«Μη χάνεις το θάρρος σου εμείς πάντα το ξέραμε πως δε χωράει μέσα στους τέσσερις τοίχους το μεγάλο μας όνειρο…»
Σελίδες
Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013
"Ελληνική Αστυνομία": «Ο δράστης παραδέχτηκε ότι ανήκει σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο» - Ας… μαντέψουμε λοιπόν…
2 σχόλια:
Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:
Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.
Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.
Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.
Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.
Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.
ΟΛΑ ΓΙΝΑΝΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφή“Ε ΟΧΙ ΚΑΙ ΜΑΧΑΙΡΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!” αυτόπτες μάρτυρες καταθέτουν ότι αυτή ήταν η φράση της αστυνομικού πριν συλλάβει τον φασίστα δολοφόνο. Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ! Όταν η παρέα του Παυλου τους πλησίασε και τους εξέθεσε την κατάσταση τους είπαν ότι είναι πολλοί και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Η πολιτική δολοφονία του Παύλου όυτε καν χρονικά δεν είναι τυχαία, Το παρακράτος ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ με το κράτος δολοφονούν για να τρομοκρατήσουν, τον λαό, να μην απεργεί, να μην διαδηλώνει, να μην διαμαρτύρεται, να μην σηκώνει κεφάλι.
Από φίλους, που μένουν στην περιοχή, Κερατσίνι-Πέραμα, μαθαίνω πως είναι σφηκοφωλιά του φασισμού, με επίκεντρο τα αστυνομικά τμήματα, που είναι χρυσαυγήτικα 100%. Ηταν αναμενόμενο να εκδηλωθεί η αιχμή της επίθεσης της Αντίδρασης μέσα στην καρδιά της εργατικής τάξης, στις κόκκινες εργατουπόλεις, που έξαφνα γίνανε μάβρες. Εκκαθάριση εδάφους λέγεται αυτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "πασοκοποίηση" του αριστερού και του κομμουνιστικού κινήματος, προχωρούσε θριαμβευτικά στα μεταπολιτευτικά χρόνια, αλλά μας αποκοίμιζαν τα εκλογικά ποσοστά των 10 και των 12%, που όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, έδειξαν την αξία τους. Οι εργάτες ξέχασαν πως είναι εργάτες και εργάτες θα μείνουν, δαγκώσανε το πασοκικό η "νεοελληνικό όνειρο", και γύρισαν την πλάτη, η και στράφηκαν κατά του ΚΚΕ, που τώβλεπαν σαν εμπόδιο στην χειροπιαστή ευτυχία τους.
Εμείς στο ΚΚΕ τα βλέπαμε αυτά αλλά, δηλητηριασμένοι και οι ίδιοι, νομίζαμε πως, χαϊδεύοντας αυτάκια, και "πηγαίνοντας λάου-λάου", υποχωρώντας και μείς δηλαδή, θα κρατάγαμε την επαφή. Η μακρόχρονη ιδεολογική υποχώρηση, το κατέβασμα των βρακιών σε "φίλους" και "συμμάχους", για "πλατειές συμμαχίες", κρύβοντας τις μεγάλες αλήθειες, το διάλυσαν το μαγαζί. Το ιδεολογικό εποικοδόμημα της διάλυσης δεν ήταν δύσκολο να βρεθεί: Μαοϊσμοί δεκαπέντε ειδών, τροτσκισμοί άλλων τόσων, "ριζοσπαστισμοί" της μόστρας και της σπασμένης βιτρίνας, αναρχομπαχαλακισμοί με φασιστικό άρωμα ("πλατείες", 20/10/11 κλπ), "νέα αριστερά ρεύματα", "ανταρσύες" σε συνεργασία με τον τροτσκισμό και τον αναθεωρητισμό κατά του κομμουνισμού, απόλα έχει ο μπαξές.
Θυμάστε και ένα "καινούργιο" σωματείο, που στήνανε πριν κανά-δυό χρόνια στην Ζώνη; Τι έγινε; Τούς πρόλαβαν οι φασίστες; Το ...γνήσιο πάντα υπερισχύει του ιμιτασιόν.
Σπολάτη τους, λιγόψυχοι καιροσκόποι!
Το ΚΚΕ μπορεί να τα καταφέρει, μπορεί και όχι. Αλλά αν δεν τα καταφέρει, τουλάχιστον θα πέσει ένδοξα, με το κεφάλι ψηλά.