Είκοσι πέντε Δεκέμβρη του 1944, η μεγάλη
γιορτή στην αρχή του χειμώνα - μέρα χαράς και ελπίδας για τους
χριστιανούς. Ελπίδα, όπως πιστεύουν, για μια καλύτερη χρονιά, μακριά από
τη μιζέρια, τη φτώχεια, την ανέχεια για
μια λαϊκή κυριαρχία, πραγματική δημοκρατία. Ομως για τη χώρα, τον
ελληνικό λαό, έγινε ημέρα καταστροφής, υποδούλωσης από τους καταχτητές
Αγγλους ιμπεριαλιστές.
Αυτή την ημέρα... ο «χασάπης» Τσόρτσιλ επισκέπτεται την Αθήνα και σαν κατακτητής απαιτεί, με τη σύμφωνη γνώμη και συνεργασία της ντόπιας αντίδρασης, των αστών, την εξόντωση των δυνάμεων της Εθνικής Αντίστασης, των δυνάμεων του Λαϊκού Κινήματος, που συνέβαλε καθοριστικά στην απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες.
Ο Τσόρτσιλ, ερχόμενος στην Αθήνα σαν κατακτητής, ζήτησε να αποδεχτεί ο ΕΛΑΣ χωρίς καμιά αντίρρηση την παράδοσή του, δηλώνοντας πως θα χρησιμοποιήσει οσεσδήποτε δυνάμεις χρειαστούν για να πετύχει αυτόν τον αντικειμενικό στόχο.
Γνωστές είναι οι εκατόμβες των χιλιάδων λαϊκών αγωνιστών που προάσπιζαν τα συμφέροντα του λαού και της χώρας σε όλη τη μετά βαρκιζιανή περίοδο - χρόνια μαύρα για το λαό, με εγκλήματα, βασανισμούς, κατατρεγμούς.
Το Δεκέμβρη του 1944, οι μάχες του ΕΛΑΣ Αθήνας ενάντια στους Αγγλους κατακτητές συνεχίζονταν. Οι μαχητές του ΕΛΑΣ, ο λαός της Αθήνας, παλεύουν σκληρά, άνισα, αλλά με ενθουσιασμό.
Τότε είχε αποφασιστεί η ανατίναξη του ξενοδοχείου «Μ. Βρετανία», στην πλατεία Συντάγματος, έδρας της κυβέρνησης και των Αγγλων κατακτητών.
Η προετοιμασία της επιχείρησης αυτής είχε αρχίσει, αφού προηγούμενα είχαν παρθεί οι σχετικοί χάρτες των υπονόμων της Αθήνας και μελετήθηκαν από ειδικούς συντρόφους. Αποφασίστηκε, τελικά, να μπουν μέσα στον υπόνομο, περίπου, 150 άνδρες του ΕΛΑΣ και άλλα στελέχη του Κόμματος με στόχο και κατεύθυνση το ξενοδοχείο «Μ. Βρετανία», μεταφέροντας από τον υπόνομο που δέχεται τα βρόχινα νερά και τις βρωμιές της τότε Αθήνας έναν τόνο περίπου εκρηκτικής ύλης - τροτύλης.
Παρ' όλες τις τεράστιες δυσκολίες που συνάντησαν στον υπόνομο οι λαϊκοί αγωνιστές, οι κομμουνιστές, η επιχείρηση τελείωσε με επιτυχία, αφού ξεπέρασε σε χρόνο, περίπου, 12-15 ώρες. Περιμέναμε το σύνθημα για να μπει σε ενέργεια η ηλεκτρογεννήτρια που θα πυροδοτούσε τα εκρηκτικά. Ξαφνικά, όμως, κατέφτασε ο σ. Σπύρος Καλοδίκης, Β` Γραμματέας της ΚΟΑ και φώναξε τους άνδρες που χειρίζονταν τη γεννήτρια: «Σταματήστε τη! Σβήστε τη γεννήτρια αμέσως! Σταματήστε την, η ανατίναξη δε θα γίνει! Ηρθε ο Τσόρτσιλ στη "Μ. Βρετανία", σταματήστε...».
Ολοι όσοι βρεθήκαμε εκεί και πήραμε μέρος στην επιχείρηση, βρεγμένοι ως το κόκαλο από τα νερά των υπονόμων, αισθανθήκαμε αγανάκτηση για τη ματαίωση αυτής της επιχείρησης. Από την πρώτη στιγμή, τη χαρακτηρίσαμε λάθος την απόφαση της ματαίωσης της επιχείρησης. Παρότι πέρασαν χρόνια από τότε, δεν πείστηκα ότι η ματαίωση της ανατίναξης της «Μ. Βρετανίας» ήταν σωστή.
Πόλεμος γινόταν με τους νέους κατακτητές, τους Αγγλους. Δεν τον επιδιώξαμε εμείς. Παλέψαμε για την απελευθέρωση της πατρίδας, για τη λαϊκή κυριαρχία, για μια πραγματική δημοκρατία. Την ευθύνη την είχαν ακέραια οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές, συνεπώς έπρεπε να υποστούν τις συνέπειες αυτής της ιμπεριαλιστικής επέμβασης.
Ο Β` Παγκόσμιος Πόλεμος, ουσιαστικά, τελείωσε πριν από την έκρηξη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα στις 6.8.1945, που έγινε παρά την προηγηθείσα πρόταση της Ιαπωνίας για συνθηκολόγηση στις 22.7.1945. Οι νέοι κατακτητές, οι Αμερικάνοι, με τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Τρούμαν, δεν την έκαναν δεκτή παρά μόνο στις 10.8.1945, ύστερα μάλιστα και από τη δεύτερη βόμβα που έριξαν στις 9.8.1945 στο Ναγκασάκι.
Πάνω από 200.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πολλές χιλιάδες πέθαιναν κάθε χρόνο εξαιτίας της ραδιενέργειας από αυτές τις ατομικές βόμβες. Στόχος των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών δεν ήταν η συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας που ήταν δεδομένη, αλλά πίστευαν σε έναν εκφοβισμό της Σοβιετικής Ενωσης.
Τελικά, στις 9.5.1945, έληξε νικηφόρα ο αιματηρός πόλεμος κατά των χιτλεροφασισμού. Η Σοβιετική Ενωση έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη συντριβή του φασισμού και την απελευθέρωση των λαών της Ευρώπης. Οι απώλειες του Κόκκινου Στρατού ξεπέρασαν τα 20.000.000 νεκρούς, όταν «οι σύμμαχοι» Αμερικάνοι είχαν 405.000 και οι Αγγλοι 375.000.
Η Μεγάλη Σοβιετική Ενωση βγήκε από τον πόλεμο με ενισχυμένο το κύρος της και διεύρυνε την επιρροή της. Απέδειξε περίτρανα την υλική και ηθική δύναμη του σοσιαλισμού.
Νίκος Κυριακίδης
(Ριζοσπάστης, 4/1/2002)
Αυτή την ημέρα... ο «χασάπης» Τσόρτσιλ επισκέπτεται την Αθήνα και σαν κατακτητής απαιτεί, με τη σύμφωνη γνώμη και συνεργασία της ντόπιας αντίδρασης, των αστών, την εξόντωση των δυνάμεων της Εθνικής Αντίστασης, των δυνάμεων του Λαϊκού Κινήματος, που συνέβαλε καθοριστικά στην απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες.
Ο Τσόρτσιλ, ερχόμενος στην Αθήνα σαν κατακτητής, ζήτησε να αποδεχτεί ο ΕΛΑΣ χωρίς καμιά αντίρρηση την παράδοσή του, δηλώνοντας πως θα χρησιμοποιήσει οσεσδήποτε δυνάμεις χρειαστούν για να πετύχει αυτόν τον αντικειμενικό στόχο.
Γνωστές είναι οι εκατόμβες των χιλιάδων λαϊκών αγωνιστών που προάσπιζαν τα συμφέροντα του λαού και της χώρας σε όλη τη μετά βαρκιζιανή περίοδο - χρόνια μαύρα για το λαό, με εγκλήματα, βασανισμούς, κατατρεγμούς.
Το Δεκέμβρη του 1944, οι μάχες του ΕΛΑΣ Αθήνας ενάντια στους Αγγλους κατακτητές συνεχίζονταν. Οι μαχητές του ΕΛΑΣ, ο λαός της Αθήνας, παλεύουν σκληρά, άνισα, αλλά με ενθουσιασμό.
Τότε είχε αποφασιστεί η ανατίναξη του ξενοδοχείου «Μ. Βρετανία», στην πλατεία Συντάγματος, έδρας της κυβέρνησης και των Αγγλων κατακτητών.
Η προετοιμασία της επιχείρησης αυτής είχε αρχίσει, αφού προηγούμενα είχαν παρθεί οι σχετικοί χάρτες των υπονόμων της Αθήνας και μελετήθηκαν από ειδικούς συντρόφους. Αποφασίστηκε, τελικά, να μπουν μέσα στον υπόνομο, περίπου, 150 άνδρες του ΕΛΑΣ και άλλα στελέχη του Κόμματος με στόχο και κατεύθυνση το ξενοδοχείο «Μ. Βρετανία», μεταφέροντας από τον υπόνομο που δέχεται τα βρόχινα νερά και τις βρωμιές της τότε Αθήνας έναν τόνο περίπου εκρηκτικής ύλης - τροτύλης.
Παρ' όλες τις τεράστιες δυσκολίες που συνάντησαν στον υπόνομο οι λαϊκοί αγωνιστές, οι κομμουνιστές, η επιχείρηση τελείωσε με επιτυχία, αφού ξεπέρασε σε χρόνο, περίπου, 12-15 ώρες. Περιμέναμε το σύνθημα για να μπει σε ενέργεια η ηλεκτρογεννήτρια που θα πυροδοτούσε τα εκρηκτικά. Ξαφνικά, όμως, κατέφτασε ο σ. Σπύρος Καλοδίκης, Β` Γραμματέας της ΚΟΑ και φώναξε τους άνδρες που χειρίζονταν τη γεννήτρια: «Σταματήστε τη! Σβήστε τη γεννήτρια αμέσως! Σταματήστε την, η ανατίναξη δε θα γίνει! Ηρθε ο Τσόρτσιλ στη "Μ. Βρετανία", σταματήστε...».
Ολοι όσοι βρεθήκαμε εκεί και πήραμε μέρος στην επιχείρηση, βρεγμένοι ως το κόκαλο από τα νερά των υπονόμων, αισθανθήκαμε αγανάκτηση για τη ματαίωση αυτής της επιχείρησης. Από την πρώτη στιγμή, τη χαρακτηρίσαμε λάθος την απόφαση της ματαίωσης της επιχείρησης. Παρότι πέρασαν χρόνια από τότε, δεν πείστηκα ότι η ματαίωση της ανατίναξης της «Μ. Βρετανίας» ήταν σωστή.
Πόλεμος γινόταν με τους νέους κατακτητές, τους Αγγλους. Δεν τον επιδιώξαμε εμείς. Παλέψαμε για την απελευθέρωση της πατρίδας, για τη λαϊκή κυριαρχία, για μια πραγματική δημοκρατία. Την ευθύνη την είχαν ακέραια οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές, συνεπώς έπρεπε να υποστούν τις συνέπειες αυτής της ιμπεριαλιστικής επέμβασης.
Ο Β` Παγκόσμιος Πόλεμος, ουσιαστικά, τελείωσε πριν από την έκρηξη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα στις 6.8.1945, που έγινε παρά την προηγηθείσα πρόταση της Ιαπωνίας για συνθηκολόγηση στις 22.7.1945. Οι νέοι κατακτητές, οι Αμερικάνοι, με τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Τρούμαν, δεν την έκαναν δεκτή παρά μόνο στις 10.8.1945, ύστερα μάλιστα και από τη δεύτερη βόμβα που έριξαν στις 9.8.1945 στο Ναγκασάκι.
Πάνω από 200.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πολλές χιλιάδες πέθαιναν κάθε χρόνο εξαιτίας της ραδιενέργειας από αυτές τις ατομικές βόμβες. Στόχος των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών δεν ήταν η συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας που ήταν δεδομένη, αλλά πίστευαν σε έναν εκφοβισμό της Σοβιετικής Ενωσης.
Τελικά, στις 9.5.1945, έληξε νικηφόρα ο αιματηρός πόλεμος κατά των χιτλεροφασισμού. Η Σοβιετική Ενωση έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη συντριβή του φασισμού και την απελευθέρωση των λαών της Ευρώπης. Οι απώλειες του Κόκκινου Στρατού ξεπέρασαν τα 20.000.000 νεκρούς, όταν «οι σύμμαχοι» Αμερικάνοι είχαν 405.000 και οι Αγγλοι 375.000.
Η Μεγάλη Σοβιετική Ενωση βγήκε από τον πόλεμο με ενισχυμένο το κύρος της και διεύρυνε την επιρροή της. Απέδειξε περίτρανα την υλική και ηθική δύναμη του σοσιαλισμού.
Νίκος Κυριακίδης
(Ριζοσπάστης, 4/1/2002)
Από τη σελίδα Κώστας Πουρναράς (Μπόσης) στο facebook
Τελικά, μετά από 70 χρόνια, δεν έχει διευκρινιστεί αυτή η ιστορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι συνέβη;
Ηταν πράγματι ο Τσώρτσιλ μέσα στο ξενοδοχείο, όταν έφτασε ο Καλοδίκης; Η χρησιμοποιήθηκε σαν πρόσχημα για την ακύρωση της ανατίναξης;
Αντιλαμβάνομαι, πως άν πράγματι διέτρεχε κίνδυνο η ζωή αυτουνού του κερατά, θα ήταν λάθος η πραγματοποίηση της ανατίναξης. Αλλά κι έτσι αν ήταν, δεν μπορούσαν να παραφυλάξουν οι δυνάμεις του ΕΑΜ με σπιούνους και να το τινάξουν αμέσως μόλις έφευγε από αυτό; Από ότι ξέρω, το σχέδιο προδόθηκε μετά από κανά-δυό μέρες και οι Αγγλοι απογόμωσαν τα εκρηκτικά. Είναι ένα ερώτημα, γιατί δεν βρέθηκε χρονος πραγματοποίησης της έκρηξης σε αυτό το διάστημα (αποκλείεται ο Τσώρτσιλ να έμεινε ...φυλακισμένος στο ξενοδοχείο για περισσότερες από κάποιες ώρες ανάπαυσης), και επίσης γιατί δεν έλαβε το Κόμμα μέτρα για την προστασία του απόρρητου της επιχείρησης μέχρι την ολοκλήρωσή της, δηλ. περιορισμός της ομάδας υπονόμευσης σε κάποιο χώρο μέχρι να γίνει η πυροδότηση, όπως θα ήταν φυσιολογικό για τέτοιου είδους επιχείρηση.
Ολα συγκλίνουν στην υποψία, πως αυτή η επιχείρηση είχε εχθρούς και μέσα στο κόμμα, και ο Δημ. Συγκ. μάλλον είχε πάει περίπατο.
Κρίμα γιατί αν είχε επιτύχει, θα τσάκιζε κόκκαλα...
Συμφωνο απολυτα με τον Σεχταρ.θα ητανε πολυ σημαντικο να ειχε γινει αυτη η ανατιναξη.Ολη ομως η ιστορια παρολο τον ηρωισμο του λαου ητανε στημενη για να φανει οτι ο ΕΛΑΣ δεν μπορουσε και μοιραια συνθηκολογησαμε στην Βαρκιζα.Η στιγμη που μπορουσαμε να διεκικησουμε την εξουσια ητανε ο οκτωβρης του 1944 χωρις πριν να εχουμε υπογραψει καμμια συμφωνια με τους Αγγλους.Και ειχαμε και το πέονοκτημα οτι ο 2 Π.Π δεν ειχε τελειωσει ακομα και οι Αγγλοι τρεχανε για το Βερολινο να σωσουνε για τον καπιταλισμο οτι μπορουνε.Η ηττα ηρθε κατα την γνωμη μου απο αυτους που συνεργαστηκαμε στο ΕΑΜ και απο τους Σιαντο Παρτσαλιδη συνειδητα.Τωρα το οτι μετα εγινε ο ΔΣΕ ειναι καθαρα εργο του σ.Ζαχαριαδη.Οπως και να εχει αυτη η ιστορια ειναι πολυτιμη για συμπερασματα απο το ΚΚΕ και ευτυχως το εχουμε κανει απο το 1996 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Σταλιν ειχε ενημερωσει τους Αμερικανους οτι 3 μηνες μετα την ηττα της Γερμανιας θα ειναι ετοιμος να χτυπησει την Ιαπωνια. Πραγματι ειχανε κανει προταση για παραδοση η Ιαπωνες αλλα στην ΕΣΣΔ που ητανε ουδετερη.Ετσι λοιπον ριξανε την ατομικη βομβα για να φοβισουνε της ΕΣΣΔ αλλα και γιατι ητανε η μερα χτυπησε τους Ιαπωνες μαζι με τον Κινεζικο κοκκινο στρατο και η ΕΣΣΔ και πιεζανε τους Ιαπωνες να παραδωθουνε σε αυτους για να μην χασει ο καπιταλισμος τα παντα.Επισης ο Σταλιν τους ειχε ενημερωσει οτι σε 1 μηνα θα ειναι μεσα στην ιαπωνια εχοντας ηδη απελευθερωσει τις ΚΟΥΡΙΛΕΣ ενω οι αμερικανοι υπολογιζανε να μπουνε το 1946 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρουμε αν ο Δεκέμβρης αποτελεί προοίμιο του ελληνικού Εμφυλίου και αν η μάχη αυτή ήταν η πρώτη της νέας εμπλοκής. Το βέβαιο είναι ότι οι πολιτικές και στρατιωτικές επιδιώξεις της Αριστεράς έμοιαζαν, όσον αφορά τη σύνθετη σύλληψή τους και το υπερβατικό πνεύμα τους, στους αντίστοιχους σχεδιασμούς της ίδιας παράταξης στη διάρκεια του Εμφυλίου. Δεν πρόκειται για κανένα ενιαίο και σταθερό στρατηγικό δόγμα που χαρακτηρίζει το χώρο αυτό. Και στις δύο συγκυρίες, οι αφετηρίες και οι βάσεις της ένοπλης προσπάθειας της Αριστεράς ξεκινούσαν οπωσδήποτε από θέση αδυναμίας. Από τη σκοπιά αυτή ο Δεκέμβρης βρισκόταν στην ίδια φάση με τον Εμφύλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Γιώργος Μαργαρίτης, Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου 1946–1949, Τόμος 1, Τρίτη έκδοση, Ιούνιος 2001, Εκδόσεις Βιβλιόραμα, Αθήνα 2001, σελ. 69–70)
Σε σύγκριση με τους αντιπάλους του, που επωφελούνταν από τον πακτωλό εφοδίων που το συμμαχικό στρατόπεδο ήταν έτοιμο να στείλει στη μεταπολεμική Ευρώπη, το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ βρίσκονταν σε ασύγκριτα μειονεκτικότερη θέση. Η διαπίστωση αυτή στένευε κατά πολύ τις δυνατότητες ελιγμών της ηγεσίας του και σίγουρα αποτελούσε μια βασική σταθερά στη λήψη των αποφάσεών της ― πού περισσότερο απ’ ό,τι οι ηθικές, διανοητικές ή οι ψυχικές διαθέσεις των μελών της, στις οποίες αποδίδονται συνήθως οι εξηγήσεις των επιλογών της. Εκεί βρισκόταν και η αιτία της ιδιαίτερης προσοχής με την οποία παρακολουθούσε τις διαθέσεις των εν δυνάμει φίλων και συμμάχων της στο εξωτερικό. Πέρα από οποιοδήποτε άλλο αίτημα συνδρομής, το βασικό ερώτημα που έθετε σταθερά η ηγεσία του ΚΚΕ στα αδελφά κομμουνιστικά κόμματα και στις φιλικές προς αυτήν κυβερνήσεις ήταν η δυνατότητα υλικής συνδρομής σε τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης και πυρομαχικά. Τέτοιου είδους διαβήματα φαίνεται πως έγιναν κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών και κατέληξαν σε αρνητικά αποτελέσματα. Είναι γνωστή η ιστορία με την αρνητική απάντηση του Δημητρώφ σε σχετικό αίτημα του ΚΚΕ, απάντηση που έφτασε τις παραμονές των διαπραγματεύσεων της Βάρκιζας και, σύμφωνα με τη γνώμη πολλών, υπήρξε καθοριστική για την υπογραφή της συμφωνίας. Ανεξάρτητα, πάντως, από τη λειτουργία αυτής της απάντησης, η ηγεσία της Αριστεράς τοποθέτησε, με βάση την εμπειρία του Δεκέμβρη, το ζήτημα της από το εξωτερικό ενίσχυσης στην πρώτη σειρά προτεραιοτήτων και προϋποθέσεων για την επιτυχία της ένοπλης αναμέτρησης στην Ελλάδα. Το δίδαγμα αυτό υα αποκτούσε ιδιαίτερο βάρος στις παραμονές έναρξης του Εμφύλιου Πολέμου.
(Γιώργος Μαργαρίτης, Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου 1946–1949, Τόμος 1, Τρίτη έκδοση, Ιούνιος 2001, Εκδόσεις Βιβλιόραμα, Αθήνα 2001, σελ. 76–77)
Το γνωρίζουμε σήμερα, με την πολυτέλεια της ύστερης, το διάβημα της Αριστεράς, ο αγώνας της και οι στόχοι του δεν είχαν ελπίδα επιτυχίας απέναντι στον κόσμο που ο τελευταίος μεγάλος πόλεμος δημιούργησε. Τα πρότυπά της, οι προτάσεις της έβλεπαν προς μια άλλη εποχή, τότε που οι κλειστές οικονομίες και οι κοινωνικές συλλογικότητες έδιναν μια διαφορετική ουσία στην έννοια της ανεξαρτησίας των εθνών. Στο πεδίο αυτό η Ελλάδα, πειραματικά και οπωσδήποτε άτυχα, βρέθηκε να προηγείται της εποχής της. Η στήριξή της από μακρινά, υπερατλαντικά οικονομικά κέντρα και η πλήρης αλλοτρίωση του παραγωγικού της δυναμικού από αυτά, μέσα από τις πολύμορφες κηδεμονικές σχέσεις, ισοδυναμούσαν με την απόλυτη ένταξή της στο σύστημα της «ελεύθερης αγοράς», όπως αργότερα θα γινόταν γνωστό. Αυτό το σύστημα, στον αστερισμό του οποίου ακόμη ζούμε, θα αποδεικνυόταν στη συνέχεια ισχυρός και ακαταμάχητος παράγοντας των εξελίξεων του 20ού αιώνα.
(Γιώργος Μαργαρίτης, Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου 1946–1949, Τόμος 2, Δεύτερη έκδοση, Ιούλιος 2001, Εκδόσεις Βιβλιόραμα, Αθήνα 2001, σελ. 640)
Απροσάρμοστος
με την πολυτέλεια της ύστερης = με την πολυτέλεια της ύστερης γνώσης
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπροσάρμοστος
Και ολος ο λαος να μας πει παρτε την εξουσια και καντε Σοσιαλισμο δεν γινεται.Πρεπει πρωτα να μεσολαβησει ενα Αστικοδημοκρατικο Σταδιο λυσης των Εσωτερικων ζητηματων και μετα με ομαλες δημοκρατικες διαδικασιες να παμε σταδιακα στον Σοσιαλισμο.Γ.ΣΙΑΝΤΟΣ 44η Συνδιασκεψη ΠΕΕΑ Σεπτεμβρης 1944.Η συμφωνια του Λιβανου και της Καζερτας δεν ητανε λαθος ητανε μεσα στην πολιτικη μας της Εθνικης ενοτητας.Το ιδιο ισχυει και για την Βαρκιζα. 7ο Συνεδριο ΚΚΕ εισηγηση Γ.ΣΙΑΝΤΟΣ. 2ος τομος ΚΚΕ σελ. 618 619.Οταν εχεις δεσει το κινημα στο αρμα των Αγγλων απο το 1943 τα υπολοιπα ειναι δικαιολογιες για να πεταξεις την μπαλα στο Δ.Κ.Κ και στον Σταλιν. ΕΑΜ Σβωλος Τσιριμω κος Κυρκος Πασαλιδης Μενσεβικος υπουργος στην κυβερνηση της Γεωργιας πολεμησε εναντια στους Μπολσεβικους και οταν κερδισανε το 1921 εφυγε στο εξωτερικο να συνεχισει το αντικομμου νιστικο του εργο. Με ολους αυτους λεει ο μυθος θα καναμε Σοσιαλισμο.Αδυνατον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι θα πρεπει παντα να εχουμε στο μυαλο μας οτι στην 6η ολομελεια του 1956 καθαιρεθηκε πραξικοπηματικα ο Ζαχαρια δης και στην θεση του διοριστηκε ο Παρτσαλιδης δηλ.Αυτοι που υπογραψανε τις εγκληματικες συμφωνιες με τους Αγγλους.Οποτε οπως καταλαβαινει ο καθενας ειχανε καθε λογο να διαστρεβλωσουνε τα αρχεια ετσι ωστε να βγουνε λαδι και να φαινεται οτι φταινε Σταλιν και Ζαχαριαδης ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατα την διαρκεια της παραμονης της Αντιπροσωπειας του ΕΑΜ στον Λιβανο εκδηλωθηκε η εξεγερση της ΑΣΟ στην μεση ανατολη που ζητουσανε να μεταφερθουνε στην Ελλαδα για να πολεμησουνε τους Γερμανους.Η αστικη ταξη μαζι με τους αγγλους τους εκλεισε ολους σε στρατοπεδα συγκε ντρωσεως.Το ΕΑΜ εβγαλε ανακοινωση με συγχαρητηρια προς τους Αγγλους που καταστειλανε το κινημα μερκων εχθρων της χωρας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι τόσο στενές χρονικά και απόμακρες ποιοτικά ιστορικές καταστάσεις συχνά οδηγούν όσους τις μελετούν ή όσους επιθυμούν να τις γνωρίσουν στον πειρασμό σχεδόν φιλοσοφικών σκέψεων. … Η διαφορά του τραγικού χθες από το καταναλωτικό σήμερα προβάλλει τόσο έντονα ώστε προκαλεί απορίες και ερωτήματα περί του ματαίου των πραγμάτων: θα έδειχναν τόσο φανατισμό και τόση αγριότητα εκείνοι που συγκρούστηκαν με πάθος λίγες δεκαετίες πρωτύτερα αν μπορούσαν από κάπου να δουν τις σημερινές εικόνες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπάντηση στο ερώτημα δεν υπάρχει, όπως συμβαίνει κάθε φορά που αναζητούμε το νόημα της ιστορίας και τον χρυσό κανόνα που θα δίνει εξηγήσεις στις διαδρομές της ανθρώπινης μοίρας. Όπως εμάς σήμερα μας απασχολούν προβλήματα της δικής μας ζωής, της δικής μας ιστορίας και του δικού μας χρόνου, έτσι και τους προγόνους μας τους απασχολούσαν ερωτήματα του καιρού τους, καταστάσεις που ζητούσαν άμεσες απαντήσεις, αποφάσεις και πράξεις και που, φυσικά, δεν μπορούσαν να βασιστούν σε κανενός είδους προφητική ενόραση. Το γεγονός, όμως, ότι εμείς βλέπουμε τη μετέπειτα εξέλιξη, γνωρίζουμε τη μετέπειτα ροή των πραγμάτων, μας δημιουργεί έναν αέρα ανωτερότητας, αυτοπεποίθησης, που εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε ειρωνεία.
… Δεν θέλω να ανοίξω μια συζήτηση που έχει μάλλον από καιρό κλείσει. Πιστεύω, όμως, ότι, πέρα από οτιδήποτε άλλο, η θέση … αντικατοπτρίζει την απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στους οπλισμένους με τη γνώση των μετέπειτα και εκείνους που έζησαν και μάτωσαν στην ήδη παλαιά αυτή ιστορία. Την απαξίωση των τελευταίων, με άλλα λόγια.
… Δεν νομίζω ότι ο θάνατος δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων μπορεί να αποδοθεί συρρικνωτικά στην ευπιστία, την αφέλεια και την παραπλάνησή τους. Η μελέτη μιας ιστορικής συγκυρίας … δίνει πολύ πιο ουσιαστικά επιχειρήματα και πειστικές απαντήσεις για το πώς ζουν ή πώς διαλέγουν (αν και όσο διαλέγουν) να πεθάνουν οι άνθρωποι.
(Γιώργος Μαργαρίτης, Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου 1946–1949, Τόμος 1, Τρίτη έκδοση, Ιούνιος 2001, Εκδόσεις Βιβλιόραμα, Αθήνα 2001, σελ. 30–31)
Απροσάρμοστος
Η 2η Διεθνης το 1914 προδωσε το προλε ταριατο οδηγωντας το στην σφαγη του 1ου Π.Π σωζοντας την αστικη ταξη.Μονο οι Μπολσεβικοι με τον Λενιν οδηγησανε την εργατικη ταξη στην νικη αφου πρωτα συνετριψαν τον οπορτουνισμο. Το προγραμμα της 6ης ολομελειας 1934 ελεγε οτι η επανασταση που ερχεται θα ειναι Σοσιαλιστικη. Αυτη η θεση αλλαξε το 1937 απο της Σιαντο Παρτσαλιδη Νεφελουδη θεωριτικοποιοντας τους ελιγμους της 3ης διεθνους και κουρελιαζοντας τα γραμματα του Ζαχαριαδη απο την φυλακη. Το ΕΑΜ ειχε μεσα του ηττα σαν συνεργασια κομματων και φανηκε ξεκαθαρα απο την αρχη. Διαλλυση της ΟΚΝΕ 1943 ΣΜΑ 1943 Λιβανος Καζερτα 1944. Κινησεις βαση συγκεκριμενου σχεδιο ωστε ο λαος να οδηγηθει στην παραδοση στην αστικη ταξη.Και επειδη αυτο δεν μπορουσε να γινει χωρις Ηττα οδηγηθηκε το κινημα στην σφαγη σε χρονο που διαλεξε η αστικη ταξη και μονο με το εφεδρικο ΕΛΑΣ και συνθηκο λογησανε στην ΒΑΡΚΙΖΑ χωρις να εχουνε πολεμησει στην υπολοιπη χωρα. Ετοιμος στρωμενος ο Ευρωκομμουνιστικος δρομος οπως σε ΙΤΑΛΙΑ ΓΑΛΛΙΑ και αλλου αλλα ηρθε ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΔΣΕ και τα χαλασε ολα. Στην συνεχεια εκμεταλευτηκανε την ανατροπη του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ το 1956 και τον διορισμο στην ηγεσια αυτων που προδωσανε το κινημα το 1944. Κατα αυτων τον τροπο μεσα σε 40 χρονια καταφερανε να γραψουνε την ιστορια οπως την θελανε να φαινεται ταχα οτι φταει το Δ.Κ.Κ και ο Σταλιν. Η προσπαθεια του ΚΚΕ για την μελετη της Ιστοριας εχει ξεκινησει απο το 1991. Ειναι μια χρονοβορα διαδικασια για να πεταξεις απο πανω ολη την οπορτουνιστικη σκουρια που μαζευτηκε τοσα χρονια σε κατασταση παρανομιας και πολιτικης προσφυγιας. Σε καθε περιπτωση η πειρα λεει οτι οποιοδηποτε πολιτικο μετωπο με τον οπορτουνισμο οδηγει το ΚΚ στην καταστροφη. Μονο με Ταξικο Μετωπο και λαικη συμμαχια μπορεις να φτασεις στην νικη οπως το 1917 ο ΛΕΝΝΙΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1934 στην Γαλλια το ΚΚ μπηκε σε κυβερνηση λαικου μετωπου.Το 1936 εκλεισε τα συνορα στην ισπανια βοηθωντας ουσιαστικα τον Φρανκο.Το 1938 στο Μοναχο Αμερικη Αγγλια Ιταλια και Γαλλια με λαικο μετωπο παραδωσανε την τσεχοσλοβακια στον Χιτλερ για να χτυπησει την ΕΣΣΔ.επισης το 1938 οταν η Φιλανδια χτυπησε την ΕΣΣΔ η Γαλλια ενισχυε με οπλα τους φιλανδους και ετοιμαζε στρατο για να τους βοηθηση και βεβαια το 1945 το ΚΚ ακολουθησε τον ιδιο δρομο.Στην Ιταλια το ΚΚ με την στροφη του Σαλερνο μπηκε στην κυβερνηση Μπαντολιο που σε μια νυχτα εγινε αντιφασιστας και με υπουργο δικαιο συνης κομμουνιστη υπογραψανε την αμνηστια στους συνεργατες του Μουσολινι.Μονο στην ΑΝ.Ευρωπη που ο κοκκινος στρατος απετρεψε τις αντεπαναστασεις μπορεσανε οι λαοι να οικοδομησουνε Σοσιαλισμο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο οτι τα Σοσιαλιστικα καθεστωτα ανατραπηκανε με σημειο εκκινησεις την επικρατησει του οπορτουνισμου το 1956 και εφαρμοζοντας νομους του καπιταλισμου σταδιακα ανετρεψε τα παντα δεν σημαινει σε καμμια περιπτωση οτι κακως παλεψαμε για Σοσιαλισμο το 1946 1949 με τον ΔΣΕ. Αυτες οι ανατροπες δεν ητανε νομοτελεια να συμβουνε. Δειχνουν πεντακαθαρα οτι η εργατικη ταξη για να εχει παντα την εξουσια πρεπει να ειναι αμιλεικτη στο να συντριψει τον οπορτουνισμο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ταξική Πάλη στην Ελλάδα, πήρε ένοπλη μορφή, τον Εμφύλιο Πόλεμο, αμέσως μετά την πτώση του Στάλινγκραντ(Φλεβάρης 1943), και με πρωτοβουλία της αστικής τάξης σε συνεργασία με τους εγγλέζους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Εργατική Τάξη στην Ελλάδα, συνειδητά είχε ξεκινήσει το '41-'42 αντιφασιστικό-εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, σύμφωνα και με τις (εσφαλμένες) κατευθύνσεις του πολιτικού της φορέα.
Αλλά συχνά "το αγώϊ ξυπνάει τον αγωγιάτη", η προσπαθεί να τον ξυπνήσει.... Ο αντίπαλος, που τάβλεπε πιο καθαρά τα πράγματα (πάντα οι απερχόμενες κυρίαρχες τάξεις ξέρουν πιο καλά τι θέλουν) συνειδητοποίησε κατά που πήγαινε η κατάσταση, και έβαλε αμέσως/αποφασιστικά από τότε το ζήτημα της εξουσίας: "Η εσείς, η εμείς"!
Δυστυχώς, για εξηγήσιμους ιστορικούς λόγους, ο αγωγιάτης δεν έπαιρνε το μήνυμα.
Το να πλανιέται η Βάση είναι κατανοητό και αναμενόμενο. Το να πλανιέται η Ηγεσία μπορεί να ερμηνευτεί με τα δεδομένα της εποχής, αλλά όχι και να γίνει αποδεκτό. Η δουλειά της Ηγεσίας, σαν πρωτοπορίας, είναι να διαβάζει (και να οργανώνει) το παρόν με τα δεδομένα του μέλλοντος. Αλλιώς, τι σόϊ Πρωτοπορία είναι; (Τα κεφαλαία επίτηδες, για έμφαση.)
Ασε, που, πάρα πολύς κόσμος από την βάση ψυχανεμίζονταν το τι ερχόταν, κ' είναι γραμμένα αυτά, ιδίως σε αναμνήσεις ανωνύμων και επωνύμων πρωταγωνιστών-δεν ήταν μόνο ο Αρης.
Αλλά η "γραμμή" δεν βόηθαγε να συγκροτηθεί μια ενιαία κοινή θεώρηση, παρόλο, που υπήρχε γόνιμο ταξικό έδαφος.
Γι αυτό και "ο θάνατος δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων δεν μπορεί να αποδοθεί συρρικνωτικά στην ευπιστία, την αφέλεια και την παραπλάνησή τους" όπως ισχυρίζονται οι "δημοκράτες" Καλυβο-Μαραντζίδηδες, Μαζάουερ και Σία. Ο Εμφύλιος '43-'49 μπορεί να ήταν ιστορική φάρσα η "λάθος" για τους ανιστόρητους, αλλά για τους κομμουνιστές, και όχι μόνο, ήταν ένα νομοτελειακό φαινόμενο, που του άξιζε μια καλύτερη κατανόηση.
Σήμερα, αυτή την κατανόηση οφείλουμε εμείς, ακριβώς για να αποδώσουμε στις θυσίες των πατεράδων μας την αξία, που τους ανήκει, και κυρίως για τις γενιές, που σήμερα χαντακώνουνται.
Για νάχουν τα παιδιά μας ένα καλύτερο αύριο.
Και στο κάτω-κάτω, ακόμη και για την πιο απαισιόδοξη εκδοχή, είναι αυτονόητο το νόημα του πανώ του Δεκέμβρη: Από τον ξευτελισμένο θάνατο χίλιες φορές καλύτερος ο τιμημένος θάνατος.