Οι σχετικές αναφορές στο γερμανικό Τύπο κάνουν λόγο για ακόμα χειρότερη κατάσταση στο σύνολο του πληθυσμού. Πάντα σύμφωνα με στοιχεία της Στατιστικής, ένας στους πέντε, δηλαδή 16,2 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή 20,3% του πληθυσμού, ζούσαν, το 2013, με εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας. Στην πράξη, αυτό σήμαινε αδυναμία να πληρώσουν το νοίκι τους, να πληρώσουν για θέρμανση, ενώ τρέφονταν με ένα πλήρες γεύμα μέρα παρά μέρα. Αν παρθεί υπόψη ότι στον υπολογισμό του ορίου φτώχειας, δηλαδή των 976 ευρώ, περιλαμβάνεται και το εισόδημα από κρατικές κοινωνικές παροχές, όπως το επίδομα στέγης και το επίδομα τέκνων, το πραγματικό εισόδημα από μισθούς είναι πολύ χαμηλότερο.
Με δεδομένο ότι η γερμανική οικονομία χρησιμοποιείται ως πρότυπο οικονομίας που έχει κατακτήσει υψηλό επίπεδο ανταγωνιστικότητας, γίνεται κατανοητό ότι οι βεβαιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης, όπως οι χτεσινές του Βαρουφάκη στον Ντάισελμπλουμ, ότι θα κάνει τα πάντα για να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα με βάση το πρότυπο, μόνο νέα δεινά μπορεί να φέρει. Η, αλλιώς, γίνεται και έτσι καθαρό ότι ανταγωνιστικότητα και κοινωνική ευημερία είναι πράγματα ασυμβίβαστα. Αυτό για όσους επιμένουν πως αρκεί μια άλλη διαχείριση για να γίνει ο καπιταλισμός ανθρώπινος.
Δεν έχουν φτώχεια. Διάγουν λιτό βίο. Προσεχετε σας παρακαλούμε με τις εκφράσεις σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή