Όσο κι αν αναρωτιέμαι μερικές φορές τι απόμεινε για τον Μανώλη Γλέζο από
εκείνη την εξόχως ηρωική πράξη της νιότης του (να κατεβάσει μαζί με τον
Λάκη Σάντα -που εύκολα οι περισσότεροι τον ξεχνούν- τη μισητή σβάστικα
από τον βράχο της Ακρόπολης), ποιο είναι το απαύγασμα μιας ομολογουμένως
γεμάτης ζωής, τώρα στη δύση της και ποια η κληρονομιά που αφήνει στις
επόμενες γενιές, ο ίδιος με τις πράξεις του φροντίζει να λύνει τις
απορίες μου. Όπως έκανε και χτες με την «ανοιχτή επιστολή» του προς
«τους Τριακόσιους της Βουλής των Ελλήνων».
Διαβάστε τη συνέχεια της ανάρτησής μας στο ΑΤΕΧΝΩΣ (κλικ!)
΄Οντως το σύστημα ξέρει να ανταποδίδει σε αυτούς που το υπηρετούν. Γι' αυτό άλλωστε και το υπηρετούν πολλοί και με πολλούς τρόπους. ΄Οπως οι Γλέζοι κι οι Λαζόπουλοι αυτων των εποχών. Δεν ξέρω ποια θέση του επιφυλλάσσει η ιστορία του Γλέζου, αλλά αναρωτιέμαι πολλές φορές αν αυτό το κατόρθωμα που έκανε όταν ήταν παλικαράκι θα το έκανε αν δεν ήταν μέλος του ΚΚΕ.... Χωρίς να θέλω να πω ότι μόνο όσοι ήταν στο ΚΚΕ αντιστάθηκαν τότε,όχι, υπήρξαν κι άλλοι, αλλά για τον Γλεζο ειδικά έχω μεγάλη απορία... Τι θα έκανε αν δεν ήταν στο ΚΚΕ; Θ' αντιστέκονταν; Η μετά την μεταπολίτευση πορεία του με κάνει να πιστεύω πως όχι, δε θα αντιστέκονταν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφία