Επειδή εμείς είμαστε κομμουνιστές, ως εκ τούτου... «δογματικοί», «στενόμυαλοι», «κακόπιστοι», «καταστροφολόγοι» και τα συναφή, γι' αυτό ας πάμε στις ομολογίες των «δικών» τους

Οι εργαζόμενοι απολύονται - η πλουτοκρατία εισπράττει

Επειδή εμείς είμαστε κομμουνιστές, ως εκ τούτου... «δογματικοί», «στενόμυαλοι», «κακόπιστοι», «καταστροφολόγοι» και τα συναφή, γι' αυτό ας πάμε στις ομολογίες των «δικών» τους.

Στις ομολογίες, δηλαδή, εκείνων που συμφωνούν και στηρίζουν την ακολουθούμενη πολιτική. Ας πάμε σε μια εφημερίδα την ειλικρίνεια της οποίας δεν αμφισβητούν ούτε οι κυβερνώντες, ούτε οι τροϊκανοί, ούτε οι τραπεζίτες, ούτε οι βιομήχανοι, ούτε οι εφοπλιστές (άλλωστε σε εφοπλιστή ανήκει η συγκεκριμένη εφημερίδα). Ας πάμε, λοιπόν, στην «Καθημερινή».

Κι ας παρακολουθήσουμε - μέσω της «Καθημερινής» - τι σημαίνει αυτή η τελευταία δόση που «διαπραγματεύτηκε» και «πέτυχε» η κυβέρνηση. Ας δούμε για ποιων τα συμφέροντα «δούλεψε» η κυβέρνηση. Ας δούμε τι είδους δάνεια είναι αυτά. Σε ποιους πάνε. Και γιατί ο ελληνικός λαός όχι μόνο δεν έχει να περιμένει τίποτα από τις δόσεις και τα δάνεια, αλλά αντίθετα τα πληρώνει με το αίμα της ψυχής του, με μειώσεις μισθών και συντάξεων, με χιλιάδες απολύσεις, με την καταστροφή και τη λεηλασία της ύπαρξής του.

*

Προσέξτε:

Οπως αναφέρουν τα στοιχεία, τα πασίγνωστα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών (τα οποία επικαλέστηκε και η «Καθημερινή» προχτές, στις 9 Ιούλη στην 3η σελίδα της),

μέχρι τα τέλη του 2013 το ελληνικό δημόσιο προγραμματίζει να πράξει τα εξής:

• Να πληρώσει μέχρι τις 20 Αυγούστου ομόλογο ύψους 2,17 δισ. ευρώ.
• Να πληρώσει μέχρι τις 22 Δεκέμβρη ομόλογα ύψους 986 εκατ. ευρώ.
• Να πληρωσει μέχρι τα τέλη του 2013 σε τόκους εξυπηρέτησης του χρέους 3 δισ. ευρώ.
• Να πληρώσει μέσα στον Αύγουστο για ομόλογα που είχαν συναφθεί προ κρίσης στις κεντρικές τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης ποσό 268 εκατ. ευρώ.
• Να συνεχίσει να πληρώνει προμηθευτές του Δημοσίου με ποσό που κινείται μηνιαίως άνω των 500 εκατ. ευρώ.

*

Ολα τα παραπάνω

(χωρίς να συμπεριλάβουμε τα τουλάχιστον 2,5 δισ. ευρώ της τελευταίας κατηγορίας, δηλαδή το ποσό που η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί στους προμηθευτές ως το τέλος του 2013)

ανέρχονται στα 6,442 δισ. ευρώ.

Είναι σαφές, λοιπόν, πού θα πάνε τα 6,8 δισ. ευρώ που «πήρε» η Ελλάδα μετά τις «διαπραγματεύσεις» με την τρόικα και θα εκταμιεύσει σε «υποδόσεις» το Eurogroup.

Τα δάνεια και οι δόσεις τους, θα πάνε εκεί που έχουν πάει όλα τα δάνεια, προ και μετά μνημονίων. Θα πάνε στις τσέπες των ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών. Στο λαό, αντίθετα, εκείνο που απομένει είναι οι απολύσεις, η ανεργία, η φτώχεια, η συμφορά και η απελπισία. Στο λαό εκείνο που απομένει είναι να πληρώνει τόκους και χρεολύσια!

*

Αυτή είναι η αλήθεια.

Οπως ακριβώς την περιέγραψε στην ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Την περασμένη Δευτέρα, όταν οι «σωτήρες» μαζί με τα φερέφωνά τους πανηγύριζαν, βαφτίζοντας για μια ακόμα φορά το κρέας - ψάρι,

το ΚΚΕ, πριν ακόμα ανακοινωθεί το πολυνομοσχέδιο - νέο Μνημόνιο που αποτελεί την προϋπόθεση για την εκταμίευση της δόσης, σημείωνε:

«Η δόση που αποφασίστηκε, όπως και οι προηγούμενες, θα κατευθυνθεί στις τσέπες των επιχειρηματικών ομίλων, βιομηχάνων, εφοπλιστών και τραπεζιτών και για την κάλυψη των χρεών και των ελλειμμάτων, που δε δημιούργησε ο λαός, αλλά ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης και η κρίση του. Ο λαός και οι εργαζόμενοι θα κληθούν να ξαναπληρώσουν πανάκριβα τα δάνεια για το κεφάλαιο, με απολύσεις στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, νέα φοροεπιδρομή στο εισόδημά τους, νέες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην Υγεία και την Πρόνοια. Για το λαό υπάρχει μόνο ένας δρόμος: Καμία υποταγή στα μέτρα της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και της ΕΕ. Καμία δέσμευση από τις αντιλαϊκές δανειακές συμβάσεις, που ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα αποδέχονται και υπόσχονται να τις επαναδιαπραγματευτούν στα πλαίσια της ΕΕ, οδηγώντας σε νέα μνημόνια. Χρειάζεται κατάργηση μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, αποδέσμευση από την ΕΕ. Στην Ελλάδα υπάρχουν παραγωγικές δυνατότητες και πλούτος που αν ο λαός αποφασίσει να πάρει στα δικά του χέρια, κοινωνικοποιώντας τους επιχειρηματικούς ομίλους, μπορούν να ικανοποιήσουν σε μεγάλο βαθμό τις λαϊκές ανάγκες».

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ριζοσπάστης