(…)Jim Morrison: Οι φίλοι μπορούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Αληθινός φίλος είναι εκείνος που σου επιτρέπει να έχεις απόλυτη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου, και κυρίως να αισθάνεσαι. Ή και να μην αισθάνεσαι. Ό,τι τυχαίνει και να αισθάνεσαι, οποιαδήποτε στιγμή ο πραγματικός φίλος σου θα είναι μια χαρά μαζί σου και θα σε αποδεχτεί. Αυτή είναι η πραγματική αγάπη: να αφήνεις αυτόν που αγαπάς να είναι αυτό που πραγματικά είναι.
Οι
περισσότεροι άνθρωποι αγαπάνε αυτό που προσποιούμαστε ότι είμαστε. Και για να
διατηρήσουμε την αγάπη τους, συνεχίζουμε να προσποιούμαστε, μέχρι που στο τέλος
μαθαίνουμε κι εμείς να αγαπάμε την ψεύτικη εικόνα μας. Είναι αλήθεια πως οι
άνθρωποι μένουν κλειδωμένοι σε αυτήν την εικόνα και το λυπηρό είναι ότι τη
συνηθίζουν. Είναι εξαρτημένοι από τη μάσκα τους. Αγαπάνε τις αλυσίδες τους.
Ξεχνάνε αυτό που πραγματικά είναι και αν τολμήσεις να τους το θυμίσεις σε
μισούνε γι αυτό. Αισθάνονται ότι πας να τους κλέψεις την πιο ακριβή τους
ιδιοκτησία.
Lizzie
James: Είναι ειρωνικό – είναι λυπηρό.
Δεν βλέπουν ότι αυτό που προσπαθείς να κάνεις είναι να τους δείξεις ποιος είναι
ο δρόμος προς την ελευθερία;
Jim
Morrison: Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα τι χάνουν. Η κοινωνία
τοποθετεί μια υπέρτατη αξία για τον έλεγχο – κρύβοντας αυτό που αισθάνονται.
Lizzie
James: Σε κάποια σημεία της ποίησης σου θαυμάζεις και επαινείς ανοιχτά τους
πρωτόγονους ανθρώπους, τους Ινδιάνους για παράδειγμα.
Jim
Morrison: Δες άλλοι πολιτισμοί πως ζουν
. Ειρηνικά σε αρμονία με τη φύση, τη γή , τα ζώα. Δεν χτίζουν πολεμικούς
μηχανισμούς ούτε χαρτονομίσματα δολαρίων για να επιτεθούν σε άλλες χώρες που τα
πολιτικά τους ιδανικά δεν συμφωνούν με τα δικά τους.
Lizzie
James: Ζούμε σε μία άρρωστη κοινωνία.
Jim
Morrison: Είναι αλήθεια … και μέρος της
αρρώστιας δεν είναι να γνωρίζουμε πως
είμαστε άρρωστοι… Η κοινωνία μας έχει πάρα πολλά για να διατηρηθεί – η ελευθερία καταλήγει στο κάτω μέρος της
λίστας.
***
Σαν
σήμερα, 8 Δεκεμβρίου 1943, γεννήθηκε Τζιμ Μόρισον (James “Jim” Douglas
Morrison), η “ψυχή” των Doors.
Το 1970 έδωσε μια εκ βαθέων συνέντευξη στη Lizzie James. Αναδημοσιεύτηκε
συμπληρωμένη το 1981 σε ειδικό αφιέρωμα του Creem Magazine για τα δέκα χρόνια
από τον θάνατό του. Το παραπάνω απόσπασμα είναι από τη συνέντευξη, που μπορείτε
να διαβάσετε ολόκληρη στην ιστοσελίδα αντικλείδι
(πατώντας εδώ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:
Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.
Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.
Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.
Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.
Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.