Tον κομμουνιστή να τον φοβάσαι…

Tον κομμουνιστή να τον φοβάσαι…

-όταν κόβει το χέρι ή το πόδι του για να ξεφύγει απ την παγίδα

-όταν ο κόμπος του πνίγει το λαιμό και σφίγγεται να μη δακρύσει για κάτι πολύτιμο πούχασε

-όταν κοιτάει με ανείπωτη σιχασιά τη σαύρα που οι αστοί την φούσκωσαν και την έκαναν να φαντάζεται πως είναι κροκόδειλος (για σκέψου τα γκάλοπ να σου δίνουν 30% κι η αυγούλα να βολοδέρνει στα 5000 φύλλα όπως πάντα, ή στα σωματεία όπου συνεργάζεσαι με τους πάντες κόντρα στο ΠΑΜΕ να παίρνεις συνήθως τα ίδια πχ οικοδόμοι Ηρακλείου φέτος τον Ιούλη)

-όταν τον βλέπεις πεσμένο στη μάχη κι έχεις την σκατομικροψυχία να του επιτίθεσαι.. (κι ας κλαίγεσαι πως τον θέλεις για σύμμαχο)

Θα βρει κουράγιο να σηκωθεί, να κρυφτεί να γλύψει τις πληγές κι εκεί που δεν το περιμένεις να επιτεθεί με ατσαλένιο πείσμα και παλεύοντας, να μακελέψει τα νοικοκυρεμένα μικροαστικά σου όνειρα και να τα κάνει ματωμένους εφιάλτες…

Μα θα μου πεις κι εγώ κομμουνιστής ήμουνα!

Σκατά ήσουνα!

Μια σαύρα που βάφτηκε με κόκκινη μπογιά, που με τον καιρό έγινε ροζ και που πάει για το φυσικό πράσινο της δαμανάκη… πούχεις το θράσος να βγάζεις γλώσσα στους αητούς

θλιβερέ καρτερέ…

dhmhtrhs - Σχόλιο σε ανάρτηση του Redfly Planet ΕΔΩ.