Σαράντα χρόνια έχουν περάσει από την επέτειο της εξέγερσης του
Πολυτεχνείου και οι νοσταλγοί του φασισμού νομίζουν πως θά' χουμε πια
ξεχάσει τα αίσχη της χούντας. Εκτός από το παραμύθι ότι κανένας δεν
πέθανε στο Πολυτεχνείο από το τανκς (λες και το να δολοφονείται ο λαός
από πυρά των σωμάτων ασφαλείας, από ξυλοδαρμό, ή από δακρυγόνα είναι
"φυσιολογικό") πολλοί μιλάνε για ένα "οικονομικό θαύμα" την περίοδο της
δικτατορίας. Ο φασισμός βέβαια φυτρώνει στην αμάθεια (ή στην ημιμάθεια),
όμως εμείς επιμένουμε να σκεφτόμαστε και σε εκείνους που αναζητούν ένα
σημερινό Παπαδόπουλο για να μας σώσει από τους απατεώνες απαντάμε με
στοιχεία και αποδείξεις, ξεκάθαρα και απλά προς αποκατάσταση της
ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ για το τι σημαίνει χούντα και ποιος στην
πραγματικότητα "έτρωγε με χρυσά κουτάλια"!
Καταρχάς, όσον αφορά το σεβασμό στο δημόσιο χρήμα, να διευκρινήσουμε
ότι από τις πρώτες ενέργειες της ηγεσίας της χούντας ήταν να αυξήσει τα
εισοδήματα των στελεχών της.
Ενώ οι χουντικοί κατηγορούσαν τις εκλεγμένες κυβερνήσεις για "διασπάθιση του δημόσιου χρήματος", τα δικά τους εισοδήματα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερα από εκείνων που ανέτρεχαν υποτίθεται...για "το καλό του λαού". Με νόμο το 1967 υπερδιπλασίασαν τον μισθό του πρωθυπουργού και θέσπισαν τις αμοιβές "εκτός έδρας" για όλα τα κυβερνητικά στελέχη!
Επιπλέον, ο πρώην υφυπουργός Εμπορίου Μπαλόπουλος, ο Γεν. Διευθυντής του υπουργείου Παπαμιχαλόπουλος, εκτός από άλλες παρανομίες, έπαιρναν μίζες από τους μεγαλέμπορους για να έχουν το μονοπώλιο των αδειών εισαγωγής κρέατος και ο λαός πλήρωνε τις παράνομες αυξήσεις τιμών, για να τρέφεται με επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία κρέατα! Οι πατριώτες της χούντας είχαν απαφορεύσει τη διάθεση των ελληνικών κρεάτων, ώστε να πουληθούν τα σάπια κρέατα Αργεντινής με σκοπό το δικό τους κέρδος! (Στην υπόθεση με τα σάπια κρέατα ήταν μπλεγμένος και ο Παττακός)
Ακόμη και ο Σάββας Κωνσταντόπουλος , εκδότης και βασικός προπαγανδιστής της χούντας, παραδεχόταν ότι αναπτύχθηκαν από στελέχη της δικτατορίας φαινόμενα διαφθοράς, όπως: ατομικά ρουσφέτια, προσωπικές εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή μέσω της επίδειξης πλούτου κτλ. Επίσης, το 1970 δόθηκε "δωρεάν" στέγη σε αξιωματικούς με μοναδικό κριτήριο τη συμμετοχή τους στο πραξικόπημα! Αυτοί οι "πατριώτες" άρπαξαν από τα δημόσια ταμεία 1.519.000.000 δραχμές(τεράστιο ποσό για την εποχή!) και τα χάρισαν σε δικούς τους ανθρώπους με μορφή "δανείων".
Ή να θυμηθούμε τον Ι. Λαδά που έμεινε κοροϊδευτικά στην ιστορία ως ο "Συνταγματάρχης με τα καθαρά χέρια", λόγω της συμμετοχής του σε σκάνδαλα, με πιο σημαντικό το περίφημο σκάνδαλο με τα "θαλασσοδάνεια".
Ενδεικτικά θα αναφέρω τις "αρπαχτές" που έγιναν μέσω των "αναπτυξιακών συμβάσεων"... Στη σύμβαση που υπογράφηκε με την αμερικανική πολυεθνική Litton το 1967, για να "παρασχεθούν υπηρεσίες ώστε να οργανωθεί η οικονομική ανάπτυξη ορισμένων περιοχών στην Κρήτη και την Πελοπόννησο" υπογράφηκαν απαράδεκτοι αντεθνικοί όροι βάση τν οποίων η εταιρία θα εισέπραττε όλα τα έξοδα που θα είχε, Το επιπλέον κέρδος ήταν 11% και η προμήθεια 2% πάνω σα κεφάλαια ή στα δάνεια. Ως προκαταβολή για να αισχροκερδίσει η Litton οι χουντικοί της κατέβαλαν 1.200.000 δολάρια! Η εταιρία αφού ξεκοκάλισε τα τεράστια ποσά επί των ανύπαρκτων "εξόδων" της και αφού η χούντα της κατέβαλε ΚΑΙ το 11% για τις επίσης ανύπαρκτες "δαπάνες" που έκανε, τερμάτισε τη συμφωνία λύνοντας τη σύμβαση το 1969. Δηλαδή το δημόσιο χρήμα έκανε φτερά, ούτε "ανάπτυξη" υπήρξε και ορισμένοι ντόπιοι και ξένοι πλούτισαν ακόμη περισσότερο!
Περαιτέρω, ας θυμηθούμε την απαράδεκτη σύμβαση του Μακαρέζου με τον αμερικανό εργολάβο Μακντόναλντ το 1969 για την κατασκευή της Εγνατίας, σύμφωνα με την οποία το δημόσιο έβαζε 45 απ' τα 150 εκατ. δολάρια του έργου, διευκόλυνε τον επενδυτή με ομόλογο 80.000.000 και εγγυόταν ΚΑΙ τα δάνειά του! Τελικά, το δημόσιο επιβαρύνθηκε με 1μιση δις δραχμές, ο επιχειρηματίας έφυγε, η Εγνατία δεν κατασκευάστηκε και το δημόσιο χρήμα για ακόμη μια φορά έκανε φτερά με προορισμό τσέπες ντόπιων και ξένων.
Και η καταλήστευση του δημοσίου για την ικανοποίηση των συμφερόντων Ελλήνων και ξένων κεφαλαιοκρατών δεν έχει τέλος. (Για όποιον θέλει παραπάνω στοιχεία ας μας ζητήσει στοιχεία για την υπόθεση με τον Τον Πάππας, την εσωτερική διαμάχη των χουντικών για το ποιανού μεγιστάνα το μέρος να πάρουν -του Ωνάση, του Λάτση, του Νιάρχου, του Ανδρεάδη ή του Βαρδινογιάννη- όσον αφορά την υπόθεση με το 3ο διυλιστήριο της χώρας, αλλά και τι έγινε με το μνημειώδη ναό του Σωτήρος στα Τουρκοβούνια)
Τέλος, ας αναφέρουμε ότι το δημόσιο χρέος επί χούντας αυξήθηκε.
Το οικονομικό έλλειμμα το 1973 ήταν πέντε φορές μεγαλύτερο από το 1968.
Οι κρατικές δαπάνες για την εκπαίδευση μειώνονταν.
Οι καταθέσεις των πολιτών μειώνονταν.
Ο δείκτης τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης και στην υγεία αυξήθηκε.
Το 1973 το ποστοστό του πληθωρισμού είχε επιφέρει μειώσεις των πραγματικών μισθών κατά 4%.
Η αγροτική οικονομία πριν τη χούντα αναπτυσσόταν κατά 4,2% ενώ το 1973 αναπτυσσόταν μόλις κατά 1,8%.
Μειώθηκαν οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων.
Το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα έπεσε.
Οι φόροι που επιβάρυναν τον λαό ανέρχονταν στο 91% επί του συνόλου των φορολογικών εσόδων του καθεστώτος.
Φυσικά δεν ίσχυε το ίδιο για τις μεγάλες επιχειρήσεις που ευνοούνταν με φοροαπαλλαγές και προνόμια!
Και προς απάντηση αυτών που ισχυρίζονται ότι στη χούντα υπήρχαν δουλειές, τα επίσημα ποσοστά πραγματικής ανεργίας στη χώρα καταγράφονταν στο 22-23% και πολλοί Έλληνες αναγκάζονταν να πάρουν το δρόμο της ξενιτειάς για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή. Κι όσοι εργάζονταν, αλήθεια τι μεροκάματα έπαιρναν;
Όποιος λόγω άγνοιας υποστήριζε ότι η χούντα είχε και καλά και ότι τότε δεν χρωστάγαμε σε κανέναν, ελπίζω να πήρε μια γεύση από την "διαφάνεια" και το "οικονομικό θαύμα" των φασιστών. Όποιος παρά τα στοιχεία επιμένει σε αυτό το επιχείρημα στοχεύει στη βύθιση του λαού στην ιστορική λήθη και εξυπηρετεί τα συμφέροντα λίγων Ελλήνων και ξένων που πλούτιζαν και έτρωγαν με χρυσά κουτάλια στη χούντα, αλλά και σήμερα συνεχίζουν να καταληστεύουν τον λαό μας με τη μάσκα του προστάτη!
Για τα στοιχεία ευχαριστώ μια αγαπημένη εκπαιδευτικό. Μια δασκάλα από εκείνες που δεν μασάνε παρά την τρομοκρατία και συνεχίζουν να εμπνέουν και να λένε την αλήθεια στους μαθητές, σε πείσμα όλων εκείνων που πολλοί θα θελαν να τη δουν (και να μας δουν) σκυφτή και συμβιβασμένη.
Ενώ οι χουντικοί κατηγορούσαν τις εκλεγμένες κυβερνήσεις για "διασπάθιση του δημόσιου χρήματος", τα δικά τους εισοδήματα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερα από εκείνων που ανέτρεχαν υποτίθεται...για "το καλό του λαού". Με νόμο το 1967 υπερδιπλασίασαν τον μισθό του πρωθυπουργού και θέσπισαν τις αμοιβές "εκτός έδρας" για όλα τα κυβερνητικά στελέχη!
Επιπλέον, ο πρώην υφυπουργός Εμπορίου Μπαλόπουλος, ο Γεν. Διευθυντής του υπουργείου Παπαμιχαλόπουλος, εκτός από άλλες παρανομίες, έπαιρναν μίζες από τους μεγαλέμπορους για να έχουν το μονοπώλιο των αδειών εισαγωγής κρέατος και ο λαός πλήρωνε τις παράνομες αυξήσεις τιμών, για να τρέφεται με επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία κρέατα! Οι πατριώτες της χούντας είχαν απαφορεύσει τη διάθεση των ελληνικών κρεάτων, ώστε να πουληθούν τα σάπια κρέατα Αργεντινής με σκοπό το δικό τους κέρδος! (Στην υπόθεση με τα σάπια κρέατα ήταν μπλεγμένος και ο Παττακός)
Ακόμη και ο Σάββας Κωνσταντόπουλος , εκδότης και βασικός προπαγανδιστής της χούντας, παραδεχόταν ότι αναπτύχθηκαν από στελέχη της δικτατορίας φαινόμενα διαφθοράς, όπως: ατομικά ρουσφέτια, προσωπικές εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή μέσω της επίδειξης πλούτου κτλ. Επίσης, το 1970 δόθηκε "δωρεάν" στέγη σε αξιωματικούς με μοναδικό κριτήριο τη συμμετοχή τους στο πραξικόπημα! Αυτοί οι "πατριώτες" άρπαξαν από τα δημόσια ταμεία 1.519.000.000 δραχμές(τεράστιο ποσό για την εποχή!) και τα χάρισαν σε δικούς τους ανθρώπους με μορφή "δανείων".
Ή να θυμηθούμε τον Ι. Λαδά που έμεινε κοροϊδευτικά στην ιστορία ως ο "Συνταγματάρχης με τα καθαρά χέρια", λόγω της συμμετοχής του σε σκάνδαλα, με πιο σημαντικό το περίφημο σκάνδαλο με τα "θαλασσοδάνεια".
Ενδεικτικά θα αναφέρω τις "αρπαχτές" που έγιναν μέσω των "αναπτυξιακών συμβάσεων"... Στη σύμβαση που υπογράφηκε με την αμερικανική πολυεθνική Litton το 1967, για να "παρασχεθούν υπηρεσίες ώστε να οργανωθεί η οικονομική ανάπτυξη ορισμένων περιοχών στην Κρήτη και την Πελοπόννησο" υπογράφηκαν απαράδεκτοι αντεθνικοί όροι βάση τν οποίων η εταιρία θα εισέπραττε όλα τα έξοδα που θα είχε, Το επιπλέον κέρδος ήταν 11% και η προμήθεια 2% πάνω σα κεφάλαια ή στα δάνεια. Ως προκαταβολή για να αισχροκερδίσει η Litton οι χουντικοί της κατέβαλαν 1.200.000 δολάρια! Η εταιρία αφού ξεκοκάλισε τα τεράστια ποσά επί των ανύπαρκτων "εξόδων" της και αφού η χούντα της κατέβαλε ΚΑΙ το 11% για τις επίσης ανύπαρκτες "δαπάνες" που έκανε, τερμάτισε τη συμφωνία λύνοντας τη σύμβαση το 1969. Δηλαδή το δημόσιο χρήμα έκανε φτερά, ούτε "ανάπτυξη" υπήρξε και ορισμένοι ντόπιοι και ξένοι πλούτισαν ακόμη περισσότερο!
Περαιτέρω, ας θυμηθούμε την απαράδεκτη σύμβαση του Μακαρέζου με τον αμερικανό εργολάβο Μακντόναλντ το 1969 για την κατασκευή της Εγνατίας, σύμφωνα με την οποία το δημόσιο έβαζε 45 απ' τα 150 εκατ. δολάρια του έργου, διευκόλυνε τον επενδυτή με ομόλογο 80.000.000 και εγγυόταν ΚΑΙ τα δάνειά του! Τελικά, το δημόσιο επιβαρύνθηκε με 1μιση δις δραχμές, ο επιχειρηματίας έφυγε, η Εγνατία δεν κατασκευάστηκε και το δημόσιο χρήμα για ακόμη μια φορά έκανε φτερά με προορισμό τσέπες ντόπιων και ξένων.
Και η καταλήστευση του δημοσίου για την ικανοποίηση των συμφερόντων Ελλήνων και ξένων κεφαλαιοκρατών δεν έχει τέλος. (Για όποιον θέλει παραπάνω στοιχεία ας μας ζητήσει στοιχεία για την υπόθεση με τον Τον Πάππας, την εσωτερική διαμάχη των χουντικών για το ποιανού μεγιστάνα το μέρος να πάρουν -του Ωνάση, του Λάτση, του Νιάρχου, του Ανδρεάδη ή του Βαρδινογιάννη- όσον αφορά την υπόθεση με το 3ο διυλιστήριο της χώρας, αλλά και τι έγινε με το μνημειώδη ναό του Σωτήρος στα Τουρκοβούνια)
Τέλος, ας αναφέρουμε ότι το δημόσιο χρέος επί χούντας αυξήθηκε.
Το οικονομικό έλλειμμα το 1973 ήταν πέντε φορές μεγαλύτερο από το 1968.
Οι κρατικές δαπάνες για την εκπαίδευση μειώνονταν.
Οι καταθέσεις των πολιτών μειώνονταν.
Ο δείκτης τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης και στην υγεία αυξήθηκε.
Το 1973 το ποστοστό του πληθωρισμού είχε επιφέρει μειώσεις των πραγματικών μισθών κατά 4%.
Η αγροτική οικονομία πριν τη χούντα αναπτυσσόταν κατά 4,2% ενώ το 1973 αναπτυσσόταν μόλις κατά 1,8%.
Μειώθηκαν οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων.
Το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα έπεσε.
Οι φόροι που επιβάρυναν τον λαό ανέρχονταν στο 91% επί του συνόλου των φορολογικών εσόδων του καθεστώτος.
Φυσικά δεν ίσχυε το ίδιο για τις μεγάλες επιχειρήσεις που ευνοούνταν με φοροαπαλλαγές και προνόμια!
Και προς απάντηση αυτών που ισχυρίζονται ότι στη χούντα υπήρχαν δουλειές, τα επίσημα ποσοστά πραγματικής ανεργίας στη χώρα καταγράφονταν στο 22-23% και πολλοί Έλληνες αναγκάζονταν να πάρουν το δρόμο της ξενιτειάς για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή. Κι όσοι εργάζονταν, αλήθεια τι μεροκάματα έπαιρναν;
Όποιος λόγω άγνοιας υποστήριζε ότι η χούντα είχε και καλά και ότι τότε δεν χρωστάγαμε σε κανέναν, ελπίζω να πήρε μια γεύση από την "διαφάνεια" και το "οικονομικό θαύμα" των φασιστών. Όποιος παρά τα στοιχεία επιμένει σε αυτό το επιχείρημα στοχεύει στη βύθιση του λαού στην ιστορική λήθη και εξυπηρετεί τα συμφέροντα λίγων Ελλήνων και ξένων που πλούτιζαν και έτρωγαν με χρυσά κουτάλια στη χούντα, αλλά και σήμερα συνεχίζουν να καταληστεύουν τον λαό μας με τη μάσκα του προστάτη!
Για τα στοιχεία ευχαριστώ μια αγαπημένη εκπαιδευτικό. Μια δασκάλα από εκείνες που δεν μασάνε παρά την τρομοκρατία και συνεχίζουν να εμπνέουν και να λένε την αλήθεια στους μαθητές, σε πείσμα όλων εκείνων που πολλοί θα θελαν να τη δουν (και να μας δουν) σκυφτή και συμβιβασμένη.
Η απαντηση στο ερωτημα του τίτλου είναι πολύ απλή. Οι ίδιοι που τρώνε και σήμερα. Πρώτοι πρώτοι οι εφοπλιστές.Γι' αυτό άλλωστε δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ενισχύουν τέτοια καθεστώτα. Πολύ καλά τα στοιχεία που δίνει το άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήεξαιρετικο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΝΟ οποιος ΔΕΝ εζησε την εποχη της Χουντας..Ειναι νοσταλγος της....
@ μαχαιρης
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε κάθε σεβασμό θα διαφωνήσω. Βάζω στοίχημα ότι και όποιος έζησε τη χούντα και έφαγε καλά απ' αυτήν πάντα γλείφοντας και καταδίδοντας είναι νοσταλγός της. ΄Οπως νοσταλγοί της είναι και οι του μεγάλου κεφαλαίου.Γιατί; τους κακόπεσε η χούντα; Μια χαρά κάναν τις λαμογιές τους κι είχαν τους εργαζόμενους πειθήνια δουλάκια. Και σ' αυτό τους βοηθούσε η χούντα με το αζημίωτο βέβαια.
Σοφία