Έφυγε από τη ζωή ο Σοβιετικός θρύλος του παγκόσμιου μπάσκετ Σεργκέι Μπέλοφ (την ίδια μέρα που έφυγε και ο Αλεξάντερ...)

Ο θρύλος του σοβιετικού και του ρωσικού μπάσκετ και ένας από τους μεγαλύτερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών, Σεργκέι Μπέλοφ, έφυγε από τη ζωή το πρωί της Πέμπτης 3 Οκτώβρη 2013, σε ηλικία 70 ετών μετά από άνιση μάχη με σοβαρή ασθένεια στο Περμ της Ρωσίας, όπου κατοικούσε.

Ο Μπέλοφ άφησε εποχή στην ιστορία του αθλήματος ως παίκτης με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και την εθνική της Σοβιετικής Ένωσης. Με την πρώτη κατέκτησε έντεκα πρωταθλήματα και στέφθηκε δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης (1969, 1971), ενώ με την εθνική ομάδα της ΕΣΣΔ κατέκτησε ένα χρυσό (1972) και τρία χάλκινα ολυμπιακά μετάλλια (1968, 1976, 1980), όπως επίσης ένα αργυρό (1978) κι ένα χάλκινο σε Μουντομπάσκετ (1970), αλλά και τέσσερα χρυσά (1967, 1969, 1971, 1979), δύο αργυρά (1975, 1977) κι ένα χάλκινο (1973) σε Ευρωμπάσκετ.

Σαν προπονητής πήρε τέσσερα πρωταθλήματα με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ενώ με την εθνική Ρωσίας είχε δύο ασημένια στα Μουντομπάσκετ του 1994 και του 1998, όπως και το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ του 1997. Επίσης κατέκτησε χρυσό στις Σπαρτακιάδες του 1971, 1975, και του 1979.

Γέννημα - θρέμμα του σοβιετικού αθλητισμού

Ο Μπέλοφ γεννήθηκε το Ναστσιόκοβο της Ρωσίας, στη Σοβιετική Ένωση στις 23 Ιανουαρίου του 1944 και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα «διαμάντια» που γέννησε το σοβιετικό αθλητικό σύστημα. Η πρώτη του επαφή με τον αθλητισμό ήρθε μέσα από την αθλητική ένωση της περιοχής του Τρούντ.

Οι αθλητικές ενώσεις ήταν οι βασικές δομές του συστήματος αθλητισμού και φυσικής αγωγής στην Σοβιετική Ένωση, προσφέροντας σε εργαζόμενους και μαθητές τη δυνατότητα να κάνουν μία σειρά σπορ, ακόμη και αυτά που στον καπιταλισμό θεωρούνται αθλήματος της αστικής τάξης (σκι, τέννις κλπ.). Στόχος τους ήταν να αναπτύξουν μαζικά τον αθλητισμό και τη φυσική αγωγή και να παρέχουν κατάλληλες υποδομές και συνθήκες για την άσκησή και την προπόνηση του αθλούμενου. Υπολογίζεται πως τη δεκαετία του '70 περισσότεροι από 25 εκατ. αθλητές ήταν μέλη αυτών των ενώσεων, χωρίς βέβαια να υπολογίζονται τα δεκάδες εκατομμύρια των ανθρώπων στην ΕΣΣΔ που είχαν πρόσβαση σε αθλητισμό και φυσική αγωγή, μέσα από άλλες δομές.

Οι περισσότερες αθλητικές ενώσεις διοικούνταν από τα εργατικά συνδικάτα και λειτουργούσαν παράλληλα με μεγάλα αθλητικά σωματεία, όπως η ΤΣΣΚΑ, η Ντιναμό αλλά και η αθλητική ένωση του στρατού. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία των αθλητικών ενώσεων, ήταν τα παιδικά και νεολαιίστικα αθλητικά σχολεία. Το 1970 υπήρχαν στην ΕΣΣΔ 1.350 τέτοια ενώ μέχρι το 1987 είχαν φτάσει τις 7.500 και απασχολούσαν περισσότερους από 50.000 προπονητές και γυμναστές.

Μεγάλες διακρίσεις

Σε αυτό το εύφορο έδαφος που παρείχε το αθλητικό σύστημα της ΕΣΣΔ άνθισε το τεράστιο ταλέντο του Σεργκέι Μπέλοφ, που θεωρείται ο κορυφαίος -μη αμερικανός- μπασκετομπολίστας όλων των εποχών. Το 1968 κατέκτησε τον τίτλο του «Επίτιμου Μάστερ των Σπορ», την ανώτερη αθλητική διάκριση στην ΕΣΣΔ, ενώ ήταν ο αθλητής που άναψε το βωμό στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1980 στη Μόσχα. Παράλληλα είχε τιμηθεί με μετάλλια από τη Σοβιετική Ένωση για την προσφορά του στην σοσιαλιστική κοινωνία. Το 1991 η FIBA τον ανέδειξε κορυφαίο παίκτη της όλων των εποχών, ενώ το 2007 είχε εισαχθεί στο Hall of Fame της παγκόσμιας ομοσπονδίας και το 1992 στο Naismith Hall of Fame.

902.γρ

Ο Σεργκέι έφυγε ακριβώς 35 χρόνια από τη μέρα του θανάτου ενός άλλου μεγάλου Μπέλοφ. Στις 3 Οκτώβρη του 1978 φεύγει πρόωρα (μόλις στα 27 του) από τη ζωή, χτυπημένος από σπάνια αρρώστια,  ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών, ο επίσης Σοβιετικός Αλεξάντερ Μπέλοφ. Σεργκέι και Αλεξάντερ ήταν συμπαίκτες στην εθνική ομάδα της ΕΣΣΔ. Ο Αλεξάντερ πέτυχε το νικητήριο καλάθι απέναντι στην ομάδα των ΗΠΑ, στον ιστορικό τελικό μπάσκετ των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου το 1972, όταν σχεδόν σε χρόνο μηδέν, δέχθηκε τη μακρινή πάσα του Ιβάν Εντέσκο και ανάμεσα σε δύο Αμερικανούς σκόραρε σε 51-50 χαρίζοντας το χρυσό μετάλλιο στην Σοβιετική Ένωση. Ήταν η πρώτη φορά, που οι ΗΠΑ έχαναν τον ολυμπιακό τίτλο στο μπάσκετ μετά από σερί 63 νικών και ο Σεργκέι Μπέλοφ  ήταν ο πρώτος σκόρερ του αγώνα. Ο Αλεξάντερ δεν είχε καμιά απολύτως συγγένεια με τον Σεργκέι. (Οικοδόμος)