτωσε γιατί ήταν πιο μεγάλος!

(Μόν΄ ο Βενιζέλος γλίτωσε γιατί ήταν πιο μεγάλος!)

Έμοιαζε κείνο το κακό και των σπαθιών η χρήσις

Με του Δραγούμη τις γνωστές εδώ επιχειρήσεις

(Με του Μάνεση τις γνωστές εδώ επιχειρήσεις)

Κι όπως ηκούσθη η Ραχήλ τον θρήνον να λέει

Έτσι ηκούσθη και η Ελλάς τα τέκνα της να κλαίει!

Μα σήμερα Χριστούγεννα, ο κόσμος διηγιέται

πως της Αγάπης ο Θεός στην ύπαιθρο γεννιέται.

Κι ο Γονατάς, σαν τώμαθε, στράβωσε το στόμα

(Κι ο Σαμαράς, σαν τώμαθε, στράβωσε το στόμα)

Κι επήρε, από την κακίαν του, του Ρεΐζέν το χρώμα.

(Κι επήρε, από την κακίαν του, του Σόιμπλε το χρώμα.)

Και σαν Ηρώδης έτρεξε, το βρέφος να σπαράξει

Μα ο λαός θ΄ αγωνιστεί και θα το διαφυλάξει

γιατ΄ ένα αστέρι οδηγεί το Έθνος όλο τώρα,

τ΄ άστρο της Συμφιλίωσης, για να σωθεί η χώρα…

(τ΄ άστρο της Ανατροπής, για να σωθεί η χώρα…)

ΓΕΦΥΡΙΣΜΟΙ