Λένε
ότι λαλούν τ' αηδόνια κι αμάν αμάν
κηλαηδούν
κι οι πέρδικες στ' απλάγια και στις ρεματιές
Χαρά
και δυστυχιά ποτίσανε το χώμα
Πόσοι
μ' εμίσησαν και θεν το θάνατό μου
μέρες
και νύχτες περπατώ δίχως ψωμί δίχως νερό
Τζαβέλα
μου περήφανε αγκάλιασέ με τώρα
αγκάλιασε
και τίναξε το σώμα μου στο χώμα
για
να στοιχειώσει ο όρκος μας της λευτεριάς το πότε
Στο
φανοστάτη κρέμασαν τα δυο μας τα κεφάλια
πόσο
ν' αντέξει κι ο καημός της προδοσιάς τα γλέντια
μην
φοβηθείς μη γελαστείς πως πέθανα εχάθη
Και
'σεις βουνά μου κλάψτε με και πάρτε με μαζί σας
η
άνοιξη κι αν λαχταρά ο κούκος δεν τη φέρνει
πότε
ωρέ, πότε θα 'ρθει της ξαστεριάς το πότε,
οργή
κι αντιλαλιά στενάζουν μες τα στήθια
γιατί
δεν πρόκαμαν να πουν την άγραφη αλήθεια...
Μουσική-στίχοι:
Γιάννης Τσιαντής (cardiotsiantis)
Οι
τελευταίες ημέρες του Άρη Βελουχιώτη
Μουσική
βασισμένη στα δημοτικά και παραδοσιακά μας τραγούδια.
Τιμή
για εμάς που συμμετέχει με το κλαρίνο του ο Πετρολούκας Χαλκιάς
Από
το album του λαβύρυθμου ''Πόλη - Εποχές - Άνθρωποι''
Τραγούδι:
Νίκος Κωνσταντινόπουλος
Κλαρίνο:
Πετρολούκας Χαλκιάς
Λαούτο
:Βασίλης Τριάντης
Κιθάρα
: Άγγελος Καλοριζικάκης
Βιολί
: Πέτρος Γιωρκάτζης
Νταούλι
: Γιώργος Χαρωνίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:
Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.
Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.
Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.
Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.
Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.