Στην
απόλυση 40 συμβασιούχων, στα δύο εργοστάσια στο Βόλο και στο Βελεστίνο,
προχώρησε παραμονές της Πρωτοχρονιάς η ιδιοκτησία της «Χαλυβουργίας
Ελλάδος».
Οι συγκεκριμένοι εργάτες είχαν προσληφθεί, μαζί με άλλους 12 συναδέλφους τους, το 2011. Η απόφαση για μαζικές απολύσεις πάρθηκε παρά το γεγονός ότι η ιδιοκτησία της επιχείρησης είχε δεσμευτεί για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, όταν, πριν από λίγο καιρό, απαίτησε -και τελικά πήρε- τη συγκατάθεση της πλειοψηφίας των μόνιμων εργαζομένων και του σωματείου για νέα παράταση στη μείωση των αποδοχών τους, καθώς και για εκ περιτροπής εργασία. Να σημειώσουμε ότι οι εργαζόμενοι στα δύο εργοστάσια έχουν υποστεί δύο φορές, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, μεγάλες μειώσεις του μισθού τους.
Οι συγκεκριμένοι εργάτες είχαν προσληφθεί, μαζί με άλλους 12 συναδέλφους τους, το 2011. Η απόφαση για μαζικές απολύσεις πάρθηκε παρά το γεγονός ότι η ιδιοκτησία της επιχείρησης είχε δεσμευτεί για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, όταν, πριν από λίγο καιρό, απαίτησε -και τελικά πήρε- τη συγκατάθεση της πλειοψηφίας των μόνιμων εργαζομένων και του σωματείου για νέα παράταση στη μείωση των αποδοχών τους, καθώς και για εκ περιτροπής εργασία. Να σημειώσουμε ότι οι εργαζόμενοι στα δύο εργοστάσια έχουν υποστεί δύο φορές, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, μεγάλες μειώσεις του μισθού τους.
Μετά τις τελευταίες απολύσεις, το προσωπικό της «Χαλυβουργίας
Ελλάδος» στα δύο εργοστάσια της περιοχής, μειώνεται από τα 370, σε 330
εργαζόμενους, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως η ιδιοκτησία Μάνεση
προετοιμάζει και απολύσεις μόνιμου προσωπικού.
Σε ρόλο «απατημένου συνεταίρου» εμφανίζεται η διοίκηση του
εργοδοτικού σωματείου, με τον πρόεδρο να εκφράζει «παράπονα» και κατά
της κυβέρνησης, επειδή δεν πήρε μέτρα για μείωση του ενεργειακού κόστους
στην επιχείρηση! Να σημειωθεί ότι από το περασμένο Σάββατο έχει
σταματήσει η μεταφορά σκραπ στο λιμάνι του Βόλου και η παραγωγική
διαδικασία στα δύο εργοστάσια.
Ας βαδίσουμε συλλογικά για την εκδίκηση των ονείρων μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή ΝΕΑ χρονιά με Δύναμη κι Αλληλεγγύη.
Δε θέλω να γίνομαι κακιά κυρίως με εργάτες που ξέρω τι τρομοκρατία δέχονται όχι για να μην απεργήσουν αλλά για να μην ζητάνε καν τα δικαιώματά τους. Αναρωτιέμαι όμως αν οι χαλυβουργοί του Βόλου είχαν συμπαραταχθει με τους συναδέλφους τους στον Ασπρόπυργο και δεν κοίταζαν να βγάλουν τη δουλειά και για τα δύο εργοστάσια όταν οι συνάδελφοί τους στον Ασπρόπυργο αιμορραγούσαν κυριολεκτικά μέσα από ένα πολύμηνο αγώνα, τι αποτελέσματα μπορεί να είχαμε σήμερα.... Πιστεύω ότι θα πρέπει να το σκεφτούν αυτό οι χαλυβουργοί του Βόλου και να δουν ότι με πουλημένες διοικήσεις σωματείων και με αδίστακτους εργοδότες το μόνο που μας σώζει είναι να ακολουθούμε τον αγώνα που διασφαλίζει τα δίκια μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφία
Σοφία,
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ σωστή η επισήμανσή σου. (Και) στην περίπτωση των χαλυβουργών του Βόλου επιβεβαιώθηκε αυτό που οι του Ασπροπύργου φώναζαν από την πρώτη στιγμή, και η ιστορία ψυχρά διδάσκει: αν δεν υπερασπιστείς τον συνάδελφό σου που δοκιμάζεται, αργά ή γρήγορα θα έρθει και η δική σου σειρά... Οι εργάτες "φίλοι" με τ' αφεντικά δεν πιάνονται...
Καλή χρονιά και
καλή δύναμη!