40 χρόνια ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ». Ψηλαφώντας την Ιστορία του μοναδικού νεανικού θεσμού - ΑΦΙΕΡΩΜΑ (Α' ΜΕΡΟΣ)

Το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» γιορτάζει φέτος τα 40 του χρόνια. Πρόκειται για το μοναδικό νεανικό θεσμό που έχει να επιδείξει μια τόσο μακρόχρονη και πλούσια πορεία, για ένα θεσμό που, από το ξεκίνημά του μέχρι και σήμερα, αγκαλιάζεται θερμά από μάζες νεολαίας, αλλά και από ανθρώπους κάθε ηλικίας που περιμένουν κάθε χρόνο τις εκδηλώσεις του, περιμένουν αυτό το μεγάλο λαϊκό γλέντι που μιλάει τη γλώσσα της νέας γενιάς, την αγγίζει, την προβληματίζει, την ταξιδεύει...

Ο «Ριζοσπάστης» αρχίζει σήμερα ένα μικρό αφιέρωμα στην Ιστορία του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, από την απαρχή του το 1975, τα πρώτα του τολμηρά και πετυχημένα βήματα και την πολύ γρήγορη καθιέρωσή του. Φτιαγμένο αποκλειστικά με το μεράκι και την εθελοντική δουλειά των μελών και φίλων της ΚΝΕ, το Φεστιβάλ βρήκε σημαντική στήριξη από μεγάλες μορφές των Γραμμάτων και των Τεχνών κι έγινε μια πραγματική όαση πολιτισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι δυο χρόνια μετά την ΚΝΕ, επιχείρησαν και οι άλλες πολιτικές νεολαίες της εποχής να μιμηθούν αυτήν την πετυχημένη γιορτή και για κάποια χρόνια μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '80 γινόταν λόγος για «τα Φεστιβάλ των Νεολαιών». Μόνο το Φεστιβάλ της ΚΝΕ όμως ήταν αυτό που, όχι μόνο άντεξε στο χρόνο, αλλά γιγαντώθηκε, ωρίμασε και βελτιώθηκε με τα χρόνια, εξέφρασε τις ανάγκες τις νέας γενιάς, καθιερώθηκε ως ένα μοναδικό ετήσιο αντάμωμα.

1ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Η πρώτη πετυχημένη απόπειρα

19, 20 και 21 Σεπτέμβρη 1975 - Γήπεδο Ζωγράφου

Ηταν η πρώτη απόπειρα της ΚΝΕ να στήσει ένα Φεστιβάλ και ως τέτοια είχε τις ατέλειές της, όμως αναμφισβήτητα στέφθηκε με επιτυχία. Το Φεστιβάλ συνέπιπτε με τον εορτασμό των 7 χρόνων της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» και προϋπάντησε το Α' Πανελλαδικό Συνέδριο της ΚΝΕ.

Προηγήθηκαν προφεστιβαλικές εκδηλώσεις στις γειτονιές της Αθήνας και στόχος μπήκε να απευθύνεται το Φεστιβάλ όχι μόνο στους νέους κομμουνιστές αλλά πλατιά στη νεολαία, ακόμα και στους «νέους που αισθάνονται μακρυά από την πολιτική». Και η απήχησή του έδειξε πριν ακόμα ξεκινήσει το τριήμερο των εκδηλώσεων ότι πρόκειται για ένα «λαϊκό πανηγύρι» - όπως έλεγαν τότε οι διοργανωτές - που θα καθιερωθεί κάθε Σεπτέμβρη.

Από τις 12 το μεσημέρι ανοίγουν οι πύλες του για τις εκθέσεις που λειτουργούν στο χώρο, ενώ το απογευματινό καλλιτεχνικό πρόγραμμα περιλαμβάνει κινηματογράφο όπου προβάλλονται ντοκιμαντέρ, αλλά και ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, θεατρικά μονόπρακτα, θέατρο σκιών, χορευτικά και συναυλίες. Η Μαρίζα Κωχ, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, το συγκρότημα από τη μπουάτ Ταμπούρι (η οποία έκλεισε για τις τρεις μέρες του Φεστιβάλ), η Δόμνα Σαμίου, ο Χρήστος Λεοντής, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Νίκος Ξυλούρης, η Σωτηρία Μπέλλου με το Μαρίνο Γαβριήλ (Μαρινάκη), είναι μερικοί από τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν και συνέβαλαν στην πρώτη εκείνη απόπειρα της ΚΝΕ να κάνει ένα μεγάλο κι όμορφο Φεστιβάλ.

Σύνθημα του 1ου Φεστιβάλ είναι η αντιιμπεριαλιστική ενότητα της νέας γενιάς. Μάλιστα, από την πρώτη εκείνη απόπειρα προσκλήθηκαν και παραβρέθηκαν στο Φεστιβάλ αντιπροσωπείες ξένων Κομμουνιστικών Νεολαιών, που χαιρέτισαν κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων.

Η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Μάλιστα, επειδή εκείνη τη χρονιά η απόπειρα της διοργάνωσης Φεστιβάλ έγινε μόνο στην Αθήνα, στις εκδηλώσεις του Σαββατοκύριακου ήρθαν και επισκέπτες από την επαρχία.

Ο Υμνος της ΚΝΕ σήμανε την έναρξη του Φεστιβάλ και τραγουδήθηκε από χιλιάδες στόματα. Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν την Κυριακή 21 Σεπτέμβρη όπου μίλησαν ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Δημήτρης Γόντικας, και ο Α' Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Χαρίλαος Φλωράκης.

2ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Καλύτερα οργανωμένο, με μοναδικές εκθέσεις

9, 10, 11, 12 Σεπτέμβρη 1976 - Καισαριανή

Μετά την επιτυχία του 1ου Φεστιβάλ, η επανάληψή του ήταν δεδομένη. Οι προετοιμασίες για το 2ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» αρχίζουν αυτή τη φορά από πολύ νωρίτερα, τον Αύγουστο, οπότε προετοιμάζονται εκθέσεις (λογοτεχνικών χειρογράφων, ζωγραφικής - γλυπτικής και αντικειμένων από τις φυλακές και τις εξορίες), προετοιμάζεται ο διάκοσμος συνολικά του φεστιβάλ και των περιπτέρων, ενώ προσκαλούνται και ανταποκρίνονται περισσότερες ξένες Οργανώσεις Νεολαίας.

Καθημερινά, στα γραφεία του ΚΚΕ φτάνουν όλο και περισσότερα γλυπτικά και έργα τέχνης, ενώ οι καλλιτέχνες προσφέρονται να βοηθήσουν και στην οργάνωση της έκθεσης ζωγραφικής - γλυπτικής με τις πολύτιμες συμβουλές και πείρα τους. «Δε δίνω ποτέ έργα μου σ' όσους μου τα ζητούν. Αν όμως δεν κάνουμε εξαίρεση στην επαναστατική νεολαία της πατρίδας μας, σε ποιον θα κάνουμε»; Ο Γιάννης Ρίτσος παρουσιάζει για πρώτη φορά χαρακτικά και ζωγραφικά έργα που φιλοτέχνησε στους τόπους εξορίας. Ακουαρέλες, πέτρες με σκηνές από το δράμα της Κύπρου και μορφές μανάδων και αγωνιστών, και δώδεκα μικρά έργα αποτέλεσμα μεγάλης υπομονής και δημιουργικότητας ζωγραφισμένα σε κουτιά τσιγάρων.

Παράλληλα, εκτίθενται για πρώτη φορά ατόφια τα χειρόγραφα μεγάλων λογοτεχνών: Βάρναλης (ποιήματα), Ρίτσος (ποιήματα), Καββαδίας («Μαραμπού»), Καζαντζάκης (γράμμα), Ελύτης (ποιήματα), Σοφία Μαυροειδή - Παπαδάκη (ο Υμνος του ΕΛΑΣ), Νερούντα (χειρόγραφα).

Στήνονται τραπεζάκια σε κεντρικά σημεία της Αθήνας και σε γειτονιές για τη διακίνηση του εισιτηρίου που κόστιζε (όπως και στο 1ο Φεστιβάλ, 10 δραχμές). Το Φεστιβάλ έχει τώρα τις δικές του αφίσες με τίτλο «Η νεολαία στη μάχη για μια καλύτερη ζωή» και η λαϊκή συνοικία της Καισαριανής ανοίγει την αγκαλιά της για να δεχτεί τις εκδηλώσεις του, ενώ επίσης, εκδηλώσεις γίνονται και σε άλλες πόλεις της χώρας.

Στο τετραήμερο συμβάλλουν, μεταξύ άλλων, με τη συμμετοχή τους οι καλλιτέχνες: Μ. Λοΐζος, Χ. Λεοντής, Γ. Μαρκόπουλος, Λ. Κηλαϊδόνης, Χ. Χάλαρης, Λ. Χαλκιάς, Ν. Ξυλούρης, Μ. Κωχ, Μ. Δημητριάδη, Γ. Μεράντζας, Θ. Μπακαλάκος, Η. Ανδριόπουλος, Σ. Σαμοΐλης, Λήδα, Τ. Τσανακλίδου, Ε. Καραΐνδρου, Γ. Ζωγράφος, «Ταμπούρι», «Λημέρι», «Σωτήρης Πέτρουλας» και χορωδία Τρικάλων. Ξεχωρίζουν ακόμα οι 8 πολωνικές ταινίες που προβάλλονται για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ, ενώ για πρώτη φορά καθιερώνεται και η «παιδούπολη», με στόχο να προσφέρει μια σωστή και οργανωμένη ψυχαγωγία στους μικρούς επισκέπτες. Εκθεση ζωγραφικής, φωτογραφίας, βιβλίου, κουκλοθέατρο, παιδικός κινηματογράφος, κλόουν, ταχυδακτυλουργοί και χώροι παιχνιδιών είναι όσα περιλαμβάνει.

3ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Μια πολύ μεγάλη λαϊκή γιορτή

15, 16, 17 και 18 Σεπτέμβρη 1977 - Αλσος Περιστερίου

Το Δημοτικό Αλσος Περιστερίου ήταν δυόμισι φορές μεγαλύτερος χώρος από αυτόν της Καισαριανής, όμως βρισκόταν μέσα στη βρώμα και σε πλήρη εγκατάλειψη. Ετσι, τα πάντα θα φτιαχτούν από το μηδέν από την ΚΝΕ (εγκαταστάσεις για φωτισμό, ύδρευση, τηλέφωνο, αποχέτευση κ.τ.λ). Η κυβέρνηση, μέσω του υπουργείου Οικονομικών, προσπαθεί να παρεμποδίσει τη διεξαγωγή του Φεστιβάλ ισχυριζόμενη ότι η διεξαγωγή του στο Αλσος Περιστερίου αποτελεί «καταπάτηση δημοσίου χώρου». Η εισαγγελία απέρριψε την προσφυγή, ενώ παράλληλα με δηλώσεις τους πολιτικοί αρχηγοί, διεθνείς οργανώσεις, εκατοντάδες παράγοντες της τέχνης και των Γραμμάτων, συνδικαλιστές κ.ά. απαιτούν το σταμάτημα της αντιδημοκρατικής κρατικής παρέμβασης. «Το Φεστιβάλ θα γίνει στο Περιστέρι και θα γίνει γιατί είναι απαίτηση της ελληνικής νεολαίας και του ελληνικού λαού», δηλώνει η Οργανωτική Επιτροπή.

Ετσι, με την ακούραστη δουλειά χιλιάδων μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ οι πρώην σκουπιδότοπος στο Περιστέρι μετατρέπεται σε ένα πραγματικό άλσος και εκεί στήνεται πια μια μεγάλη φεστιβαλική πολιτεία με κεντρικό σύνθημα «Η νεολαία αγωνίζεται και τραγουδάει ενωμένη για ένα καλύτερο μέλλον»:

2 εξέδρες, 2 θεατρικές και 2 κινηματογραφικές σκηνές, 2 ιατρεία, 2 βιβλιοπωλεία, 28 τραγουδιστές και συνθέτες, 7 ηθοποιοί, 12 συγκροτήματα μουσικά και 12 χορευτικά, 12 μουσικοί τζαζ και κλασικό, 19 γελοιογράφοι στην έκθεση για την τρομοκρατία, 6 θεατρικοί θίασοι, 7 νέοι ποιητές, 160 εικαστικοί καλλιτέχνες σε σχετική έκθεση, 26 ξένες αντιπροσωπείες, 8 αθλητικές ομάδες και 56 νέοι στον ανώμαλο δρόμο, είναι μερικά από τα νούμερα που δίνουν τον όγκο του 3ου Φεστιβάλ.

Η πρώτη μέρα αφιερώνεται στον αγώνα για δημοκρατία κι ανεξαρτησία, η δεύτερη στην αντιιμπεριαλιστική αλληλεγγύη και στο 11ο ΠΦΝΦ που θα πραγματοποιηθεί ένα χρόνο μετά στην Αβάνα, η τρίτη μέρα στον αγώνα για «μόρφωση και ψυχαγωγία ενάντια στον αμερικάνικο τρόπο ζωής» και η τέταρτη στην εργαζόμενη νεολαία. Φυσικά, δεκάδες περίπτερα και πολλές αξιόλογες εκθέσεις κοσμούν τους χώρους της φεστιβαλικής πολιτείας, ενώ για πρώτη φορά έγιναν αθλητικές εκδηλώσεις (ποδηλατοδρομίες, λαϊκός δρόμος, λίθος, ζωνάρι). Επίσης, έγιναν συζητήσεις για το δικαίωμα της νεολαίας στη δουλειά, για το νόμο - πλαίσιο για τα πανεπιστήμια, για το ρόλο του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου, ενώ οργανώθηκε τριήμερο σεμινάριο για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου της νεολαίας.

Ηταν μια μεγάλη λαϊκή γιορτή που έκανε τον Ι. Καμπανέλλη να μιλήσει για «ένα φεστιβάλ που θα μας μάθει να ζούμε συλλογικά» και την Ελλη Αλεξίου να σημειώνει: «Τούτο το τετραήμερο της ΚΝΕ είναι η έμπρακτη κινητοποίηση της νεολαίας ν' ανεβάσει πιο ψηλά το καλλιτεχνικό, το μορφωτικό και το ανθρωπιστικό της δυναμικό».

Το εισιτήριο είχε διαμορφωθεί στις 15 δραχμές για την κάθε μέρα και μια εβδομάδα πριν τις εκδηλώσεις καλύφθηκαν τα πλάνα διάθεσης εισιτηρίων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις αρχές του καλοκαιριού είχε προηγηθεί διαγωνισμός για τη φιλοτέχνηση της αφίσας του Φεστιβάλ, όπου ανταποκρίθηκαν πάνω από 70 επαγγελματίες και ερασιτέχνες καλλιτέχνες και η κριτική επιτροπή που αποτελούνταν από τους Γιώργο Αργυράκη, Γιώργο Βακιρτζή, Γιώργο Βαρλάμο (ζωγράφους), Γιώργο Πετρή (τεχνοκρίτη) και Εύα Μελά (σπουδάστρια της ΑΣΚΤ) διάλεξε τις 3 πρώτες οι οποίες και τυπώθηκαν.

4ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Καθιέρωση του νεανικού θεσμού

7, 8, 9 και 10 Σεπτέμβρη 1978 - Αλσος Περιστερίου

Το Φεστιβάλ πιάνει «λιμάνι» πλέον στο Περιστέρι για κάποια χρόνια, καθώς ο χώρος αποδεικνύεται ιδανικός για τη φιλοξενία του εκείνη την εποχή.

«Ειρήνη - Υφεση - Αφοπλισμός» είναι το κεντρικό μήνυμα του 4ου Φεστιβάλ που γίνεται μετά το 10ο Συνέδριο του ΚΚΕ και συμπίπτει με τον εορτασμό των 10 χρόνων ζωής και δράσης της ΚΝΕ.

Εισιτήρια για το Φεστιβάλ διατίθενται το Σεπτέμβρη σε κεντρικούς κινηματογράφους και βιβλιοπωλεία της Αθήνας και η προετοιμασία του δίνει σημασία στη λεπτομέρεια, με τις κατασκευές των 112 περιπτέρων του να είναι τέτοιες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε επόμενα φεστιβάλ.

Προηγήθηκαν επίσης 300 προφεστιβαλικές εκδηλώσεις σε 172 πόλεις και σε 128 κωμοπόλεις και χωριά.

Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Μαρκόπουλος, Θάνος Μικρούτσικος, Χρήστος Λεοντής, Μαρία Φαραντούρη, Μαρία Δημητριάδη, Γιάννης Θωμόπουλος, Γιώργος Νταλάρας, Νίκος Ξυλούρης, Αντώνης Καλογιάνης, Πέτρος Πανδής, Λάκης Χαλκιάς, Κώστας Θωμαΐδης, Γιάννης Κούτρας, Γιώργος Ζωγράφος, Λάκης Χαλκιάς, Αλκηστη Πρωτοψάλτη, Γιώργος Μεράντζας, Λάκης Παππάς, Σπύρος Σαμοΐλης, Πέτρη Σαλπέα, Αιμιλία Σαρρή, Γιώτα Βέη, Δόμνα Σαμίου, είναι μερικοί μόνο από τους γνωστούς μουσικούς και ερμηνευτές που πέρασαν από τις δύο σκηνές του Φεστιβάλ το τετραήμερο, μαζί με δεκάδες ερασιτεχνικά σχήματα, αλλά και με πολλούς γνωστούς ηθοποιούς που συμμετείχαν στο πρόγραμμα απαγγέλοντας ποιήματα και πεζά.

Για άλλη μια χρονιά, σημαντική ήταν η συμβολή στο πρόγραμμα και των σοσιαλιστικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης με χορευτικά συγκροτήματα. Δεν έλειψαν φυσικά οι συζητήσεις για τα προβλήματα της νεολαίας, για τον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο (με τη συμμετοχή μεταξύ άλλων, του Θόδωρου Αγγελόπουλου, της Αλίντας Δημητρίου, του Βασίλη Ραφαηλίδη κ.ά.) για τον επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων κ.ά. Διεθνούπολη, παιδότοπος, αθλητισμός, θέατρο και κινηματογράφος έχουν σταθερά τη δική τους θέση στο Φεστιβάλ.

5ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Γιορτή για την ειρήνη και το παιδί

13, 14, 15 και 16 Σεπτέμβρη 1979 - Αλσος Περιστερίου

Κεντρικά θέματα του 5ου Φεστιβάλ είναι η ειρήνη, το παιδί και ο αθλητισμός και σήμα του γίνεται το περιστέρι της ειρήνης που κάθεται πάνω από τη Γη.

Οι προφεστιβαλικές του εκδηλώσεις γίνονται βήμα προβολής αιτημάτων για τη γειτονιά και τα δικαιώματα της νεολαίας. Στη Βέρροια και τη Γλυφάδα ζητούν να φύγουν τα μπαρ, στο Γκύζι διεκδικούν γήπεδο ποδοσφαίρου, στα Χανιά και την Τρίπολη διεκδικούν πνευματικό κέντρο, στη Θεσπρωτία υγειονομικό σταθμό κ.ο.κ.

Στο κεντρικό τετραήμερο, οι εξέδρες τώρα πολλαπλασιάζονται και μαζί με τις δυο κεντρικές, αποκτά το δικό της πρόγραμμα η εξέδρα της Διεθνούπολης, ενώ εγκαινιάζονται κι άλλες δυο νέες εξέδρες, το «αμφιθέατο κλασικής μουσικής» και το «μουσικό καφενείο» όπου μαζί με τις συναυλίες παρουσιάζονται και σκετς και γίνονται προβολές.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αθλητικοί αγώνες που διοργανώνονται, αλλά και ο παιδότοπος που χαρακτηρίζεται «ειρηνούπολη», απ' όπου οι λιλιπούτειοι φίλοι του Φεστιβάλ έστελναν γράμματα προς τα παιδιά όλου του κόσμου: «Φίλε μου, εσύ που κάποιος σου μιλάει κι εσένα, όπως και σε μένα, για λευτεριά, για ισότητα, για δικαιοσύνη, μίλα μου, πες μου για τους πόθους σου, για τις ελπίδες σου. Βοήθα αδελφέ μου για να βοηθήσω κι εγώ για ένα κόσμο καλύτερο, για να γίνουν οι ελπίδες μας πραγματικότητα. Βοήθα να φύγουν από την πόλη οι εχθροί, ν' αναστηθεί το Γελαστό παιδί, φίλε μου, που χθες ακόμα κάποιος το χτύπαγε στους δρόμους. Βοήθα αδελφέ μου τον κόσμο σου»... Ανάμεσα στα συλλογικά παιχνίδια του παιδότοπο ήταν και μια δίκη με δικαστές τα παιδιά και κατηγορούμενη την «παιδική εργασία».

Γίνεται έκθεση εικαστικών καλλιτεχνών με 500 και πλέον έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, γλυπτικής και αφίσες, από 107 καλλιτέχνες που συμμετείχαν στο στήσιμο της έκθεσης και βρίσκονταν στο χώρο συνομιλώντας με τους επισκέπτες. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν έργα των "δασκάλων" Σαραφιανού και Μπουζιάνη, ενώ προβάλλονταν διαφάνειες αφιερωμένες στους λαϊκούς ζωγράφους (από το μεσαίωνα μέχρι και τους μετά το Θεόφιλο καλλιτέχνες) και στη σύγχρονη ζωγραφική του 20ού αιώνα.

Στον κινηματογράφο, γίνεται αφιέρωμα στις ταινίες μικρού μήκους και την τεχνική «Σούπερ 8», προβολές και συζητήσεις για τη συμβολή και τις δυσχέρειες παραγωγής ταινιών μικρού μήκους στην Ελλάδα. Συζητήσεις γίνονται επίσης στα περίπτερα του 2ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, του Αθλητισμού, αλλά και στο βιβλιοπωλείο (βιβλιοπαρουσιάσεις και απαγγελίες).

6ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Νέες καινοτομίες

11, 12, 13 και 14 Σεπτέμβρη 1980 - Αλσος Περιστερίου

«Ζούμε σωστά παλεύοντας οργανωμένα, για την ειρήνη, για μια καλύτερη ζωή, για την πραγματική αλλαγή», καλεί το 6ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».

Εγκαινιάζεται ένα στέκι νεολαίας με καφενείο, πολλή μουσική, χορό και ένα δικό του πρόγραμμα αφιερωμένο στον πολιτισμό και την ψυχαγωγία. Υπάρχει ακόμα χώρος λαϊκής παράδοσης, μουσική, χορός και τρεις εκθέσεις (παραδοσιακής κεραμικής, φωτογραφίας με θέμα «η αρχιτεκτονική μας κληρονομιά» και λαογραφικών βιβλίων), χώρος κλασικής μουσικής όπου έγινε κι ένα αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη, ενώ ο Γ. Μαρκόπουλος παρουσίασε το νέο έργο του «Προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου», που το αφιέρωσε στην ΚΝΕ. Αντίστοιχα, το περίπτερο λογοτεχνίας ήταν αφιερωμένο στον Γ. Ρίτσο, με τον ποιητή να έχει εκεί και φυσική παρουσία.

Παράλληλα, εγκαινιάζεται ένα κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης που δίνει τη δυνατότητα πιο άμεσης επαφής των επισκεπτών με τις εκδηλώσεις που γίνονται στους διάφορους χώρους του Φεστιβάλ και παρουσιάζει επίσης το δικό του δελτίο ειδήσεων.

Στη Διεθνούπολη, συμμετέχουν 35 και πάνω Οργανώσεις Νεολαίας: Την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ στις 11 Σεπτέμβρη, εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες συμπαραστάθηκαν στο πένθος του χιλιανού λαού. Στη μαύρη επέτειο του φασιστικού πραξικοπήματος της συμμορίας του Πινοσέτ. Τα μεγάφωνα του Φεστιβάλ μετέδιδαν ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ «καταδικάζουμε το φασιστικό πραξικόπημα στην Τουρκία που σχεδίασαν και οργάνωσαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ...». Το Σάββατο το βράδυ φτάνει η χαρμόσυνη είδηση ότι απελευθερώθηκε μια πόλη από το απελευθερωτικό μέτωπο στο Σαλβαντόρ. Το περίπτερο της Νικαράγουας, του Λάος, του Βιετνάμ, της Καμπότζης, της Αιθιοπίας κατακλύζονταν από κόσμο.

Ο «Οδηγητής» εξέδωσε για το 6ο Φεστιβάλ μια ανθολογία Δημοτικών Τραγουδιών.

Συζητήσεις γίνονται δεκάδες σε κάθε χώρο του Φεστιβάλ, ενώ, εκτός από τον Παιδότοπο, λειτουργεί και Μαθητότοπος, όπου παρουσιάζουν τις πολιτιστικές τους δράσεις οι «Νέοι Πρωτοπόροι».

Ριζοσπάστης