«Η αφοβία είναι η ευγενέστερη αρετή»

Σελίδες ημερολογίου

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου. Οι υπόδικοι Χρυσαυγίτες τα έκαναν γυαλιά καρφιά στο δικαστήριο για την υπόθεση Φύσσα. Το χειρότερο όμως που ακούστηκε στην αίθουσα ήταν το περιπαικτικό ρητορικό ερώτημα του Χρυσαυγίτη στη μητέρα του Φύσσα: «Πού είναι τώρα ο γιος σου;».
Στο μεταξύ, η «Εφημερίδα των Συντακτών» παρουσίασε ένα βίντεο που προκάλεσε θόρυβο: Μέλη της Χρυσής Αυγής με την ηγεσία τους τραγουδούσαν ναζιστικούς ύμνους χαιρετώντας φασιστικά κάτω από τις σημαίες του Τρίτου Ράιχ. Προς τι η έκπληξη; Τι περίμεναν να εμφανιστεί στο βίντεο; Ο Μιχαλολιάκος σε ρόλο αγίου; Ο θρασύδειλος Κασιδιάρης τόλμησε να κάνει δηλώσεις μετά τα επεισόδια στο δικαστήριο. Απέφυγε φυσικά να αμφισβητήσει ευθέως τη μητέρα. Ετσι είναι, για μια ολόκληρη ζωή, μέσα στο ψέμα, οι απόγονοι των Γερμανοτσολιάδων και του Τσολάκογλου. Ο κύριος Τόσκας τι έχει να πει για την ακαμψία των ΜΑΤ όταν βρεθούν απέναντι στους χρυσαυγίτες; Ο κοινός νους, που απουσιάζει από το υπουργείο του, πρέπει να του θυμίσει ότι ένα μεγάλο κομμάτι του αστυνομικού σώματος ψηφίζει Χρυσή Αυγή. Ας όψονται και όσοι δημοσιογράφοι έδωσαν βήμα στους νεοναζί, που προσπαθούν σήμερα να μετατρέψουν τη δίκη τους σε δικό τους θρίαμβο.

2. Εχοντας συγκεντρώσει όλο το χρήμα στις τράπεζές τους, οι Ευρωπαίοι κατατρύχονται από απληστία. Μας έχουν κατακλύσει με αυθαίρετες εντολές, ενώ οι ίδιοι έχουν απαλλάξει τον εαυτό τους από κάθε ηθική και αίσθημα δικαίου. Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα μας καλεί να συμμορφωθούμε στη δική του πραγματικότητα. Ας θυμηθώ μια δοξασία του Γκοτάμα: «Ολες οι συσσωρεύσεις είναι παροδικές, όλες οι συσσωρεύσεις είναι πόνος».

3. Παρ' όλη την πίεση που δέχεται από το περιβάλλον, πρέπει ο πολίτης να καταπνίξει το θυμό και την ταραχή που δεν του επιτρέπουν να δει καθαρά και τον μετατρέπουν σε εύκολη λεία των αστικών κομμάτων. Διότι, παρά το γεγονός ότι τα κόμματα δείχνουν ότι διαφέρουν, λειτουργούν ως ένα σώμα που τους ενώνει το κεφάλαιο. Σκληρές, ανόητες και κακόβουλες, η σημερινή κυβέρνηση και η αντιπολίτευση παίζουν στα δάχτυλα τον μισθωτό, στον οποίο ορκίζονται κάθε φορά ένα ευτυχέστερο και σίγουρο αύριο. Από το ένα αύριο στο άλλο, κυλάει η ζωή μπροστά στην «παγκόσμια μοναξιά» της τηλεόρασης (όπως έγραφε ο ποιητής Λευτέρης Πούλιος). Και έχει δίκιο, γιατί ποτέ το θέαμα δεν θα προσπαθήσει να συμβάλει στη μεταβολή της πραγματικότητας, αντιθέτως λειτουργεί τη βασική αρχή να μπλοκάρει καθετί που θα μπορούσε να εξυψώσει το πνεύμα, τη φαντασία και την ικανότητα δημιουργίας.

4. Το κεφάλαιο, όσο μπορεί, απειλεί. Οι εκπρόσωποί του, κακοί νάρκισσοι, βρίσκονται σε κατάσταση μόνιμης περιφρόνησης απέναντι στο κίνημα. Χωρίς να το καταλάβουν, κάνουν το μοιραίο λάθος: Αγνοούν την ιστορία και το χαρακτήρα του κινήματος και δεν μελετάνε, γιατί «τα γνωρίζουν όλα». Για λόγους παιδαγωγικούς, τους αφιερώνω μια σκέψη του Κλαούζεβιτς: «Υπάρχει μια ψυχική κατάσταση που δεν λογαριάζει συσχετισμούς και δύναμη. Πρόκειται για την αφοβία, αυτή την ευγενική ώθηση χάρη στην οποία η ανθρώπινη ψυχή αντιμετωπίζει τους χειρότερους κινδύνους. Η αφοβία θεωρείται μια ιδιαίτερη δρώσα αρχή, η αφοβία είναι η ευγενέστερη αρετή». Αυτή η ευγενέστερη δρώσα αρχή διαπερνά το κίνημα από τη γέννησή του.

Γιώργος Κακουλίδης

Ριζοσπάστης