Επανεκδόθηκε το βιβλίο «Αναμνήσεις από τη ζωή της ΟΚΝΕ»

Με πρωτοβουλία του ΚΣ της ΚΝΕ και με αφορμή τη συμπλήρωση 95 χρόνων από την ίδρυση της ΟΚΝΕ, έγινε επανέκδοση του βιβλίου της Αύρας Παρτσαλίδου «Αναμνήσεις από τη ζωή της ΟΚΝΕ» και κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή». Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια των Οργανώσεων για την προετοιμασία του 26ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου και τη γνωριμία με την ΟΚΝΕ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελούσε, για πολλές γενιές νέων κομμουνιστών, ένα από τα πρώτα βιβλία που διάβαζαν.

Οι «Αναμνήσεις από τη ζωή της ΟΚΝΕ» γράφτηκαν από την Α. Παρτσαλίδου το 1965, όταν ήταν κρατούμενη στις Φυλακές Αβέρωφ. Δε στάθηκε δυνατό να δημοσιευτεί το βιβλίο τότε στην Ελλάδα, γιατί μεσολάβησε το στρατιωτικό πραξικόπημα και η επιβολή της επταετούς δικτατορίας των συνταγματαρχών. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα κυκλοφόρησε το 1976 και μέχρι το 1983 έκανε τρεις επανεκδόσεις.

Στόχος είναι να διαδοθεί πλατιά και να αποτελέσει ακόμα μια αφορμή για να έρθουν σε επαφή η νέα γενιά των κομμουνιστών, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ, ευρύτερα η νεολαία, με τις αγωνιστικές παραδόσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, τις βαθιές ρίζες τους στην Ιστορία του εργατικού - λαϊκού κινήματος της χώρας μας και διεθνώς.

Σημειώνει το Γραφείο του ΚΣ της ΚΝΕ στην εισαγωγή σε αυτή τη νέα επανέκδοση του βιβλίου:

«Από τα πρώτα αγωνιστικά τους βήματα και καθ' όλη τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, οι κομμουνιστές της χώρας μας έμαθαν να δρουν κάτω από όλες τις συνθήκες, με πείσμα, πρωτοβουλία, εφευρετικότητα, συνειδητή και σχεδιασμένη δράση, αντιμετώπισαν παλικαρίσια την παρανομία ή την ημιπαρανομία, το καθεστώς των συνεχών διώξεων και της τρομοκρατίας, τις καθημερινές συλλήψεις, φυλακίσεις, την κρατική βία.

Η ΟΚΝΕ, από τα πρώτα χρόνια της, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ανέπτυσσε πολύμορφη αγωνιστική δράση, πάλευε να χτίζει δεσμούς και Οργανώσεις στα εργοστάσια και τις άλλες επιχειρήσεις, στα σχολεία και τις σχολές, στις λαϊκές συνοικίες των πόλεων και στα χωριά, παντού, όπου ζούσε, μορφωνόταν και δούλευε η νεολαία του φτωχού λαού της εποχής».

Στην εισαγωγή του βιβλίου το Γραφείο του ΚΣ της ΚΝΕ μιλάει για το χαρακτήρα της ΟΚΝΕ ως λενινιστικού μαχητικού σχολείου κομμουνιστών και την πρωτοπόρα δράση της για την οργάνωση της πάλης της νεολαίας στους χώρους δουλειάς, στους φοιτητές, στους μαθητές, στους νέους της υπαίθρου κ.τ.λ., ενώ ιδιαίτερη αναφορά κάνει και στον Πειθαρχικό Ουλαμό Καλπακίου, το μέρος που θα επισκεφτούν οι κατασκηνωτές του Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου:

«Μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, η ΟΚΝΕ από ιδρύσεώς της, σταθερά και ανυποχώρητα, ανέπτυσσε δράση ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, σχεδίαζε και υλοποιούσε με ειδικό τρόπο την παρέμβασή της στους νέους στρατευμένους. Τα μέλη της ΟΚΝΕ έκαναν θαρραλέα επαναστατική δουλειά μέσα στον στρατό, στήνοντας παράνομες Οργανώσεις. Οι κομμουνιστές φαντάροι κυκλοφορούσαν κρυφά μέσα στο στρατό ειδικές εφημερίδες με αντιπολεμικό και επαναστατικό περιεχόμενο. Με την καθοδήγηση της ΟΚΝΕ, στρατευμένοι νέοι έπαιρναν μέρος σε αντιπολεμικές κινητοποιήσεις του λαού. Η βάρβαρη απάντηση της αστικής τάξης και του στρατού της ήταν, μεταξύ άλλων, η λειτουργία του Πειθαρχικού Ουλαμού στο Καλπάκι Ιωαννίνων, στον οποίο στέλνονταν από τα μέσα της δεκαετίας του 1920 οι κομμουνιστές φαντάροι. Οι φαντάροι δούλευαν στα καταναγκαστικά έργα 12 και 15 ώρες τη μέρα, οι ξυλοδαρμοί και τα φρικτά βασανιστήρια για να αποσπαστούν "μαρτυρίες" ήταν καθημερινό φαινόμενο. Μέσα σε αυτήν τη φρίκη ήταν και το βασανιστήριο, όπου οι κομμουνιστές φαντάροι υποχρεώνονταν για ώρες, κάτω από τον καυτό ήλιο, να ποτίζουν τα τηλεγραφόξυλα, την ίδια στιγμή που οι βασανιστές τους, τους φώναζαν: "Αν αυτά ανθίσουν και βγάλουν κλαδιά, τότε θα γίνει κομμουνισμός στην Ελλάδα". Ο Πειθαρχικός Ουλαμός του Καλπακίου, που δίκαια ονομάστηκε από την Εργατική Βοήθεια (οργάνωση που ίδρυσε το ΚΚΕ το 1924, με σκοπό τη στήριξη των διωκόμενων αγωνιστών και την επιβίωση των εργατικών - λαϊκών οικογενειών) "ο τάφος των ζωντανών", αποτέλεσε τόπο ανυπολόγιστων μαρτυρίων, μέσα από τα οποία, όμως, εκατοντάδες μέλη της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ πέρασαν αλύγιστοι».