Τον τελευταίο καιρό πυκνώνουν οι επικλήσεις στη «δημοκρατία» και τους «νόμους». Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και άλλων αστικών κομμάτων τρομοκρατούν το λαό με τους «κινδύνους» που ελλοχεύουν να «πλήξουν τη δημοκρατία» από το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών. Οι οπορτουνιστές και τα ρετάλια της πάλαι ποτέ σοσιαλδημοκρατίας με τη σειρά τους διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την υπεράσπιση των «θεσμών» που κουρελιάζονται από την κυβέρνηση, διεκδικώντας τον δικό τους ρόλο στη διαχείριση.
Τον ρόλο εκφοβισμού των εργαζομένων και του λαού, με στόχο την υποταγή, άρα και τη διαιώνιση του συστήματος της εκμετάλλευσης που υπηρετούν, έχουν αναλάβει τα έμμισθα όργανα των καθεστωτικών ΜΜΕ που «κόβουν» και «ράβουν» με τις δηλώσεις και ανακοινώσεις των επιτελείων του δικομματισμού στο κλίμα ανασφάλειας και τη φθορά των συνειδήσεων. Και δίπλα σε όλα αυτά, οι πλούσιοι αυτού του τόπου γίνονται ακόμα πλουσιότεροι αφού δεν τους αγγίζει καμιά «κρίση». Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι φτωχοί, γίνονται ακόμα φτωχότεροι, τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις ξηλώνονται ή περιορίζονται ασφυκτικά και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σπρώχνονται στην πλήρη εξαθλίωση. Ενώ ποτέ δεν έπαψε να τίθεται (από τους υπηρέτες και τους προπαγανδιστές της «δημοκρατίας») δήθεν «αθώα» η «απορία» αν το ΚΚΕ «ασπάζεται τους κανόνες της δημοκρατίας»… Για ποια δημοκρατία μιλούν όλοι αυτοί; Ποια δημοκρατία υπερασπίζονται; Τι είναι τελικά η «δημοκρατία» τους; Τι λένε οι κομμουνιστές;
Τα
ερωτήματα έχουν απαντηθεί έναν αιώνα πριν: «Το επιχείρημα αυτό παίζει κυρίως με
τις έννοιες "δημοκρατία γενικά" και "δικτατορία γενικά",
χωρίς να βάζει το ζήτημα για ποια τάξη πρόκειται. Μια τέτοια τοποθέτηση του
ζητήματος, εξωταξική ή υπερταξική, δήθεν παλλαϊκή, αποτελεί καθαρό εμπαιγμό της
βασικής διδασκαλίας του σοσιαλισμού, δηλαδή της διδασκαλίας για την ταξική
πάλη, την οποία παραδέχονται στα λόγια, μα ξεχνούν στην πράξη οι σοσιαλιστές
που πέρασαν με το μέρος της αστικής τάξης. Γιατί σε καμιά πολιτισμένη
καπιταλιστική χώρα δεν υπάρχει "δημοκρατία γενικά", αλλά υπάρχει μόνο
η αστική δημοκρατία, και δεν πρόκειται για τη "δικτατορία γενικά",
αλλά τη δικτατορία της καταπιεζόμενης τάξης, δηλ. του προλεταριάτου, πάνω στους
καταπιεστές και εκμεταλλευτές, δηλ. πάνω στην αστική τάξη, με σκοπό την
κατανίκηση της αντίστασης που προβάλλουν οι εκμεταλλευτές στην πάλη για την
κυριαρχία τους»(Β.Ι.Λένιν: Θέσεις και εισήγηση για την αστική δημοκρατία και τη
δικτατορία του προλεταριάτου).
Όσο
πιο γρήγορα το κατανοήσουν αυτό οι καταπιεσμένοι, τόσο περισσότερες ελπίδες θα
έχουν να ανατρέψουν το σύστημα που επιβάλλει και διασφαλίζει με τρόπο
«δημοκρατικό» την εσαεί εκμετάλλευσή τους. Κι αυτό είναι δουλειά και καθήκον
των κομμουνιστών να το καταφέρουν. Οι κομμουνιστές, το κόμμα της εργατικής
τάξης, ένα ισχυρό ΚΚΕ, καλείται να αφυπνίσει τη συνείδηση του καταπιεσμένου, να
εμπνεύσει, να πείσει, να οργανώσει και να καθοδηγήσει την εργατική τάξη και τους συμμάχους
της στο δρόμο για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και την
εγκαθίδρυση της εργατικής λαϊκής εξουσίας, του σοσιαλισμού.
Σάββατο
1 Φλεβάρη 2014.
Για μας. Τι; δε σου γεμίζουμε το μάτι; Μια χαρά τάξη είμαστε. Ευπρεπείς, θεοσεβούμενοι(κάθε Κυριακή πάμε στην Εκκλησία). Αγαπάμε τον πλησίον μας γι΄αυτό δεν τον σνομπάρουμε και παίρνουμε ό,τι έχει και δεν έχει και το κάνουμε δικό μας. Α, όλα κι όλα,δε θα μας πουν κι ακατάδεχτους. Και τους εργάτες μας τους αγαπάμε πολύ. Τόσο που σκυλιάζουμε αν δεν τους δούμε μια μέρα στη δουλειά μας. 'Οταν π.χ. οι άθλιοι οι κομμουνιστές τους βάζουν να κάνουν απεργία.(΄Οχι, πες μου, τι θέλουν αυτοί κι ανακατεύονται στη δικιά μας οικογένεια; Ανακατευτήκαμε εμείς στη δικιά τους; ) Να, για να σου το αποδείξουμε πόσο λυπόμαστε όταν δεν τους βλεπουμε τους εργαζόμενούς μας αποφασίσαμε να τους βάζουμε να δουλεύουν και την Κυριακή. Δεν αντέχουμε μέρα χωρίς αυτούς. Και τους αγαπάμε όπως ο πατέρας τα παιδιά του. Γι' αυτό τους παίρνουμε στη δούλεψή μας, ακόμη και τσάμπα χωρίς μισθό. Αααααχχχ να σου πούμε τι θυσίες έχουμε κάνει εμείς για τους εργαζόμενούς μας να κλάψεις με μαύρο δάκρυ. Μέχρι κι επιμορφωτικές επισκέψεις τους πάμε στις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες. ΓΑΔΑ, Δικαστήρια, (όταν απεργούν και απειλούν την εργασιακή ειρήνη), ΟΑΕΔ (όταν δηλώνουμε πτώχευση και τους πετάμε στους δρόμους απλήρωτους), μέχρι και δημόσιες σχέσεις με τα ΜΑΤ τους κανονίζουμε. Σου λέω εμείς δεν είμαστε τάξη, τάγμα αγγέλων είμαστε. Κατευθείαν για τον παράδεισο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αρχοντομουτσουνάρα μου ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ.
@Η αρχοντομουτσουνάρα μου ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμ το άλλο δεν το είπες, αφεντικό. Δε φροντίζεις μόνο για τον άρτον της εργατικής τάξης αλλά και για τα θεάματα. Εκεί που κάθεται ο εργάτης και σου λέει "Φτώχεια, ανεργία, τι να κάνω σήμερα στη ζωή μου;"
εσύ, αφεντικό δεν τον αφήνεις έτσι, πάλι τον φροντίζεις. Του κάνεις έναν πόλεμο και του γεμίζεις τη ζωή.... με θάνατο.
Εσύ αφεντικό είσαι μάλαμα που δεν έχει αντάλλαγμα.
Αλήθεια αφεντικό μήπως έχει περάσει πολύς καιρός απ' την ημέρα που πήγανε να παρουνε την Αγια-Σοφιά;;;;;
Χρυσαυγίτης (πάντα στην υπηρεσία σου αφέντη)
"Αστική δημοκρατία" και "δικτατορία του προλεταριάτου". Αλήθεια, μια απ' τις βασικές αξιακές θέσεις της δημοκρατίας δεν είναι ότι στη δημοκρατία γίνεται ό,τι θέλει η πλειοψηφία; Κι η πλειοψηφία σε κάθε χώρα ποια είναι; Η αστική ταξη ή οι προλεταριοι; Οι δεύτεροι. Και το ΚΚΕ αυτό λέει. ΄Οταν ο λαός καταλάβει την δύναμη που έχει κι αποφασίσει να πάρει την εξουσία με μπροστάρη την εργατική ταξη που είναι κι η πολυπληθέστερη, εκείνο θα τον βοηθήσει για να κάνει καλύτερη τη ζωή του.Και σ' αυτήν την κατεύθυνση παλεύουν οι κομμουνιστές. Πού αντίκειται στις αξίες της δημοκρατίας αυτό; Πουθενά δε λέει το ΚΚΕ να πάρει την εξουσία πραξικοπηματικά όπως π.χ. κάναν οι αγαπημένοι της χρυσής αυγής συνταγματάρχες και Μεταξάς. Κι εδώ πρέπει να προσέξουμε αυτο που ανέφερε ο Κασιδιάρης χτες το βράδυ. Η ... "σοβαρή" χρυσή αυγή είναι στα σπάργανα. Χωρίς τους δολοφόνους της παλιάς χρυσής αυγής.(!!!!!!!!!) Δηλαδή παραδέχονται ότι υπήρχαν δολοφόνοι στην.... παλιά χρυσή αυγή; Και τώρα γίνεται κάθαρση; Εσωκομματικά μαχαιρώματα των ναζί, ή διεργασίες μέσα στο απόκομμά τους με τις εντολές μέρους της αστικής τάξης; ΄Η και τα δύο μαζί; Πάντως ο αγώνας του κ. Παπαδημητρίου..... τώρα δικαιώνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφή