Ο Νίκος, είναι γνωστό, άρχισε να γράφει στον "Ενικό" του Χατζηνικολάου. Είναι μια ενδιαφέρουσα και διδακτική εμπειρία για μας -- για κείνον δεν ξέρω. Στην αρχή, στην πρώτη του εμφάνιση ως αρθρογράφου (12/10), τα σχόλια ήταν στην μεγάλη τους πλειοψηφία θετικά και ενθαρρυντικά: "τι ωραία που τα λες Νίκο", "αυτό είναι δημοσιογραφία", "άλλαξε επίπεδο ο Ενικός με τον Νίκο", τέτοια. Το θέμα του άρθρου (ο Τσε) ήταν "πιασάρικο" έτσι κι αλλιώς, και υπήρξαν ουκ ολίγοι που χαιρέτησαν τον Νίκο ως τον άνθρωπο που υπερβαίνει τον "ξύλινο λόγο" του ΚΚΕ και που δεν τον χωρούσε το κόμμα με τη στενομυαλιά του. Χαίρονταν αυτοί, χαιρόμουν και γω. "Ωραία", σκέφτηκα, "όλο και κάποιον θα τραβήξει έτσι μαζί μας ο Νίκος. Θα πρεπε να στέλνουμε ενσυνείδητα τα μέλη του κόμματος να γράφουν σε αστικά μέσα, να τους παίζουμε εκτός έδρας."
Το πιο πρόσφατο άρθρο του Νίκου είναι στις 27,
την προηγούμενη της επετείου, και είναι για τον Μεταξά. Ο Νίκος γράφει
ό,τι έγραφε και στο "Ρίζο", δεν έχει αλλάξει τίποτε. Τα σχόλια είναι
πολλά και είναι αδύνατο να τα διαβάσω όλα, αλλά τα πράματα σε ό,τι αφορά
ότι ο Νίκος είναι ο Νίκος φαίνεται να άλλαξαν άρδην: ο Νίκος τρώει το
μπινελίκι της αρκούδας από πάρα πολλούς, οι μοναδικοί του υπερασπιστές
φαίνονται να είναι οι δικοί μας που τον ακολουθούν στον "Ενικό" για
συμπαράσταση και στήριξη στο λάκκο των λεόντων, και το σημαντικότερο,
απορρίπτεται ως "ένας ακόμα κουκουές", και ναι, "για ξύλινη γλώσσα",
διαστρέβλωση και φανατισμό. Απ' το "Νίκο θεέ, πάρε εσύ την Κ.Ε" πήγαμε
στο "δε μας χέζεις ρε Μπογιόπουλε." Σε 15 μέρες. Και να σκεφτείς ότι τον
θέλανε για ΓΓ και τα χανε βάψει μαύρα που δεν έγινε.
Αν πω ότι από ό,τι φαίνεται οι περισσότεροι άλλα περίμεναν και άλλα είδαν, και ότι το αφήγημα για τον "καλό Νίκο" που χάνεται στο "κακό ΚΚΕ" δεν έχει πολλά ψωμιά να φάει ακόμα, θα είμαι κακός; Θα είμαι κακός αν πω ότι πολλοί περίμεναν να διαβάσουν μύδρους κατά του ΚΚΕ και ότι αυτός ήταν ο λόγος που αδημονούσαν να δουν τι θα γράψει ο Νίκος εκτός Ριζοσπάστη;
Ποιο δίδαγμα αντλήσαμε απ' την αυξανόμενη δυσαρέσκεια για το Νίκο;
Υπάρχουν άνθρωποι με πολύ αυστηρά κριτήρια για το τι είναι ο καλός
κουκουές: πιο συγκεκριμένα, άνθρωποι τόσο αυστηροί που θεωρούν με
βεβαιότητα ότι όλοι οι καλοί κουκουέδες είναι πεθαμένοι. Από δω το
φέρνουν, από κει το παν, αλλά καταλήγουν στο ότι φευ, άμα δεν ψοφήσεις
πρώτα να ησυχάσει το κεφαλάκι τους, καλός κουκουές δε γίνεσαι. Αν θες να
ζεις και να σαι καλός κουκουές, πρέπει το λιγότερο να σαι μετανοημένος
κουκουές, να λες "αμάν Παναγιά μου από τι γλίτωσα." Ακόμα κι αν γράφεις
εκτός Ριζοσπάστη. Ακόμα κι αν είσαι ο Νίκος, και σε λέγανε όλοι Νίκο, λες και φάγατε ψωμί κι αλάτι μαζί.
Πηγή: Lenin Reloaded
Αυτοί που σου χαϊδεύουν τα αυτιά δεν είναι πάντα οι φίλοι σου, ούτε οι καλοπροαίρετοι. Εχουν κάποιο λόγο και σου χαϊδεύουν τα αυτιά. Πολλοί που μιλούσαν για τον Νίκο, με θαυμασμό και αγάπη, δεν το κάναν γιατί πράγματι συμφωνούσαν με αυτά που έλεγε αλλά γιατί υπολόγιζαν αυτά που θα μπορούσε να τους προσφέρει ως "αντιδραστικό στοιχείο" στο ΚΚΕ. Πιστεύω όμως ότι με την στάση του ο Μπογιοπουλος τους έκοψε το βήχα. Αντιρρήσεις έχει-και καλά κάνει και τις έχει παρ' όλο που δε συμφωνώ σε όλα μαζί του- αλλά δεν έδωσε το δικαίωμα σε κανέναν να τον χρησιμοποιήσει για να χτυπήσει το Κόμμα. Κι αυτό θα το πληρώσει ακριβά. Τώρα βέβαια για το διαδίκτυο μην πιστεύουμε κι όλους αυτούς που μπαίνουν και γράφουν ότι αποτελούν διαφορετικές μονάδες. Π.χ. όσοι γράφουμε στο διαδικτυο ξέρουμε ότι μπαίνει η βάρδια της χρυσής αυγής με διάφορα ονόματα και γράφει. Για να φαίνονται πολλοί και να επηρεάζουν τους αφελείς και τους αναποφάσιστους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφία
Αγαπητή Σοφία,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με όσα γράφεις, αλλά το κόμμα θα πρέπει κάποτε να αξιολογεί και να κρίνει τους ανθρώπους-στελέχη του με βάση την απήχηση τους στον κόσμο και τη σταθερότητά τους στις αξίες που πρεσβεύει το κόμμα και όχι εάν βγήκε κάποιος λίγο εκτός κομματικής γραμμής, όπως π.χ. ο Μπογιόπουλος με τη δημοσίευση του βιβλίου «Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε», ή ότι δε δέχτηκε να υπογράψει ατομική σύμβαση εργασίας. Έχουμε την πολυτέλεια άραγε να χάσουμε ένα ακόμα αξιόλογο στέλεχος; Ο Μπογιόπουλος δίνει πάντα την ψυχή του, και εκπροσωπεί το κόμμα επάξια σε κάθε δημόσια εμφάνισή του. Ας παραμερίσουν τους ανταγωνισμούς και τα προσωπικά συμφέροντα και ας σκεφτούν το μέλλον του κόμματος, που με τα τεκταινόμενα δε διαγράφεται και τόσο ευοίωνο.
Με εκτίμηση στο Blog του Οικοδόμου,
Α.Τ.
Πολλοί ήταν κι έφυγαν... Όσοι διάλεξαν τον αντιΚΚΕ αντικομμουνιστικό κατήφορο το σύστημα αφού τους ξεζούμισε, ύστερα τους έφτυσε και τους έκανε γραφικούς και αναξιόπιστους Άλλοι πιο ξύπνιοι έγιναν μεγάλα και τρανά παπαγαλάκια....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί πόνταραν ότι ο ΝΜ θα έχει τηνίδια τύχη... Διολε ξέχασαν όμως κάτι.... Ο Νίκος Μπογιόπουλος ήταν είναι και θα είναι κομμουνιστής.....
@Α.Τ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜίλα στα ίσια και μην μασάς τα λόγια σου λεβέντη...
γιατί κι εγώ "Με εκτίμηση στο Blog του Οικοδόμου"...γράφω !
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7679401
Αγαπητέ Α.Τ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ εκτιμώ τον Μπογιο κι ας μη συμφωνώ σε όλα μαζί του. Κι εγώ συμφωνώ ότι είναι ένα άτομο που μπορεί να προσφέρει πολλά στο κόμμα, και που -το ξανάγραψα-, δεν κοιταξε να εκμεταλλευτεί αυτή τη συμπάθεια προς το πρόσωπό του, από ευρύ μέρος του κόσμου, για να χτυπήσει το κόμμα. Απ' ό,τι ξέρω όμως -πες μου αν κάνω λάθος- ο ίδιος βγήκε και είπε ότι δεν σταματάει τη συνεργασία του με το Ριζοσπάστη, αλλά θα συνεχίσει να βοηθάει αφιλοκερδώς , δίνοντας άρθρα του ανυπόγραφα. Τα ξέρω λάθος;
Σοφία
Αγαπητή Σοφία,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κόμμα έχει περάσει από μεγάλες τρικυμίες, που όταν καταλαγιάζουν μετράει πάντα απώλειες αξιόλογων στελεχών. Ο Νίκος Μπογιόπουλος, σωστά το αναφέρεις, είπε ότι θα προσφέρει αφιλοκερδώς τα άρθρα του στο Ριζοσπάστη (έτσι τουλάχιστον διάβασα και εγώ) και ελπίζω να το τηρήσει, το ζήτημα όμως δεν πρέπει να το βλέπουμε μόνο από την πλευρά του οικονομικού, αλλά κύρια από την πλευρά της εμπιστοσύνης του κόμματος σε στελέχη του που δίνουν μάχες για να ξυπνήσει ο κόσμος από το λήθαργο που έχει πέσει, και δεν είναι μόνο ο Μπογιόπουλος που δίνει τέτοιες μάχες. Ας ευχηθούμε ο αγαπητός μας Νίκος να μη μας απογοητεύσει όπως κάποιοι άλλοι πρώην κομμουνισταράδες (π.χ.Τσίμας).
Με εκτίμηση στο Blog του Οικοδόμου,
Α.Τ.