Νίκος Βέτσης (1916 -1998), κομμουνιστής, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ

Ο Νίκος Βέτσης γεννήθηκε το 1916 στο χωριό Γρεκικό Άρτας. Το 1931 σταμάτησε τη Γ' Γυμνασίου και ακολούθησε το επάγγελμα του τσαγκάρη. Έφηβος συνδέθηκε με το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα και έπαιρνε δραστήριο μέρος στους αγώνες που ανέπτυξε εκείνη την περίοδο το νεαρό εργατικό κίνημα της Άρτας.

Για τους αγώνες του, βάσει του «Ιδιώνυμου», το 1934 εξορίστηκε στη Σίκινο.

Το 1936 καταδικάστηκε σε 9 μήνες φυλακή και 8 μήνες εξορία (επ' αόριστο).

Το 1938 διακόπηκε η εξορία του για να υπηρετήσει στρατιώτης.

Η κήρυξη του πολέμου του '40 τον βρίσκει και πάλι πολιτικό εξόριστο στον Αη Στράτη. Δεν του επέτρεψαν να πάει στο μέτωπο. Στον Αη Στράτη, αντιμετώπισε τις μεγάλες δυσκολίες, ατσαλώθηκε και μορφώθηκε. Ήταν από τους επιζώντες της μάχης με την πείνα, τον χειμώνα 1941-42, που επέβαλλε η φρουρά του νησιού στους εξόριστους για να τους πιέσει να υπογράψουν δήλωση «αποκήρυξης του κομμουνισμού». Δεν υπόγραψε, δεν λύγισε.

Το 1943 οι εξόριστοι του Αη Στράτη απέδρασαν με τη βοήθεια του ΕΛΑΝ και ο ίδιος έφτασε στα ελεύθερα βουνά των Τζουμέρκων. Έως την απελευθέρωση, ως στέλεχος του ΚΚΕ, πρόσφερε τις υπηρεσίες του στις ΕΑΜικές και Κομματικές Οργανώσεις της Άρτας.

Στο μεταβαρκιζιανό καθεστώς αναγκάστηκε να περάσει σε βαθιά παρανομία. Δούλεψε ως στέλεχος στις Κομματικές Οργανώσεις της Ηπείρου, μέχρι το 1947, οπότε με εντολή του Κόμματος βγήκε στο ΔΣΕ.

Πολέμησε με τα Τμήματα της VΙΙΙ Μεραρχίας και στη συνέχεια στο Γράμμο το 1949 ως πολιτικός επίτροπος του Τάγματος και το τελευταίο διάστημα, πολιτικός επίτροπος Ταξιαρχίας.

Μετά την ήττα του ΔΣΕ, το 1949, βρέθηκε στην Τασκένδη της ΕΣΣΔ με άλλα τμήματα του ΔΣΕ. Μέχρι το 1954 χρησιμοποιήθηκε στις νέες συνθήκες σε κομματική δουλειά, ύστερα δούλεψε σε εργοστάσιο υφαντουργικών μηχανών. Στο εργοστάσιο αναδείχθηκε πρωτοπόρος τορναδόρος φρέζας. Παράλληλα τελείωσε ανώτερη Τεχνική Σχολή. Δημιούργησε οικογένεια, την οποία αγαπούσε πολύ και καθημερινά φρόντιζε. Συμμετείχε πάντα στις εκδηλώσεις που οργάνωνε η κοινότητα των πολιτικών προσφύγων.

Το 1976 επέστρεψε με την εξαμελή οικογένειά του στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Με ψυχραιμία, θάρρος και αισιοδοξία αντιμετώπισε τις μεγάλες δυσκολίες και πάλεψε για την επιβίωση της οικογένειάς του, χωρίς ποτέ να υποχωρήσει από τις αρχές, τις ιδέες και τα ιδανικά του. Πάλεψε κατά του αντικομμουνισμού και του αναθεωρητισμού.

Έπαιρνε μέρος στις δραστηριότητες του Παραρτήματος Ηλιούπολης της ΠΕΑΕΑ και της ΠΕΕΠΠ.

Ο παλαίμαχος κομμουνιστής, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, Νίκος Βέτσης άφησε την τελευταία του πνοή στις 12 του Μάρτη 1998.

Αγαπήθηκε από την οικογένειά του, τους φίλους του και τους γνωστούς του για την καλοσύνη, την αισιοδοξία και την ετοιμότητα να βοηθήσει όποιον είχε ανάγκη. Ήταν αγωνιστής άνθρωπος.