Δεν μας ξαφνιάζει βέβαια που η αστική φυλλάδα «δυσκολεύεται» να γράψει τη λέξη «δολοφόνησαν». Ένα από τα «επιτεύγματα» του καπιταλισμού είναι ότι βρίσκει τον τρόπο να πουλήσει τα πάντα. Ακόμα και τον θάνατο στους «ετοιμοθάνατους»...
Η είδηση από το Έθνος. Την είδαμε στον Ενικό:
"«Αυτοκτόνησε» με υπερωρίες και ενεργειακά ποτά μία νεαρή εργαζόμενη σε διαφημιστική εταιρεία, στην Τζακάρτα της Ινδονησίας.
Το
τελευταίο τουιτάρισμα της Μίτα Ντιράν ήταν «30 ώρες δουλειά και ακόμη
αντέχω», πριν καταρρεύσει από τις πολλές υπερωρίες που έκανε στην Young
& Rubicam.
Οι σοβαρές καρδιακές αρρυθμίες την έριξαν σε κώμα, από το οποίο δεν συνήλθε ποτέ.
Στο
twitter και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η Ντουράν ανέβαζε συχνά
σχόλια για τους εξοντωτικούς ρυθμούς δουλειάς της: «Σήμερα έχω τα
κλειδιά των γραφείων για όγδοη συνεχή ημέρα ... είμαι ακόμη εδώ. Δεν έχω
ζωή. Κάποιος να με βγάλει έξω παρακαλώ, για ποτά και διασκέδαση», είναι
ένα από τα πιο χαρακτηριστικά.
Το Νοέμβριο σχολίαζε: «Γύρισα σπίτι πριν τα μεσάνυχτα, μετά από τρεις μεγάλες, εξοντωτικές εβδομάδες. ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΞΕΤΕΛΕΣΘΗ».
Συνάδελφοί
της ανέφεραν ότι για να συντηρήσει αυτούς τους εξοντωτικούς ρυθμούς
εργασίας κατανάλωνε ενεργειακά ποτά σε υπερβολικό βαθμό..."
Δεν είναι το μοναδικό περιστατικό. Πριν λίγους μήνες ένας φοιτητής που έκανε την δοκιμαστική του θητεία σε μια μεγάλη τράπεζα στην Αγγλία δεν πέθανε από την εξάντληση γιατί είχε πολλές μέρες να κοιμηθεί αφού δούλευε απ' το πρωί ως το βράδυ; Η καταγγελία έγινε απ' τους φίλους του κι η τράπεζα βγήκε κι έκανε μια ξερή ανακοίνωση αναφέροντας ότι ήταν φυσιολογικό για έναν νέο άνθρωπο να δουλεύει χωρίς να κοιμάται. Κανένας Κάμερον, κανένας Τσίπρας, καμιά ευρωσοσιαλιστική ένωση δεν διαμαρτυρήθηκε. Απεναντίας που φρόντισαν να το περάσουν στο ντούκου. Δε θυμάμαι το όνομα του παιδιού, μου έχουν μείνει όμως στο νου τα λόγια του φίλου του που έλεγε ότι σε αυτού του ωραρίου τις δουλειές, το μονο που μπορείς να περιμένεις ως στιγμη ξεκούρασης, είναι όταν μετά το βράδυ πηγαίνεις στο σπίτι σου για να κάνεις ένα μπάνιο και να ξαναγυρίσεις στη δουλειά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφία
Moritz Erhardt, το όνομα του φοιτητή.
ΑπάντησηΔιαγραφή@EG
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για την υπενθύμιση. Αν και πολύ φοβάμαι ότι σε λιγο καιρό θα γίνουν τόσα πολλά τα ονόματα αυτών των εργαζόμενων που θα μιλάμε πλέον για μια συνήθη κατάσταση κι όχι για δολοφονία. Μπορεί και να το ρίξουμε στο... "δεν πρόσεξε", δεν δεχόταν να πάρει άδεια για να ξεκουραστεί", "δεν ήταν καλά η καρδιά του κι αυτό φταίει, όχι οι συνθήκες δουλειάς"!!! Σημάδια των καιρών που δεν θα αλλάξουν αν ΕΜΕΙΣ δεν τα αλλάξουμε.
Σοφία