Σφαίρες και «βλήματα»

Αυτοί που έστειλαν σφαίρες στην Τράπεζα της Ελλάδας με αποδέκτη τον Γ.Προβόπουλο είναι οι καλύτεροι συμπαίκτες της πολιτικής που «εκτελεί» τον ελληνικό λαό. Είναι οι καλύτεροι βαστάζοι της «νομιμότητας» μιας πολιτικής που από τη μια μεριά «προσφέρει» φόρους, χαράτσια και ανεργία στα 9/10 της κοινωνίας και από την άλλη προσφέρει θαλασσοδάνεια, χαριστικές ρυθμίσεις και πακτωλό ενισχύσεων σε μια χούφτα τραπεζιτών και «προεστών».

  Αυτοί που έστειλαν σφαίρες στο «Mega» με αποδέκτη τον Γ.Πρετεντέρη είναι οι καλύτεροι συνεργάτες του μιντιακού συμπλέγματος του Λαοκόωντα που ξεσκονίζει «πλουραλιστικά» τους ισχυρούς και βαφτίζει «ενημέρωση» την πλύση εγκεφάλου των αδυνάμων. Είναι οι καλύτεροι «γρασαδόροι» της μηχανής που ξερνά καθεστωτική προπαγάνδα και την ίδια ώρα βαφτίζει «τρομοκρατία» την κριτική στις τηλε-ερπύστριες των εργολάβων της (παρα)πληροφόρησης.

   Δεν ξέρουμε αν αυτοί που έστειλαν τις σφαίρες είναι έμμισθοί πράκτορες, διατεταγμένοι προβοκάτορες ή απλώς… «βλήματα». «Βλήματα»! Από εκείνα που ποτίζουν τη γλάστρα της κρατικής τρομολαγνείας και που δεν καταλαβαίνουν ότι, τελικά, ο καλύτερος πράκτορας και προβοκάτορας είναι εκείνος που δεν το ξέρει ότι είναι «πράκτορας» και προβοκάτορας...

   Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι αυτοί οι δήθεν «αγωνιστές» της φακής δεν υπηρετούν καμία «επανάσταση» και κανένα «λαϊκό δίκιο». Υπηρετούν την αντεπανάσταση. Και την κοινωνική οπισθοδρόμηση. Αποτελούν το χρήσιμο άλλοθι μιας διαρκούς επιχείρησης κοινωνικού εκφοβισμού. Την κοινωνία εκφοβίζουν. Και κανέναν άλλον. Ρίχνουν νερό στο μύλο της κρατικής καταστολής που κάθε σκίρτημα λαϊκής αντίστασης το σπεκουλάρει σαν «κοινωνική ανωμαλία». Είναι, είτε εντεταλμένοι, είτε εξ’ αντικειμένου, οι συκοφάντες και οι σαμποτέρ κάθε κοινωνικής πάλης για την υπεράσπιση των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων.    

   Γράφει κάπου ο Λένιν ότι το πιο απρόσιτο φρούριο είναι το ανθρώπινο μυαλό. Αλλά όποιος νομίζει ότι στο μυαλό του ανθρώπου το παράθυρο για να μπει μέσα η γνώση, η αλήθεια, το καλό και το ωραίο, ανοίγει με βαριοπούλες, με λοστάρια ή με σφαίρες, τότε αυτός δεν «ανοίγει» μυαλά. Τα αδειάζει. Οι βαριοπούλες, τα λοστάρια και οι σφαίρες, κλείνουν τα μυαλά ακόμα περισσότερο. Τα κάνουν πουρέ. Ο,τι κάνει πουρέ το μυαλό των ανθρώπων είναι φασισμός.

   Ο φασισμός που έχει για έμβλημα τις βαριοπούλες, τα λοστάρια, τις σφαίρες, τα καλάσνικοφ των αυτόκλητων Ράμπο», τα περίστροφα των «Ζορό» του υποκόσμου και όλα τα υπόλοιπα «επαναστατικά εργαλεία» ήταν ανέκαθεν πηγή έμπνευσης για τους σμπίρους του συστήματος. Εκείνους που «πυροβολούν» στα τρία μέτρα εργαζόμενους και άνεργους. Πράγμα που δεν φαίνεται να αξιολογείται από τα «βλήματα» (αν είναι «βλήματα» και δεν είναι πράκτορες και προβοκάτορες).

   Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι η τακτική ορισμένων να θολώνουν την έννοια της ταξικής πάλης με το δικό τους κατρακύλισμα στα καταγώγια των μαφιόζικων πρακτικών δεν είναι απλώς επικίνδυνη. Δεν είναι απλώς καταδικαστέα. Δεν είναι απλώς βούτυρο στο ψωμί τόσο των σεσημασμένων που παριστάνουν τους «υπερασπιστές της ελευθεροτυπίας και της δημοκρατίας» όσο και των πολιτικών ταγών που παριστάνουν τους «σωτήρες».

   Είναι και μάταιη. Τόσο μάταιη που η επιμονή σε τέτοιες μεθόδους καταντάει – το επαναλαμβάνουμε - ύποπτη. Γιατί αυτή η τακτική, που θέλει να ισχυρίζεται ότι η προσωπική εκτόνωση συνιστά «κινηματική δράση», επιστρέφει στην κοινωνία ως μπούμεραγκ. Και επιστρέφει άλλοτε με τη μορφή της «δικαιωμένης» φασιστικής αντίδρασης, άλλοτε με τη συνταγματικά μεταμφιεσμένη ρομφαία του «Νόμος και Τάξη». Και στη μια και στην άλλη περίπτωση οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι βαριοπούλες, τα λοστάρια, οι σφαίρες στην Αυτού Μεγαλειότητα της «νομιμοποιημένης κρατικής βίας» και στους ιδεολογικούς της μηχανισμούς είναι μεγάλες.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ενικός