Τα κέρδη μιας χαμένης ημέρας δουλειάς κόστιζαν παραπάνω από τις 487 χαμένες ζωές… - Το Μπαγκλαντές ΔΙΔΑΣΚΕΙ

Οι νεκροί από την κατάρρευση του κτιρίου που στέγαζε τη βιομηχανία ρούχων στο Μπαγκλαντές ανέρχονται στους 487, σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομίας.

Η αστυνομία συνέλαβε και τον υπεύθυνο μηχανικό του κτιρίου ο οποίος λειτουργούσε σαν σύμβουλος του ιδιοκτήτη όταν χτίστηκαν παράνομα τρεις παραπάνω όροφοι. Ο μηχανικός είχε επιθεωρήσει το κτίριο μια μέρα πριν την καταρρευσή του και είχε ανακοινώσει στην τηλεόραση ότι το κτίριο δεν ήταν ασφαλές. Η αστυνομία είχε διατάξει την εκκένωσή του όμως η εντολή αγνοήθηκε. Τα κέρδη μιας χαμένης ημέρας δουλειάς κόστιζαν παραπάνω από τις 487 χαμένες ζωές... (902.gr)

Το Μπαγκλαντές διδάσκει

Μετά από εννιά μέρες από το νέο εργοδοτικό έγκλημα στο Μπαγκλαντές, με την κατάρρευση οκταώροφου κτιρίου με 5 εργοστάσια ρούχων, που παρήγαγαν για επιχειρήσεις των καπιταλιστικών χωρών της Δύσης, ο απολογισμός για τους εργάτες παραπέμπει σε εκατόμβη. Επίσημα καταγεγραμμένοι νεκροί 427, πάνω από 600 οι αγνοούμενοι, με ελάχιστες ελπίδες να βγει κάποιος ζωντανός από τα ερείπια. Στο κτίριο εικάζεται ότι υπήρχαν 3.000 άνθρωποι, ανάμεσά τους και παιδιά, επίσημα διασώθηκαν πάνω από 1.000 άνθρωποι, αλλά στην πραγματικότητα δεν πρόκειται να μαθευτεί ποτέ ο πραγματικός αριθμός των απωλειών. Αυτό επιβάλλει η βαρβαρότητα που θέλει τους εργάτες να δουλεύουν με εξευτελιστικά μεροκάματα και σε άθλιες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, σε ακατάλληλα κτίρια, όπως είχε διαπιστωθεί και για το συγκεκριμένο κτίριο στα περίχωρα της Ντάκα που είχε ρωγμές και οι εργοστασιάρχες ανάγκασαν τους εργάτες να πάνε για δουλειά. Ολα αυτά γίνονται για να εξασφαλίζουν οι πολυεθνικές της ένδυσης των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών τα τεράστια κέρδη τους.

Δεν πρόκειται επομένως για κάποιους κακούς επιχειρηματίες όπως παρουσιάζουν, κάνοντας ότι λυπούνται για την ανθρώπινη τραγωδία, τα ΜΜΕ που ανήκουν σε καπιταλιστές τόσο στην Ελλάδα όσο και στον κόσμο. Αυτή είναι η λειτουργία του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Οι κεφαλαιοκράτες πάντα επιδιώκουν να ρίξουν την τιμή της εργατικής δύναμης, να έχουν το λιγότερο δυνατό κόστος για ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Αυτό άλλωστε ζούμε και στην χώρα μας με τις «Μανωλάδες» που εξαπλώνονται και αξιοποιούν τη φτηνή εργατική δύναμη εξαθλιωμένων μεταναστών και ντόπιων εργατών. Η βαρβαρότητα των «φραουλάδων» και των οποιωνδήποτε καπιταλιστών είναι παντού ίδια, είτε είναι στην ΕΕ είτε στην Ασία είτε στα κολαστήρια φασονατζίδικα του Μεξικού. Στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης ο παραγωγός του πλούτου είναι κόστος για τους εκμεταλλευτές και αναλώσιμο είδος η ζωή του. Ετσι εξασφαλίζουν την ανταγωνιστικότητά τους τα μονοπώλια και αυτό επιδιώκουν να επιβάλλουν παντού όπου έχουν την εξουσία.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν πέρα επίσης όλες εκείνες τις δυνάμεις, αστούς και οπορτουνιστές, που μετά από κάθε εργοδοτικό έγκλημα σπεύδουν να εκφράσουν υποκριτικά τη λύπη τους, για να βάλουν τους εργάτες να διεκδικούν ...έναν ανθρώπινο καπιταλισμό. Η ανακοίνωση της ΕΕ για την κατάσταση στο Μπαγκλαντές δεν προέρχεται από νοιάξιμο για τους εργάτες. Ξεκινάει από το φόβο μην τυχόν διακοπεί η παραγωγή και τα κέρδη των μονοπωλιακών της ομίλων. Το ίδιο υποκριτικές είναι και οι ανησυχίες διαφόρων διεθνών οργανισμών σχετικά με τις συνθήκες εργασίας, αφού στηρίζουν την καπιταλιστική ανάπτυξη κριτικάροντας δήθεν τα «ματωμένα» προϊόντα της. Στην ίδια ρότα του «κοινωνικά δίκαιου καπιταλισμού» κινήθηκε χθες και το μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου, που χαρακτήρισε τα 38 ευρώ το μήνα που παίρνουν οι εργάτες στο Μπαγκλαντές «σύγχρονη σκλαβιά».

Και το παράδειγμα του Μπαγκλαντές δείχνει ότι ο καπιταλισμός έχει φτάσει στα ιστορικά όρια του. Γίνεται όλο και πιο επιθετικός, δολοφονεί και στην ...ειρήνη και στον πόλεμο. Επομένως, το ζητούμενο δεν είναι οι εργαζόμενοι να διεκδικούν ένα ξεροκόμματο ή μόνο να δουλεύουν σε ανθρώπινες συνθήκες αλλά να διεκδικήσουν όλο τον πλούτο που παράγουν. Να παλέψουν για τη δική τους εργατική λαϊκή εξουσία που θα σχεδιάσει επιστημονικά την οικονομία και την ίδια την ζωή, με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ (Ριζοσπάστης)