Tις
σοβαρές δυσκολίες αλλά και τις δυνατότητες που συναντά η πάλη για τον
ταξικό συντονισμό των μεταλλεργατών ανέδειξε η Πανελλαδική Σύσκεψη που
οργάνωσε η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα μεταλλεργατών που
έγινε την Κυριακή 1 Δεκέμβρη στα γραφεία του ΠΑΜΕ στην Αθήνα.
Στη σύσκεψη συμμετείχαν συνδικαλιστές από διάφορες περιοχές της χώρας και επιχειρήσεις.
Η συζήτηση φανέρωσε την πολύπλευρη ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση τόσο
των βιομηχάνων όσο και των δυνάμεων που στηρίζουν τα συμφέροντά τους
μέσα στο εργατικό κίνημα, προκειμένου οι εργάτες να ταυτίζουν τα δικά
τους συμφέροντα με αυτά των μονοπωλίων, να υποτάσσονται στους
σχεδιασμούς και τους ανταγωνισμούς τους.
Σ’ αυτή τη βάση, αποκτά μεγάλη σημασία η ενίσχυση της δράσης της
Επιτροπής, απέναντι και στην υπονομευτική δουλειά που κάνουν οι δυνάμεις
της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ μαζί με την παράταξη που έχουν συγκροτήσει
οι δυνάμεις των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ), οι οποίες μετά το συνέδριο που
έγινε τον περασμένο Σεπτέμβρη συμφώνησαν να αποκλείσουν από το προεδρείο
τις δυνάμεις της ΔΑΣ, αν και η παράταξη εκπροσωπεί στο νέο ΔΣ πάνω από
το 38% των μεταλλεργατών.
Την ίδια στιγμή, η ΠΟΕΜ οργανώνει κινητοποιήσεις με αιτήματα που
ουσιαστικά εξυπηρετούν τους εργοδότες, ζητώντας πχ. φτηνό ρεύμα για τις
βιομηχανίες (όπως έκανε και στην πρόσφατη στάση εργασίας που κήρυξε),
λες και οι επιχειρηματίες ικανοποιούν τις ανάγκες των μεταλλεργατών και
των εργατικών – λαϊκών οικογενειών και δεν ανοιγοκλείνουν εργοστάσια
ανάλογα με το αν / πώς εξυπηρετείται το κέρδος τους.
Ιδιαίτερο βάρος στη λειτουργία των σωματείων
Παρουσιάζοντας την εισήγηση εκ μέρους της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Μεταλλεργατών, ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, σημείωσε ότι «πρέπει να γίνει κτήμα και του τελευταίου εργάτη πού οδήγησε η λογική της ανταγωνιστικότητας που καλλιεργεί η πλειοψηφία της ΠΟΕΜ και πού οδηγεί και σήμερα. (...) Να πάρουμε την ευθύνη και να ορθώσουμε το δικό μας μέτωπο αντίστασης στην ενιαία επίθεση κυβέρνησης κι εργοδοσίας. Να αγωνιστούμε πιο συντονισμένα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης προς όφελος των εργαζομένων και του λαού. Ανάπτυξη που θα στηρίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγικής βάσης και της οικονομίας, με τέτοιο τρόπο ώστε να ανταποκρίνονται στις τεράστιες ανάγκες της χώρας, η οποία έχει ορυκτό πλούτο, υποδομές που μπορούν να αναπτυχθούν, επιστημονικό προσωπικό, έμπειρο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό.
Σχεδιασμός που μπορεί να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή εργασία σε όλους, με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα, που θα καλύπτουν τις σύγχρονες και διαρκώς διευρυνόμενες ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Ανάπτυξη που εμποδίζουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι ή τη θέλουν όσο θα εξασφαλίζουν κέρδη, πατώντας επί πτωμάτων».
Όσον αφορά τη δουλειά που χρειάζεται να γίνει, ο Σωτ. Πουλικόγιαννης επισήμανε: «Ρίχνουμε ιδιαίτερο βάρος στη λειτουργία των σωματείων ώστε να γίνει κάθε συνδικάτο γρανάζι στη συνολική προσπάθεια για ανασύνταξη του κινήματος (...) Κρίκος και προϋπόθεση για τα παραπάνω, σε κάθε κλάδο, τόπο δουλειάς και σε κάθε εργοστάσιο, να δυναμώσουν οι ταξικοί αγώνες, να δυναμώνει η οργάνωση των εργαζομένων, να χειραφετηθούν οι εργάτριες και οι εργάτες από την επιρροή και τις θέσεις της εργοδοσίας, να αντιπαλέψουν αντιλήψεις που τους βάζουν στην άκρη, πως άλλοι θα νοιαστούν για αυτούς, από κόμματα του συστήματος έως ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες».
Η εισήγηση υπογράμμισε ότι πρέπει να ιεραρχηθεί η παρέμβαση στις μεγάλες εταιρείες του κλάδου, να ενισχυθεί η επιτελική δουλειά με ομάδες που θα παρακολουθούν τις εξελίξεις στον κλάδο, να οργανώνεται η άμεση παρέμβαση και η ενημέρωση των εργαζομένων, να αναπτύσσονται πρωτοβουλίες από την Πανελλαδική Συντονιστική ως « πραγματικά σημαντικό εργαλείο για την ανάδειξη της αναγκαιότητας ενωτικών ταξικών αγώνων με βάση τον κλάδο», να προχωρήσει ο συντονισμός σε υποκλάδους (πχ ναυπηγεία, χαλυβουργεία, αμυντική βιομηχανία).
Βασικοί άξονες που πρέπει να διαπεράσουν την παρέμβαση στον κλάδο είναι:
Να υπάρχουν κοινές προσπάθειες σε κάθε χώρο δουλειάς. Ενιαία αντίδραση και υπεράσπιση του κάθε εργαζόμενου που δέχεται επίθεση. Κανείς μόνος του.
Οργάνωση όλων των εργαζομένων στα σωματεία.
Συγκρότηση Σωματειακών Επιτροπών και Επιτροπών Αγώνα παντού.
Ταξική ενότητα και πάλη για να μην υλοποιηθούν τα μέτρα που μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε σκλάβους του 21ου αιώνα.
Να υπερασπιστούμε τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Να οργανώσουμε τη μάχη ενάντια στην προσπάθεια μείωσης των μισθών και αλλαγής εργασιακών σχέσεων.
Να συγκροτήσουμε δύναμη ενιαίας υπεράσπισης κάθε απλήρωτου μεταλλεργάτη, κάθε ανέργου μεταλλεργάτη. Αγώνας για ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων μεταλλεργατών και των οικογενειών τους. Να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη.
Να δώσουμε τη μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και το κλείσιμο εργοστασίων, να ορθώσουμε τείχος στις επιδιώξεις για μαζικές απολύσεις.
Ενιαία να απαντήσουμε στη διαρκή προσπάθεια όλων των κυβερνήσεων να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στην πλάτη μας. Ασφαλιστικό, φοροεπιδρομή, Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία.
Ο Σωτ. Πουλικόγιαννης τόνισε ακόμα ότι: «Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός φαίνεται ότι πέρα από κάποιους "λεονταρισμούς" και κάποιες "κορώνες" για τα μάτια του κόσμου, έχει συμφωνήσει με τη στρατηγική της μεγαλοεργοδοσίας του χώρου, για τη μείωση στους μισθούς αλλά και γενικότερα σε ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και θα βοηθήσει και το επόμενο διάστημα με σχέδιο να υλοποιηθούν όλα τα αντεργατικά αιτήματα».
Σημείωσε ότι βασικά χαρακτηριστικά της ιδεολογικής δουλειάς τους είναι η ταύτιση των συμφερόντων των εργαζομένων με αυτά του εργοδότη, στο όνομα της βιωσιμότητας της επιχείρησης και της ανταγωνιστικότητας αυτής, η λογική του μικρότερου κακού.
Ακόμα, έγινε ειδική αναφορά στην εκστρατεία ποινικοποίησης των αγώνων από τους εργοδότες, που πρέπει να συναντήσει την οργανωμένη απάντηση και αλληλεγγύη όλων των μεταλλεργατών, στην ανάγκη να γίνει μέλημα κάθε συνδικάτου η πάλη για την ουσιαστική στήριξη των ανέργων.
Γόνιμη συζήτηση
Η συζήτηση ανέδειξε πόσο σύνθετη είναι η δουλειά για την απομόνωση – αποδυνάμωση των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Πληθαίνουν οι εταιρείες (πχ. ΕΛΒΟ, ΕΑΒ) όπου πρώην στελέχη των συμβιβασμένων παρατάξεων συγκροτούν «ανεξάρτητα» σχήματα και ψηφοδέλτια, καλώντας σε πάλη μόνο ενάντια στο μνημόνιο και για να φύγει η σημερινή κυβέρνηση.
Πρέπει να ξεκινήσουμε από το “άλφα”, μέσα από τη διαδικασία της ενσωμάτωσης έχουν κάνει τους εργάτες να πιστεύουν ότι αν κάνουν υπομονή θα φτιάξουν τα πράγματα, σημείωσε ο Κώστας Ηλιού από τη Μακεδονία, εξηγώντας ότι «είναι δύσκολο να πατήσουμε σε μεγάλους χώρους... κάνουν επίθεση σε όσους μας πλησιάζουν».
Βασικό ζήτημα είναι πώς θα αποκτήσουμε παρέμβαση σττη νεολαία, στους χώρους κατάρτισης, τις σχολές του ΟΑΕΔ τόνισε ο Γιώργος Σιφωνιός, από την «Ενωτική Αγωνιστική Συνεργασία» στο σωματείο της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο.
Η δουλειά των συμβιβασμένων δυνάμεων έχει οδηγήσει τον κόσμο να δείχνει ανοχή στις μειώσεις μισθών και να θεωρεί ότι κάποια στιγμή θα ανακληθούν, να είναι ακόμα και αντι-ΠΑΜΕ, να μη θέλει να διαβάσει ούτε και μια ανακοίνωση για να ενημερωθεί, σημείωσε ο Θανάσης Μπαρμπάκης, από τη «Δημοκρατική Συσπείρωση Εργαζομένων» στο σωματείο εργαζομένων στη ΣΝΑΪΝΤΕΡ ΕΛΕΚΤΡΙΚ (Βοιωτία - παράγει μετασχηματιστές). Στόχος μας είναι μπροστά στην υπογραφή της επιχειρησιακής συμβασης να εξοπλιστούμε με επιχειρήματα, να σπάσουμε τη λόγική ότι αν υπογράψουμε μειώσεις θα σωθεί το εργοστάσιο, ότι το εργοστάσιο μπορεί να είναι «γυάλα», ότι οι εργάτες σε μια εταιρεία δε πρέπει να ασχολούνται με το τι γίνεται σε άλλες, πρόσθεσε.
Ο Χρυσόστομος Ζεμπελτζής, πρόεδρος του κλαδικού συνδικάτου Μετάλλου Λάρισας αναφέρθηκε στις πιέσεις που ασκήθηκαν για να ανακαλέσουν (με υπεύθυνη δήλωσή τους!) εργάτες την υποψηφιότητά τους με το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ στις πρόσφατες εκλογές στο σωματείο της ΙΝΤΡΑΚΑΤ. Το ψηφοδέλτιο των ταξικών δυνάμεων (με 5 υποψηφίους έναντι 17 που συμμετείχαν στο άλλο) αντιμετώπισε επιχειρήματα του τύπου «αν βγει το ΠΑΜΕ θα κλείσει το εργοστάσιο» (λίγες μέρες μετά τις εκλογές έγιναν 6 απολύσεις), ωστόσο έχασε για ελάχιστες ψήφους την πρωτιά και την πήρε στις εκλογές για εκπροσώπους στην ΠΟΕΜ.
Ανασύνταξη του κινήματος σημαίνει λειτουργία του συνδικάτου, ανοιχτή συνεδρίαση του ΔΣ, με συμμετοχή εργατών, με στόχευση όλα τα ζητήματα που αφορούν τους εργάτες του κλάδου, επισήμανε ο Κώστας Στεργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Βόλου, αναφερόμενος στην επιτυχία που είχε εκδήλωση του συνδικάτου για τα παιδιά των μεταλλεργατών, όπου συμμετείχαν 200 εργάτες.
Ο Κυριάκος Ζαροντιάδης από το Συνδικάτο Μετάλλου Πάτρας αναφέρθηκε στη δυσκολία να προσεγγίσει το συνδικάτο εργαζόμενους – αποφοίτους ΑΕΙ, τους οποίους οι ταξικές δυνάμεις πάσχιζαν να πείσουν να εναντιωθούν στις μαζικές απολύσεις που ανακοίνωσε η εργοδοσία και η πλειοψηφία του ΕΚ της Πάτρας μάζεψε σε μια αίθουσα για να συζητήσουν ... τρόπους «διαπραγμάτευσης» των απολύσεων.
Τα σωματεία όπου είμαστε πλειοψηφία πρέπει να γίνουν παράδειγμα λειτουργίας, σημείωσε ο Παντελής Παπαβασιλείου, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Ελευσίνας «Η Μασίνα», υπογραμμίζοντας ότι αυτό που βάζει η ΠΟΕΜ είναι πώς θα ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος του κεφαλαίου, όταν λέει να βάλουμε όλοι πλάτη, να δεχτούμε και τις μειώσεις μισθών, να ζητήσουμε και φτηνό ρεύμα για τους βιομήχανους.
Άλλοι συνδικαλιστές αναφέρθηκαν στη διασπαστική δουλειά των άλλων δυνάμεων (πχ. στην ΕΑΒ «ανεξάρτητος» συνδικαλιστής έφτασε να λέει «ας κλείσουν τα ΕΑΣ, θα πάρουμε εμείς κάποιους απολυμένους»). Στην άθλια προπαγάνδα της ΠΟΕΜ που δε διστάζει μέχρι και να συνδέει τις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ με τις παρεμβάσεις της «Χρυσής Αυγής».
Εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, ο Θοδωρής Κούτρας υπογράμμισε ότι η Συντονιστική Επιτροπή πρέπει να παίξει ρόλο στον προσανατολισμό των σωματείων μας, να υπάρχει σχεδιασμός τέτοιος που θα συσπειρώνει τους μεταλλεργάτες και παράλληλα θα ανοίγει δρόμους, ενώ ειδική αναφορά έκανε στη σημασία που έχει η παρέμβαση στους νέους. Η εργοδοσία δίνει μεγάλο βάρος στη νεολαία, άλλωστε διώχνει παλιούς και παίρνει νέους. Το θέμα είναι αν θα έχουμε σχέδιο, αν θα πιάσουμε επαφή με αυτούς τους εργαζόμενους.
Παρουσιάζοντας την εισήγηση εκ μέρους της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Μεταλλεργατών, ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, σημείωσε ότι «πρέπει να γίνει κτήμα και του τελευταίου εργάτη πού οδήγησε η λογική της ανταγωνιστικότητας που καλλιεργεί η πλειοψηφία της ΠΟΕΜ και πού οδηγεί και σήμερα. (...) Να πάρουμε την ευθύνη και να ορθώσουμε το δικό μας μέτωπο αντίστασης στην ενιαία επίθεση κυβέρνησης κι εργοδοσίας. Να αγωνιστούμε πιο συντονισμένα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης προς όφελος των εργαζομένων και του λαού. Ανάπτυξη που θα στηρίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγικής βάσης και της οικονομίας, με τέτοιο τρόπο ώστε να ανταποκρίνονται στις τεράστιες ανάγκες της χώρας, η οποία έχει ορυκτό πλούτο, υποδομές που μπορούν να αναπτυχθούν, επιστημονικό προσωπικό, έμπειρο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό.
Σχεδιασμός που μπορεί να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή εργασία σε όλους, με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα, που θα καλύπτουν τις σύγχρονες και διαρκώς διευρυνόμενες ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Ανάπτυξη που εμποδίζουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι ή τη θέλουν όσο θα εξασφαλίζουν κέρδη, πατώντας επί πτωμάτων».
Όσον αφορά τη δουλειά που χρειάζεται να γίνει, ο Σωτ. Πουλικόγιαννης επισήμανε: «Ρίχνουμε ιδιαίτερο βάρος στη λειτουργία των σωματείων ώστε να γίνει κάθε συνδικάτο γρανάζι στη συνολική προσπάθεια για ανασύνταξη του κινήματος (...) Κρίκος και προϋπόθεση για τα παραπάνω, σε κάθε κλάδο, τόπο δουλειάς και σε κάθε εργοστάσιο, να δυναμώσουν οι ταξικοί αγώνες, να δυναμώνει η οργάνωση των εργαζομένων, να χειραφετηθούν οι εργάτριες και οι εργάτες από την επιρροή και τις θέσεις της εργοδοσίας, να αντιπαλέψουν αντιλήψεις που τους βάζουν στην άκρη, πως άλλοι θα νοιαστούν για αυτούς, από κόμματα του συστήματος έως ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες».
Η εισήγηση υπογράμμισε ότι πρέπει να ιεραρχηθεί η παρέμβαση στις μεγάλες εταιρείες του κλάδου, να ενισχυθεί η επιτελική δουλειά με ομάδες που θα παρακολουθούν τις εξελίξεις στον κλάδο, να οργανώνεται η άμεση παρέμβαση και η ενημέρωση των εργαζομένων, να αναπτύσσονται πρωτοβουλίες από την Πανελλαδική Συντονιστική ως « πραγματικά σημαντικό εργαλείο για την ανάδειξη της αναγκαιότητας ενωτικών ταξικών αγώνων με βάση τον κλάδο», να προχωρήσει ο συντονισμός σε υποκλάδους (πχ ναυπηγεία, χαλυβουργεία, αμυντική βιομηχανία).
Βασικοί άξονες που πρέπει να διαπεράσουν την παρέμβαση στον κλάδο είναι:
Να υπάρχουν κοινές προσπάθειες σε κάθε χώρο δουλειάς. Ενιαία αντίδραση και υπεράσπιση του κάθε εργαζόμενου που δέχεται επίθεση. Κανείς μόνος του.
Οργάνωση όλων των εργαζομένων στα σωματεία.
Συγκρότηση Σωματειακών Επιτροπών και Επιτροπών Αγώνα παντού.
Ταξική ενότητα και πάλη για να μην υλοποιηθούν τα μέτρα που μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε σκλάβους του 21ου αιώνα.
Να υπερασπιστούμε τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Να οργανώσουμε τη μάχη ενάντια στην προσπάθεια μείωσης των μισθών και αλλαγής εργασιακών σχέσεων.
Να συγκροτήσουμε δύναμη ενιαίας υπεράσπισης κάθε απλήρωτου μεταλλεργάτη, κάθε ανέργου μεταλλεργάτη. Αγώνας για ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων μεταλλεργατών και των οικογενειών τους. Να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη.
Να δώσουμε τη μάχη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και το κλείσιμο εργοστασίων, να ορθώσουμε τείχος στις επιδιώξεις για μαζικές απολύσεις.
Ενιαία να απαντήσουμε στη διαρκή προσπάθεια όλων των κυβερνήσεων να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στην πλάτη μας. Ασφαλιστικό, φοροεπιδρομή, Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία.
Ο Σωτ. Πουλικόγιαννης τόνισε ακόμα ότι: «Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός φαίνεται ότι πέρα από κάποιους "λεονταρισμούς" και κάποιες "κορώνες" για τα μάτια του κόσμου, έχει συμφωνήσει με τη στρατηγική της μεγαλοεργοδοσίας του χώρου, για τη μείωση στους μισθούς αλλά και γενικότερα σε ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και θα βοηθήσει και το επόμενο διάστημα με σχέδιο να υλοποιηθούν όλα τα αντεργατικά αιτήματα».
Σημείωσε ότι βασικά χαρακτηριστικά της ιδεολογικής δουλειάς τους είναι η ταύτιση των συμφερόντων των εργαζομένων με αυτά του εργοδότη, στο όνομα της βιωσιμότητας της επιχείρησης και της ανταγωνιστικότητας αυτής, η λογική του μικρότερου κακού.
Ακόμα, έγινε ειδική αναφορά στην εκστρατεία ποινικοποίησης των αγώνων από τους εργοδότες, που πρέπει να συναντήσει την οργανωμένη απάντηση και αλληλεγγύη όλων των μεταλλεργατών, στην ανάγκη να γίνει μέλημα κάθε συνδικάτου η πάλη για την ουσιαστική στήριξη των ανέργων.
Γόνιμη συζήτηση
Η συζήτηση ανέδειξε πόσο σύνθετη είναι η δουλειά για την απομόνωση – αποδυνάμωση των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Πληθαίνουν οι εταιρείες (πχ. ΕΛΒΟ, ΕΑΒ) όπου πρώην στελέχη των συμβιβασμένων παρατάξεων συγκροτούν «ανεξάρτητα» σχήματα και ψηφοδέλτια, καλώντας σε πάλη μόνο ενάντια στο μνημόνιο και για να φύγει η σημερινή κυβέρνηση.
Πρέπει να ξεκινήσουμε από το “άλφα”, μέσα από τη διαδικασία της ενσωμάτωσης έχουν κάνει τους εργάτες να πιστεύουν ότι αν κάνουν υπομονή θα φτιάξουν τα πράγματα, σημείωσε ο Κώστας Ηλιού από τη Μακεδονία, εξηγώντας ότι «είναι δύσκολο να πατήσουμε σε μεγάλους χώρους... κάνουν επίθεση σε όσους μας πλησιάζουν».
Βασικό ζήτημα είναι πώς θα αποκτήσουμε παρέμβαση σττη νεολαία, στους χώρους κατάρτισης, τις σχολές του ΟΑΕΔ τόνισε ο Γιώργος Σιφωνιός, από την «Ενωτική Αγωνιστική Συνεργασία» στο σωματείο της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο.
Η δουλειά των συμβιβασμένων δυνάμεων έχει οδηγήσει τον κόσμο να δείχνει ανοχή στις μειώσεις μισθών και να θεωρεί ότι κάποια στιγμή θα ανακληθούν, να είναι ακόμα και αντι-ΠΑΜΕ, να μη θέλει να διαβάσει ούτε και μια ανακοίνωση για να ενημερωθεί, σημείωσε ο Θανάσης Μπαρμπάκης, από τη «Δημοκρατική Συσπείρωση Εργαζομένων» στο σωματείο εργαζομένων στη ΣΝΑΪΝΤΕΡ ΕΛΕΚΤΡΙΚ (Βοιωτία - παράγει μετασχηματιστές). Στόχος μας είναι μπροστά στην υπογραφή της επιχειρησιακής συμβασης να εξοπλιστούμε με επιχειρήματα, να σπάσουμε τη λόγική ότι αν υπογράψουμε μειώσεις θα σωθεί το εργοστάσιο, ότι το εργοστάσιο μπορεί να είναι «γυάλα», ότι οι εργάτες σε μια εταιρεία δε πρέπει να ασχολούνται με το τι γίνεται σε άλλες, πρόσθεσε.
Ο Χρυσόστομος Ζεμπελτζής, πρόεδρος του κλαδικού συνδικάτου Μετάλλου Λάρισας αναφέρθηκε στις πιέσεις που ασκήθηκαν για να ανακαλέσουν (με υπεύθυνη δήλωσή τους!) εργάτες την υποψηφιότητά τους με το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ στις πρόσφατες εκλογές στο σωματείο της ΙΝΤΡΑΚΑΤ. Το ψηφοδέλτιο των ταξικών δυνάμεων (με 5 υποψηφίους έναντι 17 που συμμετείχαν στο άλλο) αντιμετώπισε επιχειρήματα του τύπου «αν βγει το ΠΑΜΕ θα κλείσει το εργοστάσιο» (λίγες μέρες μετά τις εκλογές έγιναν 6 απολύσεις), ωστόσο έχασε για ελάχιστες ψήφους την πρωτιά και την πήρε στις εκλογές για εκπροσώπους στην ΠΟΕΜ.
Ανασύνταξη του κινήματος σημαίνει λειτουργία του συνδικάτου, ανοιχτή συνεδρίαση του ΔΣ, με συμμετοχή εργατών, με στόχευση όλα τα ζητήματα που αφορούν τους εργάτες του κλάδου, επισήμανε ο Κώστας Στεργίου, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Βόλου, αναφερόμενος στην επιτυχία που είχε εκδήλωση του συνδικάτου για τα παιδιά των μεταλλεργατών, όπου συμμετείχαν 200 εργάτες.
Ο Κυριάκος Ζαροντιάδης από το Συνδικάτο Μετάλλου Πάτρας αναφέρθηκε στη δυσκολία να προσεγγίσει το συνδικάτο εργαζόμενους – αποφοίτους ΑΕΙ, τους οποίους οι ταξικές δυνάμεις πάσχιζαν να πείσουν να εναντιωθούν στις μαζικές απολύσεις που ανακοίνωσε η εργοδοσία και η πλειοψηφία του ΕΚ της Πάτρας μάζεψε σε μια αίθουσα για να συζητήσουν ... τρόπους «διαπραγμάτευσης» των απολύσεων.
Τα σωματεία όπου είμαστε πλειοψηφία πρέπει να γίνουν παράδειγμα λειτουργίας, σημείωσε ο Παντελής Παπαβασιλείου, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Ελευσίνας «Η Μασίνα», υπογραμμίζοντας ότι αυτό που βάζει η ΠΟΕΜ είναι πώς θα ξεπεραστεί η κρίση προς όφελος του κεφαλαίου, όταν λέει να βάλουμε όλοι πλάτη, να δεχτούμε και τις μειώσεις μισθών, να ζητήσουμε και φτηνό ρεύμα για τους βιομήχανους.
Άλλοι συνδικαλιστές αναφέρθηκαν στη διασπαστική δουλειά των άλλων δυνάμεων (πχ. στην ΕΑΒ «ανεξάρτητος» συνδικαλιστής έφτασε να λέει «ας κλείσουν τα ΕΑΣ, θα πάρουμε εμείς κάποιους απολυμένους»). Στην άθλια προπαγάνδα της ΠΟΕΜ που δε διστάζει μέχρι και να συνδέει τις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ με τις παρεμβάσεις της «Χρυσής Αυγής».
Εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, ο Θοδωρής Κούτρας υπογράμμισε ότι η Συντονιστική Επιτροπή πρέπει να παίξει ρόλο στον προσανατολισμό των σωματείων μας, να υπάρχει σχεδιασμός τέτοιος που θα συσπειρώνει τους μεταλλεργάτες και παράλληλα θα ανοίγει δρόμους, ενώ ειδική αναφορά έκανε στη σημασία που έχει η παρέμβαση στους νέους. Η εργοδοσία δίνει μεγάλο βάρος στη νεολαία, άλλωστε διώχνει παλιούς και παίρνει νέους. Το θέμα είναι αν θα έχουμε σχέδιο, αν θα πιάσουμε επαφή με αυτούς τους εργαζόμενους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:
Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.
Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.
Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.
Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.
Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.