«Μπροστά στα εκατό χρόνια των παράφορων συντρόφων»

Πανηγυρικός

Το Κόμμα, σώμα αδιαίρετο, διασχίζει το χρόνο με ταχύτητες δικές του, μένοντας αλώβητο από τις ισχυρές πιέσεις που ασκεί κάθε εποχή. Με το ειδικό βάρος του προσπαθεί να γεμίσει το κενό γύρω του.

2. Μπροστά στα εκατό χρόνια των παράφορων συντρόφων, το περιβάλλον ναυάγησε άπειρες φορές στην προσπάθειά του να ανακόψει τη ροή του κινήματος. Δεν ήταν εύκολη η διάρκεια και η αντοχή στα χτυπήματα, γιατί οι επιδόσεις των κυβερνώντων τότε, στα διαρκή στρατοδικεία, ήταν ανεξάντλητες. Είναι μακρύ το γράμμα του θανάτου: εκτελέστηκαν πολίτες και σύντροφοι των οποίων ουκ έστιν αριθμός, ενώ η ξενοκίνητη κυβέρνηση συνέχιζε να προσαυξάνει τις συμφορές της κοινωνίας.

3. Καμία τύψη, καμία μεταμέλεια για το παρελθόν δεν είχαν όχι μόνο οι κυνηγοί κεφαλών, οι δοσίλογοι και τα τάγματα ασφαλείας που σήμερα εκπροσωπούνται επάξια από τους χρυσαυγίτες, αλλά και ένα τμήμα των φιλήσυχων Δεξιών. Αυτό το κομμάτι του συντηρητισμού που συνέχισε να προκαλεί πόνο με τα ανομήματα και τις ραδιουργίες του. Αυτή η μερίδα που τρέφει μια άνευ προηγούμενου απέχθεια για το λαό, κυρίως για όσους αντιστάθηκαν, όπως σήμερα, στα μεγάλα αφεντικά, τα οποία ανεβοκατεβάζουν τις κυβερνήσεις κατά βούληση.

4. Ολα αυτά τα χρόνια, μπροστά στη γενικευμένη αγυρτεία που δεν επιθυμεί τίποτε άλλο από το να σβήσει κάθε σημείο όπου μπορεί να ανθίζει η ζωή ώστε να μας χειρίζεται κατά το δοκούν, οι Κόκκινοι στάθηκαν δίπλα στον πολίτη και πάλεψαν μαζί του την κατάθλιψη, την τάση παραίτησης, μοιράστηκαν την οδύνη του και κατανόησαν τις ψευδαισθήσεις του.

. Σήμερα η παντελής απουσία ορθού λόγου στην καθημερινή συναναστροφή των ανθρώπων και η αίσθηση πως κυριαρχούμαστε από τη βλακεία, σε συνδυασμό με μια σχεδόν αναίτια επιθετικότητα σε κάθε επίπεδο, απεικονίζει εν πολλοίς την πνευματική ένδεια των εκπροσώπων των αστικών κομμάτων, κυρίως των δύο πολιτικών αρχηγών, που αρχίζουν να παίρνουν το σχήμα καρτούν με τους πληκτικούς καβγάδες τους, στους οποίους είναι προσηλωμένοι με θρησκευτική αγωνία, ο ένας για την παράταση θητείας του στον πρωθυπουργικό θώκο και ο έτερος για την αναρρίχησή του.

6. Εκατό χρόνια και τι δεν γνώρισε το κίνημα και όμως συνέχισε: Από τους πανάκριβους πράκτορες - βασιλείς, την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος μέχρι τον φαύλο κύκλο της γενικευμένης απάτης. Παρ' όλα αυτά, το κίνημα παραμένει σταθερό στη δράση του και την παρουσία του στους αγώνες διεκδίκησης της χαμένης μας αξιοπρέπειας.

7. Βάρναλης, Ρίτσος: Δίδαξαν πως η ποίηση είναι πολεμική τέχνη, και οι ίδιοι δεν σκέφτονται με βάση κάποιαν ιδέα που έχουν για τη ζωή, αλλά με την ίδια τη ζωή. Αναμετρήθηκαν με το αποτρόπαιο περιβάλλον και χάραξαν έναν κύκλο στο κέντρο του οποίου έθρεψαν την αέναη δημιουργία. Μεγάλες μορφές! Δροσερός τώρα ο ίσκιος τους, απλώνεται και στις γενιές που έρχονται.

Γιώργος Κακουλίδης

Ριζοσπάστης