40 χρόνια ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ». Ψηλαφώντας την Ιστορία του μοναδικού νεανικού θεσμού - ΑΦΙΕΡΩΜΑ (Δ' ΜΕΡΟΣ)

Συνεχίζοντας σήμερα την ιστορική αναδρομή στα 40 χρόνια του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», εντοπίζουμε ότι στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '90, τα βήματα που έχει κάνει η ΚΝΕ μετά την ανασυγκρότησή της την καθιστούν και πάλι μια μαζική Οργάνωση Νεολαίας, που δένεται με τις μάζες και αυτό εκφράζεται χρόνο με το χρόνο και στα Φεστιβάλ της. Η «μετακόμιση» του Φεστιβάλ στα Ιλίσια συμπίπτει και με την εντυπωσιακή άνοδο της μαζικότητάς του, η οποία πάει παράλληλα με τον εμπλουτισμό του προγράμματός του, ώστε να αφουγκράζεται και να δένεται με την επικαιρότητα, αλλά και να περιλαμβάνει ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η ελληνική μουσική σκηνή.

21ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ - 22ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Σταθερά ανοδικά βήματα

Μπορεί να μην έγινε Φεστιβάλ το 1996, όμως, πλημμύρισε το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας

14, 15, 16 και 17 Σεπτέμβρη 1995 - Καισαριανή

Το Φεστιβάλ συνεχίζει τα ανοδικά του βήματα και μετά από πάνω από 120 προφεστιβαλικές εκδηλώσεις επιστρέφει για την κορύφωσή του στην Καισαριανή. Τα αστικά μέσα ενημέρωσης αρχίζουν τη σιωπή, δε λένε κουβέντα πια για το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, ωστόσο με αξιοσημείωτα χαμηλό εισιτήριο (500 δραχμές) και πολλούς γνωστούς και αξιόλογους καλλιτέχνες (ανάμεσά τους και μια ξένη συμμετοχή, αυτή του Αγγλου Paul Roland) κατοχυρώνεται ως πολιτιστικό γεγονός και η Καισαριανή γεμίζει.

Η καμπάνια του ΚΚΕ για δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχ, μια έκθεση για τα 50 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, καθώς και ένας θεματικός χώρος αφιερωμένος στη διάσωση του αρχείου του ΚΚΕ από την καταστροφική πλημμύρα που το είχε πλήξει ένα χρόνο πριν, δέσποζαν στον κεντρικό χώρο του Φεστιβάλ. 19 ξένες Οργανώσεις Νεολαίας παίρνουν μέρος στη Διεθνούπολη και συναντιούνται, επίσης, με τη ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, ενώ στο πλαίσιο του Φεστιβάλ διοργανώνεται και μια Διαβαλκανική Συνάντηση Οργανώσεων Νεολαίας.

Για πρώτη φορά μετά την ανασυγκρότηση της ΚΝΕ, το πρόγραμμα του Φεστιβάλ αρχίζει να απλώνεται εκτός από τις τρεις βασικές σκηνές και στους επιμέρους χώρους του, ενώ στα νέα στοιχεία ήταν και η εθελοντική αιμοδοσία που οργανώθηκε με κινητό συνεργείο που βρίσκονταν και τις τέσσερις μέρες στο χώρο.

13 Οκτώβρη 1996 - Συναυλία στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας

Στα τέλη Ιούλη γίνεται μια πανελλαδική σύσκεψη στελεχών της ΚΝΕ, όπου συζητιούνται οι στόχοι και οι δραστηριότητες του Φεστιβάλ. Γίνονται εκατοντάδες προφεστιβαλικές εκδηλώσεις και ανάμεσά τους μια εκδήλωση για την Ελληνοτουρκική φιλία στη Χίο και στα Αλάτσατα. Ομως, οι εκλογές που προκηρύχθηκαν για τις 22 Σεπτέμβρη ματαίωσαν το κεντρικό Φεστιβάλ. Αντ' αυτού, η ΚΝΕ διοργανώνει μια μεγάλη συναυλία στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το οποίο πλημμύρισε ασφυκτικά.

23ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Μαζικό ξεκίνημα στα Ιλίσια

18, 19, 20, 21 Σεπτέμβρη 1997 - Πανεπιστημιούπολη Ιλίσια

«Εχουμε τα ίδια όνειρα. Εχουμε τον ίδιο εχθρό. Μαζί στην αντεπίθεση», είναι το σύνθημα του 23ου Φεστιβάλ που γίνεται για πρώτη φορά σε έναν καινούργιο, φιλόξενο χώρο: Στις αθλητικές εγκαταστάσεις της Φοιτητικής Εστίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέσα στο χώρο της Πανεπιστημιούπολης, στα Ιλίσια.

Εκείνη την περίοδο, οι άλλες πολιτικές νεολαίες επιχειρούν και πάλι να αναβιώσουν το θεσμό των φεστιβάλ τους, αλλά τα αποτελέσματα ούτε καν μπορούν να συγκριθούν με το Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

Στο πρόγραμμά του ξεχωρίζει ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο, με πολλούς αγαπημένους καλλιτέχνες. Ακόμα ένα αφιέρωμα στο πολιτικό τραγούδι με την αξέχαστη Μαρία Δημητριάδη, ενώ αφιέρωμα γίνεται και στην Σωτηρία Μπέλλου που είχε πεθάνει ένα χρόνο πριν. Δε λείπουν βέβαια κι άλλες συναυλίες, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι συζητήσεις του Φεστιβάλ για την πάλη ενάντια στα ναρκωτικά, τους νέους εργαζόμενους, τους αγώνες στην ΕΕ, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα νέα μέτρα στην Παιδεία και για την Ολυμπιάδα του 2004.

Από τα πρώτα πράγματα που τραβούν το βλέμμα του επισκέπτη είναι ένα μεγάλο ταμπλό με το πορτρέτο του Λένιν που τοποθετείται σταθερά στα Φεστιβάλ μέχρι και σήμερα.

Χιλιάδες και χιλιάδες νέοι περνούν καθημερινά τις πύλες του. Η συμμετοχή της νεολαίας είναι πραγματικά εντυπωσιακή. «Το Φεστιβάλ δε νοσταλγεί πια το παρελθόν του, συγκρίνεται μ' αυτό, συνεχίζοντας με την ίδια δυναμική την πορεία του προς το μέλλον», όπως έγραψε σε άρθρο του ο τότε Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Νίκος Σοφιανός.

24ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ - 25ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Εκρηξη συμμετοχής

Εικόνες σαν αυτή επαναλαμβάνονταν κάθε χρόνο στα Ιλίσια

17, 18, 19 και 20 Σεπτέμβρη 1998 - Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια

Η νεολαία πια γνωρίζει, αγαπάει και περιμένει το Φεστιβάλ κάθε χρόνο. Στον κεντρικό του χώρο δεσπόζουν τα ταμπλό για τα 80 χρόνια του ΚΚΕ και τα 30 χρόνια της ΚΝΕ. Ενας μεγάλος χώρος αφιερώνεται στην τοπική αυτοδιοίκηση μπροστά στις επικείμενες εκλογές και αυτό είναι και το θέμα μιας από τις τρεις κεντρικές συζητήσεις που γίνονται, ενώ οι άλλες δυο αφορούν την ΟΝΕ και τον πολιτισμό. Για πρώτη φορά μετά την ανασυγκρότηση ξαναμπαίνει κινηματογράφος στο Φεστιβάλ, όπου προβάλλονται ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ και ταινίες για παιδιά. Εντυπωσιακή είναι η συμμετοχή ξένων Οργανώσεων Νεολαίας (φτάνουν τις 40!) στη Διεθνούπολη, καθώς εκείνες τις μέρες γίνεται στην Αθήνα και η σύνοδος του Γραφείου της ΠΟΔΝ.

Το πρόγραμμα είναι πολύ πλούσιο σε συμμετοχές Ελλήνων καλλιτεχνών, που εκφράζουν τη συγκίνησή τους για τη συμμετοχή στη μεγάλη γιορτή. Παράλληλα, εμφανίζονται και τα «Κόκκινα Πνευστά», μια ορχήστρα από τη Δανία αποτελούμενη από 27 γυναίκες και άντρες εργάτες, οικοδόμους, πυροσβέστες, εκπαιδευτικούς κτλ.

Από τη δεύτερη μέρα κιόλας, ο κόσμος είναι τόσο πολύς και πυκνός που σου κάνει κόπο να διασχίσεις έστω και λίγα μέτρα στο γήπεδο της Κεντρικής Εξέδρας την ώρα των συναυλιών. Το Γραφείο του ΚΣ της ΚΝΕ στο χαιρετιστήριό του κάνει λόγο για «έκρηξη συμμετοχής της νεολαίας και του λαού» στο 24ο Φεστιβάλ, που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο της τελευταίας δεκαετίας.

16, 17, 18 και 19 Σεπτέμβρη 1999 - Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια

Λίγες μέρες πριν ανοίξουν οι πύλες του γίνεται ο καταστροφικός σεισμός της Πάρνηθας και το Φεστιβάλ μετατρέπεται σε ένα βήμα αλληλεγγύης για τους σεισμόπληκτους της Αθήνας, γίνεται σχετική συζήτηση για την αντισεισμική θωράκιση και τα έσοδά του παραδίδονται στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων για τον έλεγχο και την αποκατάσταση των σχολείων που έχουν πάθει ζημιές.

Γίνεται ακόμα ένα διεθνές σεμινάριο με τις ξένες Οργανώσεις που συμμετέχουν για τη νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ και οργανώνεται αντίστοιχη συζήτηση μέσα στο τετραήμερο των εκδηλώσεων, ενώ, επίσης, συζητήσεις γίνονται για τους νέους στρατευμένους, τις νέες εργασιακές σχέσεις, την κάλυψη του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία από τα ΜΜΕ, την ανώτατη εκπαίδευση αλλά και συζήτηση με θέμα «Γνώση - Απόγνωση. Ενας χρόνος μετά την αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Η διέξοδος», καθώς το 25ο Φεστιβάλ έρχεται μετά τις μεγαλειώδεις μαθητικές κινητοποιήσεις που προκάλεσε η μεταρρύθμιση Αρσένη και στις οποίες η ΚΝΕ είχε πρωταγωνιστήσει.

Παράλληλα, το Φεστιβάλ αποτέλεσε ένα πλατύ αντάμωμα καλλιτεχνών (πάνω από 40 καλλιτέχνες), συγκεντρώνοντας ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η ελληνική σκηνή.

Ριζοσπάστης

(Το Α΄ ΜΕΡΟΣ εδώ).

(Το Β΄ ΜΕΡΟΣ εδώ).

(Το Γ΄ ΜΕΡΟΣ εδώ).