Όταν
περάσουν τα χρόνια και φτάσεις σε μια ηλικία που αρχίζουν να φεύγουν, χωρίς
επιστροφή, τα πρόσωπα που σημάδεψαν τη ζωή σου, τότε αρχίζεις να νιώθεις πως
μαζί τους ξεριζώνονται κομμάτια από τις εποχές που έζησες. Κάτι ανάλογο
συμβαίνει και με τους χώρους. Είναι κάποιες εικόνες, ήχοι και μυρωδιές που
σφραγίζουν, σε πείσμα της «εξέλιξης», με ανεξίτηλο μελάνι τη μνήμη, για να σου θυμίζουν
για πάντα τις πιο ουσιαστικές στιγμές της ζωής σου. Δεν υπάρχει ανώδυνος
αποχωρισμός, όμως η χρονική στιγμή που αυτός συμβαίνει έχει τη σημασία της. Για
τις ώρες που περάσαμε ανάμεσα στα «βαριά» ράφια του "βιβλιοπωλείου της ΕΣΤΙΑΣ", ξεφυλλίζοντας
τόμους και μετρώντας και ξαναμετρώντας το πενιχρό περιεχόμενο της τσέπης μας, το
κλείσιμό του σημαίνει το ξερίζωμα μιας εποχής.
Μιας εποχής που ποδοπατήθηκε από μια άλλη, κυνική, άγρια και απάνθρωπη, μια εποχή ματωμένη από τα θύματα των βαρβάρων εκτελεστών του σύγχρονου πολιτισμού του κέρδους. Ένα ιστορικός χώρος του βιβλίου, της σκέψης και του πολιτισμού έκλεισε… Ε, και; Δεν ήταν δα και τράπεζα…
Oπως πολυ ωραια τα λες..δεν ηταν και τραπεζα...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεξ αλλου..Ποιος θα χαλαλιζε, εστω κι ενα μονολεπτο για αυτο...
Οταν δεν εχει ανοιξει, ουτε τα σχολικα;;;
Ουτε τα σχολικα φιλε μου..!!
Κι αυτα εγινανε περισσευμα της εποχης αυτης..!!
Σε λιγο κλεινουν και τα σχολεια...
Δεν παραγουν..!!
Μη νοιαζεσαι..Και οι ανθρωποι..Ισαξιοι ειναι...
Το πιο βαρυ ραφι..Κατηντησε το ραφι με...
Τα ποδοσφαιρικα ενθυμια...!!
οικοδομε ολοι λυπομαστε μα πιο πολυ θαπρεπε αυτοι που σπασαν την εστια στα δυο αλλο εκδοσεις και αλλο βιβλιοπωλειο οποτε αναμενομενο ηταν κακο ομως μεγιστο να χαθει ενας αιωνας..............ιστορια
ΑπάντησηΔιαγραφήαντεξε νομιζω σε δυο πολεμους η θρυλικη εστια..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι εκλεισε τωρα στο πεισμα των καιρων που θελουν μερικοι..
να επιβαλλουν φορους και χαρατσια..
πως να αντεξει μου λες..??
εκλεισε μια ιστορικη εστια με μνημες πολλες εκει μεσα..
και πιος δεν περασε απο εκει..
στο διατααυτα..
πολυ καλο βιβλιοπωλειο το εχω επισκεφθει λιγες ομως φορες..
καλησπερα οικοδομε..