Σελίδες

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Στο δρόμο ζουν 6.000 παιδιά στην Ελλάδα της ΕΕ (Ούτε στην Κούβα, ούτε στη Β.Κορέα, ούτε στο Βιετνάμ)



Όταν μιλάς σε κάθε είδους αντικομμουνιστές, φιλελεύθερους, νεοφιλελεύθερους, φιλομνημονιακούς, φιλοκαπιταλιστές, ψευδοσοσιαλιστές κλπ. περί Κομμουνισμού και Λαϊκής Εξουσίας σου αμολάνε κάθε τόσο - και παινεύουνται γι' αυτό, οι άσχετοι - το πως είναι (τάχα) η ζωή στη Βόρειο Κορέα, την Κούβα και τα εναπομείναντα σοσιαλιστικά κράτη.
Η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί τους. Διότι τα 6000 άστεγα παιδιά, οι 3500 αυτοκτονούντες και οι ουρές στα γραφεία του ΟΑΕΔ δεν υπάρχουν ούτε στην Αβάνα, ούτε στην Πιονγιανγκ, ούτε στο Ανόϊ. Αλλά στην Αθήνα του 2013, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των μνημονιών, του Καπιταλισμού...

Πηγή: tvxs.gr

Τα παιδιά του δρόμου κατάγονται κυρίως από άλλες χώρες όπως Βουλγαρία και Ρουμανία και έχουν έρθει στην Ελλάδα μαζί με τις οικογένειές τους για να δουλέψουν, εξηγεί στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Εδήσεων η Μένη Χριστίδου, κοινωνική λειτουργός στα προγράμματα της ΜΚΟ PRAKSIS, στη Θεσσαλονίκη, υπογραμμίζοντας ότι με την κρίση των τελευταίων ετών, έχει παρατηρηθεί αύξηση του φαινομένου της παιδικής εργασίας.

Ο αριθμός των παιδιών του δρόμου αυξάνεται, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, καθώς στις περιόδους αυτές συναισθήματα προσφοράς και λύπης απέναντι στα παιδιά είναι πιο έντονα. Η πλειοψηφία των παιδιών που παρατηρούνται στους δρόμους είναι ηλικίας από 5 έως 12 ετών. Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, η περιοχή του κέντρου παραδοσιακά αποτελεί το βασικό σημείο δράσης τους, καθώς το κέντρο συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό περαστικών.
«Συχνά όμως», όπως σημειώνει η κ. Χριστίδου, «παρατηρούμε παιδιά κοντά σε εκκλησίες περιφερειακά του κέντρου. Τα βράδια τα παιδιά μπορεί να εντοπιστούν και σε σημεία εκτός κέντρου εφόσον τα σημεία αυτά συγκεντρώνουν πολύ κόσμο συνήθως για βραδινη διασκέδαση».
Ανάλογο πρόβλημα με παιδιά που ζουν στο δρόμο, υπάρχει και στην Πάτρα, όμως εκεί εντοπίζεται κυρίως, σε παιδιά παράνομων μεταναστών που προσπαθούν να φύγουν από την πόλη ή τη χώρα.

Σύμφωνα με την κ. Χριστίδου μπορεί «κάποια από τα παιδιά του δρόμου να εργάζονται ή να επαιτούν στο δρόμο στην προσπάθεια τους να συμβάλλουν στο οικογενειακό εισόδημα. Τα περισσότερα όμως, εργάζονται σκληρά για να αποδώσουν κέρδη σε κυκλώματα εκμετάλλευσης. Οι έμποροι αυτού του σύγχρονου δουλεμπορίου μετακινούν συχνά τα παιδιά από περιοχή σε περιοχή, από πόλη σε πόλη ή μεταξύ διαφορετικών χωρών προκειμένου να μην γίνονται αντιληπτοί από τις διωκτικές αρχές».

Όσο για το πού κοιμούνται αυτά τα παιδιά και το αν πηγαίνουν σχολείο, όπως λέει κ. Χριστίδου «τις περισσότερες φορές οι οικογένειες διαθέτουν κάποιου είδους κατάλυμα, όμως περνούν αρκετές ώρες της ημέρας τους στο δρόμο αντιμετωπίζοντας κινδύνους, καταστάσεις βίας, ρατσισμού και περιθωριοποίησης. Τα περισσότερα από τα παιδιά αυτά δεν πηγαίνουν στο σχολείο, κι αν πηγαίνουν, παρακολουθούν περιστασιακά τα μαθήματα. Αυτό συμβαίνει κυρίως είτε γιατί η δουλειά τους συμπίπτει χρονικά με τις ώρες του σχολείου, είτε γιατί είναι πολύ κουρασμένα για να παρακολουθήσουν μαθήματα μετά τη δουλειά, είτε γιατί ο φόβος ότι θα αναγνωριστούν από τους συμμαθητές τους να εργάζονται στο δρόμο τα αποτρέπει από το σχολικό περιβάλλον».

Το 1996, γεννήθηκε στο Βέλγιο το MOBILE SCHOOL, το κινητό σχολείο, ένα πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί ειδικά για τα παιδιά του δρόμου, τα οποία δεν μπορούν να φοιτούν σε σχολεία διότι εργάζονται. Στην Ελλάδα βρίσκεται από το Νοέμβριο του 2009 και υλοποιείται από δύο ΜΚΟ, την PRAKSIS και την ΑΡΣΙΣ. Δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη, όπου υπολογίζεται ότι πάνω από 100 παιδιά την ημέρα εργάζονται ή επαιτούν στο δρόμο με το μεγαλύτερο ποσοστό να αφορά παιδιά από τις γειτονικές βαλκανικές χώρες. «Το εργαλείο αυτό μας επιτρέπει λόγω κατασκευής να το μεταφέρουμε στο δρόμο και να κάνουμε μάθημα εκεί ώστε να μάθουν τα παιδιά αυτά γραφή, ανάγνωση, αριθμητική και μέσω εκπαιδευτικών παιχνιδιών και δραστηριοτήτων κανόνες συμπεριφοράς, υγιεινής, τα δικαιώματά τους και πολλά ακόμη. Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες τα παιδιά μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, τη φαντασία τους, τα όνειρά τους. Το σημαντικό για τους street workers / εκπαιδευτές είναι να πλησιάσουν το παιδί στο δικό του περιβάλλον και να δημιουργήσουν ένα θετικό κλίμα όπου το παιδί θα είναι αποδεκτό και θα απολαμβάνει το σεβασμό άνευ όρων», εξηγεί η κ. Χριστίδου.

Το Κινητό Σχολείο δεν αντικαθιστά το κανονικό σχολείο, αποτελεί το πρώτο βήμα για την ομαλή ένταξη αυτών των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον.

Παρά τη σοβαρότητα του φαινομένου της παιδικής εργασίας, δεν έχει οριστεί Παγκόσμια Ημέρα που θα υπενθυμίζει, θα ενημερώνει και θα ευαισθητοποιεί για την κατάσταση που βιώνουν τα παιδιά του δρόμου. Για τον λόγο αυτό, όπως τονίζει η κ. Χριστίδου, ο οργανισμός «MOBILE SCHOOL» έχει ξεκινήσει μία παγκόσμια προσπάθεια για να ανακηρυχθεί η 12η Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου.

Στην Ελλάδα, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις PRAKSIS και ΑΡΣΙΣ υποστηρίζουν την προσπάθεια αυτή και συνδιοργανώνουν την Παρασκευή 12 Απριλίου στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης, ανοιχτή εκδήλωση-δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης βάζοντας ακόμα ένα λιθαράκι για την καθιέρωση της 12ης Απριλίου ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου.

5 σχόλια:

  1. o kosmos den einai ''xorta'' san tous kkedes.....
    xerei oti oi 6000 einai ta apovlita ths Voulgarias,Alvanias kai Roumanias


    allh mia apotuxhmenh propaganda...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Den yparxoun apovlitoi anthropoi. Me apovlita einai gemato to kranio sou.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. στο βιετναμ στην κουβα και στην βορεια κορεα ποσα παιδια ζουν στον δρομο υπο αθλιες συνθηκες θεματογραφε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βλεπεις τι γινεται;;
    Τρολλαρεις κι εσυ..Παρεα με το τρολλ...

    Που δεν εχει ερθει ΠΟΤΕ στα λιοσα..Διοτι ειναι..Αποβλητη περιοχη της Ελλαδας...!!
    Με Ελληνες Πολιτες ΡΟΜΑ..Που εχουν ταυτοτητες...Χαρτια αυτοκινητα...

    Αλλα δεν εχουν σπιτια...!!

    Και να εχουν..Δεν στελνουν τα παιδια τους στο σχολειο..Διοτι..Δεν χρειαζεται...!!

    Δεν τα εμβολιαζουν...!!

    Αυτα τα "αποβλητα";;;..Ποιος θα τα νοιαστει;;
    Μηπως να τα καναμε ΣΑΠΟΥΝΙ..
    Για τα αυτοκινητα,βεβαια...Να μη..Μολυνθουμε κι ολας;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οσο για τον αλλο τρολλαρα..Που..Νοιαζεται τα παιδια του Βιετναμ...
    Ενα εχω να ειπω...

    Δεν κοιτας τα χαλια σου φιλε;;;
    Αυτοι στο δρομο γεννηθηκαν..Και στο δρομο θα πεθανουνε...Γι αυτο εσυ,λες,οτι τους πολεμας...!!
    Εδω τι κανεις;;...
    Για τα παιδια που ανηκουν στην ιδια με σενα Πατριδα;;;
    Η..
    μηπως δεν ανηκουν;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλώς ήρθατε!
Πριν αφήσετε το σχόλιό σας, παρακαλώ να λάβετε υπόψη τα εξής:

Το σχόλιό σας να αφορά το θέμα της ανάρτησης.

Δεν θα δημοσιεύονται διαφημιστικά μηνύματα.

Αποφύγετε τις ύβρεις και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.

ΟΧΙ στα greeklish - ΝΑΙ στα Ελληνικά.

Όποιος σχολιάζει σαν «ανώνυμος», ας προσθέτει στο τέλος του σχολίου του ένα ψευδώνυμο. Με τον τρόπο αυτό, γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία.

Το ιστολόγιο δέχεται τις διαφωνίες, την ένταση και το πάθος στην υποστήριξη των απόψεών σας. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε, αρκεί να γινόμαστε κατανοητοί ο ένας στον άλλον. Ας βοηθήσουμε όλοι στη διατήρηση ενός επιπέδου στο διάλογο.

Ο διαχειριστής του ιστολογίου διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει σχόλια που δεν ανταποκρίνονται στις παραπάνω επισημάνσεις, χωρίς καμιά προειδοποίηση.
Ευχαριστώ για το σχόλιό σας.