Ο John Heartfield (Helmut Herzfeld ) γεννήθηκε στο Βερολίνο στις 19 Ιούνη του 1891. Η πολιτική διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη ζωή του από νεαρή ηλικία, η μητέρα του, Αλίκη γένος Στόλζενμπουργκ ήταν εργάτρια κλωστοϋφαντουργίας και πολιτική ακτιβίστρια, και ο πατέρας του, Φράντς Χάρτφιλντ, ήταν ένας σοσιαλιστής συγγραφέας.
Το 1899, ο Χέλμουτ , ο αδελφός του Βάινλαντ, και τις αδελφές του Λότε και Χέρθα εγκαταλείφθηκαν από τους γονείς τους, οι οποίοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Γερμανία για να αποφύγουν τη δίωξη για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Τα παιδιά στη συνέχεια μεγάλωσαν σε συγγενείς και σε ιδρύματα.
Ο Χάρτφιλντ ήταν χαρισματικός στη ζωγραφική και απο πολυ νεαρή ηλικία το 1908 σπούδασε στο Μόναχο, στο Köngliche-Bayerische Kunstgewerbeschule (Βασιλική Βαυαρικη Σχολή Καλών Τεχνών ), όπου συναντήθηκε με τους εμπορικούς σχεδιαστές: Άλμπερτ Βάισγκερπερ και Λούντβιχ Χόλβαιν , συνάντηση που θα τον επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό αργότερα στο έργο του.Μετά τις σπουδές του, το 1912, ο Χάρτφιλντ εργάστηκε ως εμπορικός καλλιτέχνης στο Mannheim, πριν μετακομίσει στο Βερολίνο το 1913, όπου σπούδασε στο Kunst-und Handwerkerschule (Καλών Τεχνών επισης ).
Police Commissioner Zorgiebel 1929
Ο Χάρτφιλντ υπηρέτησε στο γερμανικό στρατό στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, για ένα έτος πριν από την απαλλαγή του λόγω προβλημάτων υγείας. Το 1915 άρχισε να συνεργάζεται με τον Γκέοργκ Κρος και ένα χρόνο αργότερα, αλλάζει το όνομα του στα αγγλικά σε John Heartfield για να διαμαρτυρηθεί για την πατριωτική ξενοφοβία των καιρών.
The Hand Has Five Fingers Die Rote Fahne 1928
Ήταν επίσης αυτή τη στιγμή που ο Χάρτφιλντ, μαζί με τον αδελφό του, Βίλαντ και τον Κρος άρχισε να δημοσιεύει σε ένα αντιπολεμικό, πασιφιστικό περιοδικό που ονομάζεται Neue Jugend (New Youth). Το 1918, εμπνευσμένος από την Ρώσικη Επανάσταση του 1917, προσχώρησε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας.
Ακολουθούν 4 φωτομοντάζ για το βιβλίο Montage for Kurt Tucholsky, “Deutschland, Deutschland über alles” 1929
A Berlin Saying 1929
Sweet Ink 1929
I Only Know Legal Paragraphs 1929
That? That’s the Times: They Scream for Satire 1929
Το 1917, παντρεύτηκε την Χέλεν Μπάλζερ , με την οποία θα αποκτήσουν δύο παιδιά, τον Τομ και την Εύα. Παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του, Μπάρμπαρα Φρίντμαν το 1927.
Μεταξύ 1916 και 1920, αφού συν-ίδρυσε την ομάδα του Βερολινέζικου Dada με τον Κρος ,εφηύρε την τεχνική του φωτομοντάζ, αν και αυτό αμφισβητείται από τους Χάνα Χόχ και Ραούλ Χάουζμαν ,οι οποίοι ισχυρίζονται ότι την δημιούργησαν εκείνοι το 1918.
“Η τεχνη ειναι νεκρη, Ζωή στην μηχανική τέχνη του Τάτλιν ” φωτογραφία μαζί με τον Κρος
Ο Χάρτφιλντ συνέχισε να αναπτύσσει την τεχνική του φωτομοντάζ παράλληλα με την εργασία του. Εκτός από τους δασκάλους του και τους συγχρόνους Dada, επηρεάστηκε από το σοβιετικό κίνημα που ονομάζεται Προντουκτιβισμός ή “τέχνη της παραγωγής”, η οποία με τη σειρά της ήταν στενά συνδεδεμένη με τον Κονστρουκτιβισμό.Ταξίδεψε στη Σοβιετική Ένωση, όπου ο Μπόρις Αρβάτωβ, ένας από τους κύριους θεωρητικούς του Προντουκτιβισμού, τον σύστησε στους καλλιτέχνες Ροτσένκο και Λισίτσκι. (βλ. Ρώσικη Πρωτοπορία.)
Fathers and Sons, 1924
On The Crisis Party Congress of the SPD AIZ 1931
Where capital lives cannot live peace! AIZ 1932
Ήταν μια σπουδαία καλλιτεχνική φυσιογνωμία στην γερμανική τέχνη του πρώτου μισού του εικοστού αιώνα, δημιουργώντας σκηνικά θεάτρου για τους Μπέρλτοντ Μπρέχτ και Έρβιν Πισκάτορ , καθώς και εξώφυλλα βιβλίων για τον Σίνκλαιρ Λιούις .
Τα μέλη της ομάδας του Βερολίνου Dada θα έχουν μια βαθιά επίδραση πάνω του. Τα σκηνικά του ήταν ζωτικής σημασίας στοιχεία για τα πρώιμα έργα του Πισκάτορ και του Μπρεχτ. Ο Χάρτφιλντ έπαιξε σημαντικό ρόλο βοηθώντας τον Μπρεχτ να υλοποιήσει την έννοια «φαινόμενο της αλλοτρίωσης» (Verfremdungs-effekt). Αυτή η νέα τεχνική θεάτρου υπενθύμιζε στους θεατές ότι βίωναν μια αναπαράσταση της πραγματικότητας και όχι την ίδια την πραγματικότητα. Χρησιμοποιώντας ελάχιστα και έντονα σε νοήματα σκηνικά ο Μπρεχτ διέκοπτε τα έργα του σε καίρια χρονικά σημεία για να ενθαρρύνει το κοινό να είναι μέρος της δράσης .
O Χάρτφιλντ είναι ίσως πιο γνωστός για την αντί-Ναζιστική και αντί-Χιτλερική Μοντάζ Προπαγάνδα του, που παράγεται απο το 1930 ως το 1945. Το έργο του αποκάλυψε τις πραγματικές προθέσεις του ναζιστικού κόμματος, τον ψευδή τον ισχυρισμό ότι «εμείς δεν ξέρουμε», σχετικά με τα σχέδια του Χίτλερ για τους Εβραίους. Ενώ ζούσε στο Βερολίνο το 1930-32, αφιέρωσε την τέχνη του, διακινδύνευσε τη ζωή του για να σατυρίζει ασταμάτητα και να δυσφημεί τον Χίτλερ, το Τρίτο Ράιχ, τον φασισμό, και ό, τι οι Ναζί εκπροσωπούσαν.
Adolf :The Superman: Swallows Gold and spouts Junk AIZ 1932
Goering: The Executioner of the Third Reich ΑΙΖ Prague 1933
Από το 1930-1938, ο Χάρτφιλντ σχεδιάζει εικόνες για το “Arbeiter Illustrierte Zeitung», ένα περιοδικό που δημοσιεύεται από την New German Press, η οποία διευθύνεται από τον πολιτικό ακτιβιστή Βίλλυ Μούνζενμπεργκ. Η AIZ είχε σημαντική μερίδα του αναγνωστικού κοινού την εποχή της δημοκρατίας της Βαιμάρης . Ήταν ίσως το δεύτερο πιο δημοφιλές περιοδικό στη ναζιστική Γερμανία. Αφού οι εθνικοσοσιαλιστές πήραν τον έλεγχο της Γερμανίας, η AIZ δημοσιεύονταν για γερμανούς αναγνώστες στην Τσεχοσλοβακία, στην Αυστρία, στην Ελβετία και τη Γαλλία .
The Executioner And Justice AIZ Prague 1933
Δεδομένου ότι η Γερμανία βυθιζόταν στο φασισμό, τα φωτομοντάζ του Χάρτφιλντ γέμιζαν τους δρόμους του Βερολίνου. Το έργο του κυκλοφορούσε σε όλη την πόλη, με τη μορφή αφισών. Εκεινος πίστευε ότι ο καλύτερος τρόπος για να διανείμει το έργο του στο κοινό του ήταν να το διανείμει μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, όπως περιοδικά, αφίσες, και εξώφυλλα βιβλίων.
Millions Stand Behind me 1933
Όταν ο Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία στη Γερμανία το 1933, ο Χάρτφιλντ εξαναγκάστηκε σε εξορία. Έζησε στην Πράγα, και συνέχισε να συμβάλει στην AIZ. Το 1938, η κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας πιέστηκε να τον εκδώσει, οπότε κατέφυγε στην Αγγλία, όπου συνέχισε να παράγει έργο μέχρις ότου, κατά ειρωνεία της τύχης, χαρακτηρίστηκε ως εχθρός για τη γερμανική καταγωγή του. Απελευθερώθηκε σύντομα, λόγω της κακής του υγείας.
The old motto of the New Empire: Blood and Iron AIZ Prague 1934
Hurray, the Butter is All Gone! AIZ Prague 1935
Dont be Afraid Hitler is a vegeterian
No Pasaran Pasaremos 1936
This is the Salvation They Bring, 1938
“Θέλω το σπίτι μου να είναι καθαρό απο τα επιβλαβή παράσιτα…”
Το 1941, ο Χάρτφιλντ κατέστησε σαφές ότι επιθυμούσε να παραμείνει στην Αγγλία και δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη Γερμανία. Το πανεπιστήμιο Humboldt στο Ανατολικό Βερολίνο πρόσφερε στον Χάρτφιλντ τη θέση του «Καθηγητή των σατιρικών γραφικών” το 1947.
Η απάντησή του ήταν, “Πρέπει να γίνω καθηγητής;”
And Yet It Moves! Photomontage for brochure cover, 1943
Whoever Reads Bourgeois Newspapers Becomes Blind and Deaf: Away with These Stultifying Bandages! 1932
4 War and Corpses: The Last Hope of the Rich
Επέστρεψε στο Ανατολικό Βερολίνο το 1950 και έγινε δεκτός με καχυποψία από τις αρχές λόγω της διάρκειας της παραμονής του στην Αγγλία. Για έξι χρόνια, δεν ήταν σε θέση να εργαστεί ως καλλιτέχνης και μετά από την παρέμβαση του Μπέρτλοντ Μπρέχτ και του Στέφαν Χέιμ έγινε επίσημα δεκτός στην Ανατολική Γερμανία και στην Akademie der Künste (Ακαδημία Τεχνών), το 1956.Αργοτερα τιμήθηκε για το έργο του και τη συνεισφορά του στον αγώνα. Πέθανε στις 26 Απριλίου του 1968 στο Ανατολικό Βερολίνο στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας.
Έλατο σε γερμανικό έδαφος, πόσο τσακισμένα είναι τα κλαδιά σου!
The Voice of Freedom in the German Night on Radio Wave 29.8
Dialogue at the Berlin Zoo 1934
Σχεδόν όλα τα σωζόμενα πρωτότυπα έργα τέχνης του Τζων Χάρτφιλντ βρίσκονται στο Heartfield Archiv της Akademie der Künste στο Βερολίνο.
Ευχαριστώ Arte Povera
Στην Αγγλία τον θεωρούσαν εχθρό λόγω της γερμανικής του καταγωγής; Περίεργο. Αν κρίνω απ' τον κρυφό πολιτικό προσανατολισμό της αγγλικής κυβέρνησης της εποχής θα έλεγα ότι τον θεωρούσαν εχθρό λόγω του ότι ήταν αντιναζί και το δήλωνε έντονα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς όμως οι αγκυλώσεις υπήρχαν και στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Τον βλέπαν με καχυποψία,στην Ανατολική Γερμανία γιατί είχε ζήσει πιο πριν στην Αγγλία. Κι έπρεπε να παρέμβει ο Μπρέχτ για να τον δεχτούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύστοχα και εύγλωττα τα σκίτσα του. Και πολλά απ' αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και σήμερα ενάντια στον νεοναζισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφή