Σαν σήμερα, στις 27 Γενάρη του 1944, μετά από 900 μέρες σκληρών και ηρωικών μαχών λήγει η πολιορκία του Λένινγκραντ από τις δυνάμεις του Άξονα.
"[...] Είναι οι 900 μέρες της επικής εκείνης σύγκρουσης που οι ναζί
λυσσασμένα επιτίθενται και με κάθε τρόπο ζητούν να πάρουν με τη φωτιά
και το σίδερο, την πείνα και το θάνατο το Λένινγκραντ, τη μεγαλύτερη πολιτεία του ρώσικου βορρά, την κοιτίδα της Μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης.
ΠΥΡΩΝΕΙ
ξανά την καρδιά κάθε αγωνιστή, καθώς σήμερα, ύστερα από εξήντα τόσα
χρόνια έχει μπροστά του όλη αυτή την υπέρτατη θυσία που του έφερνε το
κρυφό εκείνο ραδιόφωνό μας για την ασταμάτητη εκείνη τιτανομαχία γύρω
και πάνω από τη μεγάλη πολιτεία. Περισσότερο όμως αυτή η εξιστόρηση
είναι για τα νέα παιδιά, όλα αυτά που με πάθος αναζητούν την αλήθεια και
παλεύουν να μάθουν για ν' αλλάξουν τον κόσμο.
«Η ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ, δε θα 'ναι πια παρά μια έρημος!» ούρλιαζαν το 1919 όλοι οι εχθροί του ρούσικου λαού κι απειλούσαν τη γιγάντια πόλη, που κρατούσε τη σημαία του Οχτώβρη της Ανεξαρτησίας και της λευτεριάς... Η σκόνη σκέπαζε τα πάντα, τα εργοστάσια είχαν σταματήσει. Τα οδοφράγματα ορθώνονταν στην καρδιά της πόλης. Η Πετρούπολη όμως βγήκε απ' τις σκοτεινές και τρομερές κείνες μέρες πιο δυνατή όσο ποτέ. Ανασκούμπωσε τα μανίκια της σαν πραγματική μπολσεβίκα. Εγινε από μέρα σε μέρα πιο όμορφη. Αξιώθηκε το απαράγραπτο δικαίωμα να ονομαστεί Λένινγκραντ. Και κανείς ποτέ δε θα μπορέσει να ξεγράψει το όνομα, που πανάξια πήρε και το βαστάει μέσα στην Ιστορία.
«ΤΟ ΛΕΝΙΝΓΚΡΑΝΤ
έγραφε ο Νικολάι Τιχόνοφ (πρόεδρος τότε των Σοβιετικών Συγγραφέων) θα
'ναι πια ένα απέραντο ερημητήριο!. Ετσι ξεφώνιζαν οι χιτλερικοί, τα
μοχθηρά σκυλιά, ουρλιάζοντας γύρω από την πόλη, που άφριζαν από τη λύσσα
τους γιατί δεν μπορούσαν να την πάρουν...
ΕΛΠΙΖΑΝ να το πετύχουν με τον αποκλεισμό, με την πείνα. Ελπιζαν να μας ξεκάνουν με τις μπόμπες και τις οβίδες τους. Πηγαίνετε από τους δρόμους και θα νιώσετε να πάλλεται η περήφανη ψυχή της πόλης και να διαβαίνει ο αγέρας του αδάμαστου πνεύματός της.
ΤΟ ΗΘΙΚΟ της είναι αμετάβλητο.
Περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Αυτή η
ρωμαλέα επιμονή που κυριαρχούσε πάντα τους εμψυχώνει και σήμερα. Αυτή η
γρανιτένια θέληση δεν αποχτιέται εύκολα. Μα οι Λενινγκραντινοί συνήθισαν
τις δυσκολίες της ζωής. Ξέρουν τι θα πει δοκιμασίες. Γιατί είναι
μπολσεβίκοι κι είναι Ρούσοι... Ποτέ η μπότα του εχτρού δεν πάτησε τους
δρόμους του Λένινγκραντ...».
ΣΤΙΣ αρχές του Σεπτέμβρη 1941 ο στρατάρχης Ζούκοφ, με εντολή του Ι. Β. Στάλιν θα πάει στο Λένινγκραντ. «Πηγαίνετε στο Λένινγκραντ, του είπε ο Στάλιν. Το Λένινγκραντ βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Οι Γερμανοί παίρνοντας το Λένινγκραντ και σμίγοντας με τους Φινλανδούς μπορούν να υπερφαλαγγίσουν και να χτυπήσουν τη Μόσχα...»
ΣΤΑ απομνημονεύματά του ο Σοβιετικός στρατάρχης προσθέτει: «... Πολλά γράφτηκαν για την ηρωική άμυνα του Λένινγκραντ. Παρ' όλα αυτά έχω τη γνώμη ότι για το Λένινγκραντ,
στα χρόνια του πολέμου καθώς και για όλες τις ηρωίδες πόλεις μας θα
έπρεπε να εκδοθεί ειδική έκδοση, που να στηρίζεται σε στοιχεία και
ντοκουμέντα και να είναι γραμμένα με τη γλώσσα της ειλικρίνειας και της
αλήθειας...».
«Ο ΚΑΘΕ κάτοικος του Λένινγκραντ, της Μόσχας, της Σεβαστούπολης θα βρει στο σπίτι του θέση για ένα τέτοιο βιβλίο που θα το διαβάζουν τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας κι ίσως να το διδάσκουν και στα σχολεία. Ετσι η νεολαία, στις μορφές των ηρώων θα αναγνωρίσει τους πατέρες και τις μητέρες της και πίσω από τις νέες συνοικίες, τις πλατείες και τις λεωφόρους θα δει τους αιματοβαμμένους δρόμους και σοκάκια, τους γκρεμισμένους τοίχους, την ανασκαμμένη γη από την οποία σαρώθηκε ο δυνατός και σκληρός εχθρός...».
ΚΙ ΑΥΤΑ όπως παρατηρεί ο Ζούκοφ θα έπρεπε να γίνουν, όσο ζουν οι αυτόπτες μάρτυρες, που έζησαν εκείνα τα ηρωικά γεγονότα, όσο όλα είναι ακόμα πρόσφατα. Λόγια πολύ ταιριαστά και στου δικού μας μεγάλου αγώνα τη μεγάλη αλήθεια. Η αθάνατη πολιορκία του Λένινγκραντ θα μένει πάντα ένα ολόλαμπρο αστέρι μέσα στην παγκόσμια Ιστορία. Ενα μάθημα ενάντια στη φασιστική βαρβαρότητα [...].
Κείμενο: Νίκος Καραντηνός (Ριζοσπάστης, 25/9/2005)
Φωτογραφίες: Κ.Κ. Κούβας (Σελίδα στο facebook)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:
Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.
Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.
Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.
Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.
Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.