Ο Καρλ Κράους για τη δημοσιογραφία

Από το Karl Kraus, Dicta et Contradicta. Αρχική δημοσίευση και μετάφραση: Radical Desire.

    Όταν η εποχή πέθανε από αυτοχειρία, αυτός ήταν το χέρι. 

Ο Bertolt Brecht για τον Karl Kraus.

378 

Αυτό που λυπήθηκε η σύφιλη, θα το ξεπαστρέψουν τα ΜΜΕ. Δεν θα υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε στα σίγουρα τι προκάλεσε την σήψη εγκεφάλων στο μέλλον.

402 

Η αποστολή του Τύπου είναι η εξάπλωση του πολιτισμού σε συνδυασμό με την καταστροφή της ικανότητας νοητικής συγκέντρωσης.

409 

Ο Τύπος είναι η Θεία Πρόνοια μιας εποχής χωρίς Θεό. Έχει εξυψώσει ακόμα και την πίστη στην παντογνώστρια και πανταχού παρούσα δύναμη της ισχυρής πεποίθησης.

412 

Ο κουρέας σού λέει τα νέα, ενώ εσύ ήθελες απλώς να σε κουρέψει. Ο δημοσιογράφος σού πουλάει πνεύμα ενώ εσύ ήθελες απλώς τα νέα. Πρόκειται για δύο τύπους ανθρώπου με φιλοδοξίες για υψηλότερα πράγματα.

415 

Ο στρατός το βρίσκει δύσκολο να βρει νεοσύλλεκτους. Όλοι θέλουν να γίνουν δημοσιογράφοι.

572 

Ο συγγραφέας που κάνει αθάνατη μια τετριμμένη υπόθεση απειλεί μόνο το εφήμερο στοιχείο με ατιμωτικό συμβιβασμό. Αυτός όμως που δημοσιογραφεί για την αιωνιότητα μπορεί να περιμένει αναγνώριση στους καλύτερους κοινωνικούς κύκλους.

577 

Είναι η συγγραφή απλά και μόνο η ικανότητα να μεταδίδεις λεκτικά μια γνώμη στο κοινό; Αυτό θα καθιστούσε την ζωγραφική την τέχνη της άρθρωσης μιας γνώμης με χρώματα. Αλλά οι δημοσιογράφοι της ζωγραφικής λέγονται μπογιατζήδες. Και νομίζω ότι  συγγραφέας είναι αυτός που μεταδίδει ένα έργο τέχνης στο κοινό. Η μεγαλύτερη τιμή που μού έγινε ποτέ ήταν όταν ένας αναγνώστης μού είπε ότι μπορεί να καταλάβει αυτά που γράφω μόνο με τη δεύτερη ανάγνωση. [...] Αυτός ο άνθρωπος ήταν γνώστης και δεν το ήξερε. Το να επαινούν το ύφος μου με αφήνει αδιάφορο, αλλά οι κατηγορίες ενάντιά του κοντεύουν να με κάνουν επηρμένο. Ξοδεύω πολύ χρόνο φοβισμένος ότι ο κόσμος θα βρει ευχαρίστηση στα γραπτά μου με την πρώτη ανάγνωση. Τι; O ρόλος των ωραίων φράσεων δεν είναι παρά να λειτουργούν ως στοματικό διάλυμα για το κοινό; [...]

584 

Πρέπει να διαβάζεις όλους τους συγγραφείς δύο φορές. Τους καλούς για να τους θυμάσαι, και τους κακούς για να τους ξεχνάς.

593 

Ο δημοσιογράφος είναι αυτός που παίρνει κάτι που ο αναγνώστης έχει ήδη σκεφτεί και το εκφράζει με έναν τρόπο που δεν θα πετύχαινε ο κάθε στρατιωτικός.

595 

Το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που μπορείς να κάνεις στους σημερινούς λογοτεχνίζοντες είναι ότι κρατούν τα περιοδικά τεχνητά στη ζωή. Αλλά πώς θα ακουγόταν αν τους έλεγες ότι κρατάνε τη ζωή τεχνητά στα περιοδικά; 

596 

Αυτοί που γράφουν στα κυριακάτικα έντυπα και οι κομμωτές έχουν την ίδια συνάφεια με το ανθρώπινο κεφάλι.

608 

Ο αναγνώστης είναι ευτυχής όταν ένας συγγραφέας ντροπιάζει την μόρφωσή του. Τον εντυπωσιάζει που δεν ήξερε [ο αναγνώστης] πώς λέγεται η Κέρκυρα στα αλβανικά. Από δω και μπρος θα το ξέρει και θα μπορεί να κάνει τον έξυπνο στους άλλους που δεν το ξέρουν. Η μόρφωση είναι η μόνη προϋπόθεση που δεν απεχθάνεται το κοινό, και ο συγγραφέας που ταπεινώνει τον αναγνώστη με την μόρφωσή του μπορεί να είναι βέβαιος ότι θα είναι ο άνθρωπος της ημέρας. Αλλά αλλίμονο σε όποιον απαιτεί ικανότητες που είναι δύσκολο να κατακτηθούν ή δύσκολο να εξασκηθούν! Είναι αποδεκτό όταν ο συγγραφέας ξέρει περισσότερα από τον αναγνώστη, αλλά το να έχει σκεφτεί περισσότερο, αυτό δεν συγχωρείται εύκολα. Το κοινό δεν επιτρέπεται να φαίνεται πιο ηλίθιο. Μάλλον, είναι εξυπνότερο από τον καλλιεργημένο συγγραφέα, εφόσον έμαθε απ' το περιοδικό του πώς λέγεται η Κέρκυρα στα αλβανικά, ενώ ο συγγραφέας έπρεπε να πάει να το ψάξει σε λεξικό.

627 

Τόσοι και τόσοι γράφουν επειδή δεν έχουν τον χαρακτήρα που να τους το απαγορεύει.

632 

Οι συγγραφείς των κυριακάτικων εντύπων είναι απογοητευμένοι ράφτες. Οι γονείς τους τούς εξαναγκάζουν να μπουν σε ένα επάγγελμα που απαιτεί ευφυία, αλλά το αρχικό τους ταλέντο βρίσκει τελικά τρόπο να εκφραστεί.

633 

Υπάρχουν επιφανειακοί και εμβριθείς κουφιοκέφαλοι.

636 

Η δημοσιογραφία σκέφτεται χωρίς την απόλαυση της σκέψης. Ο καλλιτέχνης που εξορίζεται σε τέτοιου είδους περιοχές μοιάζει με την εταίρα που εξαναγκάζεται να γίνει πόρνη.

637 

Οι πόρνες και οι δημοσιογράφοι έχουν αμφότεροι την ικανότητα να κάνουν τον εαυτό τους να μη νιώθει. Οι πόρνες έχουν την επιπρόσθετη ικανότητα να μην κάνουν τον εαυτό τους να μη νιώθει.

Πηγή: Lenin Reloaded