Μετά
την άρνηση του φυλακισμένου Νίκου Ρωμανού να παραλάβει τον «έπαινο» της
πολιτείας για τις επιδόσεις του στις πανελλήνιες εξετάσεις (πέτυχε την εισαγωγή
του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση), πέρασαν σαν φιλμ από τη μνήμη μου πολλές
τηλεοπτικές εικόνες μαθητών, πρωταθλητών, ένστολων κλπ. βραβευμένων από τα χέρια του
προέδρου της δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, ή μελών της κυβέρνησης, που στη
συνέχεια φιγουράριζαν με πελώρια χαμόγελα αγκαλιασμένοι μαζί τους. Τι βραβεία…
τι αναμνηστικά… τι μπάλες και φανέλες γεμάτες υπογραφές… τι απέραντη ευτυχία! Την
ίδια στιγμή προσπαθούσα να θυμηθώ κάποια περίπτωση τιμώμενου που αρνήθηκε να παραλάβει βραβείο για λόγους συνείδησης…
Ο
Νίκος Ρωμανός, κατηγορούμενος για ληστεία (δεν γνωρίζω για τη δίκη) και κρατούμενος στις φυλακές Νέων
Αυλώνα, χάλασε τη φιέστα του υπουργού δικαιοσύνης που επισκέφτηκε τη φυλακή για
να παραδώσει βραβεία σε κρατούμενους που πέτυχαν στις πανελλήνιες εξετάσεις,
όταν αρνήθηκε «να παραλάβει τον έπαινο
και το έπαθλο των 500 ευρώ, καθώς αν προχωρούσε στη συγκεκριμένη ενέργεια θα
ερχόταν σε αντίθεση με τις αξίες που πρεσβεύει».
Κάποιοι
θα ισχυριστούν ότι ένας φυλακισμένος δεν είχε, πριν μπει, ή δεν μπορεί να έχει αξίες,
από τη στιγμή που περνάει το κατώφλι της φυλακής. Αγνοούν ή συνειδητά αποσιωπούν ότι πολλές
φορές είναι οι ίδιες οι αξίες (είτε συμφωνούμε με αυτές, είτε όχι) ενός ανθρώπου, ο σεβασμός και η πίστη του σε
αυτές, που τον οδηγούν στη φυλακή. Ήδη κάποιοι εκφράστηκαν ειρωνικά λέγοντας ότι ένας φυλακισμένος έχει… όλη την άνεση (δεν έχει κάτι να φοβηθεί, αφού έχει ήδη χάσει την ελευθερία του) να επικαλείται «αξίες» και να αρνείται να δώσει το
χέρι του στην πολιτεία-εξουσία. Το ζητούμενο είναι να μη χάσεις τις αξίες σου
(βασική προϋπόθεση να διαθέτεις), ακόμα
και αν κάποτε οδηγηθείς πίσω από τα σίδερα της φυλακής
Αυτοί
που βρίσκονται «απ’ έξω» και απολαμβάνουν την «ελευθερία» τους (προορισμένοι να κινούνται ανάμεσα σε
καθορισμένες από άλλους συντεταγμένες, αλλά εδώ αρχίζει άλλη ιστορία…), μη
κινδυνεύοντας να αλλοιωθεί η ζωή τους από τον εγκλεισμό, έχουν κάθε
δυνατότητα να βρουν ή να δημιουργήσουν τις δικές τους αξίες και να ορθώσουν τα δικά τους τείχη απέναντι
σε ό,τι τους προσβάλλει την αξιοπρέπεια και κακοποιεί τη ζωή τους. Απέναντι στην
ψευτογκλαμουριά, την ηλιθιότητα, την κακομοιριά, την ματαιοδοξία, απέναντι στην ίδια την υποταγή
τους. Έχουν όλες τις προϋποθέσεις για να βρουν τη χαμένη συνείδησή τους και να
αντιταχτούν σε ένα σύστημα που με συνοπτικές διαδικασίες, δίχως να το καταλάβουν,
μπορεί να τους τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί και να τους αφαιρέσει και την
τελευταία πρόφαση ελευθερίας.
ΥΓ.
Οι κρατούμενοι που καταφέρνουν και πάνε ένα βήμα παραπέρα τη ζωή τους μέσα στη
φυλακή, είναι αξιέπαινοι. Παρεμπιπτόντως, από το ίδιο «σωφρονιστικό κατάστημα»
έδωσαν πανελλήνιες εξετάσεις πέντε νεαροί κρατούμενοι και πέρασαν οι τέσσερις. Πέτυχαν
και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και οι πέντε. Η στάση αυτών των παιδιών δείχνει ότι όσοι
περνούν την πόρτα της φυλακής δεν είναι σώνει και καλά «καμένα χαρτιά», όπως δηλαδή
η πολιτεία επιμένει να τους μεταχειρίζεται
και η «κοινωνία» να τους αντιμετωπίζει.
Τετάρτη
24 Σεπτέμβρη 2014.
Εγώ έχω μια απορία. Ποιες είναι οι «αξίες που πρεσβεύει» ο Νίκος Ρωμανός; Μήπως οι «αξίες» της 17Ν λιγάκι προσαρμοσμένες στα σημερινά δεδομένα; Και για να το κάνω «λιανά»: Είναι λαϊκός αγωνιστής ο μάγκας επειδή άρπαξε κάποιες άγριες, είναι αλήθεια, κατραπακιές και τον πήραν, κι αυτό αλήθεια είναι, και τα αίματα; Φτάνουν αυτά κι οι έντεχνα πολυδιαφημιζόμενες «αξίες» του για να τον ανακηρύξουμε σε «είδωλο» που «χαλάει φιέστες» της κυρίαρχης τάξης; Αποτελεί η ατομική τρομοκρατία κι ο αναρχισμός (αν υποθέσουμε ότι για κάτι τέτοιο πρόκειται που εγώ προσωπικά πολύ αμφιβάλλω) ή ό,τι τελοσπάντων «πρεσβεύει» την επαναστατική διέξοδο; Τι είναι δηλαδή ο μάγκας κι η παρέα του, οι Ρομπέν των Δασών της Ελλάδας;
ΑπάντησηΔιαγραφήDubitans
@ Dubitans:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ α μ ί α σ χ έ σ η. Σας δείχνω κάτι και εσείς κοιτάζετε το δάχτυλό μου… Δυστυχώς…
Δεν έχω τη δυνατότητα να «ξαναγράψω» την ανάρτηση για εσάς.
Η μοναδική επαναστατική διέξοδος θα προκύψει μέσα από την οργανωμένη ταξική πάλη. Αυτό διαλαλεί τούτο το ιστολόγιο περισσότερο από τρία χρόνια τώρα. Είναι προφανές ότι μπαίνετε στον “Οικοδόμο” για πρώτη φορά.
Όμως και έτσι να είναι, αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο για να μπείτε και στο κλίμα της ανάρτησης…
@Dubitans
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ρωμανός είναι αναρχικός. Έχει δηλαδή μια ιδεολογία αντίθετη με την κρατούσα τάξη πραγμάτων, είναι εχθρικός προς το σύστημα και αυτό είναι άσχετο με το αν συμφωνούμε μαζί του πολιτικά. Αυτή την ιδεολογία του υπερασπίστηκε και μάλιστα το έκανε σαφέστατα σε βάρος του αφού εκκρεμεί η δίκη του και αν παραλάμβανε το βραβείο θα έδειχνε την εικόνα του "καλού" παιδιού που έχει πια συμβιβασθεί. Δεν συμβιβάσθηκε όμως, χάλασε την φιέστα των αστών - δυναστών και μακάρι να είχαμε σήμερα πολλούς τέτοιους ασυμβίβαστους νέους.
ε τώρα για να λέμε και τους στραβού το δίκιο… ε ρε οικοδόμε, το έχεις κάνεις λίγο τουρλού – τουρλού, σε ιδεολογική βάση, το blog… από τον Ρωμανό και την όποια « ιδεολογική» του αντίληψη ( που σε λίγο καιρό θα την καταδικάζεις )… στα «40 χρόνια από τη νόμιμη επανέκδοση του «Ριζοσπάστη»»… έλεος πια… και μετά απορούμε κιόλας… και αυτά τα περί του δαχτύλου σου κτλ, είναι λίγο περιττά θαρρώ… ώρες – ώρες κάνετε λες και σας έχουν βάλει με το ζόρι να πιστεύετε, να υπερασπίζεστε και να προπαγανδίζεται, τα όσα πιστεύετε, υπερασπίζεστε και προπαγανδίζετε…
ΑπάντησηΔιαγραφήThälmann
@Thälmann:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουρλού - τουρλού τα έχεις μέσα στο κεφάλι σου. Δεν υπερασπίστηκα ποτέ την “όποια « ιδεολογική» αντίληψη” του Ρωμανού. Αυτό είναι ξεκάθαρο και δεν προκύπτει από πουθενά. Επικροτώ την συγκεκριμένη επιλογή του να αντιτάσσεται στην εξουσία, αρνούμενος να δεχτεί την «επιβράβευσή» της. Μια εξουσία που του συμπεριφέρθηκε όχι και με τόσο… νόμιμο τρόπο όταν έπεσε στα χέρια της (για να μη ξεχνιόμαστε), σύμφωνα ακόμα και με τους νόμους που η ίδια θεσπίζει για τα ανθρώπινα δικαιώματα των κρατουμένων. (Να υποθέσω υποστηρίζεις ότι αφού δεν ήταν κομμουνιστής, καλά να πάθει!;…).
Η συγκεκριμένη πράξη απαιτεί θάρρος και δεν είναι συνηθισμένη, ειδικά στις μέρες μας, και ο συμβολισμός της πρέπει να προβληματίσει αυτούς που βρίσκονται έξω από τη φυλακή και έχουν τη δυνατότητα να ορίζουν τη ζωή τους «ελεύθερα», αποδεχόμενοι όσα αναφέρω στην ανάρτηση. Υπάρχει διαφορά μεταξύ του επικροτώ την ιδεολογική σου αντίληψη και του αποδέχομαι του δικαιώματός σου να την έχεις και να πράττεις σύμφωνα με τη συνείδησή σου. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν συνιστά αποδοχή συνολικά της δράσης σου. Τα ίδια μου γράφατε κάποιοι δήθεν… «καθαροί» και όταν υπερασπιζόμουν τα δικαιώματα του, ετοιμοθάνατου από την απεργία πείνας, Σακκά για ανθρώπινες συνθήκες κράτησης και δίκαιη δίκη. Αφού… δεν ήταν κομμουνιστής, ε; (ενώ εσείς…).
Κατά τα άλλα, να αγοράζεις ο ίδιος τον Ριζοσπάστη και να τον διαβάζεις και μην περιμένεις τον Οικοδόμο…
@ Οικοδόμος
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτά όλα που μου γράφεις, καλό θα ήταν απλά, να κάτσετε και να ξεκαθαρίσετε μεταξύ σας… γιατί όταν εγώ τόλμησα να αμφισβητήσω αυτό το τσιτάτο « οι αναρχικοί είναι δολοφόνοι» και όλες αυτές τις λαϊκίστικες χαζομάρες, γνωρίζοντας ορισμένα άτομα που υποστηρίζουν την αναρχική ιδεολογία και τον αναρχικό χώρο της χώρας μας ως έναν βαθμό, με μία όμως σοβαρότητα και ιδεολογική μόρφωση, αποτραβηγμένοι από όλο αυτό το λούμπεν στιλ που υιοθετούσαν πάντοτε αυτοί οι ιδεολογικοί χώροι και στην χώρα μας… ορισμένοι ( και το τονίζω αυτό, ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ, όχι όλοι – γιατί αρνούμαι να πιστέψω πως αυτή είναι η επίσημη θέση του ΚΚΕ, στα πλαίσια της ιδεολογικής πάλης μέσα στις μάζες ) « υπερ»κομματικοί – « υπερ»κομμουνιστές, με έκαναν πέρα, και μέχρι και σήμερα με κατηγορούν ως αναρχικό ( κτλ ), και από εκεί που ήμασταν μέχρι και « φίλοι» κτλ, σήμερα γυρνούν το κεφάλι τους από την άλλη όταν με βλέπουν στον δρόμο για να μην μου μιλήσουν, και κουτζομπολοψιθυρίζουν διάφορα πίσω από την πλάτη μου… τώρα για τον ριζοσπάστη… αυτή η εφημερίδα έμπαινε στο σπίτι μου, πολλά χρόνια πριν καν γεννηθώ εγώ…
Thälmann
( ΒΛ )
@ Thälmann ( ΒΛ ):
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το κοιτάξεις αυτό…
Δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Λυπάμαι.
Συγχαρητήρια "Οικοδόμε" για την εντιμότητα, την ευθύτητα και την αμεσότητα της σκέψης σου να ξεχωρίζεις που βρίσκεται η διαφωνία και που στέκεται η ηθική και λεβέντικη στάση ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποιός είσαι και τι προσφέρει χρόνια τώρα το Ιστολόγιο αυτό δεν χρειάζεται να δώσεις "εξετάσεις" και "αναφορές" σε κανέναν.
Με τις πρακτικές της ατομικής τρομοκρατίας ιδεολογικά είμαστε απέναντι ξεκάθαρα και πολιτικά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τον πιτσιρικά που τιμάει, όσο λίγοι, τις απόψεις του και τις κάνει πράξη, θα τον περάσουμε όπως οι αστοί του κτηνώδους κράτους ψιλοκομένο κιμά.
Εχθρός μας είναι οι ένστολοι φύλακές του. Είναι σαφές.
Οικοδόμε καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για το άρθρο σου.
Είναι γραμμένο με το ήθος του κομμουνιστή -που παρά τις όποιες διαφωνίες του απέναντι σε συγκεκριμένες πολιτικές στάσεις και απόψεις- εντούτοις αποδίδει την οφειλόμενη αλληλεγγύη σε κάθε έντιμο και υπερήφανο άνθρωπο που αντιστέκεται με αξιοπρέπεια κόντρα στο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Μιας κι η απορία που ’βαλα δεν απαντήθηκε, θα ξεκαθαρίσω το πώς τα βλέπω εγώ τα πράγματα κι ας κάνω και λάθος γιατί πάπας δεν είμαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ δύσκολα τα πράγματα σε μια χώρα όπου ο καθένας είναι ό,τι δηλώσει γιατί το αποδέχονται χωρίς αντίρρηση όλοι.
Τι είναι ο πολυδιαφημισμένος πιτσιρικάς που εξελίσσεται σε «εικόνισμα» για πολλούς που τις πολιτικές τους πεποιθήσεις δεν είμαι αρμόδιος να κρίνω, δεν το ξέρει κανένας, μπορεί καλά-καλά ούτε κι ο ίδιος (αυτό είναι ατυχία και συνάμα τραγωδία για τον ίδιο). Εγώ πιστεύω ότι τα ένοπλα καμώματα των αναρχικών νέας κοπής αποτελούν αντικειμενικά στις μέρες μας συνέχιση του «έργου» της 17Ν στις νέες συνθήκες και τίποτα λιγότερο ή τίποτα περισσότερο.
Από κει και πέρα πάει πολύ να αποζητάμε πολλούς τέτοιους πιτσιρικάδες σε μια χώρα όπου μπορεί μεν να είναι ο καθένας ό,τι δηλώσει αλλά και όπου υπάρχουν όχι λίγα παραδείγματα ασυμβίβαστου μέχρι θανάτου αγώνα της προλεταριακής νεολαίας κάτω από τη σημαία του μοναδικού επαναστατικού πολιτικού φορέα, του ΚΚΕ. Άσε που είναι και περιφρόνηση της μνήμης τους, αλλά το αφήνω αυτό για να μην πάει πολύ μακριά η κουβέντα με «θιγμένους» που θα βγουν να διαμαρτύρονται.
Άλλο ζήτημα βέβαια η καταδίκη των βασανιστηρίων από τα όργανα του αστικού κρατικού μηχανισμού που πρέπει να είναι ομόθυμη.
Dubitans
@Dubinans
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αναγνώριση του θάρρους και της ακεραιότητας ενός παιδιού 20 ετών να υπερασπισθεί την (εχθρική προς τους αστούς) ιδεολογία του και σε βάρος του εαυτού του (και τα καθυστερημένα συγχαρητήρια μου στον Οικοδόμο που το έκανε), σημαίνει "περιφρόνηση της μνήμης των αγωνιστών του ΚΚΕ"; Μου θυμίζει το "πας μη Έλλην, βάρβαρος".
Λες: "σε μια χώρα όπου μπορεί μεν να είναι ο καθένας ό,τι δηλώσει". Δηλαδή στις άλλες χώρες δεν είσαι ότι δηλώσεις; Αν δεν είσαι "ότι δηλώσεις" τότε τι είσαι, αυτό που θέλει να είσαι το αστικό κράτος; Εκτός αν εννοείς ότι το παιδί αυτό είναι πράκτορας. Έλεος!
Ο κομμουνιστής δεν είναι ένας ''αιματολογικός τύπος''.Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ένα μέρος από αυτά τα παιδιά που πολεμούν για την αταξική κοινωνία,να περάσουν στον κομμουνισμό όταν θα συνειδητοποιήσουν ότι μόνο η οργανωμένη ταξική πάλη φέρνει αποτελέσματα(τουλάχιστον υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες από ό,τι άλλες πολιτικές ομάδες).Οταν το καταλάβουν,θα πρέπει να βρουν πόρτες ανοιχτές.Θα πρότεινα πάντως μια ανάγνωση ή ένα αφιέρωμα περί της συμμετοχής των αναρχικών στη ρωσική επανάσταση,όταν συνειδητοποίησαν την αναγκαιότητα του ταξικού αγώνα, και την ένταξή τους στο μπολσεβίκικο κόμμα(το οποίο ΔΕΝ τους έκλεισε την πόρτα.Πιθανόν το ''Κράτος και Επανάσταση'' να ήταν μια πρόσκληση προς τους αναρχικούς της Μόσχας).Το παράδειγμα του Ζελεζνιάκοφ είναι χαρακτηριστικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήI.Vryennios
Εστω και καθυστερημενα,και ας μην το διαβασει κανεις,πρωτον σ'ευχαριστω οικοδομε γιατι αν και διαφωνουμε σε πολλα,ποτε δεν μου εδωσες το δικαιομα ,να αμφισβητησω το ηθος σου!Μετα,το ζητουμενο δεν ειναι μονο "ποιες ειναι οι αξιες που πρεσβευει ο Ρωμανος" αλλα αν αυτο που πρεσβευει ,το υποστηριζει ....με πραξεις!! Αντε με τα βλακακια,και τα ευφυολογηματα πια!! Και επειδη,προχθες ακομα φωναζαμε "Παυλο ζεις" μην σηκωθει απο τον ταφο του και μας απαντησει "ρε παιδια ...χαραμι πηγα"!! Πραξη εκανε και αυτος τις αρχες του,διαολε!! Τωρα για του καθε ενος ,το ιδεολογικο υποβαθρο....αντε μην το κανουμε και σηριαλ!! Αντε!!Απο τους πολλους επαναστατες,απο τα πολλα ρευματα...γιορτασε στην ψυχρα και ο Κοκος τα 50 χρονια γαμου....φορα παρτιδα!! Λιγη τσιπα πια ,μην γινουμε ολοι Αδωνις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή οι «θιγμένοι» που υποπτεύθηκα στο προηγούμενο σχόλιό μου πως θα δώσουν «διαμαρτυρόμενοι» το παρόν, το έδωσαν, θα κλείσω την κουβέντα από μεριάς μου σχολιάζοντας κάποια σημεία των «διαμαρτυριών» τους που θεωρώ σημαντικά. Και θα την κλείσω όχι γιατί μου λείπουν τα επιχειρήματα (κάθε άλλο!), αλλά γιατί η διαφορά των απόψεών μου με τις απόψεις των «θιγμένων» μου θυμίζει ασύμβατες ευθείες, οπότε άκρη δε βγαίνει και καλύτερα να σιωπήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμα φτάνουμε να θεωρούμε να θεωρούμε τον αναρχισμό εχθρική προς την αστική τάξη ιδεολογία, ε, τότε επιβεβαιώνουμε περίτρανα ότι πραγματικά στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις, αφού μάλιστα αυτό το αποδέχονται (και το ανέχονται!) αναντίρρητα οι πάντες.
Μιας κι είμαι όμως αισιόδοξος και δε θέλω να πιστέψω ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, θα ’θελα να προτείνω να διαβαστεί το άρθρο του Ένγκελς «Για το κύρος», γιατί και σύντομο είναι και περιεκτικό δίνοντας με επιγραμματικό τρόπο τον καλύτερο πολιτικό χαρακτηρισμό του αναρχισμού.
Σίγουρα δεν είναι ο κομμουνιστής «αιματολογικός τύπος». Αλλά με «πιθανολογίες» για το πέρασμα των αναρχικών με το μέρος των κομμουνιστών δεν βγαίνει τίποτα, χρειάζεται επίμονη διαπαιδαγώγηση και συνεχής επαγρύπνηση γιατί άμα είναι οι πόρτες ανοιχτές μπορεί να μπαινοβγαίνει στο σπίτι ο πασαένας. Και για να δώσω κι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, γιατί στ’ αλήθεια το νεαρό σοβιετικό κράτος κι οι μπολσεβίκοι άνοιξαν τις πόρτες για ένταξη των αναρχικών στην επανάσταση. Λοιπόν όταν πέθανε ο Κροπότκιν οι φυλακισμένοι αναρχικοί ζητήσανε άδεια να παραστούν στην κηδεία του. Μια παρένθεση εδώ: από τους πρώτους που άρχισαν τις αντισοβιετικές συνομωσίες αμέσως μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση ήταν και διάφορες ομάδες αναρχικών, δεν έκαναν και πολλά πράγματα, αλλά με τους «Λευκούς» και τους ξένους ιμπεριαλιστές να έχουν απ’ όλες τις πλευρές περικυκλώσει το νεαρό σοβιετικό κράτος, οι μπολσεβίκοι δεν μπορούσαν να τους ανεχτούν και αφού τους διέλυσαν, τους έχωσαν μέσα και καλά κάνανε. Ζητήσανε λοιπόν οι φυλακισμένοι αναρχικοί άδεια να βγουν από τη φυλακή για να πάνε στην κηδεία του Κροπότκιν, κι έδωσαν κιόλας όλοι τους γραπτά το λόγο της τιμής τους ότι θα επιστρέψουν στη φυλακή μετά. Οι σοβιετικές αρχές κι οι μπολσεβίκοι τους έβγαλαν όλους τους από τις φυλακές και τους πλήρωσαν ακόμα και τα εισιτήρια του τρένου για να πάνε στην κηδεία. Αποτέλεσμα: απ’ αυτούς ούτε το ένα δέκατο δεν τήρησε το λόγο της τιμής που είχε δώσει για να γυρίσει στη φυλακή!
Και για να πω την αμαρτία μου τελειώνοντας: Δεν είναι καλό δείγμα για το επίπεδο του επαναστατικού κινήματος μιας χώρας το αλληθώρισμα μπροστά στον αναρχισμό…
Dubitans
Επειδή πράγματι υπάρχουν "ασύμβατες ευθείες", θα κλείσω και εγώ την παρέμβαση μου με την επισήμανση ότι η ανάρτηση δεν αφορούσε τις ιδεολογικές, πολιτικές, ιστορικές διαφορές κομμουνιστών - αναρχικών που μας είναι γνωστές και δεδομένες, αλλά μια συγκεκριμένη (περήφανη) στάση αντίστασης ενός παιδιού απέναντι στο αστικό κράτος. Αυτό ήταν το πνεύμα της ανάρτησης και σε αυτό το πνεύμα ήταν και τα σχόλια μου. Δεν "θίχτηκα" ούτε στο ελάχιστο, προσπάθησα να υπερασπιστώ το πνεύμα της ανάρτησης απέναντι σε σχόλια ισοπεδωτικά. Για μένα οι κομουνιστές οφείλουν να υπερασπίζονται οποιονδήποτε άνθρωπο υψώνει το ανάστημα του απέναντι στους δυνάστες μας, άσχετα αν συμφωνούν μαζί του πολιτικά, πολύ περισσότερο αν είναι ένα παιδί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι είναι επικίνδυνο να δηλώνουμε ότι ''μας συγκινεί η στάση του νεαρού αναρχικού ,αλλά όχι οι ιδέες του''.Αλήθεια,αν υπήρχε κάποιος ναζί που θα ήταν υπό διωγμό από το αστικό κράτος,αλλά θα τηρούσε μια σθεναρή στάση,θα αφιερώναμε και σε αυτόν τον χρόνο μας;Καταφανώς και θεωρούν οι κομμουνιστές ότι ανάμεσα στη στάση των αναρχικών και τις ιδέες των αναρχικών υπάρχει σχέση,άσχετα αν διαφωνούν με αυτούς σε ζωτικά ζητήματα.Η στάση ζωής των ανθρώπων έχει σχέση με τις ιδέες τους.Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ θα δούμε σπάνια κάποιον ναζί να στέκεται περήφανος μπροστά στους διώκτες του,θα δούμε πιο συχνά κάποιον αναρχικό να στέκεται(την ίδια στιγμή που ο Ρωμανός απέρριπτε το βραβείο,την ίδια στιγμή αποκαλύφτηκε ο ναζιστικός χαρακτήρας του Παππά,ο οποίος δήλωνε δημόσια''δεν είμαι ναζί'').Ο λόγος της συνεπούς στάσης κομμουνιστών και αναρχικών μπροστά στους διώκτες τους είναι προφανής:αναρχικοί και κομμουνιστές βάζουν στο κέντρο της θεωρίας τους τον άνθρωπο και επιθυμούν την αταξική/ακρατική κοινωνία.Οι ναζί επιθυμούν την καταστροφή των ανθρώπων(εκτός και αν κάποιοι πιστεύουν ότι ναζί και αναρχικοί είναι το ίδιο).Το να αποσυνδέουμε τη στάση των αναρχικών από τις ιδέες τους είναι σαν να τους αποκαλούμε συμμορίτες.Αυτό που ο Λένιν χαρακτήριζε φιλισταϊσμό για τον Πλεχάνοφ που στο ''Αναρχισμός και σοσιαλισμός'' δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τον αναρχικό από τον συμμορίτη(όπως ο ίδιος ο Λένιν έλεγε).Ετσι λοιπόν,επειδή οι αναρχικοί έχουν στο πρόταγμά τους την καταστροφή του κράτους και των τάξεων,έχουν μαθηματικά περισσότερες πιθανότητες ΟΤΑΝ καταλάβουν ότι μόνο η ταξική πάλη φέρνει αποτέλεσμα προς αυτόν τον σκοπό,να ενισχύσουν το κομμουνιστικό κόμμα.Αρκεί να μην βρουν μπροστά τους κομμουνιστές που ηθικολογούν κουνώντας τους το δάκτυλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήY.Γ Θα επαναλάβω το παράδειγμα του Ζελεζνιάκοφ,ώστε να ανταπαντήσω στο γεγονός ότι όσο μπορούμε να βρούμε αναρχικούς που πολέμησαν το σοβιετικό κράτος,άλλο τόσο μπορούμε να βρούμε αναρχικούς που κατάλαβαν την ιστορική σημασία του πρώτου εργατικού κράτους στον κόσμο και έδωσαν τη ζωή τους για να το υπερασπιστούν,αφού πίστεψαν ότι το κράτος αυτό θα έφερνε πράγματι την αταξική κοινωνία για την οποία πολεμούσαν(με λάθος τρόπο)όλα τα προηγούμενα χρόνια.
I.Vryennios