«Μη χάνεις το θάρρος σου εμείς πάντα το ξέραμε πως δε χωράει μέσα στους τέσσερις τοίχους το μεγάλο μας όνειρο…»
Σελίδες
Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016
Λίγα λόγια για -και με αφορμή- τον Παντελή Παντελίδη
3 σχόλια:
Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:
Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.
Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.
Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.
Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.
Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.
Εξαίρετη κατάθεση άποψης και συναισθημάτων Οικοδόμε. Καλό βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπραβό ρε Οικοδόμε.Ενα πολύ ωραίο και ανθρώπινο άρθρο για το αυτό το παλληκαρί που έφυγε τόσο ξαφνικά όπως εμφανίστηκε και για το στήθηκε γύρο απο τον τραγικό χαμό του απο το γνωστό ελεεινό και σάπιο καλλιτεχνικό και μιντιακό σύστημα (που όντως έμοιαζε να μην χωρά μέσα σε αυτό ο Παντελιδης) της αλητείας της υποκουλτούρας και του υπόκοσμου. Οσο για τον νεοΕλληνα δεν υπάρχει καμία ελπίδα.Μια κρίσιμη μάζα, μια πρωτοπορία θα φέρει πάλι τα πάνω κάτω και οχι η πλειοψηφία όπως άλλωστε μας έχει διδάξει η ιστορία.Καλώ ταξίδι (όπως συνηθίζουμε να λέμε) στο παλικάρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.Ο
Είναι άσχημο να βλέπεις έναν άνθρωπο να χάνει τη ζωή του με αυτόν τον τρόπο. Και μάλιστα όταν αυτός ο άνθρωπος είναι ένα νέο παιδί. Να πω την αλήθεια μου δεν ασχολούμουν με τον Παντελίδη δεν είχα ακούσει κανένα τραγούδι του. Μόνο τις διαμαρτυρίες για το τελευταίο του τραγούδι πληροφορήθηκα αλλά και πάλι δεν το θεώρησα άξιο λόγου να ασχοληθώ. Καλό του ταξίδι. Στους γονείς του παιδιού δεν έχω να πω τίποτα, πιστεύω ότι δεν υπάρχουν λόγια για έναν γονιό που χάνει το παιδί του που θα τον παρηγορούσαν. Ο χρόνος μόνο γλυκαίνει κάπως τον πόνο του αλλά δεν τον εξαλείφει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω όμως εκνευριστεί απ' τον τρόπο που κανάλια και διάφοροι τραγουδιστές και ηθοποιοί εκμεταλλεύονται αυτόν τον θάνατο "γιατί πουλάει". ΄Ολα ξεπουλιούνται στο βωμό του χρήματος και της διαφήμισης.