Στις 4 Αυγούστου του 1936 κηρύσσεται στη χώρα στρατιωτικός νόμος εγκαινιάζοντας την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας. Όπως τόνισε ο ίδιος ο Μεταξάς, σκοπός της δικτατορίας δεν ήταν άλλος παρά η «αδιάκοπος φροντίς δια την στερέωσιν του αστικού καθεστώτος με όλας τας αναγκαίας θυσίας δια το σύνολον της κοινωνίας και ιδίως δια τας ενδεείς τάξεις». Σχεδόν οχτώ δεκαετίες αργότερα, μπαίνει το ερώτημα: Γιατί χρειαζόταν να κηρυχτεί διχτατορία γι’ αυτό το λόγο και να μείνει ο φουκαράς ο Μεταξάς στην ιστορία ως διχτάτορας;
Τα ίδια δεν ακούμε σήμερα που –και
πάλι- κινδυνεύει η πατρίδα; Για να σωθεί (η πατρίδα) δεν κοπιάζει ο πρωθυπουργός μας; Για το καλό «όλων»
(άρα και των ασθενέστερων) δεν μοχθεί η κυβέρνησή μας και μάλιστα
χωρίς να λογαριάζει οποιοδήποτε «κόστος» και «θυσία»; Για να μην διαταραχτεί η περίφημη
κοινωνική συνοχή δεν αγχώνονται οι κυβερνώντες μας; Απορίας άξιον…
Μάλλον
θα φταίει που τότε δεν υπήρχε ΔΝΤ. Που δεν υπήρχαν Μέρκελ, ΕΕ, ούτε τρόικα για
να «βοηθήσουν» την πατρίδα. Ή ένας τόσο πρόθυμος πρόεδρος της δημοκρατίας να
βάζει την υπογραφή του κάτω από κάθε «διάταγμα» που αφήνουν μπροστά του. Ίσως
κιόλας να μην υπήρχαν τόσοι και τόσο αποφασισμένοι
και ακούραστοι στην ψήφιση νομοσχεδίων βουλευτές και οι «κατάλληλοι» συνδικαλιστές-ηγέτες για να «καθοδηγήσουν» όπως πρέπει τους εργαζόμενους... Θα φταίει και που τότε δεν υπήρχαν
τόσο άξιοι και δημοφιλείς δημοσιογράφοι σαν τον κύριο Μπάμπη, τον κύριο Άρη και την
κυρία Όλγα, για να εξηγούν με επιχειρήματα στο λαό ποιο είναι το συμφέρον του...
Αλλιώς ο Μεταξάς θα μπορούσε άνετα να είναι επικεφαλής μιας εκλεγμένης από το λαό κυβέρνησης και να μη μείνει ο καημένος στην ιστορία ως διχτάτορας. Χώρια που αν είχαν ανακαλυφτεί από τότε οι εταιρείες «έρευνας κοινής γνώμης» θα «έβγαινε» συνεχώς ο «καταλληλότερος». Αλλά... Άτιμη και άδικη -καπιταλιστική- κοινωνία...
Αλλιώς ο Μεταξάς θα μπορούσε άνετα να είναι επικεφαλής μιας εκλεγμένης από το λαό κυβέρνησης και να μη μείνει ο καημένος στην ιστορία ως διχτάτορας. Χώρια που αν είχαν ανακαλυφτεί από τότε οι εταιρείες «έρευνας κοινής γνώμης» θα «έβγαινε» συνεχώς ο «καταλληλότερος». Αλλά... Άτιμη και άδικη -καπιταλιστική- κοινωνία...
Κυριακή
4 Αυγούστου 2013.
2 σχόλια:
Τον έφαγαν οι Εγγλέζοι με τον Άγγλο γιατρό που κάλεσαν από την Κρήτη, τον Γενάρη του 1941, υποπτεύονταν ότι δεν θα έλεγε ξανά ΟΧΙ στους Γερμανούς.
Τι νάγιναν τα Αρχεία του Μανιαδάκη;
(Αν νοσηλεύονταν ο Μεταξάς τρίτη θέση σε επαρχιακό νοσοκομείο θα είχε σωθεί, έγραφε ο Μανιαδάκης)
Αναζητήστε το ρόλο του πράκτορα παπά Δημητρη Μπαλφουρ ...
Δε θέλω να σε διορθώσω σε αυτά που λες για τον Μεταξά, οικοδόμε, απλώς να πω τη δική μου άποψη. Νομίζεις ότι σήμερα δεν είναι στα σχέδια της αστικής τάξης ακόμη και μια δικτατορία όπως του Μεταξά; ΄Ολα αυτα που λες ειρωνικά για την κυβέρνηση ΝΔ είναι πολύ σωστά,αλλά αν το σύστημα δει ότι καμιά απ' αυτές τις κυβερνήσεις που ετοιμάζει-συμπεριλαμβανόμενης και του Σύριζα- δεν εξυπηρετούν τα σχέδιά του δηλ. δεν καταφέρνει να χειραγωγήσει το λαϊκό κίνημα, νομίζεις ότι θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια; Θα αντιδράσει και μάλιστα λυσσαλέα όπως και τότε. Γι' αυτό λέμε ότι το κίνημα πρέπει να είναι προετοιμασμένο για αυτή την επίθεση. Γι' αυτό θέλουμε δυνατό ΚΚΕ.Βέβαια και για άλλους λόγους το θέλουμε δυνατό.
Δεν υπήρχε ΔΝΤ. Υπήρχε όμως η διεθνής οικονομική επιτροπεία. Ηδη απ' το 1898 η χώρα μας είχε δεχτεί την "ευεργεσία" της κι είχε συνάψει δάνειο με βαρύτατους όρους. Αν το ψάξεις θα δεις ότι οι όροι αυτοί μοιάζουν πάρα πολύ με τους σημερινούς του ΔΝΤ. Αυτό το δάνειο οικοδόμε το ξεχρεώσαμε ξέρεις πότε; Το 1978. Κι απ' τις τρεις χώρες που μας το επέβαλαν η μόνη που μας αποδέσμευσε απ' τα χρεωστούμενα ήταν η Ρωσία αμέσως μετά απ' τη Σοβιετική επανασταση. Αρα λοιπόν πάντα η αστική τάξη -που ούτε κι αυτή έχει πατρίδα κι ας λένε ό,τι θέλουν οι εθνικιστές-είχε τους μηχανισμούς της και τα όργανά της για να σκλαβώνει λαούς και να τους εκμεταλλεύεται. Και πάντα είχε, έχει και θα έχει τα πειθήνια όργανά της-βουλευτές, δημοσιογράφους, κομματάρχες- για να επιβάλλει τα συμφέροντά της. Και τότε επι Μεταξά υπήρχαν δημοσιογράφοι όπως ο Ι.Διάκος, βουλευτές όπως των παλαιών κομμάτων που δεν είχαν κανένα πρόβλημα να νομιμοποιήσουν την δικτατορία, και την δίωξη του λαϊκού κινήματος, κι αν δεν υπηρχε πρόεδρος-φερέφωνο, υπήρχε βασιλιάς-φερέφωνο. Θα συμφωνήσω βέβαια ότι τότε δεν υπήρχαν δημοσκόποι. Ε, εξελλισόμαστε.
Και το χειρότερο απ' όλα , οικοδόμε, πάντα η αστική τάξη όταν δεν μπορεί αλλιώς να λύσει τις διαφορές της και με τους ομοίους της- στο μοιρασμα του πλούτου- αλλά και με τους λαούς της γης, κάνει πολέμους. Και τότε και σήμερα.
Σοφία
Δημοσίευση σχολίου