Ζούμε χωρίς να υπάρχουμε

Από τη στιγμή που δεν κοιτάξαμε κατά πρόσωπο την καθημερινότητά μας, ζούμε μια παρακμή την οποία προσπαθούμε να αναχαιτίσουμε με αυτοσχεδιαστικά τεχνάσματα. Η αγυρτεία των νεοφιλελεύθερων κύκλων προσώρας κερδίζει. Πρόκειται, φυσικά, για παράνοια που καλλιεργήθηκε στην Ευρώπη και τώρα χτυπά και την πόρτα μας.

2. Την ανατροφή μας ανέλαβε η ωμή πραγματικότητα και μας έδωσε να καταλάβουμε πως δεν είμαστε παιδιά του ίδιου Θεού. Οσοι εξοικειώθηκαν με αυτήν την κατάσταση κατάργησαν τον ίδιο τους τον εαυτό - παραμυθιασμένοι ψευδομέτοχοι ενός πολιτικού συστήματος που γνωρίζει μόνο να λεηλατεί.

3. Η αλλοτρίωση στις μέρες μας μοιράζεται απλόχερα από τους αριστερούς φιλελεύθερους, γιατί αυτοί έχουν τη δύναμη να το κάνουν. Γεμάτοι δεισιδαιμονίες και με το νόμο δικό τους, κομπογιαννίτες και τσαρλατάνοι, φορτωμένοι νευρώσεις πολυτελείας, σέρνονται από το ένα τηλεοπτικό πλατό στο άλλο, δοκιμάζοντας άγρια την αισθητική μας.

4. Μέσα σ' αυτόν τον ορυμαγδό, στο νου έρχονται συχνά οι μορφές των παλιών συντρόφων, που είχαν σαφή αίσθηση τού τι συνεπάγεται και η παραμικρή παραχώρηση στον εχθρό. Λόγω της μεγάλης θητείας τους στην ταραχή, είχαν αποκτήσει σοφία την οποία είχαν θέσει στην υπηρεσία της συλλογικής αυτοσυνειδησίας. Δεν υπέγραφαν τη «δήλωση μετανοίας» όχι μόνο γιατί θα καταπατούσαν τις αρχές τους, αλλά γιατί γνώριζαν πως όλοι είμαστε αλληλοεξαρτώμενοι και πως, αν έσπαγε η συνοχή, αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα δραματικές μετατοπίσεις μέσα στην κοινωνία.

5. Τον τελευταίο καιρό έχει γίνει της μόδας η θεολογία. Η πλήξη που χτυπά τους κύκλους των διανοουμένων τούς οδηγεί στο φτηνό οικοδόμημα της θρησκείας. Απάντηση σε αυτήν την ιστορία δίνει ο Μαρξ, με την κριτική του για τον Μαρτίνο Λούθηρο: «Ο Λούθηρος εξουδετέρωσε τη δουλεία από ευλάβεια αντικαθιστώντας τη με τη δουλεία από πεποίθηση. Τσάκισε την πίστη στην εξουσία, αποκαθιστώντας τη με την εξουσία της πίστης. Μετέτρεψε τους παπάδες σε λαϊκούς, μετατρέποντας τους λαϊκούς σε παπάδες. Απελευθέρωσε τον άνθρωπο από την εξωτερική θρησκευτικότητα κάνοντάς την θρησκευτική συνείδηση του ανθρώπου. Απάλλαξε το σώμα από τις αλυσίδες αλυσοδένοντας την καρδιά».

6. Το περίσσευμά του στην ανοχή, το κράτος το διαθέτει στη Χρυσή Αυγή. Ετσι τα γνωστά ερπετά κατορθώνουν και επαναπροσδιορίζουν τους στόχους τους πιστεύοντας πως είναι απρόσβλητοι. Τυχαία τους παρέχεται τόση δημοσιότητα; Μιλάνε οι αξιότιμοι δημοσιογράφοι με ποιους; Με αυτούς που δεν αντέχουν στη δοκιμασία του ορθού λόγου; Ο πολίτης οφείλει να ανησυχεί, ν' αδειάζει τον Μιχαλολιάκο σε κάθε του εμφάνιση και να πάρει στα χέρια του τη διάλυση της οργάνωσης.

7. Παράδοξο. Ζούμε χωρίς να υπάρχουμε, ήρεμοι και δυσαρεστημένοι, απαιτώντας από κάποιους άλλους μια ανοιχτή αντιπαράθεση με το καθεστώς για να μας ελευθερώσουν από το ζυγό. Ομοφωνούμε μπροστά στην τηλεόραση, παρακολουθώντας τις κινητοποιήσεις και κάθε αναβρασμό, παρακολουθώντας αφηγήσεις για τη ζωή μας από δεύτερο χέρι, ζωή παραμορφωμένη, παραποιημένη, παρεξηγημένη.

8. Η ατιμία της εποχής είναι η σιωπή. Δεν πρόκειται για αυτοάμυνα, ούτε για ποιότητα σιωπής την οποία προκαλεί ο βαθύς πόνος. Οχι, μιλώ για τη φτηνή σιωπή των μικροαστών, τη σιωπή των χαμερπών αστών, τη σιωπή των ηλίθιων αθλητών, τη σιωπή της Ιεράς Συνόδου, τη σιωπή Καμόρας των μυστικών υπηρεσιών, τη σιωπή των καθεστωτικών, τη σιωπή των ενάρετων οικογενειών που μας κυβερνούν.

9. Οι φαγωμένες μορφές των Γερμανών πολιτικών που μας προσβάλλουν με την καχυποψία και τις βλακώδεις παρατηρήσεις τους καταφέρνουν να μας λύσουν από τα μάγια της Ευρώπης. Αυτές τις μέρες της αναταραχής και της αγωνίας τις οποίες διαχειρίζεται ένας αναξιόπιστος πρωθυπουργός, μας χαρίζουν μια διαύγεια απαραίτητη για το έργο μας, που δεν είναι άλλο από την έξοδό μας από την Ευρώπη.

10. Είπανε πολλά οι Συριζαίοι στις παραστάσεις που έδωσαν. Εχουν περιέλθει σε μια κατάσταση μόνιμης απάθειας, ενοχλημένοι που η συμπάθεια εκ μέρους των πολιτών τελείωσε. Τώρα βρίσκονται μπλοκαρισμένοι από τα ίδια τα λόγια τους, χωρίς ταυτότητα και ιστορική αναφορά, ελπίζοντας ότι θα επιβιώσουν αν κλείσουν τα μάτια τους σε αυτά που συμβαίνουν στους δρόμους και στο Αιγαίο.

Γιώργος Κακουλίδης

Ριζοσπάστης