ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών Φθιώτιδας: Ιδού ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός!

Από το ΣΕΠΕ Φθιώτιδας έφτασε στις σχολικές μονάδες «ομόφωνη» απόφαση που καλεί τους εκπαιδευτικούς να πάρουν μέρος στις συγκεντρώσεις συμπαράστασης στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όταν θα διαπραγματεύεται στις Βρυξέλλες τη διευθέτηση του χρέους και θα βαφτίζει γέφυρα την παράταση του μνημονίου.
Αυτό αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών Φθιώτιδας επισημαίνοτας προς τους εργαζόμενους του κλάδου τα παρακάτω:

«Η απόφαση δεν ήταν ομόφωνη. Ήταν απόφαση των άλλων μελών που ήσαν παρόντα. Ο εκλεγμένος με το ΠΑΜΕ απουσίαζε λόγω ασθένειας. Ωστόσο, είχε εκφράσει τηλεφωνικά τη διαφωνία του. Γι' αυτό, είναι ανέντιμη πράξη η παρουσίαση της πλειοψηφίας ως ομοφωνία. Οδηγεί σε στρεβλά συμπεράσματα τους συναδέλφους για τη στάση του ΠΑΜΕ. Ουσιαστικά είναι έμμεση πολιτική δυσφήμηση.

Με κάθε τρόπο, καταγγέλλουμε την πολιτική λαθροχειρία της πλειοψηφίας του ΔΣ του Συλλόγου ΠΕ Φθιώτιδας απέναντι στο ΠΑΜΕ. Καλούμε όσα ειδησεογραφικά ηλεκτρονικά μέσα ανάρτησαν την ανακοίνωση του ΣΕΠΕ Φθιώτιδας να αναρτήσουν και την ανακοίνωσή μας για την αποκατάσταση της αλήθειας.

Ο εκλεγμένος μας, αν ήταν παρών, θα καταψήφιζε την απόφαση των υπολοίπων, επειδή:

Το υγιές εργατικό κίνημα και τα συνδικάτα διαλέγουν τους στόχους και τα αιτήματα απέναντι στις κυβερνήσεις και δεν τρέχουν από πίσω τους.

Οι ενεργοί πολίτες κρυμμένοι στην ανωνυμία του διαδικτύου δεν είναι οργανωμένο κίνημα, δεν είναι καν κίνημα. Παριστάνουν τους ακομμάτιστους, αλλά -όπως όλοι ξέρουμε- απηχούν συγκεκριμένες πολιτικές απόψεις.

Η "Συμπαράσταση" του ΣΕΠΕ Φθιώτιδας στη διευθέτηση του χρέους σημαίνει ότι καλεί τους συναδέλφους να συμφωνήσουν πως αυτοί, τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους, νωρίτερα ή αργότερα, πέντε πάνω πέντε κάτω, θα το ξεπληρώσουν μέχρι μονόλεπτο. Ένα χρέος που το δημιούργησε η πλουτοκρατία. Θησαύρισε του λόγου της και οι αστικές κυβερνήσεις το φόρτωσαν και συνεχίζουν να το φορτώνουν στο λαό.

Και το πιο σημαντικό: Ως συνδικαλιστικός φορέας καλεί τα μέλη του να συμπαρασταθούν στην κυβέρνηση που διαπραγματεύεται για λογαριασμό των αστών ένα άλλο -αντικειμενικά αντιλαϊκό- πρόγραμμα, το οποίο, όπως κι αν ονομαστεί, θα φέρει μέτρα, ματωμένα πλεονάσματα, αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, ανατροπές, ισοδύναμα, απώλειες γι' αυτούς.

Οι προτάσεις και η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης για ελάφρυνση του χρέους δεν είναι ευρεσιτεχνία ελληνική. Η επιμονή και το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης στις χώρες της ΕΕ αναγκάζει τους αστούς οικονομολόγους να ζητούν ένα μέρος των κρατικών εσόδων που πηγαίνει στην εξυπηρέτηση του χρέους, να δίνεται στους επιχειρηματικούς ομίλους, ώστε να έρθει η ανάπτυξη (της κερδοφορίας). Είναι η Ευρώπη που αλλάζει κατά τον ΣΥΡΙΖΑ. Όπως άλλαξε κι ο Μανωλιός…

Η συνταγή της ποσοτικής οικονομικής χαλάρωσης εφαρμόστηκε ευρέως από τον Ομπάμα. Έφερε προσωρινή ανάκαμψη των μονοπωλιακών ομίλων, αλλά δεν ελάττωσε την ανεργία. Βύθισε σε μεγαλύτερη φτώχεια τα 65 εκατομμύρια φτωχών στις ΗΠΑ.

Στην ουσία έχουν διαμορφωθεί δυο ομάδες καπιταλιστικών συμφερόντων για τον τρόπο διεξόδου από την κρίση - στη δεύτερη ηγείται η Γερμανία. Και οι δυο με τον ίδιο παρονομαστή, το τσάκισμα των λαών.

Η πλειοψηφία της ελληνικής αστικής τάξης συμφωνεί με την ποσοτική χαλάρωση και ζητά το τέλος της περιοριστικής πολιτικής. Άλλωστε, πάντα κρατικοδίαιτη ήταν και οι κυβερνήσεις της "έστελναν το λογαριασμό" στο λαό. Όποιο μείγμα διαχείρισής της κι αν εφαρμοστεί για το ξεπέρασμα της κρίσης απαιτεί ατέλειωτες θυσίες στη ζωή, στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Δηλαδή, λιτό βίο!

Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ, ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός -όποια προβιά και αν φορά- καλούν το λαό να κάνει δικά του αιτήματα και να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της μιας μερίδας του κεφαλαίου απέναντι στην άλλη. Μαζί τους ο ΣΕΒ, η Γ. Αγγελοπούλου, ο Μπαλτάκος, ο Α. Σπίνος της Χρυσής Αυγής, ο Αιγιαλείας Αμβρόσιος καλούν σε εθνική προσπάθεια.

Η συναίνεση των υπόλοιπων συνδικαλιστικών δυνάμεων του ΔΣ στη συγκεκριμένη απόφαση "Συμπαράστασης" μοιάζει αναπάντεχη, αλλά δεν είναι. Όλοι τους πατάνε στην κοινή βάση εξυπηρέτησης των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου, που τις ντύνουν με διάφορους εθνικούς - πατριωτικούς - δημοκρατικούς - λαϊκούς μανδύες. Αποκαλύπτουν την ταξική διαχωριστική γραμμή της κοινωνίας και την ταξική όχθη στην οποία επιλέγει να σταθεί καθεμιά. Ακολουθούν την πεπατημένη του παλιού εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. Θέτουν το κίνημα στην υπηρεσία της εκάστοτε κυβέρνησης και της κυρίαρχης τάξης.

Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών Φθιώτιδας:

Καλεί τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους να μη γίνουν ντεκόρ σε ένα πόλεμο που δεν είναι δικός τους. Να μην υιοθετήσουν τις ανάγκες και τα θέλω των εκμεταλλευτών ως δικές τους ανάγκες. Να μη χαμηλώσουν τον πήχη των απαιτήσεών τους. Να μη διαγράψουν τίποτα από τα χαμένα. Να απαιτήσουν κι όσα ακόμα δικαιούνται για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Να σηκώσουν τη δική τους ταξική σημαία και με αυτή να διαδηλώνουν για τη μονομερή κι ολοσχερή διαγραφή του χρέους, για αποδέσμευση από τα σιδερένια δεσμά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει και νοικοκύρη στον τόπο του.

Καμιά αναμονή. Καμία περίοδος χάριτος στην κυβέρνηση, όπως δεν έδωσαν οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, η ΕΕ, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ της εργαλειοθήκης και κάθε είδους πλουτοκράτες».  

902