Γιατί τα ελληνικά ΜΜΕ όταν αναφέρονται στη Συρία μιλάνε για «καθεστώς» ενώ όταν αναφέρονται στην Ελλάδα για κυβέρνηση;

Γιατί τα ΜΜΕ στη χώρα μας όταν αναφέρονται στη Συρία χρησιμοποιούν τη λέξη «καθεστώς» («το καθεστώς Άσσαντ») ενώ όταν αναφέρονται στην Ελλάδα τη λέξη «κυβέρνηση» («η ελληνική κυβέρνηση»). Τι σημαίνει καθεστώς;

καθεστώς: 1) το πολίτευμα που έχει καθιερωθεί ή επιβληθεί ως σύστημα διακυβέρνησης σε μια χώρα, 2) η επικρατούσα κατάσταση, η πολιτική, η κοινωνική, η οικονομική κλπ. πραγματικότητα σε μια χώρα και τα πρόσωπα και οι θεσμοί που την εκπροσωπούν και 3) το σύνολο των (πολιτικών, πολιτειακών, κοινωνικών κλπ.) δεδομένων που επικρατούν σε συγκεκριμένο χώρο ως σύστημα, η κυρίαρχη κατάσταση που αυτά συνθέτουν. (Λεξικό Μπαμπινιώτη 1998)

Η Συρία έχει κυβέρνηση που εκλέγεται κάθε τέσσερα χρόνια από τον λαό, με τις τελευταίες εκλογές να έγιναν στις 7 Μάη του 2012, οι οποίες ήταν και οι πρώτες εκλογές στις οποίες έλαβαν μέρος και κόμματα που δεν ήταν προσκείμενα στον κυβερνώντα συνασπισμό, όπως συνέβαινε μέχρι τότε. Αν κάποιος «καλοπροαίρετος» βιαστεί να δώσει την εξήγησή του βασισμένη στο νο 1, ας λάβει υπόψη του πως στη χώρα μας το σύστημα διακυβέρνησης που μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση ε π ι β λ ή θ η κ ε  (από τη μεταπολίτευση και μετά) στο λαό με πολλούς τρόπους (έτσι στα πρόχειρα: καλπονοθευτικό σύστημα της ενισχυμένης, πελατειακό κράτος,  αντικομμουνιστικά εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα, μπαμπούλας της δεξιάς, ισχυρή Ελλάδα, καμένη γη, λεφτά υπάρχουν κ.ά.). Όμως η χώρα μας δεν έχει «καθεστώς», αλλά μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Έτσι δεν είναι;

Γιατί άραγε –σύμφωνα με τα μεγαλύτερα διεθνή και όλα σχεδόν τα ελληνικά ΜΜΕ- ο Άσσαντ… δεν χαίρει της εμπιστοσύνης του λαού του (και είναι... καθεστώς), σε αντίθεση με τον κύριο Σαμαρά και την  κυβέρνησή του; Με ποια ποσοστά κυβερνάνε, και αποφασίζουν για λογαριασμό μας, Σαμαράς και Βενιζέλος (κυρίως αυτός); Πώς γίνεται σε μια  χώρα με κοινοβουλευτική δημοκρατία όπως η Ελλάδα, αυτοί οι πολιτικοί και τα κόμματά τους που την κατέστρεψαν και ο λαός τους αποδοκίμασε συντριπτικά με την ψήφο του, να κυβερνάνε πάλι και μάλιστα…συνεταιρικά, και μάλιστα με προεδρικά διατάγματα και «κατεπείγοντες» διαδικασίες, με εκβιασμούς, τρομοκρατία, προπαγάνδα του ψέματος και με απειλές για... εκλογές; Αν η Συρία έχει «καθεστώς» τότε εδώ... τι γίνεται ρε παιδιά; Μα για πόσο κάφρους μας περνάνε τελικά; Κι εμείς, μέχρι πότε θα ανεχόμαστε να κάνουν το μαύρο άσπρο; Μέχρι πότε θα επιτρέπουμε να θυσιάζονται και τα ελάχιστα εναπομείναντα ίχνη κοινής λογικής στο βωμό της αντιλαϊκής και πολεμοκάπηλης προπαγάνδας των ΜΜΕ, που στηρίζουν με νύχια και με δόντια την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνησή μας (και τους συμμάχους της βεβαίως)... που… εκπροσωπώντας τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αδημονεί να βυθίσει τον λαό της Συρίας ακόμα βαθύτερα στο αίμα;

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013.