«Με
το κεφάλι ψηλά» έγραφε το πλακάτ στην πλάτη της εξέδρας της σημερινής
απεργιακής συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια. Με το κεφάλι ψηλά κατέβηκαν
χιλιάδες κόσμου αψηφώντας τη δυνατή βροχή που έπεφτε κατά τη διάρκεια των
ομιλιών και του μεγαλύτερου μέρους της πορείας. Με ομπρέλες, φορώντας αδιάβροχα,
κάποιοι χρησιμοποιώντας αυτοσχέδιους τρόπους προφύλαξης, και πολλοί
βρεγμένοι, πολλές χιλιάδες διαδηλωτές αψήφησαν ακόμα
τις απειλές της εργοδοσίας, την συκοφάντηση των εργατικών
αγώνων και την τηλε-τρομοκρατία των
απανωτών βίντεο από τη δολοφονική επίθεση στο Ν. Ηράκλειο, που δίνονται «με
δόσεις» στη δημοσιότητα, και βρέθηκαν για μια ακόμα φορά στους δρόμους του αγώνα.
Είχαμε
εγκλωβιστεί με τις ομπρέλες μας κάτω από την καταρρακτώδη βροχή στην Ομόνοια και δεν μπορούσαμε να
διαπιστώσουμε με τα μάτια μας μέχρι που έφτανε ο κόσμος. Συζητούσαμε για το
πόσοι ακόμα θα μπορούσαν να έρθουν στη συγκέντρωση αν δεν έβρεχε και κάναμε όχι
ιδιαίτερα αισιόδοξες προβλέψεις για τον αριθμό των διαδηλωτών. Ακόμα και όταν
ξεκίνησε η πορεία (ανεβαίνοντας τη Σταδίου προς το Σύνταγμα) η εικόνα που είχαμε
ήταν ασαφής. Κάποιοι που κατέβαιναν αντίθετα στο πεζοδρόμιο μας είπαν πως ο
κόσμος είναι «πάρα πολύς». Η επισήμανση μας φάνηκε υπεραισιόδοξη και μας έκανε
να χαμογελάσουμε. Ήταν κάτι που εύκολα λέγαμε κι εμείς για άλλες συγκεντρώσεις, με καλό καιρό.
Μόλις
φτάσαμε στη Φιλελλήνων και είδαμε κόσμο ψηλά, μπροστά από το μνημείο του
Άγνωστου Στρατιώτη, αναρωτηθήκαμε αν είναι δικοί μας. Κάποιος συναγωνιστής από
την αλυσίδα είπε πως ναι. Παρόλα αυτά είχαμε ακόμα επιφυλάξεις. Όταν στρίψαμε
από την Αμαλίας και φτάσαμε μπροστά στη Βουλή, γυρίσαμε το βλέμμα
προς τη Φιλελλήνων. Ένα ανθρώπινο ποτάμι συνέχιζε ν’ ανεβαίνει. Και συνέχισε κι
ανέβαινε ακόμα για πολλή ώρα. Χαμογελάσαμε. Ναι, ο κόσμος ήταν πάρα
πολύς. Ένας κόσμος συνειδητοποιημένος και αποφασισμένος. Καμιά βροχή, κανένας καιρός δεν μπορούσε να τον
σταματήσει. Ένας κόσμος που βάδιζε στην πορεία με το κεφάλι ψηλά. Που στη ζωή
του δεν ξέρει άλλον τρόπο να βαδίζει, παρά μόνο με το κεφάλι ψηλά.
Αργότερα,
στο μεσημεριανό ειδησεογραφικό τηλεοπτικό μαγκαζίνο του ΣΚΑΙ ο ρεπόρτερ της
νευρικής ψηλής παρουσιάστριας μεταδίδει: «Εύα, σήμερα στη συγκέντρωση και πορεία του
ΠΑΜΕ που έγινε κάτω από καταρρακτώδη βροχή ο κόσμος ήταν πάρα πολύς»… Η ώρα έδειχνε 15:20 όταν χαμογελάσαμε για μια
ακόμα φορά. Συνεχίζουμε...
Τετάρτη
6 Νοέμβρη 2013.
΄Ηταν πάρα πολύς ο κόσμος. Ωραίος κόσμος. Χαμογελαστός.Μ' αυτό το χαμόγελο που σου δίνει το δίκιο κι η ομορφιά του αγώνα. Με ψηλά το κεφάλι.΄Οπως μόνο η αξιοπρέπειά σου μπορεί να το πετύχει αυτό. Και πριν λίγο και στο Μέγκα, είπαν ότι η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ ήταν ιδιαίτερα μαζική. ΄Οχι ότι χρειαζόμασταν επιβεβαίωση για αυτό για όσους ήμασταν εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ξαφνικά εκεί που τις προηγούμενες ημέρες -και μέχρι σήμερα το πρωί- έπαιζε πρωτο τραπέζι πίστα στις ειδήσεις το γεγονός της δολοφονίας των δυο χρυσαυγιτών και μάλιστα με βίντεο για να τρομοκρατηθεί καλά ο κόσμος, σήμερα το βραδυ ούτε μυρωδιά δεν πήραμε απ' το γεγονός. Τυχαίο; Καθόλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφία