Ίδια λόγια, ίδια παραμύθια (δημοψηφισματικά παραλειπόμενα...)

Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί… «Όχι» εγώ… «Όχι» κι εσύ…

«Στην περίπτωση πάλι του γενναίου ΟΧΙ, θα τελειώσει η εποχή του σκότους. Οριστικά και αμετάκλητα (...) Τίποτε δεν θα είναι όπως πριν. Και για τη διαπραγμάτευση. Αλλά και στα μέτωπα κατά της διαπλοκής, της διαφθοράς, της φαυλότητας. Στα μέτωπα της δικαιοσύνης, και της δημοκρατίας...» (ο Θ. Καρτερός στην «Αυγή»).

«Από σήμερα ξεκινάμε την ουσιαστική διαπραγμάτευση» (ο Γ. Σακελλαρίδης στον ΑΝΤ1).

Αυτά γράφτηκαν και δηλώθηκαν χτες. Κι αν ανατρέξει κανείς σε μια άλλη Κυριακή, πέντε μήνες πριν, τα ίδια λέγονταν και γράφονταν. Οτι τελειώνει η εποχή του σκότους, ότι όλα αλλάζουν, ότι αρχίζει επιτέλους η ουσιαστική διαπραγμάτευση. Τίποτα όμως απ' όσα βαραίνουν το λαό δεν τελείωσε, τίποτα δεν άλλαξε προς το καλύτερο, καμία διαπραγμάτευση για τα λαϊκά συμφέροντα δεν έγινε. Το γεγονός ότι επαναλαμβάνουν σήμερα τα ίδια ακριβώς λόγια συνιστά επιπλέον από μέρους τους παραδοχή του καραγκιόζ μπερντέ που έπαιξαν όλο αυτόν τον καιρό σε βάρος του λαού. Σε λίγο καιρό θα φανεί ότι και το δημοψήφισμα ήταν μια ακόμα «πράξη» του, στην οποία χειραγώγησαν το λαό ώστε να πιστεύει ότι από θεατής γίνεται πρωταγωνιστής.

Ο λαός να συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει άλλο χρόνο για χάσιμο. Τα παλιά μνημόνια είναι εδώ, τα νέα έρχονται. Ας ετοιμάζεται αν θέλει αυτό το έργο να ρίξει επιτέλους αυλαία.

Κλακαδόροι

Πολλά γράφτηκαν για τις συγκεντρώσεις του ΝΑΙ και του ΟΧΙ που έγιναν την περασμένη Παρασκευή σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων. Στη μεν πρώτη, παρέλασαν από το μικρόφωνο διάφοροι θιασώτες του λεγόμενου «ευρωπαϊκού μετώπου», των δυνάμεων δηλαδή εκείνων που εμφανίζονται ως θεματοφύλακες της «ευρωπαϊκής πορείας» της χώρας. Στην άλλη συγκέντρωση, αυτή του ΟΧΙ, όσα κόμματα και φορείς πήραν μέρος, είναι σαφές ότι συμμετείχαν σε μια συγκέντρωση που διοργάνωσε η ίδια η κυβέρνηση, με ομιλητή τον πρωθυπουργό. Επομένως, οι χειροκροτητές του Αλ. Τσίπρα, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλοι που αυτοαποκαλούνται «αριστεροί», μπορούν να επιχαίρουν ότι έγιναν κλακαδόροι μιας κυβέρνησης την οποία στα λόγια καταγγέλλουν για τα χειρότερα που σχεδιάζει για το λαό. Και μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να τους χαίρεται, αλλά ο κόσμος που αισθάνεται αριστερός χρειάζεται να βγάζει συμπεράσματα για το ρόλο τους...

Ακόμα πιο κοντά;

Για την αγαστή συνεργασία ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χτες, στα εκλογικά κέντρα, ενάντια στα μέλη και τους οπαδούς του ΚΚΕ που μοίραζαν το ψηφοδέλτιο του Κόμματος για το δημοψήφισμα, ο «Ριζοσπάστης» φιλοξενεί σήμερα αναλυτικό ρεπορτάζ. Ωστόσο, σε ορισμένα εκλογικά κέντρα, όπως για παράδειγμα στον Πειραιά, καταγράφηκαν και διάφορες «οικειότητες» ανάμεσα σε αντιπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ και τοπικούς χρυσαυγίτες, που χαριεντίζονταν στα προαύλια των εκλογικών κέντρων. Φαίνεται ότι το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα τούς έφερε ακόμα πιο κοντά...

Στήνει παγίδες

«Είμαι βέβαιος ότι από αύριο θα έχουμε ανοίξει ένα δρόμο για όλους τους λαούς της Ευρώπης. Εναν δρόμο επιστροφής στις ιδρυτικές αξίες της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης στην Ευρώπη, στέλνοντας ένα μήνυμα ισχυρής αποφασιστικότητας, όχι μόνο να μείνουμε, αλλά και να ζήσουμε με αξιοπρέπεια στην Ευρώπη. Να προκόψουμε, να δουλέψουμε ως ίσοι απέναντι σε ίσους». Αυτό δήλωσε χτες ο πρωθυπουργός όταν ψήφισε. Για μια ακόμη φορά, παγιδεύει το λαό σε σχέση με την ΕΕ. Οτι, δηλαδή, η ΕΕ, αυτή η διακρατική λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου θα μετατραπεί σε κάτι που δεν ήταν ποτέ για τους λαούς, από την ίδρυσή της ακόμη, δηλαδή αλληλέγγυα και δημοκρατική, γιατί δε θα μπορούσε να ήταν και του κεφαλαίου και των λαών. Οπως παγίδα ήταν και το δημοψήφισμα, όταν καλούσε το λαό να πει «όχι» στη συμφωνία της τρόικας, «ναι» στην ΕΕ και την Ευρωζώνη που ήταν είναι και θα είναι των μνημονίων, ανεξάρτητα από το πώς καθένας τα ονομάζει. Οσο για την ισοτιμία, ξέρει ότι η... ανισοτιμία, όπως και οι κρίσεις είναι στο DNA του καπιταλισμού. Κι άλλη κοροϊδία, λοιπόν...

Ομολογίες

Σε συνέντευξή του χτες στο ρ/σ «Real», ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Τ. Κορωνάκης, παραδέχτηκε ότι ο καυγάς τους είναι «για το πάπλωμα». Είπε μεταξύ άλλων: «Εμείς καλούμε τους πολίτες να πάρουν την κρίσιμη απόφαση για το μείγμα της πολιτικής που θα εφαρμοστεί στη χώρα τα επόμενα χρόνια. Θα είναι μόνο σκληρά μέτρα, χωρίς λύση για το χρέος και χωρίς χρηματοδότηση που θα εξασφαλίζει αναπτυξιακή πορεία ή το ανάποδο;...».
Ενα το κρατούμενο, δηλαδή τα σκληρά μέτρα. Αυτά ο λαός δεν τ' αποφεύγει. Τι θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ρύθμιση χρέους, ώστε να περισσεύει χρήμα που θα το κατευθύνει στους καπιταλιστές για την ανάκαμψη της κερδοφορίας τους και επιπλέον χρήμα για μεγαλύτερη στήριξή της.

Από... μέρα σε... μέρα
Ριζοσπάστης
(Επιλογή φωτό-λεζάντα: Οικοδόμος)